Քո ասած "շատ տղաներ" լևի գնալը ու նման "մանր-մունր բաներ" դավաճանություն չեն համարում: "Դավաճանությունը էն ա, երբ որ մարդը կնգան ու երեխեքին թողում ա ու գնում ուրիշ կնգա հետ ամուսնանում", "խոպանից զանգում ասում ա, որ էլ չի օգնելու, կին ունի": Էն ինչ դու ես գրել, կինը 100 տարի առաջ մտածելու իրավունք էլ չուներ: Իսկ որ տենց հարցեր են կանայք բարձրաձայնում, դա նշանակում ա սայլը տեղից եքա շարժվել ա: Բայց երևի թե մի 100 տարի էլ պետք գա, որ Հայաստանում "սեքսուալ հեղափոխություն" արվի:
Все люди - евреи, просто не все нашли смелость признаться.
Ցավալի է տեսնել, որ բազմաթիվ մարդկան կողմից ոչ միայն ընդունվում են նախաամուսնական հարաբերությունները, այլև ընկալվում է որպես առաջադիմական և ապագային հարիր երևույթ:
Մի բանում ես իմ մեջ համոզված եմ` իսկական հայկական սովորույթյների մեջ ոչ մի անիմաստ սովորույթ չկա: Այն, որ մենք չենք հասկանում դրա իմաստը, դա դեռ չի նշանակում որ սովորույթը անիմաստ է:
Բազմաթիվ են այնպիսի ժողովրդական ավանդույթները, որոնց գիտական բացատրությունները տրվել են վերջին տասնամյակների ընթացքում:
Ըստ ինձ կնոջ և տղամարդու նախաամուսնական հարաբերություների ավանդույթային դատապարտումը ևս ունի խորը և հիմնավորված իմաստ, բայց այդ իմաստը դեռևս չի բացահայտվել` մոռացվել է:
Կրոնական տեսանկյունից նախա և արտաամուսնական կապերը նույնպես դատապարտելի են` առանց հիմնավոր բացատրությունների, միայն "այդպես է ասված", կամ "այդպես է գրված":
Իսկ ինչու ենք բացառում, որ ճիշտ է գրված? Ինչ-որ մի գիտնականի գրվածքին կարելի է հավատալ, իսկ Կրոնականին ոչ? Միթե կրոնական գրվածքները գրողները պակաս գիտուն կամ իմաստուն են եղել?
Ինձ թվում ա, որ շատերը կհամաձայնեն այն մտքի հետ, որ նախաամուսնական հարաբերությունների մեծ մասը տեղի են ունենում այն տարիքում և այն իրավիճակում, երբ երկուսն էլ այդքան էլ լավ չեն գիտակցում իրենց ապագա իճակը, կամ դեռևս չունեն հստակ ձևավորված հոգեկերտվածք: Մասնավորապես այդ հարաբերությունների մեծ մասը տեղի է ունենում զուտ էմոցիոնալ և բնազդային ֆոնի վրա` բարձր գիտակցված քայելրը հազվադեպ բնույթ են կրում:
Կենսաբանները և հոգեբանները բնդում են, որ այդ կերպով անհատն ամրապնդում է իր սեռական հոգեկան պատրաստությունը:
Այն թյուր կարծիքը, որ նախաամուսնական հարաբերությունները նպաստում են սեռական համատեղելի զույգերի ստեղծմանը չի համապատասխանում իրականությանը, այդ ուղղությամբ կան բազմաթիվ ուսումնասիրություններ (իհարկե ոչ Հայաստանում)
Սակայն, վերջին տարիների տվյաներով, ամուսինների բաժանումների մեջ բավականին մեծ քանակ է սկսել կազմել սեռական անբավարարության հետևանքով բաժանումները` ճնշող մեծամասնությամբ բողոքում են կանայք!!!
Բա ուր մնաց տղամարդկանց "տրենիրովկի" արդյունքները? Փաստորեն այքան էլ չի օգնում
Այսինքն ստացվում է, որ նախաամուսնական հարաբերությունները այնքան էլ չեն նպաստում ամուսնությունների երկարատև շարունակմանը և ամրապնդմանը: Նույնիսկ երբեմն ատճառեննհանդիսանում մինչև ամուսնությունը բաժանման:
Հենց այդ մտածելակերպը շարունակվումա մինչև այսոր,դրա համար եմ էլի ասում,մենք տղամարդկանց մեծ մասի համար խոսելու իրավունք չունենք:Իսկ քո ասածը մանր-մունր բան չի,ուրեմն կնիկը էշա էլի,ստորացված,որ ամուսինը ամեն օր կամ մերթընդմերրթ դավաճանելուց հետո գա ու իրա հետ զբաղվի նույն բանոով կամ էլ ընդհանրապես կարիք էլ չզգա արդեն,կնիկն էլ դե ձեր ասելով ինչ որ բան զգալու կարիք էլ չունի,ինքը մարդ չի էլի,անշունչ էակ,<<ու իրա համար ինչ հաճելի ա չէ,որ ուրիշի հետ զբաղվելուց հետո,(էն էլ ավելի հաճույքով,դե կնիկները մարդ չեն էլի,ոչ զգայուն էակներ,իրանցից հաչույք չեն ստանում),գա ու իրա հետ զբաղվի,մանավանդ որ,պատկերացնի ամուսնուն ուրիշի հետ,էն էլ հաճախ,կամ էլ ամեն օր,ինչքան էլ կինը փաստացի չիմանա դա,մեկա,զգումա,դե որ իմացավ,ընդհանրապես իրա հոգեկան վիճակը,դե տղամառդն էլ կասի,հա ինչ անեմ,ինչ ուզումա,տող զգա,ուզումա գժվի,ինչ ուզումա տող անի,ես տղամարդ եմ ու ես իրավունք ունեմ իմենակ ինչ որ բան զգալու,ահագին արաջ ենք գանցել:
Shah (24.06.2011)
<<Կյանքի կառուսելով >> մի պատմություն էր,ամուսինը դավաճանում էր կնոջը մի անբարոյականի հետ,կինն էլ բրնացնումա ու հեռիք չի,բռնացրելա դավաճանելու պահին,դեռ ամւսինն էր բողոքում կնոջը,որ,ինչ ես ձայնդ բարձրացնում,տեսել ես,ձայնդ կտրի,ես տղամարդ եմ,լավ եմ արել,դե կնիկն էլ բաժանվեց,դե ցավալի է նաև բաժանման թաստը,բայց դե պատկերացնում եք իրա վիճակը,էն էլ այդ անբարոյականի մոտ իր կնոջը ստորացնելուց հետո գնար ու հետը շարունակեր ապրեր,դե ինչքան մեր ինքնագնահատականը պետքա կորցնես,անինքնասեր դառնաս,որ շարունակես հետը ապրել,էն էլ ստորանալուց հետո.Ես ինքս կօղմ եմ տղամառդու գերիշխանությանը,որ պետքա ծխի էլ,խմի էլ,խաղա էլ,բայց ոչ դավաճանությունը,կինը պետքա ավելի զիջի,բայց փոխադարձ էլ բնականաբար,որովհետև կինն էլ մարդա ու համբերություն ունի,բայց չափավոր այդ ամեն ինչը:Մեկ-մեկ նայում ես,նենց սիրուն արտաքինով,կազմվածքով եվ ներքինով ամուսնացած աղջիկներ կան,որոնց ամուսինները իրենց դավաճանում են,ուրիշ տղամարդիկ էլ նայում են այդ աղջիկներին ու ասում <<Երանի սրա տիջոջը կամ էլ նենց են նայում>>,որ մտածում ես,սրա ամուսինը կույրա,չի տեսնում,չի խանդում,ուրիշի աչքը իրա կնոջ վրայա,իրանն էլ դուրսը,ուրիշ տղամարդը իրա կնօջը ցանակնումա,իսկ ինքը ընդհանրապես իրա կնոջից հաճույք չի առնում,եհհհհհհհհհհհհհ,դաժանա աշխարհը,դաժան ու անարդար:
Varzor (24.06.2011)
???????Ես ուղակի ասելու բան չունեմ ,ցավալիյա ուղակի,ցավում եմ:
Skeptic (24.06.2011)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ