Հարցեր քահանային

[Ter Hayr]

Տեր Հայր շատ հետաքրքիր էր ինձ համար ինչու եք մի դեպքում ժխտում այլ եկեղեցիների հավատացյալների փրկվելը՝ ՀԱԵ համարելով միակը, իսկ վերջին գրառման մեջ երբ պետք էր Ձեր պնդումը հիմնավորել, սկսեցիք խոսել այլ եկեղեցիներում հավատացյալների փրկության մասին… Սա երկակի ստանդա՞րտ է…
Ինչու ՞ մի դեպքում առաջնային են համարում ազգային-"եկեղեցական" ավանդույթներն ու դրանցից բխող մտածելակերպը, իսկ մյուս դեպքում երբեմն առաջնային համարում Աստվածաշունչը.... Կարծում եմ, որպես "հոգևորական" պետք է կողմորոշվեք թե, որ տրամանբանությամբ եք առաջնորդվում. նախ Դուք և հետո առաջնորդում մյուսներին:
Կա՛մ Աստվածաշունչ, կա՛մ ազգային ավանդական արժեքներ, որոնք շատ հարցերում ուղղակի չեն համընկնում:
Ես Ձեզ բազմիցս հարց եմ տվել, թե որո՞նք են այլ եկեղեցիների (խոսքս իրական աղանդների մասին չէ) գործունեության "սխալները", որոնցից ելնելով պատասխանատվություն եք վերցնում աղանդ անվանել դրանց: Եվ Դուք պատասխանել եք ընդամենը, որ այդպես եք անվանում նրա համար որովհետև "օտարածին" են, ոչ ազգային, ոչ առաքելական…
Մինչև Ձեր մեջ բերված գրառումը կարծում էի Դուք առաջնորդվում եք ավանդական արժեքներով, այլ ոչ թե Սուրբ գրքով, սակայն այս գրառումից հետո հարց առաջացավ, իրո՞ք Աստվածաշնչով եք առաջնորդվում, թե երբեմն արդարանալու համար մեջբերումներ եք օգտագործում…
Հարգանքներս...

Աստված օրհնի քեզ.
Ճիշտն ասած ես ինչ-որ չեմ հիշում, որ ասել եմ , թե փրկությունը հնարավոր է միայն Հայ Առաքելական եկեղեցու շնորհիվ: Եթե դու գրառումներից որևէ մեկում գտնես ապա խնդրում եմ ուղարկիր ինձ: Ինչ վերաբերում էԱստվածաշքւնչ և ազգային ավանդույթներ հարաբերությանը. Ես բազմիցս ասել եմ, որ մեր եկեղեցին հայի համար մատուցում 2 ծառայություն. նախ, որ Հիսուս Քրիստոսի խոսքի քարոզողն է և ըստ այդմ էլ հավատացյալի համար իր Խորհուրդներով ճանապարհ է հարթում առ Աստված, և սփյուռքի պարագային ծառայում է որպես ազգային-ավանդական արժեքների կրող և ջատագով:
Եկեղեցին ՄԻՇՏ առաջնորդվել է Աստվածաշնչով, որից եթե ես մեջբերումներ եմ անում , ամենևին ոչ նրա համար, որ ցանկանում եմ արդարանալ, որի կարիքը ամենևին չունեմ, գոնե այս կայքում և ընդհանրապես:
Ինչ վերաբերում է աղանդներին, ապա նրանք նույն Աստվածաշնչի կամայական մեկնաբանությունն են կատարում` մեծամասամբ, որի պատճառով, նաև ինչ-ինչ այլ իրենց հայտնի պատճառներով նրանք չեն միանում մեր եկեղեցուն և չեն կարող կոչվել ավանդական եկեղեցի, այլ մեր կողմից անվանվում են աղանդ, քանզի նաև մեր ընդունված դավանանքից շեղված են:
Ինչ մնում է նրանց օտարածին լինելուն, ապա այո այդպես էլ կա: Նրանք ոչ թե օտարածին են դրա համար աղանդ: Ես այդ խոսքը օգտագործել եմ, որպեսզի ցույց տամ թե որքանով անաղարտ և ճշմարիտ է մեր եկեղեցու դավանանքը, որը երբևէ աղանդավորական հոսանք չի առաջացրել:
Ինչ վերաբերվում ինձ, ապա ես առաջնորվում եմ Աստվածաշնչով և եկեղեցու դավանանքով, որն ի դեպ բխել է նույն այս Գրքից և նաև քրիստոնեական արժեքների վրա , ասել է թե նույն Աստավածաշնչի , հիմված ազգային ավանդույթներով և արժեքներով: Ինչպես որ վայել է հայ քրիստոնյային:
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն քահանա