Մեջբերում Chuk-ի խոսքերից Նայել գրառումը
... Ես ոնց-որ և առաջ իմ պայքարը տեսնում եմ երկարաժամկետ կտրվածքում, քայլ առ քայլ, չնայած որ, ցավոք, էդ ընթացքում կորուստներ ենք ունենալու թե՛ արտագաղթի տեսքով, թե՛ տնտեսական անկումների տեսքով և այլն:
Կորուստնե՞ր: Ընգեր, դու մտածի էն մասին որ վաբշե երկիր մնացած լինի, որ մի հատ էլ կորուստների մասին խոսանք:

Մի հատ օրինակ - խոսքը գնում ա մի երկրի մի կառավարության մասին, որը գտնվում ա պատերազմական վիճակում, ու որի ամենառազմավարական ոլորտներից մեկում, ավիափոխադրումներում տեղի ու ունենում աղմկոտ սնանկացում, ու էտ երկրի էտ կառավարություւնը մինչև հիմա նույնիսկ հայտարարությամբ հանդես չի եկել: Խորացի, որ վաղը պատերազմ լինի, մեր համ սաղ ճամփեքն են փակ, համ էլ օդային փոխադրող չունենք: Այ սենց մի հատ վիճակի մասին ա խոսքը: Այսինքն ավելի ոռի ուղղակի չի լինում:

Մեջբերում Chuk-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Բայց չգիտեմ դու ոնց, ես Րաֆֆիով ու նման մեյմունություններով արագ փոփոխությունների հեքիաթին չեմ հավատում ու ինձնից հասած ամեն ինչ անելու եմ, որ 4-10 տարվա ընթացքում ռեալ փոփոխություն լինի: Էսքանով քո հարցին պատասխանս համարում եմ սպառված: Մնացածն ամենօրյա պայքար պետք ա լինի:
Իսկ ես ինչպես միշտ գտնում եմ, որ պետք ա օգտագործել ամեն շանս, թեկուզ անունը լինի Րաֆֆիի մեյմունություն, արագ ու ռադիկալ փոփոխությունների հասնելու համար: Ապեր, Հայաստանը կատաստրոֆայի եզրին ա: Եթե սենց գնաց, լավագույն ապագն որ մեզ սպասվում ա, էտ Ռուսաստանի միլիտարիզացված գաղութն ա, որտեղ ապրում ա առավելագույնը 300 հազար մարդ, որոնք սպարսարկում են Հայաստան գալացող գանցող տուրիստներին: