- Կարելի՞ է;
- Խնդրեմ, ներս մտեք: Նստեք խնդրեմ:
Բժիշկը հանեց ակնոցները, գրասեղանի վրա գտնվող բազմաթիվ թղթերից մի քանիսը դրեց դարակում, մաքրեց ձեռքերը բուրավետ խոնավ անձեռոցիկով և նոր միայն դառնալով երիտասարդին, ասաց.
-Lսում եմ ձեզ:
Երիտասարդը, որ ակնհայտորեն կաշկանդված էր, հանկարծակիի եկած կմկմաց, ապա, հավաքելով իրեն, թոթովեց.
- Գիտե՞ք, բժիշկ, ես... մենք ահա արդեն վեց տարուց ավել է, ինչ ամուսնացել ենք, բայց... բայց...
- Բայց դեռևս երեխաներ չունեք, այո՞,- կարծես հարցրեց ու կարծես պատասխանեց բժիշկը:
- Այո:
Բժիշկն ու շ ա դ ի ր նայեց երիտասարդին: «Վիկտոր, հերիք է թափանցես...»,- ասում էր կինը, երբ ինքն այդպես նայում էր նրան: Երիտասարդը, հավանաբար նույն զգացողությամբ, շուրջը նայեց: Նույնիսկ կարծես ցանկություն ունեցավ բողոքող ինչ-որ բան ասել, բայց բժիշկը կանխեց նրան.
- Ես հիմա մի քիչ կպարծենամ,- ժպտալով ասաց նա,- և դուք կհամոզվեք, որ արժե ինձ հետ գործ ունենալ: Հա, ի դեպ, ո՞վ եք դուք և ինչո՞վ եք զբաղվում:
- Իմ անունը Անսա է: Անսա Վարդանյան: Ես մաթեմատիկոս եմ:
- Օ՜, դժվարին մասնագիտություն ունեք: Եվ գեղեցիկ էլ անուն ունեք: Բայց եթե ես ձեզ չտեսնեի, կկարծեի, թե այն կանացի անուն է...
Անսան տխուր նայեց բժշկին: Նրան հաճախ էր տանջում այն միտքը, որ ինքը լիարժեք տղամարդ չէ և բժշկի դիտողությունը ցավացրեց նրան...
...Ես բժշկական գիտությունների դոկտոր եմ, պրոֆեսոր,- շարունակեց բժիշկը: Ունեմ բազմաթիվ աշխատություններ բժշկագիտության տարբեր հարցերի վերաբերյալ: Իմ թեկնածուական թեզի վերնագիրն էր «Անպտուղ և անպտուղ համարվող ամուսնություններ: Անցումը մեկից մյուսին»: Այնտեղ ես մանրամասն վերլուծության եմ են...դուք ինչ-որ բա՞ն ես ուզում ասել ինձ:
- Այո, բժիշկ: Ես այդ բոլորի մասին տեղյակ եմ, կարդացել եմ Ձեր բոլոր աշխատություններն ու հենց այդ պատճառով էլ որոշել եմ դիմել Ձեզ: Ինձ քննել են Ձեր մի քանի անվանի կոլեգաներ և նրանցից ոչ մեկը հույս չի հայտնել, թե ես կարող եմ երեխա ունենալ: Դուք իմ վերջին հույսն եք: Դուք եք, որ պետք է պատասխանեք այն հարցին, թե իմաստ ունի՞ արդյոք այսուհետև ապրել...
Բժիշկն արագորեն կռացավ կարծես թե ինչ-որ բան կարճապահարանից հանելու համար: Անսան օգտվելով դրանից կայծակնային արագությամբ հանեց թաշկինակն ու վերացրեց արդեն աչքերից կաթալ սպառնացող արցունքները: Այդ արցունքները բժիշկը նկատել էր դեռ Անսայի կոկորդում և հենց այդ պատճառով էլ կռացավ, ժամանակ տալով Անսային «փրկել հեղինակությունը»:
- Դե, դե, դա արդեն ավելորդ է: Քո կյանքը դեռ առջևում է և դու դեռ բազմաթիվ առիթներ կունենաս նրանից դժգոհելու համար: Իսկ հիմա հուսալ ու ծիծաղել է պետք: Չէ՞ որ ես դեռ չեմ կտրել քո վերջին հույսը: Չէ՞ որ կարող է պատահել, որ մեղավորը քո կինը լինի,-բժիշկը դիտավորյալ «դու»-ի անցավ Անսայի կաշկանդվածությունը հանելու համար:
- Դա բացառվում է, բժիշկ, բոլոր ստուգումները նրա օգտին են խոսում: Նա բացարձակապես առողջ է: Այդպիսին է բոլոր բժիշկների կարծիքը:
- Բայց չէ՞ որ դու մինչև վերջ չես հավատացել քեզ ստուգող բժիշկներին: Նույն չափով կասկածիր նաև կնոջդ բժիշկներին: Որտե՞ղ է նա հիմա:
- Այստեղ է: Սպասում է դրսում:
- Խնդրում եմ ներս կանչիր:
Երբ երիտասարդ, հմայիչ կինը ներս մտավ, բժիշկը բարևելով նրան, երկուսի համար էլ ուղեգրեր գրեց, որոնց օգնությամբ նրանք պետք է անալիզներ հանձնեին լաբորատորիայում...
(շարունակելի)
Մեջբերել
Արեւոտ լուսին-ի խոսքերից
Էջանիշներ