Պատասխանելու կամ կարծիք հայտնելու փոխարեն հարցեր տալը լավ մանևր է, ֆուտբոլային դիվանագիտության շրջանակներում:
Հիմա ինչքան հասկանում եմ, գնդակը իմ դաշտում է
1. Ղարաբաղի հարցով: Հայաստանն ու
Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետությունը (թող մեկը ապացուցի, որ չկա նման պետություն) պետք է շարունակաբար
պնդեն իրենց դիրքորոշումը ԼՂՀ անկախությունը Ադրբեջանի կողմից ճանաչելը որպես պարտադիր պայման լինելու վերաբերյալ: Ինչպես որ Ադրբեջանն է շարունակաբար
պնդում, որ Ղարաբաղը
երբեք անկախ չի լինելու, ու իրենք պետք է ստանան «իրենց» բոլոր հողերը, ներառյալ Ղարաբաղը ու կապ չունի հայերով, թե առանց հայերի: Ադրբեջանը նույնիսկ չի էլ ասում, թե ինչ կլինի տեղի հայերի հետ, երբ տեսականորեն ինքը ստանա (կարդա՝ ձեռք բերի) ամբողջը:
Եթե բանակցությունների արդյունքում ի վերջո կողմերը որևէ համաձայնության չգան, ու Ադրբեջանը պատերազմ սկսի, ապա դա կապացուցի, որ ոչինչ չէր խանգարի Ադրբեջանին պատերազմ սկսելու նաև այն դեպքում, երբ հայկական զորքերը տարածքներից դուրս հանելուց հետո կողմերը կրկին չհամաձայնվեին ԼՂՀ ստատուսի շուրջ: Այսինքն միջազգային ֆլան-ֆստանի ֆուֆլո լինելը ակնհայտ կդառնա բոլոր դեպքերում
այն մարդկան համար, որ մինչև օրս հավատում են, թե միջազգային տարբեր թղթերի վրա ստորագրություններից ավելի բարձր ոչինչ չի կարող լինել: Հիշենք վերջին ստորագրված հռչակագրերը, հարցերը խաղաղ լուծելու պատրաստակամության շուրջ:
Իսկ թե որ դեպքում ադրբեջանական զորքերը նպաստավոր դիրքերում կհայտնվեն, մտածիր ինքդ: Եթե ակնհայտ չի ու հարցեր ունենաս, կասես:
2. Զարգացման, փակ սահմանների, տնտեսական ուղիների, արդյունաբերության, գյուղատնտեսության և մասնավորապես կովերի կաթնատվության շուրջ.
Իմ կարծիքը. Հայաստանի զարգացումը, օրինակ ասենք կովերի կաթնատվությունը մոտավորապես 90%-ով կախված է ՀՀ իշխանությունների աշխատանքից, և 10%-ով կախված է արտաքին և այլ գործոններից, որոնց մեջ մտնում են՝ հայ-թուրքական և հայ-ադրբեջանական սահմանների փակ կամ բաց լինելը, միջազգային հանրության կարծիքն ու նրանց կողմից փող, կաթի փոշի կամ ցեղական կովեր Հայաստան ուղարկել/չուղարկելը, բնական էֆեկտներից՝ կարկուտ, ջրհեղեղ, ցունամի, երկրաշարժ, և այլն, և ամենաշատը՝ Աստծու կամքից: Իսկ Աստված առավել բարյացակամ է աշխատասեր և քրտնաջան ժողովուրդների նկատմամբ, և ոչ թե միջազգային ուժերին ու հարևաններին ապավինող ժողովուրդների նկատմամբ:
Ուստի. Մեր զարգացման հիմնական ռեսուրսն ու գրավականը աշխատանքն ու պրոֆեսիոնալիզմն է (որից և կաղում ենք): Հայաստանը պետք է կառավարվի ոչ թե արևմտյան մոդելով, որտեղ պետությունը մենակ միջավայր է տալիս ու հարկեր է հավաքում, այլ չինական մոդելով, որտեղ պետությունը խցկվում է տնտեսություն և տնտեսվարողներին բրդում և դրդում է առաջ:
Մասնավորապես. Գյուղատնտեսության ոլորտում պետությունը հիմա էշ թվերով գյուղացունմ վաճառում է սերմացու, գործիքներ, պարարտանյութ և այլն, էշ տոկոսներով վարկեր է տալիս ու անմիջապես սկսում է էշ հարկեր դնել վզին: Ուստի գյուղատնտեսությունը հիմա ծանր ու մահամերձ հառաչում է, պետությունն էլ ոչ կարողանում է միջոցներ ծախել, ոչ էլ կարողանում է նորմալ հարկեր հավաքել:
Լուծում. Պետությունը գյուղատնտեսական կազմակերպություններին ազատում է հարկերից, ապահովում է անվճար կրթական ծրագրերով, սերմացույով, գործիքներով, միջոցներով մինչև կազմակերպությունների կենսունակ դառնալը, նոր սկսում է հարկել: Եթե պետության փողը քչություն է անում, ապա պետությունը պարտք է վերցնում Լֆիկ Սամոյից, Ծառուկյանից, Քոչարյանից և մյուսներից: Մեկ էլ արժեհամակարգերը պիտի փոխվեն տարբեր քարոզչական միջոցներով, սերիալները, քյարթու անիմաստ հաղորդումները պիտի արգելվեն, փոխարենը պիտի ստեղծվեն կրթական, պրագմատիկ ծրագրեր: Մարդիկ պիտի թարկեն անիմաստ գռփելն ու վատնելը: Հայաստանը խայտառակ վատնող երկիր է: Նույնիսկ ամենաշատ զարգացած երկրներում սենց ճոխ մեքենաներ ու տներ չկան, ինչքան որ Հայաստանում: Այսինքն ձևը մարդկանց մոտիվացիան ու նպատակները փոխելն է անձնականից դեպի պետական խնդիրներ: Այսինքն ապագա հաջողակ քաղաքական ուժի խնդիրները մոտավորապես հստակ են:
Իսկ էն ուժերը որ իրենց իշխանության հասնելու պլանները կկառուցեն արտաքին նախաձեռնողական գաղափարների վրա, Ղարաբաղի հարցի լուծում, լեգիտիմություն, միջազգայինների հետ ախպերություն, դեմոկրատիա, չգիտեմ էլ ինչ, կամ երկխոսություն իշխանությունների շուրջ, կամ պայքար մինչև վերջ սահմանադրության շրջանակներում, ապա նման լուծողական ուժերը կլուծվեն և կդառնան ԱԽՔ-եր և դհոլներ:
Շատ չեմ ծավալվում, երևի գոնե մոտավորապես կհասկանաս ինչ նկատի ունեմ: Եթե հարցեր կունենաս, կասես:
Մեջբերել
davidus-ի խոսքերից
Էջանիշներ