Հայաո Միյազակիի կախարդական աշխարհը

[Ռուֆուս]

Այս պահի դրությամբ նայել եմ եւ դասավորում եմ ըստ ինձ դուրեկածության աստիճանի.
1. Spirited away,
2. Mononoke Hime,
3. Howl's Moving Castle,
4. Tonari no Totoro

Тотоron դուրս եկավ, բայց այն չէր, ինչ սպասում էի... ավելի հեքիաթային բան կուզեի... ու իսկապես, վերջին տարիների անիմացիաները ավելի որակյալ են։ Տոտորոն ոնց որ ավելի շուտ աղջիկների կյանքի մասին լիներ... մի քիչ սովորական ֆիլմ հիշեցրեց, չնայած, որ հուզիչ էր...

Հոուլի շարժվող ամրոցը էլի լավն էր, կերպարները մռութ էին, ինձ մի քիչ հիմքը դուր չեկավ, մի քիչ տափակոտ հեքիաթ էր, ճիշտն ասած... Բայց էլի սիրեցի կերպարներին Մանավանդ Հոուլը սիմպո էր

շարունակելի ...

Իսկ իմ մոտ սենց ա.
1. Mononoke Hime
2. Tonari No Totoro
3. Spirited Away
4. Howl's Moving Castle

Տոտորոն լրիվ ուրիշ կարգի ա, ու հեչ սովորական էլ չէր: Երբ հիվանդանոցից նամակը ստացան ինձ թվաց սարսափելի բան էր կատարվել, ինչ լավ էր, որ վերջում ամեն ինչ լավ վերջացավ: Իսկ կանգառի փոքրիկ սցենան, երբ Սացուկին ու Սենը սպասում էին պապային ու Տոտորոն է գալիս կողքները կանգնում ամեն ինչ արժեր... Սենց մեծ ժպիտով ժպտում էի էդ պահին

Մուլտը մի քիչ տխուր պատմություն ա, որովհետև էդպես էլ չիմացանք, թե մայրիկը ինչ հիվանդություն ուներ ու ընդհանրապես կբուժվե՞ր, թե չէ: Բայց շատ դրական էր

[impression]

Հայկ, ապրես, դու որ էդ թեման չբացեիր, ես հո Միաձակիի հետ չէի ծանոթանա: Ինձ ամենաշատը Մոնոնոկեն դուր եկավ, դեռ մի երեք հատ եմ նայել, դե Spirited Away-ն էլ մի այլ կարգի դեմքություն էր, ամենաշատը դուր եկավ էն դիմակով պերսոնաժը` չմո մոնստրը, իսկականից հանճարեղ կերպար էր ստացվել:
Նայել եմ կարճամետրաժ մի մուլտ, որտեղ հրեշտակ աղջկա են փրկում, անունը չեմ հիշում, Տոտորոն մի քառասուն րոպե նայեցի, հետո ներվայնացա, աղջիկները հա ինչ-որ ճվում էին, չդիմացա, անջատեցի:
Հոուլի թռչող ամրոցն էլ էր լավը, Հոուլի կերպարը ստացված էր, կիսադորիանական կայֆերով:
Լիքը դեռ ունեմ նայելու, հերթի են, հենց հասցնեմ, կնայեմ, կասեմ:

[Ռուֆուս]

Հայկ, ապրես, դու որ էդ թեման չբացեիր, ես հո Միաձակիի հետ չէի ծանոթանա: Ինձ ամենաշատը Մոնոնոկեն դուր եկավ, դեռ մի երեք հատ եմ նայել, դե Spirited Away-ն էլ մի այլ կարգի դեմքություն էր, ամենաշատը դուր եկավ էն դիմակով պերսոնաժը` չմո մոնստրը, իսկականից հանճարեղ կերպար էր ստացվել:

Ինքը՞

Հա, No Face-ը վերջն էր... Ու իրոք հանճարող կերպար էր: Երբ ուրիշների ուզածն էր կատարում, ու ուրիշները դրանից ագահանում էին ու ավելի շատ էին ուզում, ինքը դաժան ու չար կերպար էր դառնում, բայց երբ Չիհիրոյի ուզածն էր կատարում ու Չիհիրոն ագահություն չէր անում, բարիանում էր

Տոտորոն մի քառասուն րոպե նայեցի, հետո ներվայնացա, աղջիկները հա ինչ-որ ճվում էին, չդիմացա, անջատեցի:

Ձենը մի քիչ կամացացրա Իմ ներվերին էլ ազդեց, բայց հաշվի առ, որ հիպերակտիվ մինչև 10 տարեկան աղջիկներ են, պետք ա ղժժան ու ճվան Մուլտը լավն ա

[impression]

տնաշեն, ինչ էլ նկար գտար

[Ֆրեյա]

Հա... այ էդ պահն էլ էր հետաքրքիր... երեկ որ նայում էի Հաուլի ամրոցը Սոֆին լացում էր, հեկեկում ու հասկացա, որ ճապոնացիների մոտ ըստ երևույթի, էդ լացելու ու ծիծաղելու պահերը մի տեսակ արտասովոր էմոցիոնալ են լինում Լացելուց էլ, ծիծաղելուց էլ վայրենի ձայներ են հանում

[Ռուֆուս]

Իսկ ինձ ավելի շատ էն ա դուր գալիս, որ Միյազակին բոլոր մուլտերում բարեհաջող կերպով բարձր տեխնոլոգիաներ ա խցկում:

Օրինակ Spirited Away-ի գնացքը, Հաուլի ինքնաթիռները, Տոտորոյի կատվոբուսը , նույնիսկ Մոնոնոկեի միջնադարի մեջ Iron Town ա ստեղծել - հզոր արդյունաբերությամբ ու գործարաններով: Սա էլ երևի ճապոնացիների աշխարհայացքի հետ կապ ունի

Եթե Դիզնիի մուլտերում տենց բաներ անեին, դուրս չէր գա, բայց Միյազակիի մոտ էս ամենը շատ բնական ա ստացվում:

[kyahi]

Իսկ ինչու՞ չեք ասում ահա այս հրաշալի գործի մասին

崖の上のポニョ // Рыбка Поньо на утесе// Ponyo on the Cliff by the Sea





2008 թվականին է թողարկվել: Պատմում է մի ոսկե ձկնիկի մասին, որի անունն է Պոնիո, նա ծանոթանում է հինգ տարեկան տղայի հետ ու ուզում է դառնալ աղջիկ:
Անպայման դիտեք: Իմ դուրը շատա եկել… Պոնիոոոո

[Ֆրեյա]

Երեկ նայեցի "Նաուսիկայան Քամիների Դաշտավայրից"։ Այս մուլտը էլի բնապահպանական թեմայով է, նույնիսկ WWF–ի հետ համագործակցությամբ է նկարահանված։ Սկզբում թվում էր, թե էնքան էլ լավը չի, բայց գնալով ավելի հետաքրքիր դարձավ։ Մի քիչ նմանացրի Ավատարին, այսինքն, մուլտի մեջ մի թունավոր անտառի մասին է խոսքը գնում ու այդ անտառը կրկին նմանություն ուներ Ավատարի անտառներին Մեջտեղներում արդեն ահագին հետաքրքիր էր։
Գլխավոր դերերում նորից Արշակ ու Ազատյան Փրկում են մարդկությանը էկոլոգիական կատաստրոֆաներից։
Շատ հետաքրքիր մուլտ էր, սա էլ նայեք անպայման։ Զուգահեռներ եմ տեսնում Մոնոնոկե–ի հետ, բայց Մոնոնոկեն ավելի որակով նկար ա, սա ավելի ժամանակակից ֆանտաստիկա+ֆենտեզի ա, էլի մեջը տարօրինակ ինքնաթիռներով եւ 84թ.ի մուլտ լինելու համար ահագին առաջադեմ ա։ Սցենարն ու միտքն էլ են Միաձակիինը, փաստորեն

Միաձակիի ամենասիրած միտքը, որ նա պահպանում է բոլոր ֆիլմերում. ներողամտություն ու գթասրտություն թշնամիների նկատմամբ։ Թեև գլխավոր հերոսին ինչ–որ կերպով վատություն են արած լինում ֆիլմի չար հերոսները, բայց ոչ մի դեպքում ցույց չի տալիս վրեժը, գլխավոր հերոսը չի պատասխանում չարությամբ։ Հետաքրքիր է

[helium]

Նաուսիկայան շատ ավելի թույլ գործ է՝ համեմատած Մոնոնոկեի հետ
Միաձակիի անիմեների մեջ անչափ գրավիչն այն է, որ ամեն ինչ ողողված է անսահման բարությամբ, մանավանդ այն անիմեները, որոնք ավելի փոքր հանդիսատեսին են ուղղված: Օրինակ ահա այս մեկը՝ «Կիկիի առաքման ծառայություն»-ը, որը պատմում է փոքրիկ կախարդուհի աղջկա մասին: Խորհուրդ եմ տալիս նայել բոլոր փոքրիկներին եւ մեծիկներին
kiki.jpeg

[AniwaR]

Հա... այ էդ պահն էլ էր հետաքրքիր... երեկ որ նայում էի Հաուլի ամրոցը Սոֆին լացում էր, հեկեկում ու հասկացա, որ ճապոնացիների մոտ ըստ երևույթի, էդ լացելու ու ծիծաղելու պահերը մի տեսակ արտասովոր էմոցիոնալ են լինում Լացելուց էլ, ծիծաղելուց էլ վայրենի ձայներ են հանում

Ճիշտ ես, ընդհանրապես ասիացիների մոտ: Իրական կյանքում առիթ եմ ունեցել համոզվելու, որ իրոք շատ ճվճվան են ոչ միայն լացելուց ու ծիծաղելուց, այլև ընդհանրապես հասարակ խոսակցության ժամանակ ձենները գցում են աշխարհով մեկ:

Մինչև հիմա 5 հատ անիմե եմ տեսել Միյաձակիից, ինձ մոտ դասակարգումը հետևյալն է՝

1. Howl's Moving Castle (ի միջի այլոց, հենց երեկ նայեցի, լրիվ սրտիկ էր)
2. Spirited Away
3. Laputa: Castle in the Sky (էս մեկն էլ ա շատ մռութ, ի տարբերություն մյուսների՝ ուրախ-զվարթ պահերը մեջը ահագին շատ են, լիքը ծիծաղել եմ)
4. My Neighbour Totoro
5. Princess Mononoke

Էդ վերջին տեղերը էդքան էլ 4-րդ ու 5-րդ տեղեր չեն, էլի շատ մռութ էին, ուղղակի առաջին 3-ը հատկապես դուրս եկան:

[Ռուֆուս]

Ես էս վերջերս Պոնյոն նայեցի, սարսափելի վատ որակով (ես գիտեի լավ որակով էի քաշել, պարզվեց camrip էր )

Շաաատ լավն էր, պուպուշ, սիրուն, բարի, ինչքան հասկացա Անդերսենի «Ջրահարսի» հիման վրա էր նկարահանված: Ու էլի ամենաշատը էն դուր եկավ, որ բացասական կերպարներ ֆիլմում չկային, նույնիսկ Ջրահարսիկի հայրը՝ Ֆուջիմոտոն ֆիլմի ամենասկզբում թվում էր, թե խիստ բացասական կերպար է, բայց վերջում պարզվեց, որ ինքը շատ լավն էր, պարզապես իր աղջկան շատ էր սիրում ու իր անվտանգության ու բարեկեցության համար էր էդպես իրեն պահում

Լրիվ :լովե անիմե էր

[Ֆրեյա]

Ես էլ վերջերս նայեցի "Վհուկի առաքման ծառայությունը", լրիիվվվ կյանք էր Kiki's Delivery Service

Սկզբից ինձ թվում էր, էդքան էլ որակով չի լինի, բայց որ սկսեցի նայել, նեննցցց համով մուլտ ա Ու էլի իրեն բնորոշ միամտությամբ, բարությամբ ու ազնվությամբ։

Ու գիտեք՝ որն ա կայֆ՞ որ երեխաներին դեբիլի տեղ չեն դնում, ամեն ինչ ոնց որ իրական կյանքից լինի... հղի կինը, հացի խանութը, ագռավները

[Ռուֆուս]

Ուֆ-ուֆ... Ստիպում եք, որ կոմպիս միջից մի քանի կինո ջնջեմ, որ մի քանի նոր բան Միյազակիից քաշեմ...

[Ֆրեյա]

Դե բայց Մոնոնոկեի կամ Սպիրիթիդ Ըվեյ–ի նման մոնումենտալ գործ չսպասես Ուղղակի շատ համով մուլտ ա, բարի ու տրամադրություն բարձրացնող։

[Ռուֆուս]

Դե բայց Մոնոնոկեի կամ Սպիրիթիդ Ըվեյ–ի նման մոնումենտալ գործ չսպասես Ուղղակի շատ համով մուլտ ա, բարի ու տրամադրություն բարձրացնող։

Դե ես չեմ էլ սպասում, որ Միյազակիի որևէ գործ կարող ա Մոնոնոկեի հետ համեմատվի: Պարզապես արդեն սովորել եմ, որ Միյազակիից ինչ էլ նայեմ, էդ մեկ ու կես ժամվա ընթացքում անսահման բարությամբ ու լավատեսությամբ եմ լցվելու