Շատ հետաքրքրի պատմվածք էր: Շնորհակալություն: Հայկօյի մասում մի-երկու տեղ Մարկեսին հիշեցրեց, չգիտեմ ինչի: Իսկ ընդհանուր պատմվածքը պոական ոճով էր` չհաշված վերջին մասը: Դժվար էր առաջին երկուսից հետո ինչ-որ բան հնարել, բայց որ երազով չվերջանար, ավելի լավ կլիներ:
Ճիշտ ա, համաձայն եմ, որ նկարագրությունները մի քիչ ծանրացնում էին, բայց լեզուն լրիվ համապատասխան էր, դժվար թե էս ոճի պատմվածքը ավելի խոսակցական լեզվով գրելը ճիշտ լիներ: Վերջին հատվածում, երբ ոճը փոխվեց, ավելի կենդանի լեզու ա օգտագործված: Շատ դուր եկավ Տան գաղափարը, իսկ գիշերասաթե (եթե չեմ սխալվում) բառը սիրեցի
Մեջբերել
Էջանիշներ