Ի՞նչ է արել Աստված քո կյանքում

[Գորտուկ]

Լավ ասացիր, Գորտուկ ջան, ապրես...

Սամվել ջան, բայց ես մտածում եմ, որ եթե անգամ իմանամ Սատանայի հասցեն ու անձնական հեռախոսահամարը , անգամ այդ ժամանակ էլ չեմ մտածի թե դա իմ ինչին պետք է գա , նույն պարագայում նաև Աստծու հետ: Ես չեմ խառնվի ոչ երկրային գործերին: Ամեն մեկը պետք է ունենա հավատ ինքն իր նկատմամբ ու մեծ մարդասիրություն ունենա, այսքանը բավական է , որովհետև կանոները ոչինչ են , ոչինչ է նաև այն , թե մենք ինչ կրոն ունենք , պարզապես պետք է լինես մարդասեր: Եթե դու լավ մարդ ես , այսքանով ամեն ինչ ասվում է: Գուցե՞ ես սխալ եմ մտածում :
Հ.գ. Բայց մի բան էլ կա , չեմ մտածի որ ես ծառայում եմ Սատանային , իսկ Աստված չկա: Ինձ համար Աստված գոյություն ունի:

[Sambitbaba]

Սամվել ջան, բայց ես մտածում եմ, որ եթե անգամ իմանամ Սատանայի հասցեն ու անձնական հեռախոսահամարը , անգամ այդ ժամանակ էլ չեմ մտածի թե դա իմ ինչին պետք է գա , նույն պարագայում նաև Աստծու հետ: Ես չեմ խառնվի ոչ երկրային գործերին: Ամեն մեկը պետք է ունենա հավատ ինքն իր նկատմամբ ու մեծ մարդասիրություն ունենա, այսքանը բավական է , որովհետև կանոները ոչինչ են , ոչինչ է նաև այն , թե մենք ինչ կրոն ունենք , պարզապես պետք է լինես մարդասեր: Եթե դու լավ մարդ ես , այսքանով ամեն ինչ ասվում է: Գուցե՞ ես սխալ եմ մտածում :
Հ.գ. Բայց մի բան էլ կա , չեմ մտածի որ ես ծառայում եմ Սատանային , իսկ Աստված չկա: Ինձ համար Աստված գոյություն ունի:

Ամեն ինչ քո մոտեցումից է կախված, Գորտուկ ջան: Եթե քեզ ոչ Աստծո հեռախոսի համարն է պետք, ոչ էլ Սատանայինը, ուրեմն Մեֆը շատ ճիշտ է ասում. երկուսն էլ նույն բանն են: Որովհետև նրանցից ոչ մեկն էլ, ստացվում է, քեզ պետք չէ: Չէ՞ որ դու "ոչ-երկրային գործերին" մտադիր չես խառնվել... Եվ այս իմաստով արդեն բոլորովին էլ կարևոր չի, թե այդ երկուսից ո՞ր մեկի գոյությանն ես դու հավատում կամ ոչ:

Ըստ իս, երկրայինը ոչ-երկրայինից առանձնացնելը մարդկության ամենամեծ սխալներից մեկն է և երբևիցէ գոյություն ունեցած քաղաքականություններից ամենախորամանկ քաղաքականությունը: Դա այն է, ինչում համարյա ամբողջ մարկությանը հմտորեն հավատացրել են, որ հենց այդպես է, որ կա, բայց ինչն ուղղակի անհնար է: Երկրայինը երբեք չի կարող ոչ-երկրայինից առանձին լինել: Ամբողջ Տիեզերքը մի ամբողջականություն է և անհնար է ուղղակի, որ դու կարողանաս գոյատևել այդ ամբողջականությունից դուրս: Դա նույնն է, եթե դու մի պղինձ ապուր եփես հարյուր տեսակ տարբեր մթերքներուվ, իսկ ես գամ, քեզանից մի ափսե ապուր ուզեմ ու խնդրեմ, որ դու ինձ քո ապուրի միջից միայն, ասենք, կարտոֆիլի համից լցնես ինձ համար: Կարո՞ղ ես:

Երբ Մեֆն ասում է, որ երկուսն էլ նույնն են, ես դա ճիշտ եմ համարում այն իմաստով, որ երկուսն էլ քո ներսում են: Աստված քո ներսում է այն պատճառով, որ Աստված` ամենուր է: Իսկ եթե ամենուր է, ուրեմն իմ ու քո ներսում էլ է, որոհետև ես էլ, դու էլ այդ "ամենուրից" դուրս լինել չենք կարող: Իսկ Սատանան մեր ներսում է այն պատճառով, որ այդ մենք ենք հնարել նրան ու տեղադրել այնտեղ, որովհետև միայն մեր երևակայության մեջ է, որ նա կարող է ապրել:

[Գորտուկ]

Ամեն ինչ քո մոտեցումից է կախված, Գորտուկ ջան: Եթե քեզ ոչ Աստծո հեռախոսի համարն է պետք, ոչ էլ Սատանայինը, ուրեմն Մեֆը շատ ճիշտ է ասում. երկուսն էլ նույն բանն են: Որովհետև նրանցից ոչ մեկն էլ, ստացվում է, քեզ պետք չէ: Չէ՞ որ դու "ոչ-երկրային գործերին" մտադիր չես խառնվել... Եվ այս իմաստով արդեն բոլորովին էլ կարևոր չի, թե այդ երկուսից ո՞ր մեկի գոյությանն ես դու հավատում կամ ոչ:

Ըստ իս, երկրայինը ոչ-երկրայինից առանձնացնելը մարդկության ամենամեծ սխալներից մեկն է և երբևիցէ գոյություն ունեցած քաղաքականություններից ամենախորամանկ քաղաքականությունը: Դա այն է, ինչում համարյա ամբողջ մարկությանը հմտորեն հավատացրել են, որ հենց այդպես է, որ կա, բայց ինչն ուղղակի անհնար է: Երկրայինը երբեք չի կարող ոչ-երկրայինից առանձին լինել: Ամբողջ Տիեզերքը մի ամբողջականություն է և անհնար է ուղղակի, որ դու կարողանաս գոյատևել այդ ամբողջականությունից դուրս: Դա նույնն է, եթե դու մի պղինձ ապուր եփես հարյուր տեսակ տարբեր մթերքներուվ, իսկ ես գամ, քեզանից մի ափսե ապուր ուզեմ ու խնդրեմ, որ դու ինձ քո ապուրի միջից միայն, ասենք, կարտոֆիլի համից լցնես ինձ համար: Կարո՞ղ ես:

Երբ Մեֆն ասում է, որ երկուսն էլ նույնն են, ես դա ճիշտ եմ համարում այն իմաստով, որ երկուսն էլ քո ներսում են: Աստված քո ներսում է այն պատճառով, որ Աստված` ամենուր է: Իսկ եթե ամենուր է, ուրեմն իմ ու քո ներսում էլ է, որոհետև ես էլ, դու էլ այդ "ամենուրից" դուրս լինել չենք կարող: Իսկ Սատանան մեր ներսում է այն պատճառով, որ այդ մենք ենք հնարել նրան ու տեղադրել այնտեղ, որովհետև միայն մեր երևակայության մեջ է, որ նա կարող է ապրել:

Սամ շատ լավ ես բացատրում , ու շատ տրամաբանորեն: Բայց ինձ համար միանշանակ կապ ունի , որ ես հաղորդակցվում եմ Աստծո հետ իմ աղոթքներով, բայց մի բան էլ կա՝ կարող է մարդ հավատա ու վախենա Աստծուց անընդհատ աղոթի, գնա եկեղեցի , մոմ վառի, բայց նա չպահի իրեն ճիշտ , չլինի մարդասեր ու այդ պարագայում վստահ եմ նրա աղոթքները չեն հասնի Աստծուն: Դու ճիշտ ես , երբ ասում ես որ ամեն ինչ ներսից է գալիս ու եթե Աստված ամենուր է, ուրեմն նա ամեն ինչ է: Ուրեմն պետք չէ զատել մեզ բնությունից ու այն ամենից ինչ կատարվում է մեր շուրջը:

[Sambitbaba]

Բայց ինձ համար միանշանակ կապ ունի , որ ես հաղորդակցվում եմ Աստծո հետ իմ աղոթքներով:

Ինձ թվա՞ց, թե՞ դու իրոք համաձայնվեցիր, որ Աստված ամենուր/ամենինչ է, թե՞ սխալվեցի: Քանզի, եթե համաձայնվեցիր, ուրեմն պետք է համաձայնվես նաև, որ քո աղոթքն Աստծո համար չէ: Քեզ հաղորդակից լինելու համար Աստված քո աղոթքի կարիքը չունի, որովհետև դու արդեն իսկ հաղորդակից ես նրան, դու նրան հաղորդակից չլինել ուղղակի անկարող ես: Աղոթքն իմ ու քո համար է, երրորդի ու տասներորդի համար է: Բայց մեզանից նրա համար, ով համարում է, որ առանձին է Աստծոց, աղոթքը թոկի պես մի բան է, որպեսզի Աստծո ներկայությունը չզգացողին կապի Աստծո հետ, իսկ նրա համար, ով գիտի, որ անհնար է Աստծոց առանձին լինել, աղոթքն անտեննայի պես մի բան է դառնում, որովհետև այն օգնւմ է աղոթողին ավելի կենտրոնանալ Աստծո վրա: Բայց եթե դու հիշատակածդ Հիսուսի պես վստահ ես, որ ուղղակի համակված ես Աստծով և այլ կերպ լինել անկարող ես, - ուրեմն աղոթքի կարիք էլ չունես նույնիսկ:

Բայց մի բան էլ կա՝ կարող է մարդ հավատա ու վախենա Աստծուց անընդհատ աղոթի, գնա եկեղեցի , մոմ վառի, բայց նա չպահի իրեն ճիշտ , չլինի մարդասեր ու այդ պարագայում վստահ եմ նրա աղոթքները չեն հասնի Աստծուն:

Եկ խոսենք ոչ թե այդ մարդու, այլ քո մասին: Դու ինքդ, ի՞նչ ես կարծում, որտե՞ղ է այդ մարդը. Աստծո "ներսու՞մ", թե՞ Աստծոց "դուրս": Դու ինքդ, հավատու՞մ ես արդյոք, որ հնարավոր է Աստծոց դուրս լինել: Եթե ոչ, ուրեմն ի՞նչ է նշանակում "նրա աղոթքները չեն հասնի Աստծոն":

Մենք միշտ մոռանում ենք Աստծո` մարդուն տված ամենամեծ նվերի մասին, ինչն է. Կամքի Ազատություն: Սա նշանակում է, որ դու ազատ ես ընտրել, ինչ-որ ցանկանաս: Իսկ Աստված քեզ համար մեկ խոսք ունի ընդամեը` "Այո": Մնացածը քո գործն է, դու ես քո կյանքի յուրաքանչյուր վայրկյանն ընտրողը. ուզում ես աստվածապաշտ լինել` աստվածապաշտ ես, ուզում ես սատանայապաշտ լինել` սատանայապաշտ ես, նույնիսկ եթե ուղում ես Աստված լինել` եղիր, ուզում ես Սատանա դառնալ` դարձիր, - ամեն ինչ քո ձեռքին է: Մի մոռացիր, որ ստեղծված ես Աստծո կերպ և նմանությամբ, այսինքն արդեն իսկ Աստված ես և իհարկե` Արարիչ: Այո, դու քո կյանքի Արարիչն ես, և ուրիշ ոչ ոք: Արարիր քեզ` ինչպիսին կուզես:

Դու ճիշտ ես , երբ ասում ես որ ամեն ինչ ներսից է գալիս ու եթե Աստված ամենուր է, ուրեմն նա ամեն ինչ է: Ուրեմն պետք չէ զատել մեզ բնությունից ու այն ամենից ինչ կատարվում է մեր շուրջը:

Իհարկե, պետք չէ զատել, Գորտուկ ջան: Բայց նաև պետք չէ մոռանալ, որ միայն մարդն է, որ ստեղծված է Աստծո կերպ և նմանությամբ, իսկ դա նշանակում է, որ միայն մարդուն է տրված լինել Արարիչ:

Ինչպես նաև միայն մարդուն է տրված գիտակցել իր միասնությունը: Բայց իր միասնությունը գիտակցելու համար, նա սկզբից պետք է իրեն գիտակցի առանձնացված, հակառակ դեպքում կորում է ամեն ինչի իմաստը: Լույսը երբեք չի կարող գիտակցել, որ ինքը Լույս է, քանի դեռ չի գիտակցել, որ ինքը Մութ չէ: Դա նշանակում է, որ Լույսի համար կենսականորեն անհրաժեշտ է Մութի գոյությունը:
Եվ հենց այդ գիտակցությամբ ենք ես ու դու տարբերվում բուսական կամ կենդանական աշխարհից: Նրանց գիտակցություն պետք չի, նրանք ուղղակի կան և իրենց գոյությունը գիտակցելու կարիք չունեն:

[Գորտուկ]

Ինձ թվա՞ց, թե՞ դու իրոք համաձայնվեցիր, որ Աստված ամենուր/ամենինչ է, թե՞ սխալվեցի: Քանզի, եթե համաձայնվեցիր, ուրեմն պետք է համաձայնվես նաև, որ քո աղոթքն Աստծո համար չէ: Քեզ հաղորդակից լինելու համար Աստված քո աղոթքի կարիքը չունի, որովհետև դու արդեն իսկ հաղորդակից ես նրան, դու նրան հաղորդակից չլինել ուղղակի անկարող ես: Աղոթքն իմ ու քո համար է, երրորդի ու տասներորդի համար է: Բայց մեզանից նրա համար, ով համարում է, որ առանձին է Աստծոց, աղոթքը թոկի պես մի բան է, որպեսզի Աստծո ներկայությունը չզգացողին կապի Աստծո հետ, իսկ նրա համար, ով գիտի, որ անհնար է Աստծոց առանձին լինել, աղոթքն անտեննայի պես մի բան է դառնում, որովհետև այն օգնւմ է աղոթողին ավելի կենտրոնանալ Աստծո վրա: Բայց եթե դու հիշատակածդ Հիսուսի պես վստահ ես, որ ուղղակի համակված ես Աստծով և այլ կերպ լինել անկարող ես, - ուրեմն աղոթքի կարիք էլ չունես նույնիսկ:


Եկ խոսենք ոչ թե այդ մարդու, այլ քո մասին: Դու ինքդ, ի՞նչ ես կարծում, որտե՞ղ է այդ մարդը. Աստծո "ներսու՞մ", թե՞ Աստծոց "դուրս": Դու ինքդ, հավատու՞մ ես արդյոք, որ հնարավոր է Աստծոց դուրս լինել: Եթե ոչ, ուրեմն ի՞նչ է նշանակում "նրա աղոթքները չեն հասնի Աստծոն":

Մենք միշտ մոռանում ենք Աստծո` մարդուն տված ամենամեծ նվերի մասին, ինչն է. Կամքի Ազատություն: Սա նշանակում է, որ դու ազատ ես ընտրել, ինչ-որ ցանկանաս: Իսկ Աստված քեզ համար մեկ խոսք ունի ընդամեը` "Այո": Մնացածը քո գործն է, դու ես քո կյանքի յուրաքանչյուր վայրկյանն ընտրողը. ուզում ես աստվածապաշտ լինել` աստվածապաշտ ես, ուզում ես սատանայապաշտ լինել` սատանայապաշտ ես, նույնիսկ եթե ուղում ես Աստված լինել` եղիր, ուզում ես Սատանա դառնալ` դարձիր, - ամեն ինչ քո ձեռքին է: Մի մոռացիր, որ ստեղծված ես Աստծո կերպ և նմանությամբ, այսինքն արդեն իսկ Աստված ես և իհարկե` Արարիչ: Այո, դու քո կյանքի Արարիչն ես, և ուրիշ ոչ ոք: Արարիր քեզ` ինչպիսին կուզես:



Իհարկե, պետք չէ զատել, Գորտուկ ջան: Բայց նաև պետք չէ մոռանալ, որ միայն մարդն է, որ ստեղծված է Աստծո կերպ և նմանությամբ, իսկ դա նշանակում է, որ միայն մարդուն է տրված լինել Արարիչ:

Ինչպես նաև միայն մարդուն է տրված գիտակցել իր միասնությունը: Բայց իր միասնությունը գիտակցելու համար, նա սկզբից պետք է իրեն գիտակցի առանձնացված, հակառակ դեպքում կորում է ամեն ինչի իմաստը: Լույսը երբեք չի կարող գիտակցել, որ ինքը Լույս է, քանի դեռ չի գիտակցել, որ ինքը Մութ չէ: Դա նշանակում է, որ Լույսի համար կենսականորեն անհրաժեշտ է Մութի գոյությունը:
Եվ հենց այդ գիտակցությամբ ենք ես ու դու տարբերվում բուսական կամ կենդանական աշխարհից: Նրանց գիտակցություն պետք չի, նրանք ուղղակի կան և իրենց գոյությունը գիտակցելու կարիք չունեն:

Միանգամայն համաձայն եմ քեզ հետ , ինչքան շատ ես գրում այնքան շատ եմ հասկանում , որ մթության մեջ եմ եղել ու այնքան էլ լավ չեմ ընկալել Աստվածաշունչը, բայց խոսքերդ իրոք որ շատ ճիշտ են :

[Զաքար]

Միանգամայն համաձայն եմ քեզ հետ , ինչքան շատ ես գրում այնքան շատ եմ հասկանում , որ մթության մեջ եմ եղել ու այնքան էլ լավ չեմ ընկալել Աստվածաշունչը, բայց խոսքերդ իրոք որ շատ ճիշտ են :

Աստվածաշունչը մոլորեցնում է երբ այն լրջորեն չես քննում:

[Sambitbaba]

Միանգամայն համաձայն եմ քեզ հետ , ինչքան շատ ես գրում այնքան շատ եմ հասկանում , որ մթության մեջ եմ եղել ու այնքան էլ լավ չեմ ընկալել Աստվածաշունչը, բայց խոսքերդ իրոք որ շատ ճիշտ են :

Ուրեմն, ժամանակն է դուրս գալ Մութ անտառի ճահիճից, սիրելիս...