Երջանկության բանալիներ

[enna]

Մարդիկ տարբեր են,հետևաբար տարբեր են նրան ունեցած պատկերացումները և երջանկության չափման միավորները:Այստեղ կփորձեմ գրել սեփական կյանքում կատարված բացահայտումները ,որոնք փոքր են,սակայն կարող են ուղի հարթել դեպի երջանկություն:<<Կանոնագրքի>> էությունը սեփական երջանկության բանալիները մյուսներին փոխանցելն է:Գուցե նրանց երջանկության դուռն էլ բացեն այդ բանալիները:Մարդիկ տարբեր են,բայց հիշեք,որ մի կետից են տարածվել,նույն ձև են առաջացել ու նույն ձև ապրում են.ոմանք շատ,ոմանք քիչ տառապելով...

[enna]

Ի՞նչ է պետք երջանիկ լինելու համար:Ընդամենը աչք* և մի քիչ էլ ամեն ինչի մեջ գեղեցկություն և իմաստ գտնելու ունակություն: *-աչք ոչ ուղիղ իմաստով,կույրերն էլ կարող են երջանիկ լինել:Կարևորը հոգու աչքն է.... Է.Ա.

[Ուլուանա]

Լավ թեմա է։ Չնայած, համոզված եմ, շատերին դուր չի գա։

Վերջերս մի մտքի էի հանդիպել, էնքան հավանեցի, որ սիրուն գրեցի, շրջանակեցի ու մի տեսանելի տեղ դրել եմ, որ միշտ տեսնեմ ու հիշեմ։ Իմ կարծիքով, շատ օգտակար միտք է։ Ոչինչ, չէ՞, որ միանգամից իմ սարքածը դնեմ .



Համենայնդեպս, էստեղ էլ գրեմ, գուցե մարդիկ լինեն, որոնց համար նկարը տեսանելի չի.

Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։

Ես սա էսպես եմ հասկանում։ Եթե երջանկությանը նայենք որպես ինչ–որ հեռավոր նպատակ, որին պիտի հասնենք ապագայում՝ ներկայում տանջվելու միջոցով, ապա շատ հնարավոր է, որ երբեք էլ չհասնենք, որովհետև մենք չգիտենք, թե վաղն ինչ կլինի, ինչքան կապրենք, կհասնենք արդյոք էն ժամանակվան, երբ երջանկության համար մեր ուզած ու պատկերացրած «պայմանները» ստեղծված լինեն։ Կամ արդյոք էդ պայմանները նու՞յնը կմնան, մինչև հասնենք դրանց իրականացմանը։ Երջանկությունը միայն որպես ապագայի երանելի վիճակ տեսնելով՝ մենք մեր ներկան արդեն իսկ դատապարտում ենք երջանիկ չլինելուն։ Երջանիկ պետք է լինել հենց հիմա, ամեն ինչի մեջ, ամեն մանրուքի մեջ պիտի երջանկություն գտնես։ Մի խոսքով՝ երջանկությունը պիտի ապրելու միջոցը լինի, ոչ թե նպատակը։

Լավ նպատակներ էլի կարելի է ունենալ, իհարկե, ուղղակի չարժե երջանկությունը կապել էդ նպատակների հետ։

[enna]

Լավ թեմա է։ Չնայած, համոզված եմ, շատերին դուր չի գա։

Վերջերս մի մտքի էի հանդիպել, էնքան հավանեցի, որ սիրուն գրեցի, շրջանակեցի ու մի տեսանելի տեղ դրել եմ, որ միշտ տեսնեմ ու հիշեմ։ Իմ կարծիքով, շատ օգտակար միտք է։ Ոչինչ, չէ՞, որ միանգամից իմ սարքածը դնեմ .



Համենայնդեպս, էստեղ էլ գրեմ, գուցե մարդիկ լինեն, որոնց համար նկարը տեսանելի չի.

Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։

Ես սա էսպես եմ հասկանում։ Եթե երջանկությանը նայենք որպես ինչ–որ հեռավոր նպատակ, որին պիտի հասնենք ապագայում՝ ներկայում տանջվելու միջոցով, ապա շատ հնարավոր է, որ երբեք էլ չհասնենք, որովհետև մենք չգիտենք, թե վաղն ինչ կլինի, ինչքան կապրենք, կհասնենք արդյոք էն ժամանակվան, երբ երջանկության համար մեր ուզած ու պատկերացրած «պայմանները» ստեղծված լինեն։ Կամ արդյոք էդ պայմանները նու՞յնը կմնան, մինչև հասնենք դրանց իրականացմանը։ Երջանկությունը միայն որպես ապագայի երանելի վիճակ տեսնելով՝ մենք մեր ներկան արդեն իսկ դատապարտում ենք երջանիկ չլինելուն։ Երջանիկ պետք է լինել հենց հիմա, ամեն ինչի մեջ, ամեն մանրուքի մեջ պիտի երջանկություն գտնես։ Մի խոսքով՝ երջանկությունը պիտի ապրելու միջոցը լինի, ոչ թե նպատակը։

Լավ նպատակներ էլի կարելի է ունենալ, իհարկե, ուղղակի չարժե երջանկությունը կապել էդ նպատակների հետ։

Հաճույք պետք է ստանալ ամեն ինչից:Եթե նույնիսկ մարդը դա որպես նպատակ է ընդունում, կարող է ամեն պահ երջանիկ լինել,բայց միշտ էլ տեղ ունենա երջանկանալու:

[enna]

<<Հաճույք ստացիր ամեն ինչից :>>
Եթե նույնիսկ այդ աշխատանքը այնքան էլ քո սրտով չէ,փորձիր նրա մեջ քո սիրած աշխատանքի մասնիկներից տեսնել:Կարծում եմ դա ավելի սիրելի կդարձնի աշխատանքը:

[enna]

<<Վայելիր պահը,բայց չափը մի՛ անցիր>>
Մի հասարակ օրինակ. մարդը հաճույք է ստանում խաղատանը խաղալուց,բայց մի պահ է գալիս երբ դա հաճույքից վեր է ածվում մոլուցքի:Չպետք է թողնել,որպեսզի դա պատահի:Այսինկն պահը պետք է օգտագործել 50 տոկոս սրտով և հիսուն տոկոս ուղեղով

[enna]

<<Հիասթափությունն էլ իր լավ կողմերն ունի>>
Երբ ինչ-որ բանից կամ մարդուց հիասթափվում ես,ուրեմն ժամանակն է քո մեջ ինչ-որ բան փոխելու:Հիասթափությունը մի պահ շատ է ցավեցնում,բայց այդ ցավը քո մեջ ուժ է ներարկում:

[Ուլուանա]

<<Հաճույք ստացիր ամեն ինչից :>>
Եթե նույնիսկ այդ աշխատանքը այնքան էլ քո սրտով չէ,փորձիր նրա մեջ քո սիրած աշխատանքի մասնիկներից տեսնել:Կարծում եմ դա ավելի սիրելի կդարձնի աշխատանքը:

Սրան որպես լրացում՝ կարելի է ասել. ցանկացած զբաղմունք կամ իրավիճակ, որը տհաճություն կամ ցավ է պատճառում, պետք է փորձել որպես դաս ընկալել, ինչ–որ բան քաղել դրանից ապագայի համար և ուրախանալ էն գիտակցումից, որ ինչ–որ բան ես սովորում դրա միջոցով, որ այլ կերպ գուցե չսովորեիր։

[Չամիչ]

Լավ թեմա է: Ես հասկացել եմ մի բան՝ իսկականից երջանիկ կարող է լինել միայն ինքնաբավ մարդը, այսինքն նա ով ոչ թե սպասում է, որ ինչ որ մեկը իրեն կերջանկացնի, այլ նա ով արդեն իսկ երջանիկ է միայն այն հանգամանքից, որ ունի հնարավորություն վայելելու սեփական գոյությունը, երջանիկ է, որ կա:

Այսինքն, նա ով չի սիրում սեփական անձը չի կարող երջանիկ լինել:
Երջանկության գլխավոր բանալին, ըստ իս, սեփական անձը սիրելն է:

[Ուլուանա]

Մի միտք էլ վերջերս կարդացի, որ շատ հավանեցի։ Թեև ավելի շուտ երջանկության վիճակը ցույց տվող միտք է, քան երջանկության բանալի բայց ամեն դեպքում, կարծում եմ, թեմայի մեջ տեղավորվում է.

Երջանկության ու ներդաշնակության գլխավոր նշաններից մեկը որևէ մեկին որևէ բան ապացուցելու պահանջի կատարյալ բացակայությունն է։

[Չամիչ]

Երջանկության ու ներդաշնակության գլխավոր նշաններից մեկը որևէ մեկին որևէ բան ապացուցելու պահանջի կատարյալ բացակայությունն է։

Այո, այ սա է երջանկության գլխավոր գրավականը:

Կամ երկու բառով ասած՝ ներքին ազատությունը: Ի դեպ, հետաքրքիր է, էս վերջերս անընդհատ ուզում էի թեմա բացել ու քննարկել թե ինչ բան է ներքին ազատությունը: Հետաքրքիր կլիներ լսել էն մարդկանց, ովքեր համարում են, որ ունեն ներքին ազատություն:

[StrangeLittleGirl]

էկել եմ ասելու, որ էս թեման ինձ բացում ա կներեք, չդիմացա

[Ուլուանա]

էկել եմ ասելու, որ էս թեման ինձ բացում ա կներեք, չդիմացա

Մեջբերելու փոխարեն սխալմամբ «շնորհակաություն» սեղմեցի։
Ես շատ կզարմանայի, եթե քեզ չբացեր ։ Հուսով եմ՝ բոլոր նրանք, ում բացում ա, չեն գա էս թեմա՝ հատուկ դրա մասի տեղեկացնելու։ Մենք առանց էդ էլ գիտենք, որ էդպիսիք շատ են։ Թող նեղություն չքաշեն։ Թեմային չմասնակցելը, կարծում եմ, արդեն վկայում ա էդ մասին։

[Չամիչ]

էկել եմ ասելու, որ էս թեման ինձ բացում ա կներեք, չդիմացա

Խնդրեմ, սա էլ երջանիկ լինելու եվս մեկ բանալի: Մարդը կարդում է թեմայի վերնագիրը եւ արդեն երջանիկ է:

[Չամիչ]

Մեջբերելու փոխարեն սխալմամբ «շնորհակաություն» սեղմեցի։
Ես շատ կզարմանայի, եթե քեզ չբացեր ։ Հուսով եմ՝ բոլոր նրանք, ում բացում ա, չեն գա էս թեմա՝ հատուկ դրա մասի տեղեկացնելու։ Մենք առանց էդ էլ գիտենք, որ էդպիսիք շատ են։ Թող նեղություն չքաշեն։ Թեմային չմասնակցելը, կարծում եմ, արդեն վկայում ա էդ մասին։

Ուլուանա ջան, ինչու ես էտպես ասում? փորձիր դու էլ երջանիկ լինել երբ կարդում ես վերնագիրը` երջանկության բանալիներ