Մենակ ե՞ս եմ մեկ-մեկ մենակ ծիծաղում էն պահերին, երբ ոչ ոք չի ծիծաղում: Օրինակ փողոցում, երբ լիքը մարդ կա, ծիծաղս գալիս ա...մի կերպ պահում եմ, բայց դե զգացվում ա իմ կարծիքով, ինձ ճմկթում եմ, կամ լեզուս եմ կծում: Կամ էլ քնելուց առաջ, երբ մտուքմս օրս ամփոփում եմ, էտ օրվա մի ծիծաղալու դեպք եմ հիշում ու ծիծաղում, ու մաման երբ հարցնում ա, թե ինչ ա եղել, ես պատասխան չեմ ունենում
Մեկ- մեկ էլ դասի ժամանակ ա էտպես ստացվում...
Ես մենա՞կ եմ .....
Չէ ոչ թե լիքը մարդ կա փողոցում դրա համար ա ծիծաղս գալիս, այլ ինչ-որ բան եմ հիշում...
Մեջբերել
Էջանիշներ