Mark Pauler (12.02.2011)
Հետաքրքիր էր,ինձ դուր եկավ ամեն պահի խնամքով նկարագիրը:Իսկ ի՞նչից եք ոգեշնչվել,որ նման թեմա եք ընտրել
Հանդգնե՛լ. այդ գնով է տրվում առաջընթացը...
Mark Pauler (13.02.2011)
Մարկ, քո արածը քո դուրն եկա՞վ... Բան ու գործս թողած` հիմա պիտի նստեմ ու երրորդ անգամ էլ կարդամ: Ու մի բան էլ. չես պատրաստվու՞մ Մանիկի գիրքը մեյդան հանել :-)
E-la Via (13.02.2011), einnA (13.02.2011), Jarre (14.02.2011), Mark Pauler (13.02.2011), Sambitbaba (10.06.2011), Թամարա (13.02.2011)
Մարկ էսօր հազիվ ժամանակ ունեցա, ու սկզբից մինչև վերջ կարդացի..... հոյակապ էր, էդ մտքրը, պատկերները.....ապրես....
E-la Via (13.02.2011), Jarre (14.02.2011), Mark Pauler (13.02.2011), Sambitbaba (10.06.2011)
Լավն էր , նոր շունչ էր մեր ստեղծագործողների բաժնում:
Ես ավելին եմ եղել քան դու կարծում էիր...
Ո՜նց կուզեի, որ դու էլ ավելին լինեիր, քան կայիր....
Chilly (13.02.2011), E-la Via (13.02.2011), einnA (13.02.2011), Inna (13.02.2011), Jarre (14.02.2011), Mark Pauler (13.02.2011), Sambitbaba (10.06.2011)
Ոգեշնչվել... Էս պատմվածքի մեջ իրական պահ կա: հենց փոսի առկայությունը: ՈՒ համ էլ արայի կերպարն եմ նմանացրել ինձ դրա մասին պատմողի արտաքինին: Իհարկե դա տատական սուտ-մուտ պատմություն էր, բայց տարիներ առաջ դրա հետ կապված մի պատմություն մեջս տպավորվել էր: պատմվածքն էլ սկսեցի, որովհետև ընկերս` Way-ը խոստացավ օգնի, որի համար իրենից շաաաաատ շնորհակալ եմ: Ահագին չարչարվեցի![]()
Իմ ՔԱՈՍԸ գնում է ամենուր, իր հլու ծառայի` "Տիրակալ Ժամանակի" ուսերին նստած: _________
Jarre (14.02.2011), Sambitbaba (10.06.2011)
Jarre (14.02.2011), My World My Space (13.02.2011)
Jarre (14.02.2011)
Jarre (14.02.2011)
Ու դու ինչպե՞ս համարձակվեցիր ինձ այդպես չարչարել, Mark Pauler: Մինչև հիմա էդ չարչարանքից ուշքի չեմ գալիս:
Լավ, ինչպես հասկացաք, ես արդեն իսկ ծանոթ էի այս պատմվածքին… Ու հիմա ուզում եմ իմ կարծիքն էլ հայտնեմ…
Երբ առաջին անգամ կարդացի, ուղղակի ապշել էի: Դե, իհարկե, Մարկին իմանալով՝ չէի կասկածում, որ յուրահատուկ բան է լինելու, բայց նման բան անգամ մտքիս ծայրով չէր անցնում:
Նախ դուրս եկավ պատկերները, հետո Մանիկ տատի կերպարը ուղղակի հմայեց, պատմվածքում առկա միստիկան, սկզբից մինչև վերջ լարված պահելը:
Բայց ամենից շատ դուր եկավ միտքը, խոսքը, այն, ինչ Մարկը ցանկանում էր փոխանցել:
Մեր կյանքում առկա մշտական ընտրությունը…Իրականում դու ես քո համար միակ ընտրություն կատարողը: Ընտրի՛ր, որը կուզես` դժոխքը կամ դրախտը:
Դրա՞խտ, թե դժոխք… Մենք ենք մեր կյանքը դրախտի կամ դժոխքի վերածում: Ամեն մեկիս կյանքում առկա է այդ փոսը: Մենք ենք այն ստեծում այնպես, ինչպես ցանկանում ենք: Ընտրի՛ր....
Իրականում` սկզբում ընտրության հարց էլ չկա: Ամեն մեկս անկախ մեր կամքից ու ցանկությունից ստիպված ենք լինում անցնել մեր դժոխքի միջով: Դա պետք է, որ գնահատենք բարիքը, կարողանանք տեսնել դրախտը: Այդ դեպքում ո՞ւր է մնում ընտրությունը: Իսկ ընտրությունը հետո է գալիս: Միյան դու՝ ճանաչող, տարբերող ու տեսած մարդ, միայն դու կարող ես ընտրել: Կարծում ես պարզ է ընտրությունը??? Չեմ կարծում…
Ամենաբարդը հենց այստեղ է սկսում, որովհետև շատ դժվար է ապրել սկզբունքներով, ամուր արժեհամակարգով, բարին սրտում ունենալով ու բարուն ծառայելով, երբ ամեն մի քայլափոխի հանդիպում ես գայթակղության…
Դժոխքի միջով անցնելով՝ հենց դրախտի դռների մոտ ամեն մեկիս սպասում է մեր չարիք-գայթակղությունը, որը միշտ այն դեմքը կընդունի, որին մենք ընդհանրապես չենք սպասում ու որին պատրաստ չենք հանդիպել:
Այ հենց այդ ժամանակ էլ, մա՛րդ, կամ կճանաչես ու կհաղթահարես, կամ էլ...
Սովորիր խորհել հավերժության մեջ:
Հ,Գ. Ես դեռ քո հետ էն շաաաատ շնորհակալության վերաբերյալ կխոսեմ![]()
…
Վերջին խմբագրող՝ E-la Via: 13.02.2011, 19:26:
einnA (13.02.2011), Jarre (14.02.2011), Mark Pauler (13.02.2011), Nare-M (14.02.2011), Sambitbaba (10.06.2011), Tig (14.02.2011), Դեկադա (13.02.2011), Թամարա (13.02.2011)
Ամեն դեպքում համարձակ քայլ էր սատանային ասոցացնել Ազգային Անվտանգության Աշխատակիցների հետ![]()
Հանդգնե՛լ. այդ գնով է տրվում առաջընթացը...
E-la Via (13.02.2011), Jarre (14.02.2011), Mark Pauler (14.02.2011)
Հզոր էր
Հիմնականում սենց երկար գրված բաներ չեմ կարդում, բայց Հովոյի անկապում դրված հղումը ու Մարկին որպես հետաքրքիր մարդ ընդունելու փաստը՝ "ստիպեցին" կարդալ: Անկեղծ ասած շնորհակալ եմ նման ստիպողության համար: Վաղուց սենց հետաքրքվածությամբ չէի ընթերցել: Երևի դա նրանից էր, որ մտքերն ու գաղափարները հոգեհարազար են...
Մարկ ջան, քեզ շաաաաատ շատ մեծ շնորհակալություն նման պատմվածքի համար:
Մի էդքան մեծ ու շատ շնորհալակություն էլ Վեյին
հա մի բան քանի չեմ մոռացել, մի 2 տեղ Արաի կնոջ անունը Նունեի փոխարեն Մանե ա գրված...![]()
Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
Մնացյալը անցողիկ…
E-la Via (14.02.2011), einnA (14.02.2011), Jarre (14.02.2011), Mark Pauler (14.02.2011), My World My Space (14.02.2011), Թամարա (14.02.2011)
Տիգ, սխալ լուրեր մի տարածի, իմ օրագրում ա դրած....
Mark Pauler (14.02.2011), Tig (14.02.2011)
Mark շատ հզոր ու հետաքրքիր ես գրել։ Մի շնչով կարդացի։ Անկեղծ ասած անչափ ուրախ եմ, որ գրել վերջացնելուցդ հետո եմ կարդացել, թե չէ համբերությունս չէր հերիքի շարունակությանը սպասել։ Իսկապես շատ տպավորված եմ։ Շատ եմ սիրում էս ոճը։
Way, քեզ էլ անչափ շնորհակալություն օգնությանդ համար։ Երկուսիդ էլ լիքը-լիքը շնորհակալություններ։
Գիտե՞ս, էնքան լավ ֆիլմի սցենար կարող է լինել.... Նույնիսկ սերիալի (եթե սերիալ բառից կամ գաղափարից խորշում եք, ապա կարելի է ասել TV show, ինչպես հիմա ամերիկացիները կոչում են Lost-ի տիպի իրենց սերիալները)։ Երազում եմ, որ հայերը սենց փիլիսոփայական ու միստիկ մի ֆիլմ հանեն ու չսպանեն մաֆիաներով ու մեր դարավոր սգի մասին ֆիլմեր հանելով։
ՀԳ՝ խնդրանքս է, որ եթե ունես նմանատիպ այլ ստեղծագործություններ անպայման տեղադրես
ՀՀԳ՝ Հայաստանում շատերը պատրաստ չեն նման պարունակության ստեղծագործությունների, ուստի ինձանից քեզ խնդրանք քննադատությունից թևաթափ չլինեսԼիքը հավանողներ կան ու կլինեն։
Chilly (14.02.2011), E-la Via (14.02.2011), einnA (14.02.2011), Mark Pauler (14.02.2011), Nare-M (14.02.2011), Sambitbaba (10.06.2011), Tig (14.02.2011), Դեկադա (14.02.2011), Թամարա (14.02.2011)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ