Արթուր Մեսչյան

[Tehleryan]

Ճիշտն ասած ես լսում եմ Մեսչյանի երգերը ու ինձ, մեղմ ասած, դուր են գալիս էդ երգերը: Էն, որ Հարութի կատարմամբ «Ո՞ւր էիր Աստված»-ը թափելու բան ա, էդ ասել եմ հենց առաջին անգամ Հարութի կատարմամբ էդ երգը լսելուց անմիջապես հետո, բայց ես մի բան չեմ ընդունում, որ Մեսչյանի երգերը իրա կյանքն ա, թող ոչ ոք չհամարձակվի վերցնել դրանք ապրել: Ես որ Մեսչյանի երգերը լսում եմ, ես չեմ լսում Մեսչյանի կյանքը, չեմ էլ ուզում լսել: Ու ինձ մի բան էլ հետաքրքրեց. Մեսչյանը Մուշեղ Իշխանից համաձայնություն ստացել ա՞, որ սկսել ա երգել իրա գրածը: Իսկ եթե նենց ստացվեր, որ Մուշեղ Իշխանի հետ նույն ժամանակներում չապրեին, Մեսչյանը չէր երգելո՞ւ էդ երգերը:
Ու որ ասում ես՝ Հարութը Հախվերդյանի երգերը գողանում երգում էր, հետո հանդիպեցին համաձայնության եկան: Դու ներկա ես եղել, կամ ինչ որ հավաստի ինֆորմացիա ունե՞ս, թե՞ էնքան որ ասում ես: Որտև Հախվերդյանը մի առիթով ասեց, որ ինքը ոչ մի վատ բան չի տեսնում, երբ իրա երգերը ուրիշներն են երգում, ինքը նորմալ ա վերբերվում էդ երևույթին:
Ուզում եմ ասել՝ ինչքան էլ Մեսչյանին համակրում ես, իսկ Հախվերդյանին ու Հարութին՝ ոչ, չարժի էդ աստիճան սուբյեկտիվ լինել ու երևույթը ներկայացնել՝ ոնց քեզ հարմար ա:

Չե , հենց ընեց չեմ ասում , հենց Հախվերդյաննա պատմել , ու ես դրա մեջ վատ բան չեմ տեսնում՝ նոռմալ առևտրային հարաբերություններա:
2 Մեսչյանը և Մուշեղ Իշխանը ազգական բարեկամներ են , ու Արթուրը ունի այդ թույլտվությունը օգտագործել իր երգերում Մուշեղ Իշխանի բառերը:
3 Նորից եմ կրկնվում , խոսքը հենց հարութի մասին ա, որը գողացավ ու քյաբաբի ծխի տակ պղծեց Ռեքվիեմը , ոչ թե բոլորին , այլ հենց հարութի համարա ասվում:
Իսկ նոռմալ մարդիք շնորք ունենալով հարցնում են ու օգտագործում Մեսչյանի թե երաժշտությունը ՝ օրինակ Արթուր Ութմազյանը իր շատ ներկայացումների մեջ
http://www.youtube.com/watch?v=cgk0Njn2Q1c

թե երգերը ՝ օրինակ Միքայել Պողոսյանը , որը երգումա Նույն Քաղաքը , հենց իրա ալբոմի անւնը ես երգնա:
http://www.youtube.com/watch?v=A_fGL...eature=related

Մեսչյանինը ցանկացած մարդ կարա լսի բայց դժվար թե ուզենա երգի, որովհետև էդ երգերն "իրա համար" ա գրած՝ իրա էգոյի…

կներես, բայց ես էդ "խորիմաստ" վնուշկեքը չեմ հասկանում, մի տեսակ դեպրեսիվ տոնի մեջ ա…

Իսկ ինչ մնումա որ ինքը երգումա իր էգոի համար ու ..... որ ժողովուրդը դժվար թե ուզենա լսի ու երգի էտ երգերը<"խորիմաստ" վնուշկեքը> ու... կներեք բայց էտ արդեն ժողովուրդնա որոշում, ոչ թե մի քանի հոգի

http://www.youtube.com/watch?v=qYRHgYqI0kY

http://www.youtube.com/watch?v=nmfSH...eature=related

http://www.youtube.com/watch?v=pZKNB...eature=related

[Kuk]

Tehleryan, քանի որ ռեստորան բառն ես օգտագործում, հարկ եմ համարում հնարավորինս օբյեկտիվ լինելու համար չմոռանանք նաև, որ Մեսչյանը նույնպես ռեստորանում երգել ա: Չմոռանանք նաև, թե ովքեր են եղել «լսողները»: Ու էս դեպքում քյաբաբի ծուխը կարելիա ավելի մաքուր համարել, քան կանեփի ծուխը կամ սպիտակ փոշու անմոռանալի բույրը:

[Mephistopheles]

http://www.youtube.com/watch?v=A_fGL...eature=related


Իսկ ինչ մնումա որ ինքը երգումա իր էգոի համար ու ..... որ ժողովուրդը դժվար թե ուզենա լսի ու երգի էտ երգերը<"խորիմաստ" վնուշկեքը> ու... կներեք բայց էտ արդեն ժողովուրդնա որոշում, ոչ թե մի քանի հոգի

http://www.youtube.com/watch?v=qYRHgYqI0kY

http://www.youtube.com/watch?v=nmfSH...eature=related

http://www.youtube.com/watch?v=pZKNB...eature=related

Սողոմոն ջան, ասում եմ "կարա լսի բայց դժվար թե երգի"… իսկ եթե թողնում ես ժողովրդին "ժողովուրդնա որոշում" ապա ժողովուրդն ընտրում ա Արմենչիկ, թաթա ու նմանատիպ բաներ… դրանք էսօր ավելի մեծ հանդիսատես ունեն քան Մեսչյանը… դրա համար էլ "ժողովուրդը թող որոշին" բան չի ասում… մեսչյանն Առաքյալների ժամանակ ինչ արեց, արեց… դրանից հետո նա ոչ մի քայլ առաջ չարեց… իրա "համեստության" ու "տվայտանքների" ու "տառապանքների" մեջ կեղծ բան կա… մեծամտություն կա…

[Tehleryan]

Tehleryan, քանի որ ռեստորան բառն ես օգտագործում, հարկ եմ համարում հնարավորինս օբյեկտիվ լինելու համար չմոռանանք նաև, որ Մեսչյանը նույնպես ռեստորանում երգել ա: Չմոռանանք նաև, թե ովքեր են եղել «լսողները»: Ու էս դեպքում քյաբաբի ծուխը կարելիա ավելի մաքուր համարել, քան կանեփի ծուխը կամ սպիտակ փոշու անմոռանալի բույրը:

Գիտեի որ էտ էս ասելու ՝ բայց դու լավ իմանալով ՆՊԱՏԱԿԸ ինչ եր ու ինքը նախապայման էր դրել ....մնացածը գիտես, ու երեվի տարբերա չէ? էս դեպքը ու հարութի ամենօրյա դեպքերը....

Սողոմոն ջան, ասում եմ "կարա լսի բայց դժվար թե երգի"… իսկ եթե թողնում ես ժողովրդին "ժողովուրդնա որոշում" ապա ժողովուրդն ընտրում ա Արմենչիկ, թաթա ու նմանատիպ բաներ… դրանք էսօր ավելի մեծ հանդիսատես ունեն քան Մեսչյանը… դրա համար էլ "ժողովուրդը թող որոշին" բան չի ասում… մեսչյանն Առաքյալների ժամանակ ինչ արեց, արեց… դրանից հետո նա ոչ մի քայլ առաջ չարեց… իրա "համեստության" ու "տվայտանքների" ու "տառապանքների" մեջ կեղծ բան կա… մեծամտություն կա…

Լսի Ջոն ջան էտ հեգնական տոնտ թարգի(Սողոմոն անունը որտեղ տեսար???) շատով ու քչով չի , շատով որ վատ լիներ քո ավատարի մարդը ետքան ել լավը չեր լինի , կարևորը թե հասարակության որ շերտնա լսում....... մի խոսքով դու ճիշտ ես(իրա "համեստության" ու "տվայտանքների" ու "տառապանքների" մեջ կեղծ բան կա… մեծամտություն կա…) . բայց էտ քո համար....

[Kuk]

Գիտեի որ էտ էս ասելու ՝ բայց դու լավ իմանալով ՆՊԱՏԱԿԸ ինչ եր ու ինքը նախապայման էր դրել ....մնացածը գիտես, ու երեվի տարբերա չէ? էս դեպքը ու հարութի ամենօրյա դեպքերը....

Ես լսել եմ նպատակի մասին, բայց լավ չգիտեմ, որտև լավ իմանալու համար լսելը քիչ ա, նաև հավատալ ա պետք լսածին, բայց ինձ թվում ա էդ նպատակն էնքան որ միջոցներն արարացնելու համար էին էդ դեպքում Ուրախ կլինեմ, եթե կարծիքս սխալ լինի, բայց չեմ կարծում: Ամեն դեպքում, այնպիսի մարդ, ինչպիսին Մեսչյանն ա, պետքա որ էդ «գործարքին» չգնար՝ լավ իմանալով, թե ում հետ գործ ունի: Էն տողերը, որ Մեսչյանն ա երգում, էդ տողերը երգողը պետքա որ էդքան միամիտ չգտնվեր, իմ համեստ կարծիքով

[Kita]

Մոդերատորական: Ինչպես և նշված է եղել կրկին բացված թեմայի առաջին գրառման մեջ`

Արթուր Մեսչյանի մասին բացվում է նոր թեմա: Նոր թեմայում արգելվում են.

• Քաղաքականացված քննարկումները
• Արթուր Մեսչյանի անձին, այլ ոչ թե երաժշտությանը առնչվող քննարկումները
• Անհանդուրժողական, լպիրշ, ոչ կոռեկտ գրառումները

Թեմայի պահանջներին չհամապատասխանող գրառումները կջնջվեն, մեղավորները խստորեն կպատժվեն ընդհուպ մինչև արգելափակում:

Մաղթում եմ հաճելի քննարկումներ:

Վերջի գրառումները տեղափոխվում են Թեմայից դուրս, բայց հետաքրքիր կամ կարևոր գրառումներ թեմա:
Տուգանայիններ դեռևս չեն տրվում, շարունակվելու դեպքում կտրվեն, ինչպես նաև բաժնից կարգելափակվեք:
Այստեղ քննարկում ենք Մեսչյանին որպես երաժիշտ:

[vigs]

Մարդկանցից հոգնել եմ անհաղորդ
Մեկը բութ հովիվ է, իսկ մյուսը ճորտ,
Երորդն է ճոճվում երկնի մեջտեղում,
Չորորդն է միայն որ չի հանձնվում

Շատ լավնա ելի...

[Lion]

Ի դեպ - այս մի երգը, որտեղ "Բելը հաղթում է Հայկին (Չարը բարուն)", ինձ ընդհանրապես դուր չեկավ - երևի, թե այն դարձավ Արթուրի ամենաչսիրած երգերիցս մեկը...

[Tehleryan]

http://www.aravot.am/am/articles/ent...ent/86491/view

Ռուբեն Հախվերդյանը 60 տարեկան է: Բնական է, որ նորից արժեւորվում է արվեստագետի անցած ստեղծագործական ուղին, շնորհավորանքի եւ բարեմաղթանքի խոսքեր են ուղղվում հիրավի արժանի մարդուն: Ինքը՝ արվեստագետը, հանգիստ ու փիլիսոփայորեն վերաբերվելով այս ամենին, չգիտեմ, կիսակատակ թե կիսալուրջ, ասում է, որ 60-ից հետո էլ նույն խենթն ու խելառն է շարունակելու մնալ: Խենթությունը խենթություն, բայց ողջախոհությունը երբեք չպիտի լքի այն մարդուն, որը իր արվեստագետի առաքելությունն է համարում այն, որ «պատգամ ունի հղելու իր ժողովրդին» եւ իր արվեստով պետք է միշտ ծառայի նրան: Կեցցես. ճշմարիտ արվեստագետի կոչումն էլ հենց այս պետք է լինի: Նոր արժեքներ ստեղծողները այն մարդիկ են, որոնց ժողովուրդը մեծ է անվանում, աստվածացնում, կուռք դարձնում:
Դրանցից մեկն էլ Արթուր Մեսչյանն է՝ եզակի մի անհատականություն, որի երգերը տասնյակ տարիներ ուղեկցել եւ ոգեշնչել են բոլոր սերունդների հայ մարդուն: Դրա մասին են վկայում տարբեր տարիների նրա համերգային ելույթները Հայաստանում, ԱՄՆ-ում, վերջերս նաեւ՝ Մոսկվայում: Սիրով ու ջերմությամբ էին ընդունվում եւ Մուշեղ Իշխանի խոսքերով գրված երգերը, եւ Մեսչյանի հեղինակային երգերը՝ «Օրեր», «Դիմակահանդես», «Զարմանում եմ», «Միգուցե ես խենթ եմ», «Կիսատ թռիչքը երազիս» եւ այլն, հատկապես «Սայաթ-Նովա» երգը արտասվելու աստիճան հուզեց հայ մարդու սիրտը:
Բայց, չգիտես թե ինչու, մեծարգո Ռուբեն Հախվերդյանը Արթուր Մեսչյանին հեղինակային երգիչ չի համարում. «Վերջին շրջանի նրա երգերին էլ ընդհանրապես ծանոթ չեմ»,- ասում է նա Պետրոս Ղազարյանին՝ «Կենտրոն» հեռուստաընկերությամբ եթեր արձակված հանդիպման ժամանակ: Ավելին, նա նաեւ ասում է, որ Արթուր Մեսչյանի դժգոհությունը՝ ազգից, գալիս է նրանից, որ Մեսչյանը կայացած անձնավորություն չէ: Կայացած է Մեսչյանը, թե ոչ՝ դատողություններ պետք չէ անել: Պարզապես հարկ է լսել այն ժողովրդի հոգու ձայնը, որին այնքան սիրում եւ վստահում է Ռուբեն Հախվերդյանը, այն ժողովրդի, որի համար հավասարապես ընդունելի են թե Արթուր Մեսչյանը եւ թե ինքը: Հավատացած եմ, որ իմ զայրույթը կիսում են երգչի այն հազարավոր երկրպագուները, որոնց համար Արթուր Մեսչյանը եղել եւ շարունակում է մնալ ճշմարիտ մեծություն:

http://www.aravot.am/am/articles/ent...ent/86491/view
ՆԱՐԻՆԵ ԹԵՎԱԹՈՐՈՍՅԱՆ

[Chuk]

Որքան ես գիտեմ Հախվերդյանը ճիշտ է ասում: Հեղինակային կոչվում են այն երգիչները, ովքեր գրում են թե երաժշտությունը, թե խոսքերը: Իսկ Մեսչյանի երգերի խոսքերը, որքան գիտեմ, ինքը չի գրում: Դա բացասական գնահատական չի, այլ ընդամենը փաստագրում: Դրանից Մեսչյանի երգը ավելի վատը չի դառնում, նրա արվեստը չի տուժում:

[Ռուֆուս]

Որքան ես գիտեմ Հախվերդյանը ճիշտ է ասում: Հեղինակային կոչվում են այն երգիչները, ովքեր գրում են թե երաժշտությունը, թե խոսքերը: Իսկ Մեսչյանի երգերի խոսքերը, որքան գիտեմ, ինքը չի գրում: Դա բացասական գնահատական չի, այլ ընդամենը փաստագրում: Դրանից Մեսչյանի երգը ավելի վատը չի դառնում, նրա արվեստը չի տուժում:

Արտակ, ճիշտ չի ասում, որովհետև Մեսչյանի երգերի մի մասի խոսքերի հեղինակը հենց ինքն ա: Ինչը բավարար է, որպեսզի ինքը հեղինակային երգիչ համարվի:

[Արշակ]

Արտակ, ճիշտ չի ասում, որովհետև Մեսչյանի երգերի մի մասի խոսքերի հեղինակը հենց ինքն ա: Ինչը բավարար է, որպեսզի ինքը հեղինակային երգիչ համարվի:

Ռուֆուս, ինչքան գիտեմ «հեղինակային» կոչվող երաժշտական ոճը միայն երգերի բառերի ու երաժշտության հեղինակի ու կատարողի նույն մարդը լինելով չի պայմանավորվում։
Օրինակ, ռոք երգիչների, խմբերի մեծ մասը իրենք են գրում իրենց երգերի թե՛ բառերը, թե երաժշտությունը։ Բայց ռոքն ու հեղինակայինը տարբեր առանձին ոճեր են։ Կոպիտ ասած, հեղինակային սովորաբար ասում են էն դեպքերում, երբ երգի հեղինակը մեն–մենակ դասական գիտարով նստում իր երգերն է երգում։
wiki-ից. http://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%90%...81%D0%BD%D1%8F

Իսկ Արթուր Մեսչյանին հեղինակային կարելի՞ է համարել, թե՝ չէ, դժվարանում եմ ասել։ Համենայն դեպս մաքուր հեղինակային չի հաստատ։ Ինչպես երգերի գործիքավորման, այլ երաժիշտների նվագակցության, այնպես էլ երգերի մի մասի հեղինակը չլինելու պատճառով։
Ինձ թվում ա՝ Մեսչյանի ոճը ավելի շատ ռոք ա։

[Tehleryan]

Որքան ես գիտեմ Հախվերդյանը ճիշտ է ասում: Հեղինակային կոչվում են այն երգիչները, ովքեր գրում են թե երաժշտությունը, թե խոսքերը: Իսկ Մեսչյանի երգերի խոսքերը, որքան գիտեմ, ինքը չի գրում: Դա բացասական գնահատական չի, այլ ընդամենը փաստագրում: Դրանից Մեսչյանի երգը ավելի վատը չի դառնում, նրա արվեստը չի տուժում:

Թռիչք
Քայլեր
Ամենը ձեզ
Միայն այն
Երկու սիրտ ունիմ
Ո՞Ւր էիր Աստված
Օրեր
Զարմանում եմ ես
Երբ իմաստազուրկ է լինում
Բարով մնաք
Խաչմերուկ
Միգուցե ես խենթ եմ
Հիմա հասկացա
Նույն քաղաքն է
Հաղորդություն
Որովհետև սիրել եմ
Անառակ որդու վերադարձը
Հաջորդ կյանքում
Դիմակահանդես
Վերջին անգամ
Հույս
............

Խոսք և Երաժշտություն Արթուր Մեսչյան

Հախվերդյանը մեղմ ասած ճիշտ չի ասւմ ...

[Lion]

http://www.aravot.am/am/articles/ent...ent/86491/view

Ռուբեն Հախվերդյանը 60 տարեկան է: Բնական է, որ նորից արժեւորվում է արվեստագետի անցած ստեղծագործական ուղին, շնորհավորանքի եւ բարեմաղթանքի խոսքեր են ուղղվում հիրավի արժանի մարդուն: Ինքը՝ արվեստագետը, հանգիստ ու փիլիսոփայորեն վերաբերվելով այս ամենին, չգիտեմ, կիսակատակ թե կիսալուրջ, ասում է, որ 60-ից հետո էլ նույն խենթն ու խելառն է շարունակելու մնալ: Խենթությունը խենթություն, բայց ողջախոհությունը երբեք չպիտի լքի այն մարդուն, որը իր արվեստագետի առաքելությունն է համարում այն, որ «պատգամ ունի հղելու իր ժողովրդին» եւ իր արվեստով պետք է միշտ ծառայի նրան: Կեցցես. ճշմարիտ արվեստագետի կոչումն էլ հենց այս պետք է լինի: Նոր արժեքներ ստեղծողները այն մարդիկ են, որոնց ժողովուրդը մեծ է անվանում, աստվածացնում, կուռք դարձնում:
Դրանցից մեկն էլ Արթուր Մեսչյանն է՝ եզակի մի անհատականություն, որի երգերը տասնյակ տարիներ ուղեկցել եւ ոգեշնչել են բոլոր սերունդների հայ մարդուն: Դրա մասին են վկայում տարբեր տարիների նրա համերգային ելույթները Հայաստանում, ԱՄՆ-ում, վերջերս նաեւ՝ Մոսկվայում: Սիրով ու ջերմությամբ էին ընդունվում եւ Մուշեղ Իշխանի խոսքերով գրված երգերը, եւ Մեսչյանի հեղինակային երգերը՝ «Օրեր», «Դիմակահանդես», «Զարմանում եմ», «Միգուցե ես խենթ եմ», «Կիսատ թռիչքը երազիս» եւ այլն, հատկապես «Սայաթ-Նովա» երգը արտասվելու աստիճան հուզեց հայ մարդու սիրտը:
Բայց, չգիտես թե ինչու, մեծարգո Ռուբեն Հախվերդյանը Արթուր Մեսչյանին հեղինակային երգիչ չի համարում. «Վերջին շրջանի նրա երգերին էլ ընդհանրապես ծանոթ չեմ»,- ասում է նա Պետրոս Ղազարյանին՝ «Կենտրոն» հեռուստաընկերությամբ եթեր արձակված հանդիպման ժամանակ: Ավելին, նա նաեւ ասում է, որ Արթուր Մեսչյանի դժգոհությունը՝ ազգից, գալիս է նրանից, որ Մեսչյանը կայացած անձնավորություն չէ: Կայացած է Մեսչյանը, թե ոչ՝ դատողություններ պետք չէ անել: Պարզապես հարկ է լսել այն ժողովրդի հոգու ձայնը, որին այնքան սիրում եւ վստահում է Ռուբեն Հախվերդյանը, այն ժողովրդի, որի համար հավասարապես ընդունելի են թե Արթուր Մեսչյանը եւ թե ինքը: Հավատացած եմ, որ իմ զայրույթը կիսում են երգչի այն հազարավոր երկրպագուները, որոնց համար Արթուր Մեսչյանը եղել եւ շարունակում է մնալ ճշմարիտ մեծություն:

http://www.aravot.am/am/articles/ent...ent/86491/view
ՆԱՐԻՆԵ ԹԵՎԱԹՈՐՈՍՅԱՆ

Ես ուղղակի չեմ հասկանում, էլի - հա, հիմի մարդիկ գուցե պահի տակ անտրամադիր են եղել, պահի տակ մի անհաջող խոսք են ասել միմյանց հասցեին, հետո էլ ամեն ինչ ձնագնդիկի պես մեծացել է: Վատա, չէ? Ու փոխանակ փորձենք հարթել այս հիմար վիճակը, կրկին կրակի վրա յուղ ենք լցնում

Իսկ հոդվածի պահով - հեղինակը ակնհայտ պրոմեսչյանական դիրքորոշում ունի, իսկ հոդվածի սկզբի հախվերդյանական գովերգումները ընդամենը շղարշ են, այն էլ` անհաջող: Իբր պատկեր է ստեղծում, որ, տեսեք-տեսեք, երկուսն էլ թանկ են ու ընդունելի ինձ համար, դրանով իբր բարձրացնումէ իր խոսքի արժեքը, որ դրանից հետո առավել ուժգին հարվածի Հախվերդյանին... Լավ, էլի... թարգեք:

[Chuk]

Ես ուղղակի չեմ հասկանում, էլի - հա, հիմի մարդիկ գուցե պահի տակ անտրամադիր են եղել, պահի տակ մի անհաջող խոսք են ասել միմյանց հասցեին, հետո էլ ամեն ինչ ձնագնդիկի պես մեծացել է:

Ամբողջ հարցն էն ա, որ անհաջող խոսք չի ասվել, որքան ես եմ հասկանում: Անկախ նրանից, Մեսչյանը հեղինակային ա, թե հեղինակային չի, Հախվերդյանն իրա դիրքորոշումը հայտնելուց չի նսեմացրել Մեսչյանի արվեստը, որպես բացասական բան չի ասել: