Լևոն Տեր-Պետրոսյան քաղաքական գործիչը

[Elmo]

Բա հիմա մեր նախագահը ո՞վ ա: Մենակ չասես՝ Մեդվեդևը: Համաձայնի, որ Սարգսյանին լեգիտիմացրին լուռ մնացողները: Ինքը մարտի մեկից հետո ահագին ժամանակ չէր էլ կարող իրեն նախագահ կոչել, բայց... ուզենք-չուզենք հիմա ինքը նախագահն ա:

Նախագահի աթոռին նստելը դեռ բավական չի նախագահ կոչվելու համար, ինչպես որ բավարար չի գեներալի ուսադիր դնելով գեներալ դառնալ, կամ զինվորական համազգեստ հագնելով զինվոր դառնալ:
Իմ համար մեր բոլոր նախագահները էնքան են նախագահ եղել, ինչքան որ կռվի տարիներին անկապ թրաշ պահած ու ֆորմա հագած, ժողովրդին թալանող, ասֆալտի ֆիդայիները:
Կարող ա չհիշես խոսքը ինչի մասին էր: Պարզաբանեմ: Կռվի տարիներին մեկումեջ ֆրոնտին վառելիք, մեքենա կամ դեղօրայք էր պետք լինում: Ազատամարտիկները գալիս էին, ու մեղմ ասած առանց հարցնելու վերցնում տանում էն, ինչ իրանց պետք էր: Վերցնում էին ումից պատահի ու ինչքան պատահի: Նպատակը արդարացնում էր միջոցները:
Բայց էդ թվերին որոշ մարդիկ, ովքեր ֆրոնտը հեռուստացույցով էլ չէին տեսել, թրաշ էին պահում ու ֆորմա հագած գալիս, սեփական պահանջների համար մարդկանցից ունեցվածքը վերցնում էին: Դրանք հենց ասֆալտի ֆիդայիներն էին:
Հիմա Լևոնն էլ, Ռոբն էլ, Սերժն էլ ասֆալտի նախագահ են: Գործ անողն անում ա, իրանք մենակ թալանն են անում:

[Kuk]

Ես կասեմ. Ցավակցում եմ հայ ազգին, Լևոն Տեր-Պետրոսյանի ծննդյան օրվա կապակցությամբ:

Ես էլ եմ միանում Էլմոին ու ցավակցում եմ հայ ժողովրդին, որ անկախ երկրում է ապրում, որ արցախյան հաղթած պատերազմ ունի իր պատմության մեջ:

[Հայկօ]

Ճիշտ ա որ նեղճակատ են: Մի հատ մտքներով չանցավ ցավակցեն ՀՀ քաղաքացիներին ու ամբողջ հայ ազգին Լևոն Տեր-Պետրոսյանի ծննդյան օրվա կապակցությամբ ու մաղթեն շառից փորձանքից հեռու:

Ես կասեմ. Ցավակցում եմ հայ ազգին, Լևոն Տեր-Պետրոսյանի ծննդյան օրվա կապակցությամբ:

Մո, էստեղ շնորհավորելու ու ցավակցելու հարց չկա: Ես «շնորհավորել» բառը գրե՞լ եմ: Հարցը էդ մասին նշելն ա: Հիշելը ու հիշեցնելը. մարդիկ՝ ես, դու, թող իրենց հետևությունները անեն: Հանրապետության առաջին նախագահը անձ չի, մարդ չի, գաղափար ա, որ մարմնավորում ա նաև էդ նույն հանրապետության ստեղծումը, պետությունը, անկախացումն ու շատ ու շատ այլ բաներ: Ու թեկուզ կես բերան նշելը, որ էդ օրը ծնվել ա էն մարդը, ով եղել ա Երրորդ հանրապետության առաջին նախագահը, քաղաքավարություն չի, հարգանք չի, ուրախություն չի, քաղաքացիական գիտակցության դրսևորում ա, ժողովրդավար երկրի ժողովրդավար քաղաքացու ինքնագիտակցության նշան: Ժողովրդավարություն չկա, հասկանալի ա, սրանք մինչև ուղնուծուծը ճորտ են՝ տենց «սխալ» քայլ անելու ու եթերով ԼՏՊ-ի անունը տալու համար, բայց է՞դ աստիճանի: Վաշինգտոնը կարող ա մարդասպան ա եղել, կարող ա փոքր ժամանակ տակն ա արել կամ սիրել ա քրոջ սենյակի բանալուց նայել, բայց էսօր Վաշինգտոնի անունը ոչ թե կոնկրետ էդ միջնահասակ ու մեծ քթով մարդու հետ ա ասոցացվում, այլ ԱՄՆ-ի անկախացման ու որպես պետություն՝ տիրություն կայանալու տարիների ու փաստի հետ, ու դա ա ճիշտը: ԼՏՊ-ի անունը երեկ հիշելը ոչ մի միլիմետրով էլ ստվեր չէր գցի էսօրվա իշխանիկների վրա, բայց դրանով գոնե ցույց կտային, որ պետություն ու անկախություն բառերը ստից բառեր չեն իրանց համար: Առաջին նախագահը, նորից եմ ասում, անձ չի, գաղափար ա: Դու կարող ես լավ կամ վատ վերաբերվել մարդուն, շնորհավորել կամ ցավակցել էդ առթիվ կամ կապակցությամբ, բայց հիշել պարտավոր ես, եթե քեզ համարում ես քաղաքացի: Որովհետև մենակ քաղաքացու համար ա կարևոր «առաջին նախագահ», «անկախացում», «պետականություն» գաղափարները: Առանց անկախացման ու պետականության ստեղծման հանրապետության նախագահ չի լինում, մեկը մյուսից անբաժան են:

Ինձ չի հետաքրքրում ով ում ինչ ա համարում: Մարդ կա Վահագնին ու Միհրին էլ աստված ա համարում: Ես Քոչարյանին նախագահ չեմ համարում: Հայկը շնորհավորում ա, ես էլ ցավակցում եմ: Ով ուրախ ա, կամ ԼՏՊ-ին նախահագ ա համարում, թող Հայկի շնորհավորանքներն ընդունի, ով ցավում ա, որ տենց նախագահ ենք ունեցել, թող ընդունի իմ ցավակցանքը:
Խոսքի ու մտքի ազատություն ա, ես իմ ազատ միտքն ու խոսքը հղել եմ իմ հետ համակարծիք մարդկանց: Հայկն էլ իրա ազատ միտքն ու խոսքն ա հղել իր հետ համակարծիք մարդկանց:

Տես՝ վերևի գրածս: Ես եթե անգամ մոլի ՀՀԿ-ական լինեի, էլի որպես քաղաքացի կհիշեի Երրորդ հանրապետության առաջին նախագահի ծննդյան օրը ու անուն-ազգանունը: Դրանով դու արժանին ես մատուցում հենց հանրապետությանը, ոչ թե մարդուն: Ու դու կարող ես ցավել, որ տենց նախագահ ենք ունեցել, քո իրավունքն ա, բայց ցավել, որ առաջին նախագահ ենք ունեցել՝ չես կարող, եթե քեզ համար գոնե մի գրամ թանկ են անկախության ու պետականության գաղափարները: Որովհետև առաջին նախագահ ունենալու այլընտրանը ուրիշ նախագահ ունենալը չի, դրա այլընտրանքը ընդհանրապես ոչ մի նախագահ չունենալն ա:

[Ambrosine]

Նախագահի աթոռին նստելը դեռ բավական չի նախագահ կոչվելու համար, ինչպես որ բավարար չի գեներալի ուսադիր դնելով գեներալ դառնալ, կամ զինվորական համազգեստ հագնելով զինվոր դառնալ:
Իմ համար մեր բոլոր նախագահները էնքան են նախագահ եղել, ինչքան որ կռվի տարիներին անկապ թրաշ պահած ու ֆորմա հագած, ժողովրդին թալանող, ասֆալտի ֆիդայիները:
Կարող ա չհիշես խոսքը ինչի մասին էր: Պարզաբանեմ: Կռվի տարիներին մեկումեջ ֆրոնտին վառելիք, մեքենա կամ դեղօրայք էր պետք լինում: Ազատամարտիկները գալիս էին, ու մեղմ ասած առանց հարցնելու վերցնում տանում էն, ինչ իրանց պետք էր: Վերցնում էին ումից պատահի ու ինչքան պատահի: Նպատակը արդարացնում էր միջոցները:
Բայց էդ թվերին որոշ մարդիկ, ովքեր ֆրոնտը հեռուստացույցով էլ չէին տեսել, թրաշ էին պահում ու ֆորմա հագած գալիս, սեփական պահանջների համար մարդկանցից ունեցվածքը վերցնում էին: Դրանք հենց ասֆալտի ֆիդայիներն էին:
Հիմա Լևոնն էլ, Ռոբն էլ, Սերժն էլ ասֆալտի նախագահ են: Գործ անողն անում ա, իրանք մենակ թալանն են անում:

Էդ <<ասֆալտի ֆիդայիների>> մասին չգիտեի, մերսի:
Հուսով եմ՝ չես կարծում, որ համարում եմ՝ Սարգսյանը էությամբ նախագահ է, առաջնորդ է... բնավ, ես փաստում եմ իրականությունը, այն որ ինքը նախագահն է: Եթե նախագահ չէ, ապա ո՞վ է, նորից եմ հարցնում:

Բա եկեք չթողենք՝ թալան անեն: Ինչ-որ ուղիներ առաջարկում է Լևոնը, իրեն ենք պաշտպանում, հենց մի երիտասարդ խելացի քաղաքական գործիչ հայտնվի ասպարեզում, որ կառաջարկի ավելին՝ քան Լևոնը, էդ ժամանակ էլ Լևոնին կթողենք, կմիանանք իրեն:

[Elmo]

Ես էլ եմ միանում Էլմոին ու ցավակցում եմ հայ ժողովրդին, որ անկախ երկրում է ապրում, որ արցախյան հաղթած պատերազմ ունի իր պատմության մեջ:

Ապեր գլուխսոխ ա էս երկիրը թե անկախ ա: Ուրեմն մաքսանենգ ըլնեմ թե անկախ ա: Մենակ թղթի վրայա անկախ: Թղթի, ոչ թե սահմանադրության որովհետև հենց թուղթ ա էդ անտերը: Ինչո՞վ ենք անկախ: Մեր տուալետի թղթի ռուլոնը ավելի մեծ ուժ ունի, քան էս երկրի սահմանադրությունը, որովհետև զուտ թղթային առումով ինքը ավելի շատ ա ու փափուկ, քան սահմանադրության ձեռնարկը: Ես էյֆելյան աշտարակի տակի բոմբժ ըլնեմ, թե հանկարծ ռուսը մի օր ծուռ ոտից արթնանա ու մտքին դնի Հայաստանը ոչնչացնել քարտեզի վրայից, ու չկարողանա անել: Ու ոչ մի Եվրոպա ու ԱՄՆ չեն էլ հասցնի արտակարգ սամիթ հրավիրեն էդ կապակցությամբ:

Արցախյան պատերազմը դեռ չենք հաղթել: Պարզապես որոշ հերոս տղերքի արյան գնով էդ հողերը ազատագրել ենք, բայց չենք հաղթել: Ասե՞մ ինչի չենք հաղթել: Որովհետև հողերը վերցրել ենք, բայց բնակչությունը կրկնակի պակասել ա Արցախում: Հողերը վերցրել ենք, բայց դիվանագիտական ֆրոնտով արդեն տակ ենք տալիս: Ես կհամարեի արցախյան գոյամարտը հաղթած, եթե հիմա արցախը ունենար զարգացած տնտեսություն ու 1 000 000 բնակչություն: Ու ղարաբաղցու բանակը հերիքեր էդ հողերի սահմանները պահելու համար ու ղարաբաղցին մի բանով էլ հայաստանցուն օգներ: Հիմա արցախի վրա մենակ տոննայով ծախս ենք անում, տարեկան էլ մի 50-60 ջահել տղա ենք զոհ տալիս սահմանի վրա ազերի սնայպերներին: Ու ինչի՞ համար: Որ ղարաբաղցին գա Երևան ապրի, կամ արտասահման փախնի՞:
Չէ ախպերս, էդ պատերազմը մենք կրվել ենք ու արցախը հիմա մեր համար անկոթ ճամպռուկ ա: Տանելու ուժ չունենք, գցել չենք կարող, ափսոս ա:

Ու ասեմ, որ Լևոնը էդ ժամանակ Սերժից էլ քիչ գործ էր անում դրական տեսակետից, իսկ բացասականից դարերով խոսացել ենք ու ընդհանուր հայտարարի չենք եկել: Ասեմ, որ հիմա սերժին միջազգայինը դեմ ա տվել պատին ու ինքը դիմանում ա, Լևոնը չդիմացավ ու հրաժարական տվեց:

[Elmo]

Կլօր դու էլ դրան սարքիր ՀՀ գերբը: Առաջին նխագահ: Չէ մի չէ Սմբատ Բագրատունի: Ես իրադարձությունների բերումով ճիշտ ժամանակին ճիշտ տեղում հայտնված մարդուն առաջինը լինելու համար սիմվոլ չեմ համարում:
Ինքը առաջին նախահագ կլիներ եթե երկիր հիմներ, ոչ թե ավերեր:

[Chuk]

Հերթական ապուշագույն «քննարկումն» ա ընթանում... ո՜նց եմ ձանձրացել

[Kuk]

Ապեր գլուխսոխ ա էս երկիրը թե անկախ ա: Ուրեմն մաքսանենգ ըլնեմ թե անկախ ա: Մենակ թղթի վրայա անկախ: Թղթի, ոչ թե սահմանադրության որովհետև հենց թուղթ ա էդ անտերը: Ինչո՞վ ենք անկախ: Մեր տուալետի թղթի ռուլոնը ավելի մեծ ուժ ունի, քան էս երկրի սահմանադրությունը, որովհետև զուտ թղթային առումով ինքը ավելի շատ ա ու փափուկ, քան սահմանադրության ձեռնարկը: Ես էյֆելյան աշտարակի տակի բոմբժ ըլնեմ, թե հանկարծ ռուսը մի օր ծուռ ոտից արթնանա ու մտքին դնի Հայաստանը ոչնչացնել քարտեզի վրայից, ու չկարողանա անել: Ու ոչ մի Եվրոպա ու ԱՄՆ չեն էլ հասցնի արտակարգ սամիթ հրավիրեն էդ կապակցությամբ:

Արցախյան պատերազմը դեռ չենք հաղթել: Պարզապես որոշ հերոս տղերքի արյան գնով էդ հողերը ազատագրել ենք, բայց չենք հաղթել: Ասե՞մ ինչի չենք հաղթել: Որովհետև հողերը վերցրել ենք, բայց բնակչությունը կրկնակի պակասել ա Արցախում: Հողերը վերցրել ենք, բայց դիվանագիտական ֆրոնտով արդեն տակ ենք տալիս: Ես կհամարեի արցախյան գոյամարտը հաղթած, եթե հիմա արցախը ունենար զարգացած տնտեսություն ու 1 000 000 բնակչություն: Ու ղարաբաղցու բանակը հերիքեր էդ հողերի սահմանները պահելու համար ու ղարաբաղցին մի բանով էլ հայաստանցուն օգներ: Հիմա արցախի վրա մենակ տոննայով ծախս ենք անում, տարեկան էլ մի 50-60 ջահել տղա ենք զոհ տալիս սահմանի վրա ազերի սնայպերներին: Ու ինչի՞ համար: Որ ղարաբաղցին գա Երևան ապրի, կամ արտասահման փախնի՞:
Չէ ախպերս, էդ պատերազմը մենք կրվել ենք ու արցախը հիմա մեր համար անկոթ ճամպռուկ ա: Տանելու ուժ չունենք, գցել չենք կարող, ափսոս ա:

Ու ասեմ, որ Լևոնը էդ ժամանակ Սերժից էլ քիչ գործ էր անում դրական տեսակետից, իսկ բացասականից դարերով խոսացել ենք ու ընդհանուր հայտարարի չենք եկել: Ասեմ, որ հիմա սերժին միջազգայինը դեմ ա տվել պատին ու ինքը դիմանում ա, Լևոնը չդիմացավ ու հրաժարական տվեց:

Վազգ, արցախյան պատերազմի պահով ասածներդ ոչ մի կերպ հիմնավորված չեն, էմոցիոնալ բաներ ես գրել ընդամենը: Էն, որ արցախյան պատերազմը հաղթել ենք, դա պարզ ա, դա նաև դու ես նշել ակամա: Համ ասում ես՝ ազատագրել ենք, համ ասում ես՝ չենք հաղթել, մի՞թե չգիտես, որ հաղթելը հենց ազատագրելն ա: Էլ ի՞նչ պետքա անեին, որ հաղթեին: Նպատակը ազատագրելն էր, հաղթական ավարտը հենց ազատագրումն էր, ազատագրվել ա:
Մեկ էլ կասե՞ս, թե սերժն ինչ դրական բան ա արել կամ անում Արցախի համար: Էդ որ ասում ես Լևոնն ավելի քիչ դրական բան ա արել, քան սերժը: Մի հատ ասա՝ թե Լևոնի որ արածը սերժիոր արածի հետ ես համեմատում, իմանանք, էլի, թեչէ սենց օդում խոսալը հետաքրքիր չի: Սերժի դիմանալը ո՞րն ա, ցեղասպանությունն ուրանալը՞, Լևոնի չդիմանալը ո՞րն էր, որ գերադասեց հանգիստ ձևով հրաժարականը մարտի մեկի՞ց:

[Kuk]

Հերթական ապուշագույն «քննարկումն» ա ընթանում... ո՜նց եմ ձանձրացել

Ո՞նց ապուշագույն, Արտ, բացահայտումներ ենք անում, պարզվում ա՝ սերժը Արցախի համար դրական բաներ ա արել, էսքան ժամանակ չենք տեսել, տեսողության հետ խնդիրներ ունենք, ստեղ մնա, հեսա Էլմոն լուսավորելու ա, մի քանի կիլո սև իկռա ա խոստացել, ասում են՝ տեսողության համար լավ ա, կուտենք կլուսավորվենք: Համ էլ ներքին կարգով սենց թաքուն ասեմ, որ սերժը կարգին պինդ տղա ա, Լևոնի նման թուլամորթ չի, ինքը կարում ա մարտի մեկ անի ու տուտուզը պինդ պահի աթոռի վրա, ոչ թե Լևոնի պես հրաժարական ա տալիս:

[Elmo]

Հերթական ապուշագույն «քննարկումն» ա ընթանում... ո՜նց եմ ձանձրացել

Այ մարդ քո հավին ո՞վ «քշա» ասեց:
Լևոնի ծնունդն ենք նշում:

Kuk ջան վաղը կշարունակենք, էսօր ես էլ եմ հոգնել:

[Chuk]

Այ մարդ քո հավին ո՞վ «քշա» ասեց:
Լևոնի ծնունդն ենք նշում:

Kuk ջան վաղը կշարունակենք, էսօր ես էլ եմ հոգնել:

Կներես, շեղվել էի
Շնորհավոր նախագահի ծնունդը

[Mephistopheles]

Կլօր դու էլ դրան սարքիր ՀՀ գերբը: Առաջին նխագահ: Չէ մի չէ Սմբատ Բագրատունի: Ես իրադարձությունների բերումով ճիշտ ժամանակին ճիշտ տեղում հայտնված մարդուն առաջինը լինելու համար սիմվոլ չեմ համարում:
Ինքը առաջին նախահագ կլիներ եթե երկիր հիմներ, ոչ թե ավերեր:

Էլմօ ջան կարա՞ս մի 2 բառով նկարագրես թե էդ ո՞վ պիտի լիներ ու ոնց պետք ա լիներ, որ դու էս կարծիքը չունենայիր… բարդ բան չեմ ուզում չէ՞… չեմ ասում արա, ասում եմ ասա… գրիչ ա ձեռդ ինչ ուզում ես գրի… մարդիկ ճիշտ ժամանակին ճիշտ տեղում չեն "հայտնվում" էլմօ ջան, այլ լինում են… ռադիկալ տարբեր բաներ են սրանք…

[Mephistopheles]

Ես Շնորհավորում եմ Նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի ծնունդը և մաղթում եմ երկար տարիների կյանք ու երջանկություն…

եթե կարող եք այսօր բերել մի քաղաքական գործիչ որ Լևոնից լավն է, բերեք աչքս կոխեք ձենս կտրեմ… իմ արև էլ Լևոնի անունը չեմ տա… հաջողությունները ժողովրդին, սխալները Լևոնին…

…իսկ եթե չեք կարող բերել, ապա բարի եղեք առողջ քննադատել… դիշովի կայֆերը չեն դզում…

… մարդը հեռացավ ու 10 տարի ձեն-ծպտուն չհանեց ոչ էլ խառնվեց… էս չէ՞ր մեր սարքած երկիրը… էշ ենք կռվցնում առյուծի ձագի հետ…

[Elmo]

Էլմօ ջան կարա՞ս մի 2 բառով նկարագրես թե էդ ո՞վ պիտի լիներ ու ոնց պետք ա լիներ, որ դու էս կարծիքը չունենայիր… բարդ բան չեմ ուզում չէ՞… չեմ ասում արա, ասում եմ ասա… գրիչ ա ձեռդ ինչ ուզում ես գրի… մարդիկ ճիշտ ժամանակին ճիշտ տեղում չեն "հայտնվում" էլմօ ջան, այլ լինում են… ռադիկալ տարբեր բաներ են սրանք…

Ապեր ես քաղաքականությունից ու երկիր ղեկավարելուց հեռու մարդ եմ: Սովորական կամպուտորշիկ, ու ասում եմ էն, ինչ աչքս տեսնում ա:
Օրինակ իմ գործում սենց մի բան կա: Ոչ մեկի տանձին չի, թե ես ո՞նց համակարգչային ցանցը կպահեմ ու ո՞նց եմ էդ ցանցը պաշտպանում ու կայունություն ապահովում: Տնօրենը նստում ա իրա կոմպի մոտ, եթե բրաուզերում հասցե գրեց ու Enter սեղմեց՝ էջը բացվեց, ուրեմն իմ մասին ըսկի չի էլ հիշի: Աշխատողների համակարգերը աշխատում ա ուրեմն իմ մասին չեն հիշում: Այսինքն եթե ամեն ինչ նորմալ ա, ուրեմն ադմինը լավն ա: Կամ էլ իրանք թքած ունեն լա՞վն եմ ես, թե՞ վատը, սիրու՞ն եմ, գե՞շ եմ: Ուզում ա գյալըբո լինեմ, իրանց էդ չի հուզում ու պետք էլ չի հուզի: Իրանք փող են տալիս, լիազորություն են տալիս, նյութատեխնիկական բազա են ապահովում, ես կատարում եմ էն, ինչի որ պիտի կատարեմ: Իմ տեղը ոչ ոք չի մտածում: Հենց սկսեն իմ տեղը մտածել, ուրեմն ես լավ չեմ աշխատում: Որովհետև մտածելու տեղ եմ թողնում:

Էսքանը ասում եմ, որ հիմա անցնենք պրեզիդենտ կոչված մասնագիտությանը: Պրեզիդենտը ոչ աստվածություն ա, ոչ էլ գերմարդ: Ինքը մասնագետ ա, որին փող ենք տալիս, լիազորություն ենք տալիս, ազգի անունից թուղթ ու բիթիկ ստորագրելու պռախոդ ենք տալիս, որ աշխատի: Հիմա ինքը ո՞նց պիտի անի, դա ինձ չի հետաքրքրում, որովհետև իրա տեղը մտածելու համար ոչ մեկ ոչ ինձ փող ա տվել, ոչ էլ տալու ա, ոչ էլ ես դրա հավեսն ու ժամանակը ունեմ: Ըսկի լիազորություն էլ չունեմ:
Ոնց որ իմ ղեկավարին չի հետաքրքրում, որ ցանցը գրոհողը թույն խակեր ա, կամ թազա վիրուս ա, որի դեմ ըսկի Microsoft-ը փաթչ չի հանել, ընենց էլ ինձ չի հետաքրքրում թե արտաքին քաղաքականության մեջ ով ինչ ա անում մեր պրեզիդենտին: Թող գնա պառկի ում տակն ուզում ա, թող ում հետ ուզում ա քնի, ում ուզում ա խնդրվի ու երկիրը երկիր սարքի: Ինձ բացատրություններ ու արդարացումներ պետք չի, ես իմ քաղաքացիական պարտքը առանց տրտնջալու կատարում եմ: Հարկ էլ եմ վճարում, բանակում էլ եմ ծառայել, օրենքին էլ եմ ենթարկվում: Էս անտեր երկրում էլ իշխանությունը ինձ ա պատկանում ու իմ նմաններին՝ ժողովրդին: Այսինքն պրեզիդենտը մեր վարձած աշխատողն ա ու ես իրանից պահանջում եմ գործ անել: Ո՞նց անել, էդ իրա խնդիրն ա, ես իմանաի ոնց անել, ես կդառնաի պրեզիդենտ: Կամ թող անի, կամ թող ռադը քաշի հրաժարական տա գնա: 3 000 000 մարդ իրանից բան ա ակնկալում:

Ի՞նչ եղավ Լևոնի ժամանակ: Տնտեսապես կզած, բայց նյութատեխնիկական բազայով ապահոված երկիր ունեինք: Շատ գործարաններ պարզապես կոնսերվացնել էր պետք, ու էսօր բացել: Լիքը գիտատեխնիկական ինստիտուտներ պետք էր ոչ թե թալանել ու պարկետից բռնած, մինչև լաբորատորիայի լազերի ռուբինը վաճառել, այլ պահել: Երկաթուղու վագոնները չպետք էր լոմի տեղ վաճառել: Էսօր երկաթուղի ենք սարքում, վագոն չունենք: Գրանդ տոբակոն գործարանն առավ, մենակ պատերն էր մնացել: Կիսակառույց շենքերից նույնիսկ ալյումինի լարերը պատերից հանեցին տարան, վերամբարձ կռունկները քանդեցին ու լոմի տեղ ծախեցին: Մի կռունկը մի շենքից թանկ ա: Հայէլեկտրոի մաման լացացրեցին, ՋԷՑ-ը փոզեցին, սաղ լոմի տեղ ծախեցին: Ավտոպարկերից սաղ ավտոբուսները բալգարկով կտրեցին ու ծախեցին: Հիմա պասիկներով Երևան-շրջաներ ռեյս են անում, քաղաքի համար էլ ավտոբուսը իրանից են առնում:

Ինձ չի հուզում էդքանը ինչի՞ են արել կամ ու՞մ ձեռքով ա գնացել: Դա պետական սեփականություն էր, ու պետության ղեկավարը պետք էր դա պաշպաներ: Բա ինչի՞ իրա տան վառոտները չէր ծախում լոմի տեղ, կամ չէր թողնում ուրիշները ծախեին:

[Rammer]

Էլմո ջան, ախպեր ջան, էս ինչ սիրուն աշխարհ ես գծել, էտ որ երկրի մասին խոսքը?
Էտ ում, ու ովքերով եք լիազորել կամ պռախոդ տվել ու ինչ կարաք պահաջեք? Բռատ երբ որ իսկակամուց կկարանք պռախոդ տանք, դաժե էտ ժամանակ չպիտի հանգիստ նստես ու թողես իրա հույսին, թե ինքը ոնց կանի ինչ կանի: Կապ չունի Լևոնը կլինի թե Նազովրեցին: Պրեզիդենտը մեր վարձած աշխատող ա? Դզեցցցցց ապեր...Հայաստանի մասին ա չէ խոսքը?
3 000 000 -ից մոտ 1 00 000 իրոք ակնկալում ա, իսկ մացածաը չգիտեն "ակնկալել" բառը ընդհանրապես: