Անչափահասների կրոնական դաստիարակության շուրջ

[Նետ]

Էլի գալիս ենք նույն պատմությանը։ Մի՞թե դպրոցներում «Հայ եկեղեցու պատմություն» առարկան դասավանդելը հենց ձեր ասած դաստիարակությունը չի։ Իսկ այդ առարկայի համար գնահատելը՝ այսինքն դրդելը, որ երեխան լավ սովորի, դա ստիպե՞լ չի։ Ուրիշ բան, եթե այն ազատ առարկա լիներ ու աշակերտը որպես բաց դաս հաճախեր այդ առարկայի դասաժամերին։

Իսկ լավ չի՞ ընդհանրապես դպրոց չտալը: էդպես ավելի չեզոք չի՞: Գուցե երեխան մեծանա ու ինքը որոշի պետք է իրեն դպրոց, թէ՞ չէ: Ինչու՞ էք բռնանում երեխայի կամքի վրա:

Երեխան իր ծնողի համար միշտ էլ երեխա է մնում (չեք հավատում, հարցրեք ձեր ծնողներին)։

այ էս արտահայտածդ մտքի էքստրեմալ վիճակները ավելի կործանարար կարող են լինել անհատի ձեավորման հարցում, քան կրոնի պատմության դասավանդումը: