Զանազան լեզվական հարցեր

[Դատարկություն]

Մի հարց ունեմ Կարող է էլի են հարցրել, բայց ոնցոր չգտա

Այսօր մի տեղ գրառում էի անում ու հանդիպեցի հետևյալ խնդրին`

Շրջապատող աշխարհում ոչինչ չկա:

Հիմա «ոչինչ չկա» ասելը ճի՞շտ է. եթե «ոչինչ չկա», ուրեմն` «ամեն ինչ կա», սա ինձ սխալ թվաց, իսկ եթե օրինակ դրա փոխարեն գրեի` «ոչինչ կա», սա էլ սխալ կլիներ. եթե «ոչինչ կա» ուրեմն, այնուամենայնիվ, ինչ - որ բան կա, դրա համար էլ «ոչինչ» չի լինի:
Խնդրում եմ, ասեք թե ո՞ր տարբերակն է ճիշտ: (չնայած, ես վերջում «ոչինչ չկա»-ն ընտրեցի )

[Ուլուանա]

Մի հարց ունեմ Կարող է էլի են հարցրել, բայց ոնցոր չգտա

Այսօր մի տեղ գրառում էի անում ու հանդիպեցի հետևյալ խնդրին`

Շրջապատող աշխարհում ոչինչ չկա:

Հիմա «ոչինչ չկա» ասելը ճի՞շտ է. եթե «ոչինչ չկա», ուրեմն` «ամեն ինչ կա», սա ինձ սխալ թվաց, իսկ եթե օրինակ դրա փոխարեն գրեի` «ոչինչ կա», սա էլ սխալ կլիներ. եթե «ոչինչ կա» ուրեմն, այնուամենայնիվ, ինչ - որ բան կա, դրա համար էլ «ոչինչ» չի լինի:
Խնդրում եմ, ասեք թե ո՞ր տարբերակն է ճիշտ: (չնայած, ես վերջում «ոչինչ չկա»-ն ընտրեցի )

«Ոչինչ չկա» արտահայտությունը ճիշտ է։ Հաշվի առնելով, որ հայերենում (ավելի ճիշտ՝ արևելահայերենում) ընդունված է կրկնակի ժխտումը, ի տարբերություն, օրինակ, անգլերենի, նմանատիպ արտահայտությունները ոչ միայն լրիվ բնական են, այլև այլ կերպ չէին էլ կարող լինել։
Համանման ձևով պետք է լինի «ոչինչ չեմ ուզում», ոչ թե «ոչինչ եմ ուզում», կամ «ոչինչ չգիտեմ», ոչ թե «ոչինչ գիտեմ»։ Մի խոսքով՝ արևելահայերենում նմանատիպ դեպքերում կրկնակի ժխտում է կիրառվում։
Ուրիշ բան, որ որոշ համատեքստերում կարող է, օրինակ, «ոչինչ կա» արտահայտությունը գործածվել՝ սպեցիֆիկ իմաստով, ոչ թե «ամեն ինչ կա» արտահայտության հակառակ իմաստով, այսինքն՝ էսպիսի դեպքերում պարզապես շեշտվում է հենց ոչնչի առկայությունը, ոչ թե ամեն ինչի բացակայությունը։

[Շինարար]

«Ոչինչ չկա» արտահայտությունը ճիշտ է։ Հաշվի առնելով, որ հայերենում (ավելի ճիշտ՝ արևելահայերենում) ընդունված է կրկնակի ժխտումը, ի տարբերություն, օրինակ, անգլերենի, նմանատիպ արտահայտությունները ոչ միայն լրիվ բնական են, այլև այլ կերպ չէին էլ կարող լինել։
Համանման ձևով պետք է լինի «ոչինչ չեմ ուզում», ոչ թե «ոչինչ եմ ուզում», կամ «ոչինչ չգիտեմ», ոչ թե «ոչինչ գիտեմ»։ Մի խոսքով՝ արևելահայերենում նմանատիպ դեպքերում կրկնակի ժխտում է կիրառվում։
Ուրիշ բան, որ որոշ համատեքստերում կարող է, օրինակ, «ոչինչ կա» արտահայտությունը գործածվել՝ սպեցիֆիկ իմաստով, ոչ թե «ամեն ինչ կա» արտահայտության հակառակ իմաստով, այսինքն՝ էսպիսի դեպքերում պարզապես շեշտվում է հենց ոչնչի առկայությունը, ոչ թե ամեն ինչի բացակայությունը։

Ուղղակի Դատարկության հարցը երևի ավելի շատ փիլիսոփայության բնագավառին էր վերաբերվում, քան լեզվաբանության

[Ուլուանա]

Ուղղակի Դատարկության հարցը երևի ավելի շատ փիլիսոփայության բնագավառին էր վերաբերվում, քան լեզվաբանության

Դե, էն վերջին բերածս օրինակը կարծես թե հենց էդ ոլորտին էլ վերաբերում էր, էլի։