Սիփանի հետ հաճախ թևանցուկ քայլում ենք միջանցքով կամ քիթ քթի նստում լսարանում։ Կես խոսքից հասկանում ենք իրար, ժամերով կարող ենք զրուցել աշխարհի բարուց ու չարից, հազար ու մի ուրիշ բաներից ու ոչ մի պահ չձանձրանալ։Նաիրուհի-ի խոսքերից
Կան մարդիկ, որոնց հայտնվելը մեր կյանքում արդեն իսկ նվեր է։
Սիփան ջան, քեզ նման մարդիկ էնքան հազվադեպ են աշխարհ գալիս, որ ես ուղղակի երջանիկ եմ քեզ ճանաչելուս համար...
***
Ասում եմ.
-Մարդ գոնե մի 1.7 մետր բոյ պիտի ունենա, էլի։
Զարմացած շրջվում է իմ կողմը.
-Դժգո՞հ ես. շատ էլ նորմալ բոյ ունես։
-Հա, դժգոհ եմ, Աստծուց ի՞նչ էր գնում, մի 4 սմ էլ տար, էլի…
-Իսկ ես Աստծուց շնորհակալ եմ. ես ոչնչից չեմ դժգոհում, ամեն ինչ ունեմ ու ապրում եմ էնպես, ինչպես ուզում եմ…
Չիմացա՝ ինչ ասեմ։ Ամաչեցի։
...Սիփանը չորս տարեկանում կորցրել է տեսողությունը։
Մեջբերել
Էջանիշներ