Ի՞նչ եք հասկանում հոգեբանական ճգնաժամ ասելով: Ինչպե՞ս եք պատկերացնում հոգեբանական ճգն

[Դեկադա]

Ըստ իս, ոչ մի դրական հետևանք էլ չունի: Չարյաց փոքրագույնը գաստրիտ վաստակելն է: Մեր ցանկությունները մեր տառապանքների աղբյուրն են: Երբ վարժեցնում ես քեզ «ոչինչ չցանկանալու» մեջ, ցանկությունների իրագործելիության անհնարինությունից եկող հոգեբանական ճգնաժամն էլ թուլանում է: Ճիշտ է, կյանքը վերածվում է «կենդանու» գոյության, բայց ինքնաձաղկման ճիրաններում քրքրվելուց ավելի լավ է: «Սերը կանցնի, բայց ոչինչ, Կյանքն էլ կանցնի, այդ որ ոչինչ ու ոչի'նչ...»:

Միակ դրականը, երեւի թե հոգեբանական ճգնաժամերի շնորհիվ « կոփվելն» է, ավելի ես դիմացկուն դառնում հետագա հոգեբանական սպասվելիք ճգնաժամերի դեմ՝ իհարկե եթե բավարար ուժեր են մնում դիմակայելու: