Ապեր, ավելի լավ ա Խառատյանի ու Բադալյանի վերլուծությունները կարդամ, թեկուզ սխալ, բայց իմանամ, որ Խառատյանի ու Բադալյանի սիրտը հաստատ Հայաստանի համար ցավում ա: Հայաստանի համար դաժե քո չսիրած ու Վիշապի սիրած Թևանյանի սիրտն ա ցավում: Դաժե Քոչարյանի ու Սերժի սիրտն ա կարող ա ինչ-որ տեղ ցավում, հոգում խորքում

Ուղղակի իրանք չգիտեն, թե ոնց էտ ցավը արտահայտեն

Դաժե Լևոնի սիրտն ա ցավում, չնայած ուզում ա երկխոսի: Դաժե կարամ մտածեմ, որ երկխոսում են, դրա համար էլ սիրտները ցավում ա, ուզում են փրկեն Հայաստանը: Այ սենց ծայրահեղ բաներ կարամ մտածեմ:
Բայց Կարնեգիի հիմնադրամի ու Ջոնիկի սիրտը հաստատ չի ցավում: Դրա համար էլ փաթթած ունեմ իրանց վերլուծություններն էլ, ԵՄ-ին էլ իրա ողջույններով, ու նույնիսկ IMF-ին` իրա ծրագրերով: Իրանց լծակները թող առնեն, հատկապես Կարնեգին, ու մտցնեն իրանց համապատասխան տեղը, ու ընթացքում էլ հաճույք ստանան, եթե ուզում են: Ու սպանեցիր դու լծակներով, մեկ Ռուսաստանի լծի տակ ենք ու բանակ չունենք, մեկ էլ Կարնեգին ա մեզ ասելու, թե որ գործընթացն ա լավը: Բա էլ ու՞մ բողկին ա երկխոսելը:
Ջոնիկը իսկականից թող ձեն չհանի: Հենա տենում ենք Լիբիայում ոնց ձեն հանեցին, երբ ու ինչի են հասել, ու Սիրիայում էլ ենք տեսնում: Մենք մեր հարցերը լավից վատից մի ձևի կլուծենք: Սաղ նպատակն էլ շարժման նաև էն ա, որ մի ձևի երկիր դառնանք, ու ռուսների լծից պրծնենք: Իսկ դմենք ամեն պահի հղումներ ենք անում մեկ ռուսական բանակի վրա, մեկ էլ կարնեգիի փողերի: Նույնիսկ երևույթն ա տհաճ:
Մեֆ ջան, մի անգամ էլ եմ ասել, ամոթ էլ ա ասելը - գործունեությանս ոլորտի հետ մի քիչ ծանոթ ես, հ ինգ մաըտիս պես գիտեմ թե որ պահին, երբ ու ինչի են էս սաղ գոմիկները վերլուծություններ հրապարակում ու ինչ նպատակներով: Պալաժիտ արած ունեն Հայաստանը իրա ժողովրդով ու գործընթացներով: Իրանք իրանց շահերն ունեն, ուզում ա նախագահ Սերժը լինի, ուզում Լևոնը, ուզում ա Վարզորը: Ուզում ա Հայաստանում դեմոկրատիա լինի, ուզում ա թագավորություն: Էտ որոշելու ա Հայստանի ժողովուրդը, ու դրան հանգելու ա մեր քաղաքակն միտիքն ու զարգացվածությունը: Իտոգում, մի հատ էլ եմ ուզում հայհոյել ռուսներին:

Էջանիշներ