Գոհարը

[Ռուֆուս]

Ինձ որ դուր եկավ: Չնայած համաձայն եմ թեմայում հնչած կարծիքների հետ, որ կարելի էր կերպարներն ավելի զարգացնել ու պապի մահը ավելի լավ կապակցել ընդհանուր պատմվածքի սյուժեի հետ, բայց մյուս կողմից էլ ընդունում եմ tvsevak-ի տեսակետը, որ սա իր ստեղծագործությունն է ու ինքը գրում է էնպես, ինչպես սիրտն է ուզում:

Իսկ ընդհանրապես ինձ շատ է դուր գալիս գրելաոճդ, թեև ընտրածդ թեմաները ոչ միշտ են սրտովս: Գրում ես շատ բնական, առանց բառախեղդ անելու, սիրուն նկարագրություններով, տեղ տեղ էլ չափից դուրս շեշտակի ու ռեալիստական: Քո հին գործերն էլ եմ կարդացել ու հիշում, երևի արժի ակումբցիներին մի անգամ էլ հիշեցնել աղմկահարույց Գոմիկը գործի մասին:

[Claudia Mori]

Սեւակ ջան էս էկար ու նորից բոլորին խառնեցիր իրար Ես եմ Սեւակ ջան, Կարինեն Իոնեսյանն է, անունս փոխել եմ Պատմվածքդ շատ լավն էր, ուղղակի կարծում եմ, որ նման էր ինչ որ երկար պատմվածքի առաջին մասին: Ինձ էլ է ախր էդ Գոհարը շաաաաաաաատ հետաքրքիր, հատկապես, որ ինձ վրա բաժակ նայողի ու սուտինյորի եւ ոչ թե 3000-ոց մարմնավաճառի տպավորություն թողեց Գիտեմ երեւի չես շարունակի, բայց ես շատ հավեսով կկարդայի շարունակությունը

[Նարե91]

Ես էլ եմ հավանում Սևակի հստակ ու սահուն ոճը, արծարծվող թեմաները` ոչ այդքան:
Կարծիքները, թե ստեղծագործության ավարտը այն չէ, ինչ-որ չափով կիսում եմ, բայց մի կողմից էլ սխալ եմ համարում այն փոխելը: Միտքն էդպես է թելադրել:
ԻՍԿ ընթերցողի կարծիքը իրականում արժե հաշվի առնել ու դիտողություններն օգտագործել` գրվելիք գործերը ավելի հղկված դարձնելու համար:
Սևակի էն կարծիքը, որ ինքը մեխանիկական աշխատանք է անում, կտրականապես մերժում եմ:
Եկած մտքերին գեղարվեստական շունչ հաղորդելն ու գրի առնելը շաաատ հեռու է մեխանիկական գործ լինելուց:

[Sambitbaba]

Իմ դեպքում այլ է մի փոքր: Ես գրում եմ ու էդ ժամանակ կատարում եմ միայն մեխանիկական աշխատանք: Կերպարներն իրենք են հայտնվում: Հետո էլ մեռնում են, թե իրար դոմփում են, իմ գործը չի, ես միայն մեխանիկորեն շարադրում եմ դեպքերի զարգացումներն ու իրենց պահվածքը:

Ես քեզ հասկանում եմ եմ, Սևակ ջան: Քո դեպքն առայժմ հազվադեպ երևույթ է, բայց բոլորովին էլ եզակի չէ: Ես դա անվանում եմ՝ ստեղծագործել զգայական մակարդակի վրա: Դա այն պահն է, երբ ստեղծագործում է հոգիդ, այլ ոչ թե միտքդ, այսինքն, գրում ես ոչ թե մտքիդ, այլ հոգուդ թելադրանքով: Երբեմն լինում է նույնիսկ, որ գրում ես այն, ինչից տեղեկություն անգամ չունես. ինձ հետ պատահել է: Լինում է նաև, որ միտքդ անտեղյակ է անգամ և չի կարողանում հասկանալ, թե ինչպե՞ս է այդ ամենը գրվել… Ուրեմն այդ պահին միտքդ լրիվ անջատված է եղել:

Ու գիտես, եթե քեզ տհաճ են հարցերը, որ մարդիկ տալիս են, ուրեմն մի խոստովանիր նման բաներում: Ասա ինչի մասին կուզես, արդարացիր ինչպես կուզես, բայց մի խոստովանիր, թե միտքդ անտեղյակ է: Շատ մարդիկ դա չեն ընկալում, և, չեն կարող թե չեն ցանկանում, - դա արդեն էական չէ: Միևնույն է, եթե դու նրանց դատին ես հանձնել քո աշխատանքը, ուրեմն բարի եղիր ու պատասխանիր նրանց հարցերին և բոլորովին էլ վատ մի զգա քեզ, եթե նրանք համաձայն չեն քեզ հետ: Մի՞թե այդքան հետաքրքիր է, երբ բոլորը միակերպ են մտածում…

Մոռացա ասել. խեղճ Բլավատսկայան արդեն հարյուր հիսուն տարի կլինի, մահացել է, իսկ նրան մինչև օրս քարկոծում են նույն բանի համար…
Էնպես որ, համբերություն քեզ, եղբայր…
Ու նաև, հարգանք ընթերցողիդ նկատմամբ...

[tvsevak]

Շնորհակալ եմ բոլորիցդ:
Կար ջան, ես արդեն գիտեի




Հ.Գ. Կա մի անհերքելի ու շատ հին ճշմարտություն. "Շաղ մի տուր մարգարիտները խոզերի առաջ" :

[Chuk]

Հ.Գ. Կա մի անհերքելի ու շատ հին ճշմարտություն. "Շաղ մի տուր մարգարիտները խոզերի առաջ" :

Ճիշտ խոսք ա, էս թեմայում քննարկողների մի մասը փաստորեն չէ՞ր հետևել էդ խորհրդին:

[Ռուֆուս]

Հ.Գ. Կա մի անհերքելի ու շատ հին ճշմարտություն. "Շաղ մի տուր մարգարիտները խոզերի առաջ" :

Այ էս մի տողը լրիվ անտեղի էր, լավ կլիներ առանց վիրավորանքների

[ivy]

Կա մի անհերքելի ու շատ հին ճշմարտություն. "Շաղ մի տուր մարգարիտները խոզերի առաջ" :

Դե ապրես դու: Մենք իր գրածները կարդանք, քննարկենք, ինքը մեզ «խոզ» ասի:
Մի ընթերցող որ հաստատ կորցրեցիր: Չնայած քո մարգարտյա բարձունքներում դա դժվար թե մեծ կորուստ լինի:

[Sambitbaba]

Շնորհակալ եմ բոլորիցդ:
Կար ջան, ես արդեն գիտեի
Հ.Գ. Կա մի անհերքելի ու շատ հին ճշմարտություն. "Շաղ մի տուր մարգարիտները խոզերի առաջ" :

Էդքան էլ հին չի, ընդամենը երկու հազար տարեկան…

Բայց դա քեզ չի վերաբերվում: Դու նրանցից ես, ով զանգերի ձայնը լսեց, բայց եկեղեցու տեղն այդպես էլ չգտավ…

Հ.Գ. Ու մի խորհուրդ. ինչ հեշտությամբ գտել ես, ավելի մեծ հեշտությամբ կարւղ ես կորցնել: Որովհետև եթե մի բան տրվել է քեզ, դեռ չի նշանակում, թե դա քո սեփականությունն է: Ինչպես տրվել է, այնպես էլ կվերցվի՝ սխալ օգտագործելու դեպքում...

[tvsevak]

ivy ջան, ուշադիր չես: Սխալ մի ընկալի ու սխալ եզրակացություններ մի արա: Ես մեռա ասելով, որ հարգում եմ բոլորին, թե ընթերցող և թե ոչ: Ինչպե՞ս կարող եմ ես վիրավորել ինչ-որ մարդու: Անկախ նրանից, թե ինչ է գրում ինքը կամ ինչ կարծիքի է: Ինչի՞ եք այդպես կոշտ արձագանքում: Գրածս չէր վերաբերում ինչ-որ մեկի, անձի: Ի՞նչ կապ ունի ես լավ եմ գրում վատ եմ գրում կամ գրում եմ թե չէ կամ ի՞նչ կապ ունի դուք կարդում ու ինչ կարծիք եք կազմում դրա մասին: Մի՞թե դա իրավունք է տալիս կամ ինձ կամ ձեզ վիրավորանքներ հնչեցնելու: Կամ ես ի՞նչ բարոյական իրավունք ունեմ կամ ո՞վ եմ, որ խոզ ասեմ ինչ-որ մեկին, առավելևս, երբ չեմ էլ ճանաչում նրան: Դա ես գրել եմ Sambitbaba-ի գրածի ազդեցության տակ ու ավելի շատ պրոզայիկ էր, քան կոնկրետ ինճ-որ ասելիք: Եթե ես բան ունենամ ասելու, ուղիղ կասեմ, այլ ոչ թե կլսացնեմ կամ կհասկացնեմ: Գրածս ավելի շատ ասոցացվեց Բլավատսկայայի մասին հիշեցմանը: Որ ասում եմ Ակումբ-ում բան են ման գալիս, որ բռնացնեն ինձ, մի բանով բշտեն, չեն հավատում: Եթե ինչ-որ մեկին այդ գրածով նեղացրել կամ վատ զգացողություն եմ առաջացրել, կներեք: Անիմաստ կլինի հետագայում Ակումբում իմ հրապարակումները...

[Գալաթեա]

Էխ Սևակ, էխ...
Արգելակման համակարգդ էս ի՜նչ վատ ա աշխատում:

Կներես վերջին ելույթներիցդ հետո շատերի մտածածն ի մի բերելու համար, բայց Ակումբում մեծ մասի կողմից որպես քիչ թե շատ հետաքրքիր ստեղծագործող համարվելու բոլոր շանսերդ համարիր փոզմիշ արած

[Mephistopheles]

Նոր կարդացի գործը ու պտի ասեմ որ Սևակի հետ լրիվ համաձայն եմ… ամենալավը Սևակն ա ներկայացրել իր գործը…

Իմ դեպքում այլ է մի փոքր: Ես գրում եմ ու էդ ժամանակ կատարում եմ միայն մեխանիկական աշխատանք: Կերպարներն իրենք են հայտնվում: Հետո էլ մեռնում են, թե իրար դոմփում են, իմ գործը չի, ես միայն մեխանիկորեն շարադրում եմ դեպքերի զարգացումներն ու իրենց պահվածքը:


…

հենց տենց էլ գրած ա՝ մեխանիկորեն, առանց մտածելու… դրա համար էլ կերպարները կերպար չեն՝ չկա կերպար, իսկ սյուժեն նայվում ա անկապ… պապին էլ աստաված գիտի ինչու ա մեռնում… սա գրանցում ա՝ դեպքերի դոկումենտացիա… վերաբերմունք ու տեսակետ չկա՝ բացակայում ա…

…չնայած ասեմ որ եթե վրան աշխատվի կարա լավը լինի… պտի ուղղակի ինքը "բագաժ" ունենա որ կարողանա տենց "մեխանիկորեն" գրի ու լինի պատմվածքը… իրա համար մի քիչ շուտ ա… մյուս կողմից էլ եթե իրա վերաբերմունքը էս ա, բան չի լինի… պտի փոխի վերաբերմունքը…

[Mephistopheles]

ivy ջան, ուշադիր չես: Սխալ մի ընկալի ու սխալ եզրակացություններ մի արա: Ես մեռա ասելով, որ հարգում եմ բոլորին, թե ընթերցող և թե ոչ: Ինչպե՞ս կարող եմ ես վիրավորել ինչ-որ մարդու: Անկախ նրանից, թե ինչ է գրում ինքը կամ ինչ կարծիքի է: Ինչի՞ եք այդպես կոշտ արձագանքում: Գրածս չէր վերաբերում ինչ-որ մեկի, անձի: Ի՞նչ կապ ունի ես լավ եմ գրում վատ եմ գրում կամ գրում եմ թե չէ կամ ի՞նչ կապ ունի դուք կարդում ու ինչ կարծիք եք կազմում դրա մասին: Մի՞թե դա իրավունք է տալիս կամ ինձ կամ ձեզ վիրավորանքներ հնչեցնելու: Կամ ես ի՞նչ բարոյական իրավունք ունեմ կամ ո՞վ եմ, որ խոզ ասեմ ինչ-որ մեկին, առավելևս, երբ չեմ էլ ճանաչում նրան: Դա ես գրել եմ Sambitbaba-ի գրածի ազդեցության տակ ու ավելի շատ պրոզայիկ էր, քան կոնկրետ ինճ-որ ասելիք: Եթե ես բան ունենամ ասելու, ուղիղ կասեմ, այլ ոչ թե կլսացնեմ կամ կհասկացնեմ: Գրածս ավելի շատ ասոցացվեց Բլավատսկայայի մասին հիշեցմանը: Որ ասում եմ Ակումբ-ում բան են ման գալիս, որ բռնացնեն ինձ, մի բանով բշտեն, չեն հավատում: Եթե ինչ-որ մեկին այդ գրածով նեղացրել կամ վատ զգացողություն եմ առաջացրել, կներեք: Անիմաստ կլինի հետագայում Ակումբում իմ հրապարակումները...

Հ.Գ. Хвапу и клевету приемпи равнодушно
И не оспаривай глупца...

հես ա… բայց ասեմ, ես չեմ վիրավորվում…