Ես որ հաստատ մեծություններով հիացողների ու նրանց ասածները հալած յուղի տեղ ընդունողերին դասին չեմ պատկանում...Chuk-ի խոսքերից
Ուղղակի միքտը դուր է գալիս, որովհետև իմ կարծիքով աշխատող բանաձև է: Առնվազն ինձ համար:
Այլապես չէի մտապահի առավել քան տասներկու տարի:
Թավով ընգծված հատվածը ինձ բավարարում է, այդ ճշգրտությամբ պնդումը ճիշտ է:
Իսկապես շատերի կյանքի իմաստը կարելի է բանաձևել այդ պնդումով:
Շատերի, բայց ոչ բոլորի: Այսքանը ֆիքսելուց հետո ես այլևս առարկություն չունեմ այդ նախադասության նկատմամբ
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
ivy (15.06.2010)
Դուրս ա գալիս որ եթե ոչ մի բան չկա հանուն որի կարող ես ապրել, բայց ուղղակի վախենում ես, էտքան ռիսկ չունես որ քեզ կյանքից զրկես, քո կյանքի իմաստը վախն ա
Կամ կյանքին քեզ միակ կապողը...Դուրս ա գալիս որ եթե ոչ մի բան չկա հանուն որի կարող ես ապրել, բայց ուղղակի վախենում ես, էտքան ռիսկ չունես որ քեզ կյանքից զրկես, քո կյանքի իմաստը վախն ա
EgoBrain (15.06.2010)
Ամեն դեպքում արժի ապրել: Պետք է ապրես, որ լացես ու ժպտաս, տխրես ու ուրախությունից ուղղակի փորդ բռնելու չափ ծիծաղես, տեսնես դժբախտություն, որ երջանկության պահերը կարողանաս բռնել ու գնահատել, քեզ նվաստացնեն, որ այդ պահին ինքդ քեզ վերագտնես ու հասկանաս,սովորես քեզ պաշտպանել, քեզ դավաճանեն, որ նոր նվիրված մարդկանց հանդիպես.... էս ամենը միայն տեսնելու, մաշկիդ վրա զգալու համար արժե ապրել
վիճակն իմ խիստ անորոշ է. պարտության մեջ եմ `կամովի...
Երբ նստած են 45-50 տարեկան մարդիկ (մահապարտներ) և 14 տարեկան ես և զրուցում ենք ինչպես հավասարը հավասարի և երբ վերջում այդ մարդկանցից մեկը հայրիկիս ասում է, որ դեռ հայրս շատ բան ունի իր աղջիկներից սովորելու, արժեր ապրել գեթ այդ արտահայտությունը լսելու համար:
Եթե նկատեցիր, անըբդհատ նշել ես քեզ բառը, իսկ էստեղ հարց է ծագում. ինչիդ է պետք էդ ամենը?Ամեն դեպքում արժի ապրել: Պետք է ապրես, որ լացես ու ժպտաս, տխրես ու ուրախությունից ուղղակի փորդ բռնելու չափ ծիծաղես, տեսնես դժբախտություն, որ երջանկության պահերը կարողանաս բռնել ու գնահատել, քեզ նվաստացնեն, որ այդ պահին ինքդ քեզ վերագտնես ու հասկանաս,սովորես քեզ պաշտպանել, քեզ դավաճանեն, որ նոր նվիրված մարդկանց հանդիպես.... էս ամենը միայն տեսնելու, մաշկիդ վրա զգալու համար արժե ապրել
Էս թեման կարդալուց հիշում եմ էն իրավիճակները, երբ որ դպրոցում դասս սովորած չէի լինում, ուսուցիչը հարց էր տալիս, իսկ ես էստեղից-էնտեղից կառչելով տակից դուրս էի գալիս` հարցին, ըստ էության, սպառիչ պատասխան չտալով:
մի ուսանող է մոտենում փիլիսոփային ու ասում «երբեմն ինձ թվում է, որ ես գոյություն չունեմ», փիլիսոփան ասում է «ո՞ւմ է թվում», ուսանողը գլուխը կախ հեռանում է
այդ կարգի պարադոքսի կհանգեցնի նաև «Ո՞րն է կյանքի իմաստը» հարցադրումը
Չգիտեմ քեզ համար սպառիչ էր, թե ոչ, բայց ես չէի էլ փորձել սպառիչ ինչ-որ պատասխան տալ: Ես իմ տեսակետն եմ արտահայտել ու դեսից-դենից վերցրած խոսքեր չէին հաստատ:
վիճակն իմ խիստ անորոշ է. պարտության մեջ եմ `կամովի...
Էգո Բրեյնը նկատի ուներ, որ հարցն է սխալ ու ստիպում է պատասխան փնտրել․․ բայց այս հարցը պատասխան չունի
EgoBrain (28.06.2010)
Բարեվ <<Դար ակումբի>> բոլոր անդամներին,, կարդալով ձեր գրառումները տարբեր թեմաներից շատ բան քաղեցի յուրաքանչյուրիդ արտահայտաց մտքից...Ինչ վերաբերում է այս թեմային,, պետք է ասեմ, որ ներկա պահին ես ապրելու ոչ մի իմաստ չեմ տեսնում,անգամ իմաստ բառը մի տեսակ անիմաստ է
Maybe that's what hell is, the entire rest of eternity spent in fucking Bruges.
Պտի կյանք ըլնի, որ իմաստ էլ ունենա: Էս կյանք չի
Կյանք չի, դրա համա՞ր ես պարում:Պտի կյանք ըլնի, որ իմաստ էլ ունենա: Էս կյանք չի
Բա ի՞նչա:
Սմայլիկը ուղակի դրեցի,իսկ կյանք չի նրա համար, որովհետև անիմաստ ապրում ենք:Կյանք չի, դրա համա՞ր ես պարում:
Բա ի՞նչա:
էդ դեպքում խի՞ ես ապրում:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ