Ճիշտա ես այնտեղ չեմ եղել(չնայած մեծ ուրախությամբ գնալու եմ), բայց ընտանիքիս 50 տոկոսից ավելը այնտեղ է ու կարող եմ ասել, որ շատ լավ դրական տպավորություններով են լցված այդ երկրից: Պապաս էլ մինչ գնալը շաաաատ էր դեմ ընկնում, թե դուրը կգա թե ոչ, բայց դե հիմա վատ տպավորություններ չունի, նույնիսկ ասում է լավ է: Միակ բանը այնտեղ պետք է ունենալ աշխատանք ու պետք է աշխատեն ընտանիքի բոլոր անդամները: Ու դա բավարար է որ նորմալ կարողանաս ապրել,քանի որ այնտեղ ամեն աշխատանքը գնահատվում է արժանվույն: Սկսած սովորական բանվորից, վերջացրած մինչև ինչ որ կամպանիայի մենեջերով: Հետո ի տարբերություն այստեղի,այնտեղ շաաաատ բարձր է խանութներում, ռեստորաններում սպասարկման մակարդակը: Ոստիկանների վերաբերմունքը... պետության առկայությունը, որը հենարան է իր քաղաքացուն ի տարբերություն այստեղի: ՈՒսաման ոլորտը, որը որ ազատ է ցանկացած մարդու համար, քանի որ ֆինանսավորւմը պետությունն է իրագորչծում իսկ պարտքդ փակում ես դու բնականաբար աշխատանքի ընդհունվելուց հետո: Փողոցների մաքրությունը,(չնայած սա այն դրական կողմն է որը որ կարելի է շատ հանգիստ այստեղ էլ իրագործել որովհետև այդ ամնը գալիս է քաղաքցիներից, չնայած որ չեմ վիճում, այստեղ բարբարոսական ձգտումով մարդիկ շատ կան որոնք ոնց որ ինադու լինեն բնապահպանական դաստիարակությանը)Այնտեղ մարդկանց աչքը կուշտ է: Կյանքում ոչ ոքի մտքով չի անցնի մեքենայի անիվներ գողանալ, կամ ակուումլյատոր կամ էլ տիրոջ կողմից մոռացված, մեքենայի մեջ թողած հեռախոսի պատճառով մեքենա բացեն, որ մեջի հեռախոսը տանեն ԽՈՒՌԴԵՆ : Մի խոսքով համեմատած այստեղի հետ այնտեղ շաաաաատ շաաաաատ են դրական կողմերը: Բայց բացասականներից ամենանշանակալիցը այն է, որ իսկապես չգիտես թե երեխադ ինչպիսի մարդ կարող է լինել:
Մեջբերել
aerosmith-ի խոսքերից
Էջանիշներ