Ժող, չգիտեմ ճիշտ թեմա ա, թե չէ, բայց բաժնին լավ ծանոթ չեմ, ավելի հարմար թեմա չգտա.
Հարցս երևի թե ավելի շատ աթեիստներին ա, բայց միգուցե հավատացյալ մարդիկ ավելի լավ իմանան.
Ինձ խորհուրդ ա պետք, թե ոնց կարելի ա ամեն անգամ խուսափել հավատացյալ մարդկանց հետ վեճերից ու երկար բացատրական զրույցներից.
Ես չեմ ուզում ինչ-որ մեկին համոզել , որ հավատան կամ չհավատան, ինձ բացարձակ մեկ ա, թե մարդիկ ինչին են հավատում, ավելին, ես միշտ փորձում եմ հարգել մարդկանց հավատը ինչ-որ կրոնի հանդեպ (փորձում եմ անհամ հումորներ չանել) .Բայց էդ հարգանքս շատ արագ կորում ա, երբ իրանք չեն հարգում իմ չհավատալը.
Խնդիրն էն ա, որ ես առանձնապես զինված չեմ կրոնական բանավեճերի թեմաներում, որովհետև ինձ երբեք հետաքրքիր չի եղել ուսումնասիրել ու պարզել, թե ես խի չեմ հավատում, ուրիշներին համոզելու համար էլ ջանք գործադրել առանձնապես չեմ սիրում.
Միշտ ստացվել ա մարդկանց բացատրել իմ անտարբերությունը էս թեմայի հանդեպ, շատ չեն խորացել, բայց մեկ-մեկ հանդիպում են իրանց հավատքին շատ "նվիրվածները", որ հաստատ որոշել են ինձ փրկել ու Աստծո խոսքը հասցնել. Ո՞նց բացատրեմ, որ հանձնվեն.
Հ.Գ.Էն որ ամեն անգամ էս թեմայի մոտ կանաչ նշանը տենալուց, մտածելու եմ՝ ակումբի համակարգում սխալ կա.
Էջանիշներ