Իմ ամենամեծ կոմպլեքսը այն է, որ ես չեմ կարողանում ելույթ ունենլ, երբ ինձ բոլորը նայում են, չգիտեմ ինչպես դա հաղթահարեմ/ Ըստ ձեզ ինչպե՞ս դա հաղթահարեմ/:
Երբ մենակ եմ քայլում միշտ ականջակալներով եմ լինում ու աշխատում եմ մարդկանց դեմքերին չնայել, երևի դա էլ է ինչ-որ կոմպլեքս:
Ելույթ ունեցի ինքդ քեզ համար: Չգիտեմ՝ ինչ ես անում, ինչ ելույթի մասին ես ասում, բայց ինչ էլ որ անում ես, արա առաջին (ու երևի միակ) հերթին ինքդ քեզ համար: Ու ինքդ հաճույք ստացի դրանից: Եթե դա, էդ միակ բանը, քեզ հաջողվի, ուրեմն իմացիր, որ շատ համակիրներ ձեռք կբերես: Իսկ եթե չստացվի ինքդ քեզ գոհացնել, ուրեմն տվյալ ասպարեզն ուղղակի քոնը չի, գտիր քոնըkyahi-ի խոսքերից
Իմ ամենամեծ կոմպլեքսը այն է, որ ես չեմ կարողանում ելույթ ունենլ, երբ ինձ բոլորը նայում են, չգիտեմ ինչպես դա հաղթահարեմ:
ամաչելու աստիճան սիրուն ու անասելի տխուր բան ա կյանքը…
Ես էլ լիքը կոմպլեքսներ ունեմ:
Երևի բոլորը հիմա չեմ էլ կարող հիշել գրել: Շատ բաներ կան որ "անիմաստ" ծանր եմ տանում: Բայց ոչ ըստ իս էլի, այլ ըստ ուրիշների անիմաստ: Բայց այնուամենայնիվ կուզենաի շատ բաներից ազատվեի: Օրինակ ես չեմ կարողանում մենակ առեվտրի գնալ :Հատկապես հագուստ գնելու: Միշտ լացելով տուն եմ գալիս, որովհետև ինչքան վատ, անորակ ու չսազող ապրանք կա խաբում ծախում են վրաս: Գալիս եմ տուն նայում եմ ու գնաց...: Հետո ստիպված պետքա ջղայն ու լուրջ դեմքով մեկին գտնեմ հետս տանեմ, որ հետ տամ ապրանքը
: Ուֆ ուֆ դարդերս հիշեցի Տեր Աստված ինչքան շատա տենց բան եղել իմ հետ:
Բայց ամենավատն էնա, որ ինձ մեկ մեկ թվումա ես գեշացել եմ: Որ ինչ որ մի տեղ հայելու մեջ նայում եմ ու ինձ թվումա բոլորը սիրուն են ինձնից, իսկ ես ոնցոր անճոռնի ճուտիկ լինեմ: Սմբողջ տրամս ընկնումա... ուֆ չէ չեմ կարում թեթև ապրեմ ես
И жили они долго и счастливо, пока не встретились...
KiLa (31.03.2010)
Ես, ի վերջո, պարզել եմ, ես իրոք մեծամիտ եմ
ասեմ ,որ մոտդ լավ չի ստացվումԵս, ի վերջո, պարզել եմ, ես իրոք մեծամիտ եմ
Եթե գիտես` ինչ չգիտես, կա մի բան, որ գիտես:
Իմացի՛ր, թե ինչ չգիտես: Իմացի՛ր` ինչ չգիտես:
Մեծամիտ եմ, թեկուզ եթե իմ բերանից թռավ որ հավի ձուն ուտելու չի, մեկա ուզումա 1000 հոգի բացատրի որ ուտելուա մեկա իմ կարծիքին եմ մնալու, ետ հերիք չի մի հատ էլ քյալա եմ տալու, հասկանալով որ ես սխալ եմ:
Hda (04.09.2010)
Առօրյա կյանքում բարդույթներ չունեմ,,, կասեի ավելին-չափազանց ազատ եմ,,, ինչի համար ինձ հաճախ են կշտամբում...
Maybe that's what hell is, the entire rest of eternity spent in fucking Bruges.
Ոչ մեկին չճանաչելը իրականում առավելություն էլ ա. քեզ էլ ոչ մեկ չի ճանաչումԱռօրյա կյանքում բարդույթներ չունեմ,,, կասեի ավելին-չափազանց ազատ եմ,,, ինչի համար ինձ հաճախ են կշտամբում...:
DIXIcarpe noctem
Ariadna (14.09.2010), Quyr Qery (15.09.2010), SSS (15.09.2010), Ungrateful (14.09.2010), VisTolog (14.09.2010), Դատարկություն (14.09.2010), Դեկադա (14.09.2010), Նաիրուհի (15.09.2010), Ֆոտոն (15.09.2010)
Ես էլ չեմ ճանաչում ոչ մեկին,բայց չէ որ " Москва не сразу строилась" Այնպես որ...Առօրյա կյանքում բարդույթներ չունեմ,,, կասեի ավելին-չափազանց ազատ եմ,,, ինչի համար ինձ հաճախ են կշտամբում...
Самые лучшие и прекрасные вещи в мире нельзя увидеть и услышать... но их чувствуют сердцем.
Մի շա՜տ համեստ մարդ մի օր ասեց - Մարդ պետք ա կոմպլեքսավորված ըլնի…
Ես էլ ունեմ մի տարoրինակ բարդույթ-դեֆեկտ
Երբ հարցնում են թե ինչ պրոբլեմ ունեմ ու ես ցանկանում եմ խոսել դրա մասին, չի ստացվում, կամ հաաազիվ զսպելով ինձ ասում եմ, որ չէ, չեմ ուզում խոսել էդ մասին, կամ էլ չի ստացվում զսպել ու սկսում եմ լացել… սա երեևի ինձ մոտ արդեն հիվանդություն ա ինչ-որ
Չէ, կաթիլը ծով չի դառնում...
Դատարկություն (15.09.2010), Շինարար (14.09.2010)
Կարծում եմ հիվանդություն չի պարզապես այդ պահին հոգեպես պատրաստ չես խոսել պրոբլեմներիդ մասին դրա համար էլ չի ստացվում:Մի շա՜տ համեստ մարդ մի օր ասեց - Մարդ պետք ա կոմպլեքսավորված ըլնի…
Ես էլ ունեմ մի տարoրինակ բարդույթ-դեֆեկտ
Երբ հարցնում են թե ինչ պրոբլեմ ունեմ ու ես ցանկանում եմ խոսել դրա մասին, չի ստացվում, կամ հաաազիվ զսպելով ինձ ասում եմ, որ չէ, չեմ ուզում խոսել էդ մասին, կամ էլ չի ստացվում զսպել ու սկսում եմ լացել… սա երեևի ինձ մոտ արդեն հիվանդություն ա ինչ-որ
Ֆոտոն (15.09.2010)
Լավ է,,, էդ կոմպլեքսս էլ է կամացից անցնում.....Ես էլ չեմ ճանաչում ոչ մեկին,բայց չէ որ " Москва не сразу строилась" Այնպես որ...
Maybe that's what hell is, the entire rest of eternity spent in fucking Bruges.
Երեխեեեեեք....մի բանով կարող եք օգնել???? Նոր կոմպլքս եմ իմ մոտ նկատել...-երբ խոսում եմ դիմացինիս հետ որևէ լուրջ թեմայով,,,լուրջ բանի մասին անկախ ինձանից դեմքին չեմ նայում,,,հայացքս փախցնում եմ,,, անցորդներին եմ նայում,,կամ ինչ որ առարկայի...զրուցակիցս նեղանում է, որ իրեն չեմ լսում ու էլ չի խոսում...բայց ես միշտ լսում եմ,, ուղղակի չեմ կարող նայել....
Maybe that's what hell is, the entire rest of eternity spent in fucking Bruges.
Quyr Qery (27.09.2010)
Վախենում ես աչքերիդ մեջ տեսնեն քո ներաշխարհը?Երեխեեեեեք....մի բանով կարող եք օգնել???? Նոր կոմպլքս եմ իմ մոտ նկատել...-երբ խոսում եմ դիմացինիս հետ որևէ լուրջ թեմայով,,,լուրջ բանի մասին անկախ ինձանից դեմքին չեմ նայում,,,հայացքս փախցնում եմ,,, անցորդներին եմ նայում,,կամ ինչ որ առարկայի...զրուցակիցս նեղանում է, որ իրեն չեմ լսում ու էլ չի խոսում...բայց ես միշտ լսում եմ,, ուղղակի չեմ կարող նայել....
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ