Իմ վերևի մարդը

[Stranger_Friend]

Smokie-ի մեջ մի շատ հարազատ բան կա: Չեմ կարող կոնկրետ ասել ինչ, բայց բարությունից ու անկեղծությունից մի կողմ մի գիծ ունի, որը ինձ մարդկանց մեջ միշտ ձգել է: Չնայած իր գրառումներում դա չի երևում, միայն շատ քիչ արտահայտված է իր օրագրի առաջին էջերում…
Smokie-ն չափից շատ լավատես է, կամ ես եմ չափից շատ վատատես, որ ամեն լավը կեղծիք եմ համարում: Բայց ամեն դեպքում կարծում եմ, որ նա շատ հաճախ իրեն հեռու է պահում իրականությունից և ինքնախաբեությամբ լավն է հասկանում: Այս երկու գծով իրեն շատ եմ նմանեցնում իմ ընկերներից մեկին ու քանի որ Smokie-ին չեմ ճանաչում, շատ հարցերում ինքնաբերաբար նույնացնում եմ նրանց, ենպես որ սխալվելուս հավանականությունը մեծ է...
Smokie-ն ենպիսի ընկերասեր է, որ երևի ոչ մեկին չի վանի իրենից: Կարևոր չի այդ մարդը նրան դուր է գալիս, թե ոչ, եթե վերջինս ուզենա Smokie-ի հետ ընկերություն անել, սրտաբաց կընդունի ու կօգնի ինչով կարող է: Եթե մեկին ընդհանրապես չսիրի, միևնույն է դիմացինը դա չի զգա, հակառակը` իր վերաբերմունքից կհասկանա, թե իր ամենասիրելի մարդկանցից է:
Smokie-ն միշտ անձնազոհությունների պատրաստ մարդ է, ինչքան էլ տուժի դրանից: Առաջնայինը ուրիշի գործը կանի, հետո նոր իրենը….
Smokie-ն նաև հետաքրքիր երաժշտական ճաշակ ունի: Իր երգացանկի շատ երգեր կարող է չսիրեմ, բայց դա ինձ չի վանում, որովհետև հիմնականում հին երգերը սիրելը վկայում են իր բարձր ճաշակի մասին...
Ինձ համար հանելուկ է մնում, թե ինչպես տարբեր գործոններից չեն փոխվում մարդիկ: Ես նույնպես առաջ վստահում էի բոլորին, բայց ինձ բավական էր երկու դեպք, որ շատ զգուշորեն սկսեի վերաբերվել այդ հարցին, իսկ Սմոքին չի փոխվում` ինչքան էլ իր համար ծանր լինի, մոռանում է ու չի կորցնում լավատեսությունը: Այդ ամենը մարդու ներսից է լինում:
Իսկ քանի որ ես նրա նման լավատես չեմ, մի բան պետք է նշեմ: Ինչքան ես եմ նկատել, Սմոքին աշխատասեր մարդ չի ու հաճախ է գործերը անավարտ թողնում կամ անընդհատ հետաձգում: Ավելի ճիշտ շատ շուտ է հոգնում որևէ աշխատանքից: Նաև հնարավորության դեպքում փախչում է դժվարություններից...

Իր շատ գծերով Սմոքին երեխայի է նմանվում` պարզ ու շիտակ: Բայց ես գիտեմ, համոզվել եմ, որ նման մարդիկ իրենց խորքում շատ ավելին են պահում, քան ցույց են տալիս: Այսինքն քեզ կարող է թվալ որ մեկ ժամը լրիվ բավական է նրան ճանաչելու համար, բայց իրականում մի տարին էլ չի հերիքի նրան ամբողջովին իմանալու համար: Անընդհատ նորովի կարող ես բացահայտել, եթե իհարկե նա թույլ տա: Իհարկե խոսքս դրական իմաստով է...
Բայց միևնույն է ինչքան էլ նա իրական լինի, իմ հոռետեսությունը ինձ թույլ չի տա Smokie-ի կերպարը ամբողջովին վերագրել Գևորգ Մալխասյանին, մինչև անձամբ չճանաչեմ ու չհամոզվեմ...

Սա իմ անձնական կարծիքը, որին լուրջ վերաբերվել բոլորովին պետք չի...

[Վոլտերա]

Սթրենջերն էն տարօրինակ տպերից է, որ հաստատ համոզված էլ չես, թե ով է իրականում, բայց շատ լավ զգում ես իրեն, մի տեսակ ներծծվող տեսակ ա, էն որ կողքով անտարբեր անցնել չի ստացվում: Ստրենջերի մեջ ագրեսիա շատ կա, ու դա ինձ ամենաշատն ա դուր գալիս: Իր օրագիրը ահագին լարվածությամբ եմ կարդում: Հիմնականում չեմ հասկանում, թե ինչ է գրել, ինչ է ուզել հասկացնի, բայց կարդալուց հաճույք եմ ստանում, մեկ-մեկ մարմնովս դող ա անցնում, մեկ-մեկ քմծիծաղ եմ տալիս ու փակում եմ, հետո հնարավոր ա չհիշեմ էլ, թե ինչ էր գրեր, բայց երկար ժամանակ էդ մնում ա իմ մեջ, նստվածք ա տալիս: Անծանոթն իմ ամենասիրելի վատատեսների տեսակին է պատկանում, էն որ գիտեն թե ուր և ինչի համար են գնում, իրենք ինձ համար ավելի պոզիտիվ մարդիկ են, քան լավատեսները, այ Սթրենջն էդ մարդկանցից ա:
Ու մեկ էլ իր մեջ ամենաշատը սիրում եմ էն, որ ինքը մենակ ա միշտ՝ իր անկյունում: Մի հատ տեղ ունի, որտեղ ոչ մեկին չի թողնում ներս մտնել, էդ անկյունը մենակ իրեն ա պատկանում:
Էն միակ մարդկանցից ա, որ չէի ուզի իրականում ճանաչել կամ մոտիկից շփվել: Ինքն էսպիսին ա յուրօրինակ ու հետաքրքիր:

[impression]

իմ վերևի մարդը սուս ու փուս նստում ա ու նայում մյուսներին
գլխում լիքը հարցեր են ձևավորվում էդ ընթացքում
ուսումնասիրող ա ինքը, դիտորդ, ու էդ տարիքում տենց դիտողունակ լինելը շատ արժանի ա գովեստի
ես իր հետ չոր եմ, ոնց որ հիմնականում բոլորի, երբեք չեմ ասել, որ ինքը դեմք ա
բայց հիմա կասեմ, ինքը դեմք ա, ինքը դեռ մի օր ասելու ա իրենը, ես դրան հավատում եմ
քանի սենց բացվել եմ, ասեմ, որ հետն էլ կարոտում եմ: մեկ-մեկ: շատ հազվադեպ: համարյա երբեք

[StrangeLittleGirl]

Լիլի մասին հազար տարի չէի գրել, սպասեք գրեմ
Ուրեմն Լիլը էն քիչ մարդկանցից ա, որ ներվերիս վրա չի ազդում: Հա, ինչ էկել եմ Երևան, լիքը մարդկանց հետ կապերս խզել եմ կամ քիչ եմ շփվում, բայց Լիլը էն մատների վրա հաշված մարդկանցից ա, որի հետ հա էլ ուզում եմ շփվել, դեռ մի բան էլ եթե մի շաբաթ չեմ տեսնում, մի տեսակ կարոտում եմ: Ինքը դեմք ա, հզոր դեմք ա: Իրա էս նոր աշխատանքը մի տեսակ նենց սազում ա իրան, որ դնում, մարդկան հետևում, ուսումնասիրում ա, համ էլ ուսը տրամադրում ա լացելու համար (շատ էլ որ բարմեն չի): Լիլը մեր քաղաքի էն անբաժան մի մասնիկն ա: Որ ասում ես Երևան, Լիլ ես պատկերացնում: Ու մի տեսակ որ սաղ արտագաղթում են, էդ ոչինչ, բայց այ որ Լիլը Երևանից գնա, Երևանն էլ Երևան չի լինի` անկախ նրանից Լիլը Սարյանի գետնի տակ ա, թե քաղաքում թափառում ա:

[Smokie]

Բյուրը դեմք ա: Էն լավ առումով ցնդածներից ա՝ իր գրառումներով ու ստեղծագործություններով հանդերձ: Մեկ-մեկ էլ անկանխատեսելի ա, չգիտես ի՞նչ կարծիք ա հայտնելու համապատասխան թեմայում, մի տեսակ գերբնական ուժ ունի, էն որ ուզում ես իմանալ իրա կարծիքը տվյալ հարցի շուրջ ու չնայած գիտես, որ անկախ ամեն ինչից քո կարծիքը չես փոխի, բայց վախենում ես էն մտքից, որ ձեր կարծիքները կարող են չհամընկնե... Մուրադը «կկատաղի» Բյուրը սիրում ա պնդել իր խոսքը, իր ճիշտը, բայց իր պնդումների մեջ ագրեսիա չկա, կա հեգնանք, որով դիմացինի դեմքին էլ ա ժպիտ առաջացնում:

[Այբ]

Smokie
Դժվար է պատկերացնել ակումբը առանց Smokie: Ինքը ակումբի «խաղաղության աղավնին» է :
Գրառումներին միշտ հետևում եմ, հետաքրքիր է Smokie-ի՝ թեթև, պարզ գարառումները կարդալ: Smokie-ին մոտիկից չեմ ճանաչում, ինչ կարծիք էլ, որ կազմել եմ, գրառումներին հետևելով է ձևավորվել: Առհասարակ, ակումբում անձնապես ոչ մեկի չեմ ճանաչում, բոլորին դատում եմ ըստ իրենց գրառումների: Ու պիտի խոստովանեմ, որ շատերի գրառումներին չէ, որ հետևում եմ, իսկ Smokie-ը այն անդամներից է, ում գրառումներին հետևում եմ:
Զգայուն է շատ, բայց աշխատում է հնարավորինս ցույց չտալ: Էնքան բարություն կա իր գրառումների մեջ, որ դժվար է պատկերացնել, թե Smokie-ը կարող է ինչ-որ մեկին վիրավորել:Ու դժվար է պատկերացնել, որ Smokie-ին էլ կարող են վիրավորել:
Էնպիսի տպավորություն է, որ ակումբում բոլորը նրա ընկերներն են: Ու դա, իրոք, էդպես է: Ակումբում բոլորն էլ սիրում են Smokie-ին : Իր անկեղծությամբ, ընկերասիրությամբ բոլորին գերել Է:

[StrangeLittleGirl]

Էս Այբն ինչքան երկար ա մնում ակումբում, էնքան նոր բաներ եմ հայտնաբերում իրա մասին: Վերջերս հայտնաբերել եմ, որ ահավոր նեղացկոտ ա ու շատ բաներ իրա վրա ա վերցնում, չնայած ոչ միշտ են իրան նկատի ունենում: Բայց դե մեկ ա, ինքը էն ակումբցիներից ա, էն որ իմ ուղեղի մի ցուցակում պահել եմ, որ հենց առիթ լինի, ռեալում տեսնեմ: Ու հա, ինքը մեծ պոտենցիալ ունեցող էն ջահելներից ա, որ դեռ առիթ չի ունեցել մինչև վերջ դրսևորվելու: Ես շարունակում եմ հավատալ, որ ինքը հզոր անհատականություն ա, ուղղակի դեռ մինչև վերջ չի դրսևորվել: Կհամոզվեք դրանում մի օր:

[Meme]

էս սթրենջի մասին, անցած անգամ ուրախ ուրախ գրել էի, չէր էլ տեսել, կամ չէր հավնել միգուցե, չգիտեմ...
ու էնքան կգրեմ, մինչև տեսնի...


բայց ասեմ, որ հիմա աշխատում եմ սենց հեռվից իրան տնտղել, ու իրա տեսակը ինձ համար հետաքրիքրա բացահայտել, որովհետև ինքը բացարձակ նման չի ինձ, ու հենց էդա, որ անչափ հաճելիա ինձ, ճանաչել մեկին ով ընդհանրություններ չունի քեզ հետ...
իսկ նկարներից, դրական աուրայով ու մեծ էներգետիկայով մարդու տպավորությունա թողել ...

հ.գ՝
ակումբի դեմքերից ամենակարևորներից մեկի մասին 1li գրառում եմ արել, ու մտածում եմ տեսնես էս անգամ կտեսնի?

[Ruby Rue]

Թեմայի փոշիները թափ տամ:

Մեմեն շատ ա սիրում ուշադրության կենտրոնում գտնվել, կոմպլիմենտներ ստանալ ու անել: Ինքը միշտ սովորական բաներում լիքը դրական կգտնի ու կուրախանա, անտարբեր կլինի բացասականի նկատմամբ, իսկ բնավորության էդ գիծը շատ քչերին ա հատուկ:

[Alphaone]

Ռուբի՜

Ռուբին լրիվ այլ իրականությունից է: Մենակ նրա համար չէ, որ վհուկ է: Բավական հասուն ու խորը մարդ է, բայց դրանով հանդերձ անսպառ պոզիտիվ ունի: Ռուբին բնածին պատմող է, անգամ ամենաաննշան իրավիճակը կարող է ներկայացնել հումորով, գունեղ, բազմակողմանիորեն, բայց դե կարիք չի լինում աննշան իրավիճակներ վերապատմել, քանի որ Ռուբին միշտ իրադարձությունների կենտրոնում է, հետաքրքիր, ոչ ստանդարտ իրավիճակներն իրենից անպակաս են, քանի որ ինքն էլ բավական հեռու է ստանդարտ լինելուց: Ռուբիի արտաքինն էլ առանձնահատուկ է, ինքնատիպ: Կան իրական գեղեցկուհիներ, որ հիացմունքով ես նայում, բայց զգում ես, ոնց որ հոսքագծի արտադրանք լինեն, իսկ Ռուբիի սիրունությունն առանձնահատուկ է, եզակի: Ինքը իր տեսակի մեջ նմուշ է: Հետո, Ռուբին ինչքան էլ առաջին հայացքից մարդամոտ թվա, իրականում ներպարփակ է, իր ներքին խորության շերտերին դժվար է հասնել, բայց երբ հասնում ես, արդեն քեզ երջանիկ ես զգում, որ նման մարդու ես ճանաչում, ավելի ճիշտ, պատիվ ունես ճանաչելու, բնավ կարևոր չի, տաս տարուց Ռուբին ով կդառնա, կհասնի բարձունքների, թե չէ, կապ ունի իր ներաշխարհը, իսկ նման ներաշխարհով մարդու ճանաչելն իրականում պատիվ է:
Շատ եմ սիրում քեզ, բարեսիրտ վհուկիկս:

[ivy]

Ալֆան երկու շերտ ունի: Վերին շերտը էն լուսավոր, պայծառ աչոնն է, որ հետն էլ մի քիչ անինքնավստահ է, միամիտ ու համեստ: Երկրորդ շերտում Ալֆան շատ հասկացող ու էմպատիկ մարդ է, որ լիքը բան տեսնում, ջոկում է, բայց նախընտրում է մնալ իր մի քիչ միամիտ աչոնի դերում:
Կոնֆլիկտներում ինքը շատ հաճախ, եթե ոչ միշտ բռնում է «գիտեմ, որ սխալ եմ», «գիտեմ, որ մեղավոր եմ», «գիտեմ, որ էն չեմ» դիրքը՝ որպես կոնֆլիկտի մարման իր համար նախընտրելի միջոց: Սա էն վերին շերտի պարզ ու համեստ աչոնն է, բայց թե ինչ է կատարվում ներսի շերտում, չես իմանա:
Ընդհանուր, Ալֆան շատ դրական մարդ է, մի տեսակ գունավոր աուրա ունի: Ու իմ կարծիքով էն մարդկանցից է, որ իսկապես սիրում է կյանքը, աշխարհն ու մարդկանց:
Մեկ-մեկ նույնիսկ թվում է՝ չափից շատ է սիրում ուրիշներին, ով ինչ ասի, գրի, Ալֆան ծափ է տալիս, գովում, սեր խոստովանում, շնորհակալություններ շարում:
Բայց դե էդ էլ վատ չի

[Smokie]

ivy: Ինքը ակումբի պահանջկոտներից ա՝ պահանջկոտ, բայց ո՛չ դժգոհող: Ունի մեծ հեղինակություն: Իր ակումբ-մրցութային գաղափարները, իր տարբեր կարծիքները հետաքրքիր համ ու հոտ են տալիս ակումբին: Ուղղակի չեմ պատկերացնում, որ ինքը որևէ մեկի հետ ագրեսիվ բանավեճի մեջ մտնի, բայց դրանով հանդերձ կարողանում ա ապացուցել ի՛ր ճիշտը ու ընդհանրապես իր պահանջկոտությունը առաջին հերթին հոգատարությունից ա գալիս: Բայց դրանով հանդերձ ինքն ամեն ինչ անում ա չափի մեջ՝ ամեն ինչը տեղը տեղին:

Վերջում էլ կուզեի ասել «հետ բերեք այն սիրելի բմբուլիկին, նա դրան արժանի է»

[murmushka]

Smokie՝ ինքն ինջ մոտ ասոցացվում է երաժշտության, հանգստության, խաղաղության հետ; Մարդ, ով իր կարծիքը չի փաթաում դիմացինի վզին, նույնիսկ եթե իսկապես իրավացի է, մարդ, ով, իմ կարխիքով, գտել է ներքին խաղաղույթան ու հանդարտության գաղտնիքի բանալին, ինքն ամբողջությամբ ներդաշնակություն է;

[Գալաթեա]

Մուրմուշը Ակումբի տված իմ ամենակարևոր ձեռքբերումներից մեկն ա: Իր ամենասիրածս գծերից մեկը բնավորության՝ անկեղծությունն ա: Ինքը չի ձևացնում: Տխուր ա՝ ասում ա տխուր եմ, ուրախ ա՝ բոլորի հետ կիսում ա ուրախությունը, չի պահում մենակ իրան: Բայց տխրությունը չի փաթաթում վզիդ, պարզապես չի թաքցնում կեղծ ժպիտի տակ:
ու շատ էմոցոնալ ա Մուշը, ավելի շատ, քան կուզեր:
Ու ինքն իմ ճանաչած ամենալավ մամաներից մեկն ա Մի այլ կարգի ա իրան սազում էդ ...կոչումը
Կարոտում եմ իր համով հումորն ու սուր խոսքերը:

[Նարե91]

Գալին իրականում չեմ ճանաչում, բայց իհարկե կուզեի
Կուզեի, որովհետև վառ կերպար ա շատ, տեղով` խառակտեր
Ինքը երբևէ իմ ակումբային ֆավորիտների մեջ չի եղել, բայց էս վերջերս սկսել եմ իրան սիրել: Կարծում եմ` իրանից շատ բան ունեմ սովորելու ու անընդհա նորովի եմ բացահայտում իրեն: Դրա հետ մեկտեղ զգում եմ, որ շատ բարի հոգի ունի, ընկերասեր ա, մարդամոտ ա: Համոզված եմ, որ եթե որևէ մեկը իր կարիքն ունենում ա, ինքը միշտ ճիշտ ժամանակին ճիշտ տեղում լինում ա:

Հ.Գ. Գա´լ, եթե ինչ-որ բան սխալ եմ նկատել, ների´ր, խնդրում եմ:
Համ էլ էլի բաներ ունեմ ասելու, բայց դեռ չեմ ասի, մի քիչ էլ բացահայտեմ, նոր: