Ինչո՞ւ լինել լավը, եթե Աստված չկա

[Tig]

Աստված հաստատ կա , քանի գնում այնքան ավելի եմ հավատում: Մի երեք օր առաջ ինձ թվում էր թե մեռնելու եմ , առողջականս շատ վատ էր, բայց միայն լավի մասին էի մտածում, աղոթում էի, խնդրում էի, որ ինձ օգնի և հիմա անհամեմատ լավ եմ:Պետք է անսահման հավատալ,առանց վերապահության: Նշանակում է մեկը կա ով լսեց իմ ձայնը, խնդրանքները,աղաչանքները: Ամեն մարդու Աստված իր հետ է, եթե հավատաս ու թույլ տաս, որ քեզ օգնի՝ ուրեմն դու փրկված ես: Մեկ էլ կարծում եմ համոզել էլ պետք չէ, դա արդեն ամեն մարդու իր որոշումն է:

Ամմէ ջան, հավատալ, որ լավանալու ես, հավատալ որ Աստծո շնորհիվ ես լավանալու, և հավատալ Աստծո գոյությանը, այս երեք վիճակները իրարից շատ տարբեր են:

Իհարկե հավատը մեծ ուժ ու ներշնչանք է, բայց իմ կարծիքով Աստծուն հավատալը ոչ մի կապ չունի մեր հիվանդանալու կամ լավանալու հետ, այլ այն, որ մենք ուզում ենք և հավատում ենք, որ լավանալու ենք: Ինչպես նաև այն, որ հիվանդությունը մարդու համար փորձություն է: Եվ եթե մարդ կամեցել է անցնել այդ փորձության միջով ուրեմն պիտի անցնի: Մենք Աստծո դերը շատ կոնկրետ ենք պատկերացնում, Աստված Ձմեռ պապի չի... Չեմ կարծում թե նա կոնկրետ ինչոր բան է անում մեզ համար: Նա ուղղակի կա, ու մեր գոյությունը նրա ինքնադրսևորման մասնավոր դեպք է, ու մեր գոյությունը նրա թույլատրության և մեր ցանկության հանրագումար է: Ավելի ճիշտ մենք մի ենք` մեկս մեկով, մեկս մեկից ու մեկս մեկում