Կար ժամանակ, որ ես համոզված էի, որ ուրիշ ոչ մի մոլորակի վրա կյանք չկա: Ես բոլորի հետ վիճում էի, ու բացատրում, որ ուղղակի չի կարող դա լինել, գոնե ինչ որ նշան կլիներ, կիմանայինք: Բացատրում էի մոլորակների կառուցվածքը: Մեր մոլորակում՝ կյանքն ապահովող գործոնները ու այդքան գործոնի ևս մեկ այլ մոլորակում պատահական համընկնելով լինելու անհնարությունը:
Հետո ես ավելի մեծացա ու ավելի լայնախոհ դարձա: Ես սկսեցի հասկանալ, որ տիեզերքը շատ մեծ է ու հնարավոր է, որ այլ տեղեր էլ կյանք լինի: Ու ես սկսեցի մարդկանց համոզել, որ դա հնարավոր է, ինչքան էլ, որ դժվար է հավատալը: Շատերն ինձ հետ համաձայն չէին:
Հետո ես ավելի մեծացա ու էլ ավելի լայնախոհ դարձա: Ես սկսեցի ուշադիր լինել ու չարհամարհել այն բոլորի խոսքերը, ովքեր նշաններ էին տեսել այլ մոլորակներում կյանքի: Ես հասկացա, որ դա հնարավոր է: Ու բոլորին դա էի համոզում. ինձ հետ չհամաձայնվողներն ավելի շատացան:
Դրանից էլի տարիներ անցան ու ես հասկացա, որ հավատալը քիչ է: Պետք է գործել: Ես տրվեցի գիտությանը ու սկսեցի ամեն ինչ գիտականորեն ուսումնասիրել: Ու ես հաշվեցի, թե տիեզերքի էլ որ մոլորակում կարող է կյանք լինի: Հաշվարկներս ստուգեցի, ճիշտն էին: Դժվար էր հասնելը: Թիմ հավաքեցի: Մենք միավորեցինք մեր ջանքերը ու ստեղծեցինք տիեզերանավ: Այսօր ես այստեղ եմ, մարդիկ, Ձեր կողքին, այսօր ես գիտեմ, որ իմ մոլորակից բացի էլի մոլորակ կա՝ Ձերը, Երկիրը, որտեղ ես հիմա բնակվում եմ ու որտեղ կյանք կա՝ հար և նման մեր մոլորակի կյանքին: Բայց այստեղ դեռ լայնախոհ չեն ու ինձ չեն հավատում: Երբ ես պատմում եմ, որ ուրիշ տեղից եմ եկել, ինձ գժի տեղ են դնում: Ոչինչ, ժամանակի խնդիր է:
Մեջբերել
Էջանիշներ