Երջանկության բանալիներ

[dvgray]

Համաձայնվեցի:
Միգուցե ես սխալ եմ, բայց ինքնախաբեությունը միայն վնասակար կողմեր չունի՝ դա ավելի շատ դեղ է, որը հիվանդին օգնում է, առողջին՝ վնասում.

միանշանակ համաձայն եմ: բայց և ընդունքենք, որ եթե հիվանդը մահամերձ չէ ու կարող էր մի քիչ "տանջվելով " բուժվել, ապա սրանով զրկվում է այդ հնարավորությունից, գնում է հեշտ ճանապարհով, դառնում է "դեղերի" գերին, ու վերջին հաշվով վաղ թե ուշ շատ ծանր "հիվանդ"

Չեմ կարող ասել, որ ընդհանրապես ինձ վրա նա ազդեցություն չի ունեցել, ես հոգեբանություն առաջինը նրա գիրքն եմ սկսել ուսումնասիրել, այն ժամանակ որոշ հարցերում օգնում էր, Հիմա չէի ասի: եթե ձեզ հարկավոր չէ, ուղղակի կարող եք չկարդալ.

երբևէ չեմ էլ կարդացել, ... հերիք է եղել ընդամենը տարբեր մեջբերված տողեր ընթերցելը...
...
երկու օր առաջ ստիպված եղա լինել մի այդպիսի գուռու, նորագույն հոգեվերլուծողներից մեկի Deepak Chopra -ի Տորոնտոյում ունեցած երկարաշունչ "համերգին": սնանկության գլուխգործոց: իմիջայլոց էսպես կոչված ամենահարուստ ալտերնատիվ բժիշկը:
փարիզեցիություն...

[dvgray]

Մեկ էլ եթե կարելի է, ձեր տարիքը կասե՞ք. կամ որ տարիքում եք Քարնեգիին սկսել << չսիրել >>

էտ էն չի, որ չեմ սիրում, այլ ընդամենը ինչպես ասեցի, համարում եմ գրական շոումեն:
տարիքը ստեղ էնքան էլ կապ չունի: ավելի շատ կապ ունի միջավայրը, որտեղ ես ամեն օր հանդիպում եմ լիքը Կարնեգիի պոտենցիալ հաճախորդներին... ու ցիկլը ամբողջությամբ փակվում է

[Մինա]

Իմ համեստ կարծիքով ,երբ երջանիկ ես ,չես մտածում երջանկության մասին:ՈՒզում եմ ասել,ինչքան շատ եք գրում,ինչպես երջանիկ լինել,այնքան մեջս ցավակցելու ցանկություն է առաջանում:Պարդոն:

[Չամիչ]

Իմ համեստ կարծիքով ,երբ երջանիկ ես ,չես մտածում երջանկության մասին:ՈՒզում եմ ասել,ինչքան շատ եք գրում,ինչպես երջանիկ լինել,այնքան մեջս ցավակցելու ցանկություն է առաջանում:Պարդոն:

Լավ խոսք կա՝ միայն երջանիկ մայրն է երջանիկ երեխա ունենում: Երեխաները ամեն ինչ սովորում են իրենց ծնողներից, այդ թվում, նաեւ սիրել ու լինել երջանիկ: Պետք չի մեղադրել էն մարդկանց ովքեր չգիտեն լինել երջանիկ: Նրանք փորձում են սովորել ու դա արդեն լավ է

[Չամիչ]

Կարնեգին մասնավորապես, և մեդիտացին գուռուները ընդանրապես... դրանք ընդամենը դոպինգի համապատասխան դոզա են "վաճառում" ,իրանց հոգին սատանուն ծախած /հիմնականում/ հարուստ մասսային, որ գոնե մի պահ, ակընթարթ, իրանց տուֆտա կյանքում զգան իրանց մարդ , սակայն ինչպես ամեն մի նարկոտիկ, սա էլ ունի իրա ազդեցության ավատեը, ու անխուսափելի պախմել վիճակը...


մի դոզա սկսիր ընդունել, ու քեզ դու կպահես "երջանիկ" մարդու նման

Վայ լավ էլի, էս ինչ մակերեսային ընկալում ա: Մեդիտացիան ռելակսի ձեւերից մեկն ա: Մենակ չասես, որ դու խռոնիկ երջանիկ ես ու ռելաքսի պահանջ երբեք չես ունենում: Ամեն մարդ ռելաքսի իր ձեւն ա ընտրում, մեկի համար դա կարող ա խմիչքը լինել, մյուսի համար՝ լողավազանը, սեքսը, ընկերական շփումը, կենդանիների հետ շփումը, հազար ու մի բան, էն մյուսի համար էլ մեդիտացիան: Հլը դու մի անգամ փորձի մեդիտացի անել ու դու էն ժամանակ կհասկանաս թե ինչքան ես ինքդ քեզանից հեռու: Փորձիր մի տաս րոպե առանձնանալ, պեդիտատիվ պոզա ընդունել գոնե մի 10 րոպե մտային պրոցեսը ենթարկել քո կամքին ու անջատել: Էն ժամանակ կհասկանաս թե ինչ քաոսա տիրում ամենասովորական ՙՙ երջանիկ՚՚ մարդու գլխի մեջ, ու թե ինչ հեռու ա մարդը իրեն երջանիկ համարելուց:

[dvgray]

Վայ լավ էլի, էս ինչ մակերեսային ընկալում ա:

իսկ ինչից ենթադրեցիր որ մակերեսային է... եթե իմը մակերեսային է, կարեղ է քոնը ընդանրապես օդային է...
բայց դա կարևոր չէ ...

Մեդիտացիան ռելակսի ձեւերից մեկն ա:

անչափ թռուցիկ պատկերացում մի բանի մասին, որի "իրավունքները" փորձում ես պաշպանել...

Մենակ չասես, որ դու խռոնիկ երջանիկ ես ու ռելաքսի պահանջ երբեք չես ունենում:

քեզ կասեմ ,որ իհարկե կատարյալ ապուշ չեմ, ոնց որ կարծում եմ դու էլ ես հասկանում... քո ասած "երջանիկիները" էն մարդիկ են, որոնց ուղեղը հիվանդության հետևանքով ամերոբայի ուղեղից չի տերբերվում... այ նրանք երջանիկ են.. կատարյալ
իսկ ռելաքս հիմնականում լինում եմ իմ մտերիմների հետ բավականին լուրջ ֆիզիկական երևույթների մասին վերլուծություննր անելուց ... մեկ էլ քնելուց
հա, մեկ էլ ասեմ, որ իմ դոպիգը - դա վազքն է... 10 - 20 կմ... նայած օրվան... փորձած կաս՞...

գոգոլի տրանսլիատորը թարգմանեց
relax --- расслабься --- հանգստանալ

Ամեն մարդ ռելաքսի իր ձեւն ա ընտրում, մեկի համար դա կարող ա խմիչքը լինել, մյուսի համար՝ լողավազանը, սեքսը, ընկերական շփումը, կենդանիների հետ շփումը, հազար ու մի բան, էն մյուսի համար էլ մեդիտացիան: Հլը դու մի անգամ փորձի մեդիտացի անել ու դու էն ժամանակ կհասկանաս թե ինչքան ես ինքդ քեզանից հեռու: Փորձիր մի տաս րոպե առանձնանալ, պեդիտատիվ պոզա ընդունել գոնե մի 10 րոպե մտային պրոցեսը ենթարկել քո կամքին ու անջատել: Էն ժամանակ կհասկանաս թե ինչ քաոսա տիրում ամենասովորական ՙՙ երջանիկ՚՚ մարդու գլխի մեջ, ու թե ինչ հեռու ա մարդը իրեն երջանիկ համարելուց:

որպեսզի ուղեղիտ մեջ քաոս չտիրի, պետք է կրթվել, սովորել հասկանալ ... Մարդ լինել:
իսկ իլուզիաներով դու ում՞ ես խաբում
դիմացինիդ՞: հազիվ թե, եթե նա գոնե մի քիչ կյանքի փորձ, կրթությւոն ու դաստիրակություն ունի
հա... հասկացա, քեզ՞ ես խաբում:
գիտես՞ ամենալավ, միանշանակ էֆեկտիվ, ինքնախաբեության ձևը որն է... ինքնասպանությունը

[Չամիչ]

անչափ թռուցիկ պատկերացում մի բանի մասին, որի "իրավունքները" փորձում ես պաշպանել...

Մեդիտացիայի մասին պատկերացումներս հիմնված են պրակտիկ գիտելիքների վրա: Ես պարբերաբար զբաղվում եմ մեդիտացիայով: Մեդիտատիվ վիճակի տարբեր աստիճաններ կան, խորը տրանսային վիճակը, իսկապես, արդեն ոչ մի անռչություն չունի ռելաքս հասկացության հետ: Դա արդեն շատ խիզախ մարդկանց համար է ովքեր չեն վախենում մուտք գործել դեպի անհայտություն: Ու խնդիրը միայն խիզախության մեջ չէ, չեմ կարծում թե ամեն մարդու իրավունք է տրված: Երբ ռեգուլյար սկսեցի զբաղվել մեդիտացիայով, հասկացա որ արդեն մոտենում եմ դեպի հաջորդ աստիճանը տանող մուտքի մոտ եւ առաջ շարժվել պետք չէ, որովհետեւ դա իմ ճանապարհը չէ:

որպեսզի ուղեղիտ մեջ քաոս չտիրի, պետք է կրթվել, սովորել հասկանալ ... Մարդ լինել:
իսկ իլուզիաներով դու ում՞ ես խաբում

Հակառակը, ինչքան գիտելիքներդ շատ են, ինչքան ինֆորմացիան շատ է էնքան քաոսը շատ է, էտ խոսքը չես լսել? меньше знаешь - крепче спишь. Դատարկ մարդիկ հիմանակնում իրենց համար երջանիկ ապրում են, ավելի շատ ինտելետուալ մարդիկ են հակված սթրեսների, դեպրեսսիաների եւ այլն:

Երբ առաջին անգամ փորձեցի մադիտացիա անել հասկացա թե մարդը, անընդհատ, ինչ գրոհի է ենթարկվում սեփական ուղեղի կողմից: Առաջի անգամ երեք րոպեից ավել չեմ կարողացել նստել: Փորձում էի գոնե երկու րոպեով կանգնեցնել մտքի աշխատանքը ու չէր ստացվում: Օրվա ընթացքում էնքան անիմաստ ու անպետք մտքեր են մարդու ուղեղով անցնում ու մտքի էտ անընդմեջ աշխատանքը ահռելի քանակությամբ էներգիա է խլում մարդուց: Ու էտդեղ հասկանում ես, որ ոչ թե դու ես ղեկավարում քո մտքի աշխատանքը այլ ղեկավարվում ես քո մտքի կողմից: Դիվ ջան մի հինգ րոպե, նստիր առանձին քեզ համար, մեդիտատիվ դիրք ընդունիր ու փորձիր ոչ մի բանի մասին չմտածել, կանգնեցնել մտային պրոցեսը, էն ժամանակ կհասկանաս ինչի մասին եմ խոսում: Իսկ հիմա բարձրաձայն խոսում ես մի բանի վերբերյալ որի հետ ոչ մի պրակտիկ առնչություն չես ունեցել ու չունես:

Մերդկանց երբ հարցնում ես ով ես դու? մեծ մասը պատասխանում ա` ես իմ միտքն եմ: Մարդկանց մեծ մասը չի պատերացնում ոնց ա հնարավոր ընդհանրապես չմտածել, նկատի ունեմ մի պահ կամովի կանգնեցնել մտքի աշխատանքը: Ու հենց էստեղ ա գալիս ամենահետքրքիր պահը, մարդիկ մտքի մեջ են փորձում փնտրել երջանկությունը: Այսինքն եթե բախտի բերմամբ քեզ այցելում են լավ մտքեր դու երջանիկ ես, բայց երբ մտքի որակը փոխվում ա, ավելի ու ավելի հաճախ սկսում են վատ մտքեր այցելել, մարդը խառնվում իրար ու սկսում ա իրան դժբախտ զգալ:

[Այբ]

Երջանկություն կոչվածը իրականում չկա: Սա մեր կյանքն է, որը բաղկացած է լավ ու վատ օրերից:

[Չամիչ]

իսկ իլուզիաներով դու ում՞ ես խաբում

Ինչ իլյուզիա? կասես, որ իլյուզիայի մասին ա խոսքը? կամ էլ, որպեսզի հասնես էտ քո ասած ՙՙիլյուզիոն՚՚ վիճակին գիտես ինչքան ճանապարհ պիտի անցնես??

[dvgray]

Ինչ իլյուզիա? կասես, որ իլյուզիայի մասին ա խոսքը? կամ էլ, որպեսզի հասնես էտ քո ասած ՙՙիլյուզիոն՚՚ վիճակին գիտես ինչքան ճանապարհ պիտի անցնես??

ուրեմն, Չամիչ ջան:
խոսքը գնում է սկզբունքների մասին. տեխնիկան արի հլա դեռ թողնենք մի կողմ, ու եթե իրար ճիշտ հասկանանք, կամ գոնե իրար հասկանալու ջանք գործադրենք, ապա կարող է և հեչ էլ պրակտիկայից խոսալու կարիք չլինի:
ուրեմն, եթե ասում եմ ընդամենը, որ երթադրյալ մարդը ունի լուրջ խմդիրներ: կա երկու հիմնական ձև
1. Բուժել այդ մարդուն այդ խնդիրների հետևանքներից
2. վերցնել այն պատճառները, որոնք ծնել են այդ խնդիրները:

ամերիիկյան ժամանակակից հասարակարգի գաղափարախոսները /մասնավորեապես սկսած 1960-ականներից ավելի բռի ձևերով/ անվերջ այդ Մարդուն առաջարկում են բուժումներ: յոգայանման /իսկական յոգայի հետ ընդամենը արտաքին նմանություն ունեցող/ մեթոդներ, մեդիտացիա, հակադեպրեսանտներ, ... մինչև ամենաթունդ նարկոտիւկները...
ամերիյան միջին ու ավելի բարձր դիրք զբաղեցնողը ուղղակի շատ մեծ կախում ունի սրանցից մեկից, կամ մի քանիսից: Նայիր, ինչ է կատարվում օրինակ Հոլիվուդում, դիտարկելով ընդամենը մի քանի հանրությանը հայտնի դեպքերը ...
Ամերիկյան գաղափարախոսները այլ ճանապարհ չունեն, հակառակ դեպքում այդ երկիրը ընդանրապես գոյություն չի ունենա, որովհետև այդ ամբողջ ստրեսը, դեպրսիան, գալիս է հենց ամերիկյան լոկոմոտիվից:

ես քեզ և մյուսներին ընդամնեը առաջարկում եմ չունենալ այդ խնդիրները: իսկ թե ոնց՞ դա այլ հարց է, որը ներառում է անհատական և ընդանրությանը հատուկ ֆակտորներ:
օրինակ, համընդանուր ֆակտորներից են, չընկնել փողի ետևից: չմտածել ունեալ ինչ որ բան, որը քո գրպանի, քո ռեալ սոցիալական դիրքր համար ՞նագռուզկա" է:

իսկ դա հակառակ է ամերիկյան "փիլիսոփայությանը", որ մարդկանց ստրկացնելու մի ժամանակակից հզոր կառույցներ ունի, ու այդ երկիրը ինչպես եղել է կառուցված ստրուկների վրա, այդպիսին է և այսօր

կարճ ասեմ իմ "տեսությունը"
Մի մտիր գռուզի տակ: Այդ դեպքում դու կարիք չես ունենա այդ Գռուզի տակից դուրս գալու:

այ քո այդ ասած Խելքը/տրամաբանությունը/լոգիկան/հիշողությունը.. մարդուն Աստծոս կողմից նաև նրա համար է տրված, որ հավաքես ինֆորմացիան, անալիզ անես այն, ու սինթեզես... սա բավականին դժվար Աշխատանք է: իհարկե շատ ավելի հեշտ է "դեղեր" կուլ տալ, ուղեղը անջատել /քո ասած մեդիտացվել/... բայց ինչպես միշտ, ձրի պանիրը մենակ մկան թալակում է լինում

[dvgray]

Դիվ ջան մի հինգ րոպե, նստիր առանձին քեզ համար, մեդիտատիվ դիրք ընդունիր ու փորձիր ոչ մի բանի մասին չմտածել, կանգնեցնել մտային պրոցեսը, էն ժամանակ կհասկանաս ինչի մասին եմ խոսում:

Չամիչ ջան:
ուղեղը մտածելու համար ա, ոչ թե այն կանգնացնեու
ուղեղն է ղեկավարում մարդու գործողություները: այդ ֆունկցիայի համար մարդը նախատեսված այլ օրգան չունի:
դու արհեստական չես կարող կանգնելցնել մարդու օրգանիզմում ընթացող ոչ մի պրոցես: եթե բռի միջամտություն չի իրականացվում: օրինակ կտրես բութ մատտ ու դրանով կանդնեցնես նրա գործողությունը: սա մատի դեպքում:
ուղեղի դեպքում, ուղեղի անջատելը կոչվում ա Մահ: կլինիկական կամ ֆիզիկական:

[Չամիչ]

Չամիչ ջան:
ուղեղը մտածելու համար ա, ոչ թե այն կանգնացնեու
ուղեղն է ղեկավարում մարդու գործողություները: այդ ֆունկցիայի համար մարդը նախատեսված այլ օրգան չունի:
դու արհեստական չես կարող կանգնելցնել մարդու օրգանիզմում ընթացող ոչ մի պրոցես: եթե բռի միջամտություն չի իրականացվում: օրինակ կտրես բութ մատտ ու դրանով կանդնեցնես նրա գործողությունը: սա մատի դեպքում:
ուղեղի դեպքում, ուղեղի անջատելը կոչվում ա Մահ: կլինիկական կամ ֆիզիկական:

Դիվ ջան, ոչ ոք չասեց, որ ուղեղը դիվան քշելու համար ա: Առհասարակ ուղեղը քշելու համար չի, շատ շատերը անխնա քշում են իրենց ուղեղը հետո էլ զարմանում են թե որտեղից խռոնիկ հոգնածություն, ուշադրության, հիշողության թուլացում, անքնություն, դեպրեսսիա եւ այլն: Եթե մարդիկ կիրառեն ուղեղի օգտագործման անվտանգության կանոնները ապա նման անցանկալի վիճակներից կարելի է խուսափել:

Մեդիտացիան ուղեկցվում է ուղեղի ակտվության որոշակի փոփոխության հետ, մասնավորապես բետա ալիքների հետ: Այսինքն պարտադիր չի, որ հատուկ նստես մեդիտացիա անես, որ կարողանաս ներգործել ուղեղի որոշակի հատվածների վրա: Հոգեվոր երաժշտություն լսելիս, կամ դասական երաժշտություն լսելիս մարդը նույնպես շատ հաճախ ինքնաբերաբար հայտնվում է մեդիտացոին միճակի մեջ: Եվ ոչ միայն հոգեւոր երաժշտություն լսելիս, համբուրվելիս, վազելուց, արագ քայլելուց հազար ու մի բանից մարդը ինքնաբերաբար կարող է մեդիտատիվ վիճակի մեջ ընկնել: Քո ասածը աբսուրդ ա, էտ նույնն ա, որ ասես ուղեղը միայն մտածելու համար ա:

Մեդիտացիան դա ուղեղի անվտանգ շահագործման միջոցներից մեկն ա: Ուղեղը գործիք ա, ցանկացած գործիք չօգտագործելիս ժանգոտում ա, իսկ ճափից դուրս շահարկելիս վառվում ա: Մարդիկ կան, որ անգամ քնի մեջ չեն կարողանում կտրվել իրենց պրոբլեմներից: Հենց էտ կարգի մարդիկ հակված են հոգեբանական խանգառումների, ֆիզիկական հիվանդությունների:

[Չամիչ]

ամերիիկյան ժամանակակից հասարակարգի գաղափարախոսները /մասնավորեապես սկսած 1960-ականներից ավելի բռի ձևերով/ անվերջ այդ Մարդուն առաջարկում են բուժումներ: յոգայանման /իսկական յոգայի հետ ընդամենը արտաքին նմանություն ունեցող/ մեթոդներ, մեդիտացիա, հակադեպրեսանտներ, ... մինչև ամենաթունդ նարկոտիւկները...
ամերիյան միջին ու ավելի բարձր դիրք զբաղեցնողը ուղղակի շատ մեծ կախում ունի սրանցից մեկից, կամ մի քանիսից: Նայիր, ինչ է կատարվում օրինակ Հոլիվուդում, դիտարկելով ընդամենը մի քանի հանրությանը հայտնի դեպքերը ...
Ամերիկյան գաղափարախոսները այլ ճանապարհ չունեն, հակառակ դեպքում այդ երկիրը ընդանրապես գոյություն չի ունենա, որովհետև այդ ամբողջ ստրեսը, դեպրսիան, գալիս է հենց ամերիկյան լոկոմոտիվից:

Բա հենց իմ ասածն էլ էտ ա, այսինքն երբ մարդ մեխանիզմը շարքից դուրս է գալիս, վերականգնման լավագույն ձեւերից մեկը ի վերջո նորից մեդիտացիան ա, Չես կարա վառված մեխանիզմը դնես ու նույն ձեւով շահագործես: Դրա համար ժամանակին ա պետք մտածել ուղեղի օգտագործման անվտանգության կանոնների մասին:

[StrangeLittleGirl]

Դիվ ջան, ոչ ոք չասեց, որ ուղեղը դիվան քշելու համար ա: Առհասարակ ուղեղը քշելու համար չի, շատ շատերը անխնա քշում են իրենց ուղեղը հետո էլ զարմանում են թե որտեղից խռոնիկ հոգնածություն, ուշադրության, հիշողության թուլացում, անքնություն, դեպրեսսիա եւ այլն: Եթե մարդիկ կիրառեն ուղեղի օգտագործման անվտանգության կանոնները ապա նման անցանկալի վիճակներից կարելի է խուսափել:

Մեդիտացիան ուղեկցվում է ուղեղի ակտվության որոշակի փոփոխության հետ, մասնավորապես բետա ալիքների հետ: Այսինքն պարտադիր չի, որ հատուկ նստես մեդիտացիա անես, որ կարողանաս ներգործել ուղեղի որոշակի հատվածների վրա: Հոգեվոր երաժշտություն լսելիս, կամ դասական երաժշտություն լսելիս մարդը նույնպես շատ հաճախ ինքնաբերաբար հայտնվում է մեդիտացոին միճակի մեջ: Եվ ոչ միայն հոգեւոր երաժշտություն լսելիս, համբուրվելիս, վազելուց, արագ քայլելուց հազար ու մի բանից մարդը ինքնաբերաբար կարող է մեդիտատիվ վիճակի մեջ ընկնել: Քո ասածը աբսուրդ ա, էտ նույնն ա, որ ասես ուղեղը միայն մտածելու համար ա:

Մեդիտացիան դա ուղեղի հիգիենիկ օգտագործման ձեւերից մեկն ա: Ուղեղը գործիք ա, ցանկացած գործիք չօգտագործելիս ժանգոտում ա, իսկ ճափից դուրս շահարկելիս վառվում ա: Մարդիկ կան, որ անգամ քնի մեջ չեն կարողանում կտրվել իրենց պրոբլեմներից: Հենց էտ կարգի մարդիկ հակված են հոգեբանական խանգառումների, ֆիզիկական հիվանդությունների:

էս ինչեր ա ասում

[Չամիչ]

էս ինչեր ա ասում

Բյուր ջան, էն եմ ասում, որ բացի դեղահաբերից գոյություն ունեն ուղեղի վրա ազդելու այլ միջոցներ