նոր ՏՆՏ էի նայում ու մեկ էլ Նագիևը դուրս եկավ, թե բա.
"Поскольку бить детей нельзя, я их просто стравливаю"
Ակումբը հիշեցի
նոր ՏՆՏ էի նայում ու մեկ էլ Նագիևը դուրս եկավ, թե բա.
"Поскольку бить детей нельзя, я их просто стравливаю"
Ակումբը հիշեցի
Jarre (03.06.2014)
Մոտ երեք ու կես տարեկան համով աղջիկ ա:Շատ բաներ հասկանում, ընկալում ա: Մի օր էլ ուզեցի մուլտիկկլիպ ցույց տալ, որը ընդամենը մեկ անգամ էի տեսել ու երկրորդ մասը հիմնականում մոռացել էի: Այ էստեղ ես խայտառակ եղա:
Ես վատանում եմ, ինքը ծիծաղում ա ու ըլը կրկնություն էլ ա ուզում:
- Չեմ հիշում էդ որն ա:
- Յա՜: Դու իմ նայածները պիտի հիշես:
Վերջը ստիպված եղա «հիշել» մի ձև: Ասում եմ, որ չեմ սիրել էս կլիպը, շատ քիչ եմ նայել դրա համար չեմ հիշում:
Բա որ վիդեոյի մի հատվածի վրա ծիծաղում ու ասում ա «տուտուզ»: Վերջ, դու կործանված ես:
Ինչի՞ են երեխաները ամեն ինչ էդքան լավ ֆիքսում, հիշում ու տպավորվում: Ճիշտ ա էլի, եթե տեսնում ես, որ տվյալ պահին ցույց տվածդ վատ բան ա, ավելի լավ ա չբարձրաձայնես, էլ ավելի կգայթակղվեն, կհետաքրքրվեն:
Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:
Սերգեյ Ռախմանինով
Սմոք ջան, քո յութուբը մանկական մուլտիկ չի բռնո՞ւմԼավ կլիպ էր ու երաժշտություն, մերսի:
Ես կոմպիս մեջ եմ արխիվացնում:Ձայնալար-ի խոսքերից
Սմոք ջան, քո յութուբը մանկական մուլտիկ չի բռնո՞ւմ
Շնորհակալությունը Ռուֆուսին:
Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:
Սերգեյ Ռախմանինով
Ժող, ստեղ "բարի գալուստ"-ի թեմա կա, չէ՞… իսկ հրաժեշտի թեմա կա՞…
Մի ժամանակ տենց ավանդույթ կար, հրաժեշտի համար թեմա էին բացում, տենց միհատ շատ սենտիմենտալ գրառում էին անում, հեռանալու պատճառները ամբողջությամբ չէին բացահայտում ու մի քանի ամսից վերադառնում էին
Մենակ Ռութը չի վերադարձել, չնայած ինձ մինչև հիմա թվում ա, որ ինքը երկրորդ նիք էրՄի ժամանակ տենց ավանդույթ կար, հրաժեշտի համար թեմա էին բացում, տենց միհատ շատ սենտիմենտալ գրառում էին անում, հեռանալու պատճառները ամբողջությամբ չէին բացահայտում ու մի քանի ամսից վերադառնում էին
Ձայնալար (03.06.2014)
էդի էն կոպեկ քցելու մոմենԴն ա, Ձայ ձյա...Մի ժամանակ տենց ավանդույթ կար, հրաժեշտի համար թեմա էին բացում, տենց միհատ շատ սենտիմենտալ գրառում էին անում, հեռանալու պատճառները ամբողջությամբ չէին բացահայտում ու մի քանի ամսից վերադառնում էին
Ձայնալար (03.06.2014)
Ձայ, որտեղ ե՞ն… թեմաները…Մի ժամանակ տենց ավանդույթ կար, հրաժեշտի համար թեմա էին բացում, տենց միհատ շատ սենտիմենտալ գրառում էին անում, հեռանալու պատճառները ամբողջությամբ չէին բացահայտում ու մի քանի ամսից վերադառնում էին
Մի քանի ամիսը մաքսիմումն էր։ Հիմնականում մի ամիս էլ չէին ձգում։Մի ժամանակ տենց ավանդույթ կար, հրաժեշտի համար թեմա էին բացում, տենց միհատ շատ սենտիմենտալ գրառում էին անում, հեռանալու պատճառները ամբողջությամբ չէին բացահայտում ու մի քանի ամսից վերադառնում էին
«Ակումբի անցուդարձի» հեռավոր խորխորատներում, վրաները մի յոթ տարվա փոշի նստած։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Mephistopheles (03.06.2014), Smokie (04.06.2014)
Չէ, Ռութը չկա հիմա Ակումբում ու չեմ կարծում երբևէ երկրորդ նիկ ունեցած լինի:Մենակ Ռութը չի վերադարձել, չնայած ինձ մինչև հիմա թվում ա, որ ինքը երկրորդ նիք էր
Նիկոլայ Թորոսյանի ստատուսը դուրս եկավ
Ես հարգում եմ թուրքերին ու Թուրքիան։ Չեմ սիրում՝ հարգում եմ։
Որովհետև իրանք մեզնից կայացած պետություն են։
Քաքից երկիր են սարքել՝ ի տարբերություն մեզ, ովքեր նվիրածն ավիրեցին։
Ունեն հայկականից լավ բժշկություն, կրթություն։
Աշխարհի ամենահզոր բանակներից մեկը։
Զարգացնում են բարձրագույն տեխնոլոգիաները։
Ծավալվում են ու ու կամք են թելադրում աշխարհին։
Թուրքական մշակույթը՝ երաժշտությունը, կինոն, ծաղկում է ապրում։
Թուրքական տուրիզմը ծաղկում է ապրում։
Թուրքական ռազմարդյունաբերությունը ծաղկում է ապրում։
Թուրք շինարարներն աշխատում են աշխարհով մեկ։
Իրենց կառավարող խավն ազգի նախիրից չտարբերվող հավածը ռամսերի մեջ պահելու ձևը գտել է։
Մի խոսքով, ստեղծել են երկիր ու կարանում են օգտագործեն նրա պոտենցիալը։ Ի տարբերություն մեզ։
Ու իրանք պետականաշինության հարցում աշխարհի ամենահաջողած ազգերից մեկն են, շրջանցել են էդ հարցում շատուշատ եվրոպական պետությունների։
Ու մենք՝ հայերս, այդ թվում՝ իրենցից լիքը սովորելու բան ունենք։ Ինքներս մեզ համոզելը, որ իրանք «վայրի ցեղ ու անմշակույթ հոտ» են, կներեք ինձ, կուրության նշան ա կամ քաք սրտին մխիթարանք, միխոսքով՝ ինչ ասես, ճշմարտությունից բացի։ Ու էդ թշնամու զորությունը գիտակցել ա պետք։
Moonwalker (04.06.2014), Smokie (04.06.2014), Աթեիստ (04.06.2014), Արէա (04.06.2014), Ձայնալար (04.06.2014)
«Եւ մեր կարծիքով, ահա առաջին ակը մեր բոլոր դժբախտութիւններուն:
Թուրքը տգէտ է, Հայը` խելացի, Թուրքը վայրենի է, Հայը` կիրթ, Թուրքը անարհեստ է, Հայը` արհեստաւոր, Թուրքը աղքատ է, Հայը` հարուստ… եւ մինչեւ այնտեղ, որ Թուրքը դիպլօմատ չէ, Հայը` քաղաքագէտ… հետեւաμար Թուրքը կը մեռնի, Հայը` կը վերածնի:
Հայ քաղաքական ճակատագիրին մեծագոյն ոճրագործութիւնը կատարած է այն մարդը, որ առաջին անգամ այս ակնոցը դրաւ հայի աչքերուն եւ ժամանակի ընթացքին ան մեզ կուրցուց այն աստիճան, որ իրերը չենք կրնար տեսնել իրենց իսկական գոյնով»:
Շահան Նաթալի, «Թուրքերը եւ մենք», 1928
«Իմ վերևի եսիմինչը» թեմաների դեպքում «թեմայի մեջ» նշանակում ա հենց իր վերևինին վերաբերող, հակառակ դեպքում թեմայի կանոնների խախտում ա տվյալ գրառումը, հետևաբար՝ ջնջման ենթակա։
Ընդհանրապես նման թեմաներում գրառում ջնջելը, հետո բացատրություններ տալն ու մնացած հետևանքների մասին հոգալը մոդերատորների համար հաճախ շատ տհաճ, անհարմար իրավիճակ ա ստեղծում, հետևաբար լավ կլինի, եթե գրառում անողները իրենց գրառումն ուղարկելուց առաջ մի հատ թարմացնեն էջը, որ տեսնեն՝ նոր գրառում հո չի եղել մինչև իրենց գրելը, ու չլինելու դեպքում նոր սեղմեն «ուղարկել» կոճակը։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Թարմացրեցի,հետո մի քանի բան փոխեցի ու նոր ուղարկեցի ու ուշացա: Մեղավոր եմ
Այս պահին թեմայում են 3 հոգի. (0 անդամ և 3 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ