Sagittarius-ի խոսքերից
համաձայն եմ, բայց առճակատումից վախեցող և խուսափող միակ կողմը չի կարող լինել միայն ժողովուրդը... դա highway to ստրկացում ա: Սա կարծում եմ իշխանության /և նրան գաղտնի սատարող/ ուժերի՝ զիջմալ գնալու պատրաստակամությունը ստուգելու լավ միջոց ա:
ապեր, Րաֆֆիի կամ ցանկացած այլ քաղաքական լիդերի ուղղակի ներգրավումը կազմակերպչի դերում պետական պրոպագանդային թույլ ա տալիս քաղաքականացնել խնդիրը ու կապել մեկ գործչի անձնական անբիցիանների հետ:
Գրում եմ բոլդով՝ կեղծված ընտրությունները քաղաքական հարց չէ. դա օրինական կարգի, սահմնադրական կարգի վերականգնման հարց է, պետական հանցագործության դեմ պայքարի հարց է: ՈՒ ընենց էլ չի, որ երկրում ամեն ինչ վ շոկոլադե, միակ խնդիրը կեղծված ընտրություններն են:
Ժողովուրդը չպիտի լինի, այլ նրա ընտրած առաջնորդը որը ավելի "կարևոր" գործերով ա կարծես զբաղված… ես հասկանում եմ միտքդ, բայց դրանից վտանգն ու հետևանքները չեն վերանում… մենք չենք կարող ստուգել ու հետո ասել oops չեղավ… դրա համար էլ պայքարը պետք ա առաջնորդ ունենա… ես -ողովրդի ընդվզման հետ խնդիր չունեմ… դրա համար էլ գրել եմ որ պետք ա մասնակցել, բայց առանց առաջնորդի գնալը, ռիսկեր ունի, որը ես նույնիսկ ռիսկ չեմ ասի… բայց շատ հնարավոր ա որ նաև չլինի ու սերժը տեղի տա… էդ դեպքում արդա՞ր ա որ Րաֆֆին լինի նախագահ, երբ ինքը չի կազմակերպում ընդվզումը… ու չի էլ կազմակերպել…
յարևոր չի թե դու բոլդով ինչ ես գրում ու դուք իրականում ոնց եք ձեր երթը կամ շարժումը ձևակերպում… կարևորը որ դա մնում ա քաղաքական, որովհետև դրա հետևանքներն ու արդյունքները քաղաքական են լինելու և հաջող արդյունքի դեպքում Րաֆֆին, որն էսօր անհասկանալի ծոմ ա պահում, դառնալու ա նախագահ… էս ա կարևորը…
Մեջբերել
Էջանիշներ