Հայ արտադրողը իմպոտե՞նտ, թե՞ տականք։

[Աթեիստ]

Ես մեր մոտ ճապոնական գարեջուր չեմ տեսել, եթե տեղ իմանաս, ասա մի հատ փորձեմ: Բայց մեկ ա, էս թեմայում գարեջուրը տեղ չունի, որտև նորմալ, բավարար որակ ապահովվում ա: Ի տարբերություն շոգեխաշած մսի: Կամ Վերնաշեն գինին, որակը գնալով վատացավ, որտև տեսան շատ ա ծախվում, որոշեցին որակի հաշվին քանակն ավելացնեն (հավանաբար): Ինչո՞վ տականք չեն:


Նրանք, որ չեմ կարում մրցակցային ապրանք տան, մտնում են մյուս խմբի մեջ, իմպոտենտ են:
Բայց հըլը նայի, մի տուր անձեռոցիկն ավելի թանկ ա, քան գարեջուրը: Ծախսն ավելի քիչ ա (մի օրում մի քանի տուփ չես օգտագործի), բայց ամեն ընտանիք օգտագործում ա (ի տարբերություն գարեջրի):
Ցանկության դեպքում կարելի էր սկսել:

[Chuk]

Ես մեր մոտ ճապոնական գարեջուր չեմ տեսել, եթե տեղ իմանաս, ասա մի հատ փորձեմ:

Կոմիտասի Երիցյաններից մի քանի անգամ Asahi եմ առել: Մի այլ կարգի չի դզում, բայց

[Chuk]

Կոմիտասի Երիցյաններից մի քանի անգամ Asahi եմ առել: Մի այլ կարգի չի դզում, բայց

ՍԱՍ-ում էլ կա՝ https://sas.am/products/%D4%B3%D5%A1..._%D5%AC_24350/

[Աթեիստ]

ՍԱՍ-ում էլ կա՝ https://sas.am/products/%D4%B3%D5%A1..._%D5%AC_24350/

Արտ, էդ «Ճապոնականի» մասին կարդացել եմ 4 տարի առաջ։))))

Я решил просто из интереса взять попробовать это "Asahi" за 50 рублей. Купил пару бутылочек. Принес домой. Охладил. Открыл и налил в бокал. Попробовал. Это оказалась "Балтика". Я ее пробовал один раз в жизни - просто чтобы ЗНАТЬ. Это ОНА! Я ее никогда не забуду!

А бутылка такая красивая. И даже Asahi написано. Но, правда, почитал на этикетке - там много чего по-английски написано, а далее - скромная надпись: "Пивоваренный завод "Балтика". Ну, так бы сразу и сказали, что это "Балтика". Зачем писать Asahi?

Իսկականը պիտի որ լավ թանկ լինի։)

[Աթեիստ]

ցույց տվեք միևնույն գնի նույն տեսակի արտադրանք ակնհայտ որակների տարբերությամբ:Դժվար թե: Թուրքական ու հայկական անձեռնոցիկների որակակն տարբերությունը գրեթե նույնքան է, որքան գնայինը: Այլապես ոչ մի արտադրող/վաճառող մրցակցությանը չի դիմանա, քանզի ցանկացած արտադրողի հիմնական նպատակը հնարավորինս մեծ շահույթ ստանալն է: Իմպոտենտի կամ տաքանքի հարց չկա կարծում եմ: Այ եթե հայկական անձեռնոցիկը լիներ թուրքականից թանկ՝ էդ ժամանակ լրիվ կասեինք իմպոտենտ տականք ա, կամ տականք իմպոտենտա: Արտադրողը իրա շահերից ելնելով է որոշում գին որակ հարաբերակցությունը, սպառողն էլ իր: Այ որ նույն ֆիրմայի նույն արտադրանքի որակները իրարից տարբերվում են, դա միանշանակ կբնութագրեմ տականքություն:
Եթե արտանդրանքը համապատասխանում է փաթեթավորման վրա կամ անձնագրում նշված պարամետրերին, ապա այն միանշանակ որակյալ է, այլ հարց է, որ այն կարող է մի այլ արտադրանքից, որի պարամետրերը իրականում նույնիսկ զիջում են հայտարարվածին, կարող է վատ լինել: Այսինքն տարբեր ապրանքներ համեմատելիս լրիվ հնարավոր է մեկի անորակ ապրանքը ավելի լավ լինի քան մյուսի որակյալը: Ես այսպես եմ դասակարգում ապրանքներ լավ կամ վատ: Եթե անձեռնոցիկի պհանջներում չկա հավի յուղոտ պատառը մաքրելուց ձեռքին չկպչելը՝ իմ համար դա վատ ապրանք է, այլ ոչ անորակ:

Թուրքականն արժի 500, հայկականը մինչև 450։ 450-անոց հայկականը չգիտեմ թե ինչով ա տարբերվում 250-անոցից, ու շատ լավ գիտեմ թե ինչով թուրքականից։
Բացի այդ, ասածն էն ա, որ անորակին զուգահեռ արտադրեն նաև որակյալը, որ ես ստիպված չլինեմ առնել թուրքականը, կամ եսիմ ինչքանժամանակում ու ինչպես Հայաստան հասած ռուսական տուշոնկեն։

[Chuk]

Արտ, էդ «Ճապոնականի» մասին կարդացել եմ 4 տարի առաջ։))))





Իսկականը պիտի որ լավ թանկ լինի։)

Արտ, չգիտեմ իսկակականն ա, թե կեղծ ա, բայց որ մեջը Բալտիկա չի, գիտեմ
Ամեն դեպքում ես հատուկ նշեցի, որ խմել եմ ստեղի սուպերմարկետներից գնած արտասահմանյան գարեջրեր: Ես վստահ եմ, որ Չեխիայում, Գերմանիայում ու այլուր շատ ավելի որակյալ գարեջրեր կխմեմ, քան ստեղի ներկրվածներն են:

[Hda]

Բացի այդ, ասածն էն ա, որ անորակին զուգահեռ արտադրեն նաև որակյալը, որ ես ստիպված չլինեմ առնել թուրքականը,

Եթե արտադրող/վաճառողը վարվում է ինչպես իրեն հարմար է, ինչ խնդիր կա, որ դու էլ նույն կերպ վարվես, թեկուզ թուրքական: Կարևորը ալտերնատիվ լինի, այ մոնոպոլիայի դեպքում նոր խնդիրներ կունենանք:

[Աթեիստ]

Արտ, չգիտեմ իսկակականն ա, թե կեղծ ա, բայց որ մեջը Բալտիկա չի, գիտեմ
Ամեն դեպքում ես հատուկ նշեցի, որ խմել եմ ստեղի սուպերմարկետներից գնած արտասահմանյան գարեջրեր: Ես վստահ եմ, որ Չեխիայում, Գերմանիայում ու այլուր շատ ավելի որակյալ գարեջրեր կխմեմ, քան ստեղի ներկրվածներն են:

Վաղը հարմարացնեմ, նայեմ որտեղ ա արտադրված ՍԱՍ-ինը ։)

Եթե արտադրող/վաճառողը վարվում է ինչպես իրեն հարմար է, ինչ խնդիր կա, որ դու էլ նույն կերպ վարվես, թեկուզ թուրքական: Կարևորը ալտերնատիվ լինի, այ մոնոպոլիայի դեպքում նոր խնդիրներ կունենանք:

Hda ջան, եթե հաշվի առնենք, որ վերջի մի քանի ամիսը նոր խանութում հայտվել ա էդ ռուսականը, իսկ դրանից առաջ Սթարից ստիպված առնում էի համարյա ժամկետանց ուրիշ ռուսական, իրականում ընտրությունը շատ փոքր ա ու քո ասած ալտերնատիվը միշտ չի, որ կա։
Էս պահին Սելպակին ալտերնատիվ չկա։ Էդ էլ թուրքական ա, եթե վաղը մերոնցից մեկը թարս որտքից արթնացավ ու մի օրենք մոգոնեց, որն ազդեց դրա ներմուծման վրա, դե գնա, յոլա գնա պսևդոանձեռոցիկներով։

[Hda]

Ես մեր մոտ ճապոնական գարեջուր չեմ տեսել, ...

Առաջին ու երևի միակ անգամ փորձել եմ 70-ականների վերջերին, էն էլ Մոսկվաից էին բերել: Լավ ա մարդա մի բանկա հասավ: Համը չեմ հիշում:Ուշք ու միտքներս բանկան էր: Առաջին անգամ էինք տեսնում
Ճապոնացուն էլ դժվար մերը դուր գա: Չուկին կրկնեմ, սովորությունը մեծ դեր է խաղում ու կան մարդկանցն/ազգային համ, հոտ, գույն առանձնահատկություններ: Օրինակ նույն ճապոնացիք իրենց համար մի գունային պարամետրերով հեռուստացույց են արտադրում՝ Եվրոպայի համար այլ:Չէ, կանաչը էլի կանաչ ա, գունային հագեցվածության մասին ա խոսքը: Կամ էլ ինչպես Չուկը, որպես budweiser-ի սիրահար, հենց առաջին օրը Ամերիկայում հենց տեսա, չոքերես թուլացան ու էն էլ նենց գնով, մի արկղ արա: Ուրախ-ուրախ գալիս եմ, որ քեռուս հետ վայելենք, էն էլ մի հատ լավ նախատինք ստացա, թե ամենաախմախ պիվան եմ առել: Ցավոք ինքը ճիշտ դուրս եկավ ու քսան օրվա մեջ տենց էլ չկարողացա արկղը սպառել: Ուրիշ գարեջրեր էինք խմում:

[Hda]

Վաղը հարմարացնեմ, նայեմ որտեղ ա արտադրված ՍԱՍ-ինը ։)



Hda ջան, եթե հաշվի առնենք, որ վերջի մի քանի ամիսը նոր խանութում հայտվել ա էդ ռուսականը, իսկ դրանից առաջ Սթարից ստիպված առնում էի համարյա ժամկետանց ուրիշ ռուսական, իրականում ընտրությունը շատ փոքր ա ու քո ասած ալտերնատիվը միշտ չի, որ կա։
Էս պահին Սելպակին ալտերնատիվ չկա։ Էդ էլ թուրքական ա, եթե վաղը մերոնցից մեկը թարս որտքից արթնացավ ու մի օրենք մոգոնեց, որն ազդեց դրա ներմուծման վրա, դե գնա, յոլա գնա պսևդոանձեռոցիկներով։

սաղ ըլի ամենահին հայկական անձեռնոցիկը- լավաշը: Դվա վ օդնոմ
շալվարին թափված գինին մաքրելը նկատի չունեմ, բայց հավի դեպքում լրիվ առանց անձեռնոցիկի յոլա կգնաս:

[One_Way_Ticket]

Ինձ թվում է պատճառը զուտ տնտեսական է: Լավ ապրանք արտադրելու համար ավելի շատ գումար պիտի ծախսեն, արդյունքում այն ավելի քիչ մարդկանց հասանելի կլինի ու ավելի քիչ եկամուտ կբերի:
Կա նաև հոգեբանական պահը` շատերի մոտ արմատացած է "հայկականը վատն է, արտասահմանյանը լավն է" կարծրատիպը: Ու եթե հայկական ապրանքը մի բան էլ թանկ լինի, շատերը դրա կողմը չեն էլ նայի: Հերիք չի տեղական է, մի բան էլ թանկ է:

Քանի խոսք գնաց գարեջրից, ասեմ: Անշուշտ դատել չեխական կամ գերմանական գարեջրի մասին նրանով, ինչ վաճառում են Երևանի խանութներում, սխալ է: Ու ոչ միայն Հայաստանում է այդպես: Մելբուրնում Hofbrauhaus կա, որը մյունխենյան ամենահայտնի գարեջրատներից մեկն է: Մեծ ակնկալիքներով պատվիրեցի Hofbrau original-ը, որը ինձ անչափ տպավորել էր Մյունխենում, բայց ավաղ, անունից բացի ոչ մի ընդհանուր բան չկար:

Բայց Կիլիկիան, միևնույնն է, լավն է: Ուրիշ թեմայում մի անգամ ասել եմ այդ մասին, էլի կասեմ: Այն պարզապես ուրիշ է: Ուրիշ է ու չունի իր անալոգը, համենայն դեպս ես դեռ չեմ հանդիպել: Ստեղի ռուսներից մեկը, որ իմացավ Հայաստանից եմ, հարցրեց` կարո՞ղ է իմանամ Մելբուրնում որտեղից կարելի է Կիլիկիա ճարել: Ասում է, որ Պերմում (պատկերացրեք աշխարհագրության լայնությունը) իր ու ընկերների սիրած գարեջուրն էր:

[Alphaone]

Սենյակիս անձեռոցիկների արտադրող երկիրը ոչ էլ գիտեի, նայեցի՝ Հայաստան: Ու շատ գոհ եմ, ամեն դեպքում, ի տարբերություն սելպակի, գրիպային դաժան օրերին մաշկս չի հարում: Սոֆթեքս է ֆիրման կոչվում, բայց հավոտ ձեռքեր չեմ մաքրել, չգիտեմ կկպչի, թե չէ

[Ձայնալար]

Ըստ իս երկու պատճառ կա՝
առաջինը՝ տնտեսական. փոքր շուկան ու արտահանման դժվարությունը, ինչն ինքնարժեքը բարձրացնում ա արտադրության փոքր ծավալի դեպքում ու նույն որակի ներկրված ապրանքն ավելի շահեկավ դիրքում ա հայտնվում, ինչպես նաև, որոշ դեպքերում, բիզնեսի անօրինական ճնշումներ՝ սկսած ներկրվող անալոգների չմաքսազերծումով, վերջացրած հարկային խեղդոցներով:

երկրորդը՝ բառադիություն, որակը չվերահսկել, ժամանակավոր եկամուտների աճի համար որակը փչացնել, Աթեիստի ասած՝ տականքություն:

[Hda]

Ինձ թվում է պատճառը զուտ տնտեսական է: Լավ ապրանք արտադրելու համար ավելի շատ գումար պիտի ծախսեն, արդյունքում այն ավելի քիչ մարդկանց հասանելի կլինի ու ավելի քիչ եկամուտ կբերի:
Կա նաև հոգեբանական պահը` շատերի մոտ արմատացած է "հայկականը վատն է, արտասահմանյանը լավն է" կարծրատիպը: Ու եթե հայկական ապրանքը մի բան էլ թանկ լինի, շատերը դրա կողմը չեն էլ նայի: Հերիք չի տեղական է, մի բան էլ թանկ է:

Երևի ոչ միայն ես,-սննդի դեպքում լրիվ հակառակ կարծրատիպն է:Հատկապես միրգ/բանջարեղենի համար: Կարծրատիպ այլ ոչ կարծիք, որովհետև ամեն դեքում ահ կա, թե աստված գիտի ինչ ջրով են ջրել:

Քանի խոսք գնաց գարեջրից, ասեմ: Անշուշտ դատել չեխական կամ գերմանական գարեջրի մասին նրանով, ինչ վաճառում են Երևանի խանութներում, սխալ է: Ու ոչ միայն Հայաստանում է այդպես: Մելբուրնում Hofbrauhaus կա, որը մյունխենյան ամենահայտնի գարեջրատներից մեկն է: Մեծ ակնկալիքներով պատվիրեցի Hofbrau original-ը, որը ինձ անչափ տպավորել էր Մյունխենում, բայց ավաղ, անունից բացի ոչ մի ընդհանուր բան չկար:

Շատ ակնհայտ երևում է նաև ծխախոտի դեպքում: Թուրքական մարլբորոի համը մինչև հիմա բերանումս ա:

Բայց Կիլիկիան, միևնույնն է, լավն է: Ուրիշ թեմայում մի անգամ ասել եմ այդ մասին, էլի կասեմ: Այն պարզապես ուրիշ է: Ուրիշ է ու չունի իր անալոգը, համենայն դեպս ես դեռ չեմ հանդիպել: Ստեղի ռուսներից մեկը, որ իմացավ Հայաստանից եմ, հարցրեց` կարո՞ղ է իմանամ Մելբուրնում որտեղից կարելի է Կիլիկիա ճարել: Ասում է, որ Պերմում (պատկերացրեք աշխարհագրության լայնությունը) իր ու ընկերների սիրած գարեջուրն էր:

Գյումրին էլ ոչինչ: Կիլիկիա եմ առնում..... չէէէ պիտի Գյումրի առած լինեի, Գյումրի եմ առնում՝ չէէէ պիտի Կիլիկիա առած լինեի: Թե հին սերունդից մարդ կա, սովետի վախտվա Ժիգուլևյանն էլ կարծես սրանցից լավն էր: 21կոպեկ… գնում էինք 25-ով, գինը առանց շշի, շիշն արժեր 12կոպեկ: առանձին շիշը հանձնելիս 10կոպեկ էին տալիս, երբ դու էիր գնում առանց շշի՝ 15-էին հաշվում: Շատ բուդկաներում էր վաճառելիս շիշ չէին ընդունում: Վճարում էիր 40-ն, տեղում խմում ու շիշը վեռադարձնում 10-ով, կամ էլ, շիշ ընդունողները գլխանց 30-ով էին վաճառում: Խանութից 5 կոպեկ թանկ էր ստացվում, բայց ամառները միայն իրենց մոտ էր մշտապես առկա: Նենց որ, տականքությունը այն ժամանակ էլ կար: Դա հիիիին հայկական ավանդույթ է: Լվովինն էլ մի այլ բան: Երկուսի յուրահատկությունն էլ գալիս էր ջրից: Ի դեպ, կոյակինը նունյն պես: Ընդհանրապես, սովետի վախտ ոչ մի տեղ ու գարեջուր չեմ հիշում, որ քաղցր լիներ: Գարեձուկը պիտի դառը լինի: Մամաներս էլ ձեռ էին առնում-էտ դառը ջուրը ինչ ա՞ որ խմում եք: Հիմիկվանների քաղցր համը պիտի որ էտ պահպանիչ կոնցենտրատների ավելացնելուց լինի: Առաջ առավելագույն պահպանման ժամկետը 7 օր էր: Դեռ այն ժամանակ գնելիս անպայման նայում էինք պիտակի վրա նշված օրը, ամռանն էլ դժվար էր լինում ճարել: Չեր հերիքում քանակը պահանջարկին:

հ.գ
նվազագույն աշխատավարձով կարող էիր 300 շիշ գնել…

[Նարե91]

«Գնում ենք միայն հայրենական արտադրության ապրանքներ»
Էս մեր ընտանիքի կարգախոսն ա…
Ամեն ինչ սկսվեց նրանից, որ քույրիկս ընտրեց մարկետոլոգի մասնագիտությունը ու ծնողներիս ականջներին սկսեց աստիճանաբար կաթեցնել, որ մեր տեղական արտադրանքը գնելով՝ մեզ ենք օգուտ բերում, բլա... բլա.... բլա
Սուպերմարկետ էլ, որ գնում ենք, պապայի ու մամայի դեմքներին՝ հստակ գրված ա «հայկականը վերցրո՛ւ» արտահայտությունը
Ու էս ամեն ինչի մեջ գիտե՞ք ինչնա տարօրինակ…
Էս թեման կարդալուց հետո, գնացի ու սկսեցի տան էղած-չեղած ապրանքներեն ուսումնասիրել:
Ու պարզվեց, որ անձեռոցիկի վրա ինչ-որ չինարեն հիերոգլիֆներ են, զուգարանի թուղթը հունական արտադրության է, լվացքի փոշին գերմանական ու տենց պարզվեց, որ մենք հայակական արտադրության ոչ մի տնտեսական ապրանք չունենք տանը....
Ամեն ինչ կտրուկ փոխվեց , երբ սառնարանը բացեցի ու ըտեղ ես հասկացա, որ ամեն ինչ կորած չի.... ամբողջ սառնարանը մեր հայկական ապրանքնատեսակներով ա լցված
Հիմա, ասածս ի՞նչ ա... մեր սննդարդյունաբերությունը ընտիր վիճակում ա ՝ ըստ իս… Կա մրցակցային դաշտ ու հետևաբար արդյունքն էլ տեսնում ենք, ինչը չեմ ասի այլ ապրանքների արտադրության մասին… Էդ հարցում մերոնք իմպոտենտ են ավելի շուտ ուզում եմ գոնե հավատալ, որ իմպոտենտ են մերոնք:
Բայց նենց էլ չի էլի, որ սննդարդյունաբերության մեջ յուղ ու մեղր են բաժանում… Զարգանալու տեղ շատ կա հլը որ, իսկ մրցակցային դաշտն էլ էդ զարգացումն ա ապահովում… Հիմա անձեռոցիկի քանի՞ հայկական ֆիրմա մտաբերեցիք... մեկը, կամ երկուսը չէ՞... իսկ իմպըրտնի՞... լիքը... բաաա