Ինչու՞ է մարդկանց թվում, թե իրենք ավելի լավ գիտեն, թե ինչ է պետք ուրիշներին

[SSS]

Այ հենց քո ասած քննադատությունը դա վատ բան է: Խորհուրդ պետք է տալ առանց քննադատելու, իհարկե ով չի քննադատել ես, դու, և մյուսները, սակայն ես ինքս ինձ չեմ սիրում, երբ մարդուն քննադատում եմ, ասում են չէ կարաս օգնի չես կարա մի խառնվիր: Հասկանում ես հարցը կայանում է պարզ մարդկային վերաբերմունքին: Հիմա կասես էս հրեշտակը որտեղիցա եկել, բայց ինչքան էլ մտածում եմ քննադատելը այլ բաներով ծածկելը, ասենք քո ասած խորհուրդ տալով քննադատելը, ծեծելով քննադատելը, աղաչելով քննադատելը, ծիծաղով քննադատելը, պաչելով քննադատելը, սրանք բոլորը բուն հարցից, խնդրից շեղելու նոր ձևեր են: Ես գտնում եմ, որ պետք է հստակ սահմանազատել խորհուրդ տալով քննադատելը ու խորհուրդ տալը: Ինչ է նշանակում ընդհանրապես քննադատել, ասում են չէ շատ հարցերի լուծում գտնվում է այո-ների ու ոչ-երի համադրումով, սակայն սա քննադատել չէ, քննադատելը նույնիսկ գտնում եմ ավելի խորը հոգեբանական խնդիր է, քան թվում է առաջին հայացքից:

[HTML]Դու պարզապես շատ ես խորանում,այդ նույն հաջողությամբ խորհուրդ տալու մեջ էլ կարող ես լավն ու վատը գտնել,պետք է ամեն ինչին թեթև նայել,թող քննադատեն իսկ դու դրանից միայն լավը քաղիր"Հանճարներն անքան լավը չէին լինի,եթե չլինեին նրանց քննադատողները',չեմ հիշում ով էր ասել,բայց լավէ ասել

[Adriano]

[HTML]Դու պարզապես շատ ես խորանում,այդ նույն հաջողությամբ խորհուրդ տալու մեջ էլ կարող ես լավն ու վատը գտնել,պետք է ամեն ինչին թեթև նայել,թող քննադատեն իսկ դու դրանից միայն լավը քաղիր"Հանճարներն յանքան լավը չէին լինի,եթե չլինեին նրանց քննադատողները',չեմ հիշում ով էր ասել,բայց լավէ ասել

Իսկ օրինակ ինչի է թվում, որ հարցերին հեշտ չենք նայում: Հետքրքիր մարդ ես բայց: Հեշտ նայելը չի նշանակում չխորանալ հոգեբանական այս խնդրի մեջ: Հասկանում ես սա հեշտ խնդիր չէ: Մենք հայերս դելավելիով ենք ապրել, որ մնացել ենք 29 հազար քառակուսի կիլոմետրի վրա: Իսարկե կյանքը այդքան երկար չէ, որ ժամանակը ծախսենք խորանալու վրա: Չնայած ինչպես Վարդան Պետրոսյանը նշում է հայերը սիրում են էկեք խորանանքը: Սակայն բաներ կա, որ ուղղելով ավելի լավ կապրենք, ավելի կմոտենանք իրար, ավելի հեշտ կհարաբերվենք: Եթե ես խորացել եմ այս թեմայում, դա չի նշանակում, որ ես հիմա պիտի սաղ գործերս թողեմ, ու լացուկոցս գցած ասեմ, վայ աման ինչ անեմ, որ պողոսը սեթոյին քննադատելա, սակայն իմ նպատակը դա չէ, ինձ հետաքրքիր է այս խնդրի բուն արմատները: իսկ ինչ վերաբերում է հանճարներին, ապա ասեմ, որ հանճարը մնում է հանճար, կապ չունի դու կդատես չես դատի: Իհարկե եթե չասենք լավնա վատնա, բա ինչ կիմանանք հանճարը ովա: Սակայն սա իհարկե խաբկանքա, հիմա է, որ ամեն արժող չարժող հանճար են դարձնում, սակայն հանճարը բնականից հանճար է լինում, ինքը տալիս է մի բան, ինչ ուրիշները չեն կարող տալ:

[SSS]

[QUOTE=Adriano;1950234] Մենք հայերս դելավելիով ենք ապրել, որ մնացել ենք 29 հազար քառակուսի կիլոմետրի վրա:]
Չես կարծում,որ հենց նոր քննադատեցիր....

[Adriano]

[QUOTE=SSS;1950240]

Մենք հայերս դելավելիով ենք ապրել, որ մնացել ենք 29 հազար քառակուսի կիլոմետրի վրա:]
Չես կարծում,որ հենց նոր քննադատեցիր....

Չէ չեմ կարծում, ես ուղղակի ցանկանում էի ավելի տպավորիչ արտահայտվել, որպեսզի ավելի խորը հասկանալի լինի իմ միտքը: Այ որ ասեի Է լավ էլի, էսինչ ագենք, մարդ չկա ստեղ չկա էլի, ինչպես կարելիա բայց, երկիրը քանդեցին, սաղ հարամ արին, հենց դրանց պատճառովա ,որ մնացել ենք էս 29 հազար քառակուսի կիլոմետրի վրա: ինչպես տեսնում ես երանգավորումը փոխվեց, սկսվեց իսկական քննադատությունը ուղղված ինչ-որ մարդկանց հասցեյին, իսկ առաջինում ես մոտեցել եմ ավելի վերացեական իմաստով. փորձելով ասել, որ պետք չէ, կարիք չկա մենք մեզ խաբենկ ասենք սաղ լավա ու վերջ:

[Adriano]

Adriano, ասում եմ, ոնց էլ հավես ես անում էսքան երկար գրմրոտել: Որ մի գրառումդ բացում եմ, լիքը երկար ա է՜՜՜՜: Ասում եմ, ում ոնց հարմար ա, թող նենց էլ անի, չէ՞: Լիշ բը քո սահմանները չանցնի: Թեթեւ, հումորով, թե չէ, որ խորացար, պահո՜՜՜ Դիմացինիդ մեջ տես այն, ինչ իսկապես արժե տեսնել, պօզիտիվը, պօզիտիվ քննադատությունըդաժէ, եթե այ էս սմայլիկի վիճակով է քննադատում:

Բայց իմ հավեսին ինչա եղել, հո տատի չեմ: Իսկ ես գտնում եմ, որ պետք է մաքրել քննադատության դիմակները, պոզիտիվ քննադատությունը ինչա նշանակում?

[Katka]

Բայց իմ հավեսին ինչա եղել, հո տատի չեմ: Իսկ ես գտնում եմ, որ պետք է մաքրել քննադատության դիմակները, պոզիտիվ քննադատությունը ինչա նշանակում?

Ես պաս

[Katka]

Adriano, ասում եմ, ոնց էլ հավես ես անում էսքան երկար գրմրոտել: Որ մի գրառումդ բացում եմ, լիքը երկար ա է՜՜՜՜: Ասում եմ, ում ոնց հարմար ա, թող նենց էլ անի, չէ՞: Լիշ բը քո սահմանները չանցնի: Թեթեւ, հումորով, թե չէ, որ խորացար, պահո՜՜՜ Դիմացինիդ մեջ տես այն, ինչ իսկապես արժե տեսնել, պօզիտիվը, պօզիտիվ քննադատությունըդաժէ, եթե այ էս սմայլիկի վիճակով է քննադատում: