Սրա պատճառը ես համարում եմ մեր ազգային ինքնատիպությունը:Ըստ ինձ, դրանք երկուսն են:
1.Նախ մենք բավականին անտարբեր ենք այն իրողությանը, որ մեր անունները շատ հաճախ են վերափոխվում:Չգիտմ ինչից է, որ մեր անունները շատ ճկուն են ու ձևափոխվող:Եթե մարդը Հայաստանում Ջիվան է, ապա Ռուսաստանում կարող է դառնալ Իվան, ԱՄՆ-ում Ջոն…Դա մեզ համր շատ նորմալ է ու նույնիսկ անհրաժեշտ:
2.Սա ավելի տարածված անընդունելի փաստը: Մեղքը այն մարդկանցն է, որոնք, չգիտես ինչ օրինաչափությունից ելնելով , լիազորված են լրացնելու ծծնդականները:Ու եթե շարունակվի այս աշխատանքի համար թեկնածուներ ընտրել ոչ թե համապատասխան գրագիտության, այլ լավ ծանոթի միջամտության, մենք դեռ նրանց շատ ենք հիշելու:
Հա, մի անեկդոտ հիշեցի.
-Ձեր անունն ի՞նչ է:
-Վաաաաաարդան:
-Կակազում ե՞ս:
Չէ, հայրս էր կակազում, բայ որ ԶԱԳՍ-ի աշխատողին գտել եմ…