Պարագրում. քվեարկություն և քննարկում. փորձարարական ստեղծագործական մրցույթ

[Դավիթ]

Տարբերակ 7.
Աննան միայն սիրել գիտեր...


Մանրադիտակով էլ ման գաս պարի մասին մի բան, չես գտնի:

[StrangeLittleGirl]

Առաջինն եմ դեռ մենակ կարդացել: Թույլ էր: Չտխրեցրեց: Եթե հեղինակը տխրեցնելու նպատակ ուներ, անկախ նրանից՝ իրական պատմություն էր, թե հորինված, պիտի էնպես գրեր, որ ազդեր ընթերցողի վրա: Սա չազդեց: Մեկ էլ մի խորհուրդ հեղինակին. խուսափիր կրկնություններից: Նայիր, թե ինչ ահավոր է.

10 րոպեից հիշեց, որ նախորդ օրն առաջին անգամ պարել էր մի տղամարդու հետ: Չէր ճանաչում այդ երիտասարդին, պարել էր, քանի որ ընկերներն էին բրդելով ասել, որ չմերժի պարի հրավիրողին: Ամբողջ 3 րոպեանոց պարի ընթացքում մտածել էր, թե երբ պետք է ավարտվի պարը, որ հագնվի ու փախնի, որ ինչքան հնարավոր է քիչ մարդ տեսնի իր աչքերը: Մտքերն ընդհատվում էին միայն այն ժամանակ, երբ տղամարդը ամուր սեղմում էր աղջկան: Դրանից ավելի էր կարմրում ու ջղաձգվում: Երաժշտության ավարտվելուն պես անեացավ դահլիճից:

Չեմ քվեարկի

[Alphaone]

Ես կեսը կարդացել եմ, թե քունս ա տանում, սթափ չեմ դատում, թե էլի իմ ճաշակն ա կաղում, կարդացածներս լրիվ դուր եկան, վերջում չեմ իմանալու, թե ում ձայն տամ

[ivy]

Բոլորին առաջարկում եմ շատ խիստ չլինել, քանի որ առաջին անգամն եք էսպիսի բան փորձում, ու շնորհակալություն բոլորին, որ քաջություն են ունեցել մասնակցելու:

Տարբերակ 1
Նվիրվում է Նրան, ով երբեք սահմանը չհատեց

Մարդիկ, հայերենում չկա «սիրով զբաղվել», դա ռուսաբանություն է ու շատ անհաջող: Ճիշտը՝ «սեր անել»:
Պատմությունը տխուր էր... Բժշկի ասածը «պատռելու» մասին՝ շատ կոպիտ: Հուսով եմ, գոնե դա իրական չէր. չեմ ուզում հավատալ, որ էդպիսի անտակտ բժիշկներ կան հայ իրականության մեջ:
Լավ է, որ մարդիկ փորձում են իրական պատմություններ ներկայացնել, բայց խնդրում եմ, դրա մասին վերջում մի գրեք... Գոնե էս մրցույթներում: Լավ տպավորություն չի թողնում...
Պարն ու բեմադրությունը՝ իրենց ամբողջականության մեջ, չտեսա մեջը:
Բայց ինձ հուզեց պատմությունը: Շնորհակալություն:

[StrangeLittleGirl]

Հուսով եմ, գոնե դա իրական չէր. չեմ ուզում հավատալ, որ էդպիսի անտակտ բժիշկներ կան հայ իրականության մեջ:

կան

[ivy]

Տարբերակ 2.
Ներսում

Ուռռա՜, էստեղ ճիշտ էին գրել՝ «սեր անել»:
Հետաքրքիր գործ էր, բայց ծավալվելու տեղ ուներ, իմ կարծիքով: Շատ էր կարճ կապած:
Մի քիչ ռիսկային էր գրված: Երկու պատմություն՝ մի պատմվածքում: Ինչ «կարող էր լինել» և «ինչ էր եղել իրականում»: Միտքն ինձ դուր եկավ: Բայց չգիտեմ՝ ինչքանով էր արդարացված էս դեպքում, եթե հաշվի առնենք, որ պարն ու բեմադրությունը մեկն էր միայն:
Անկախ ամեն ինչից՝ ես պարը մեջը տեսա:
Ինձ դուր եկավ:

[StrangeLittleGirl]

Տարբերակ 2.
Ներսում

Ուռռա՜, էստեղ ճիշտ էին գրել՝ «սեր անել»:
Հետաքրքիր գործ էր, բայց ծավալվելու տեղ ուներ, իմ կարծիքով: Շատ էր կարճ կապած:
Մի քիչ ռիսկային էր գրված: Երկու պատմություն՝ մի պատմվածքում: Ինչ «կարող էր լինել» և «ինչ էր եղել իրականում»: Միտքն ինձ դուր եկավ: Բայց չգիտեմ՝ ինչքանով էր արդարացված էս դեպքում, եթե հաշվի առնենք, որ պարն ու բեմադրությունը մեկն էր միայն:
Անկախ ամեն ինչից՝ ես պարը մեջը տեսա:
Ինձ դուր եկավ:

Ռիփ, անկեղծ ասած, էդ կարճության պահով համաձայն չեմ, որովհետև կարծում եմ` նման լուծումներն ավելի ճիշտ են, քան ծավալված պատմվածքները:

Ինչևէ, երկրորդն ինձ դուր եկավ: Մենակ մի փոքրիկ բան. մի քիչ չեմ հավատում, որ Մաքս անունով մեկը Լիզա անունով մեկին որևէ բան չէր թողնի անել:

Երրորդն էլ դուրս եկավ: Զարմանալիորեն շատ նման էր երկրորդին: Գուցե նույն հեղինակն է գրել:

Գուցե երկուսի օգտին էլ քվեարկեմ, դեռ չեմ որոշել:

[StrangeLittleGirl]

Վերապրումն էլ կարդացի: Հետաքրքիր մոտեցում էր: Մի քիչ կաղում էր վերջը:

Մի հետաքրքիր բան էլ նկատեցի. էս գործերը ոնց որ նույն ռիթմով գրած լինեն: Որ կարդում եմ, ինչ-որ ընդհանուր ներքին ռիթմ եմ զգում (խոսքս երկրորդից չորրորդի մասին է, առաջինին չի վերաբերում):

[Alphaone]

6-ը շատ դուր եկա՜վ

[Alphaone]

Մի հետաքրքիր բան էլ նկատեցի. էս գործերը ոնց որ նույն ռիթմով գրած լինեն: Որ կարդում եմ, ինչ-որ ընդհանուր ներքին ռիթմ եմ զգում (խոսքս երկրորդից չորրորդի մասին է, առաջինին չի վերաբերում):

Նույն երաժշտության տակ են գրվել, նույն պարից տպավորված, երևի, ռիթմն ազդել է

[ivy]

Տարբերակ 3.
Վախեր

Լավն էր: Զգացմունքները շատ էին, երբեմն իրարամերժ, ու հենց դրանով էլ շատ իրական:
Էստեղ ինձ համար կինն այնուամենայնիվ ուժեղ էր՝ անկախ ամեն ինչից: Անկախ նրանից, էդ քոսոտը մնալու էր մոտը, թե չէ:
Ինքը արդեն հաղթած էր, որովհետև էդքան ապրել էր մենակ ու կարողացել էր չկոտրվել: Նույնիսկ դեպրեսիան էլ հաշվի չեմ առնի, դա դեռ «կոտրվել» չի:
Երկրորդ տարբերակի հետ թեև ինչ-որ սյուժետային նմանություն կար, բայց ինձ համար տարբեր էին, ու կարծում եմ՝ հեղինակներն էլ են տարբեր: Երկրորդի հեղինակին ոնց որ թե գիտեմ, էս մեկինը՝ չէ:
Պարը եթե լայն իմաստով նայենք, հա, կարելի է մեջը տեսնել:

[StrangeLittleGirl]

Նույն երաժշտության տակ են գրվել, նույն պարից տպավորված, երևի, ռիթմն ազդել է

Ըհը, Ցպահանջն էլ կարդացի, նամակի տեքստի մեջ էր նույն ռիթմը: Բայց լուրջ, նենց հավես ա, որ սենց ա
Ինձ թվում ա` Ցպահանջի մեջ խորհրդավորությունը չափից դուրս շատ էր, բայց ընդհանուր առմամբ վատը չէր: Հնարավոր է` քվեարկեմ:

[Alphaone]

Ըհը, Ցպահանջն էլ կարդացի, նամակի տեքստի մեջ էր նույն ռիթմը: Բայց լուրջ, նենց հավես ա, որ սենց ա
Ինձ թվում ա` Ցպահանջի մեջ խորհրդավորությունը չափից դուրս շատ էր, բայց ընդհանուր առմամբ վատը չէր: Հնարավոր է` քվեարկեմ:

Ինձ էլ ամենաշատը Ցպահանջն ու Տանիքներն են դուր եկել

[ivy]

Տարբերակ 4.
Վերապրում

Հմմ...
Պատմվածքի սյուժեն փիլիսոփայացնելը իմ սիրած տեսակը չի, դրա համար քիչ կխոսեմ:
Ընդհանուր հավեսն էր, հետաքրքիր էր, որ մարդ էդ ուղղությամբ էր մտածել՝ պարը նայելիս:
Կարծում եմ, կլինեն հավանողներ:

[Դավիթ]

Ես որ կիլոմետրերով հեռու եմ սիրային մտորումներից, 3-ը իսկապես լավն էր, առաջին դեմքով գրված, համոզիչ ու հետաքրիր: Եթե ձայն չտամ, միայն նրա համար, որ պարի պահը արհեստական էր ներդրված գործի մեջ:

Թերապիստը հույս է տալիս, ասում է՝ պարելը կփրկի, իսկ ես ամեն օր հազիվ եմ անկողնուցս դուրս գալիս, վախվորած նայում հայելու մեջ, ալարում գզգզված մազերս կարգի բերել, ալարում հագնվել, ալարում ապրել: Վեր եմ ընկնում բազմոցին ու սպասում: