Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
Աստղ մեծ մասս էտքան չունենք ինչքան Էլմոն: Ուղղակի լիքը մարդիկ էլ կան, համոզված եմ որ Էլմոն իրանց մեջ չի, որ էտ կորուստները ուղղակի իրանց համար պատրվակ ա սեփական խղճի ձայնը լռեցնելու, այսինքն կորուստների մեծ մասը հնարովի ա, տենց մարդիկ չեմ կարծում որ մեծամասնություն են, ու եղել են ցանկացած հասարակությունում:
Kuk (15.11.2009)
Եր, հարցը նրանում ա, որ էս ժողովրդին առնվազն տասը տարի ստրկացրել են: Հիմա էս ժողովուրդն ի վիճակի չի էդքանից հետո միանգամից հեղափոխություն անելու, որտև էն աստիաճնի ա հասել, որ անմեղ մարդ են սպանում, մարդկանց դա չի հուզում, այսինքն էն կարգի բթացած վիճակ ա մոտներս, որ հիմա զանգեմ քեզ ասեմ, որ բարձրաստիճան մի իշխանավորի ուղարկած մարդիկ պանեցին մի անմեղ մարդու միայն նրա համար, որ էդ իշխանավորի սաունայի կողքը սաունա էր բացել ու ոչ մի կերպ չէր համաձայնվում փակել կամ տեղափոխել մեկ այլ տեղ, դու լրիվ նորմալ կընդունես, չես զարմանա, ես էլ չեմ զարմանա, որտև սովոր ենք սենց բաների: Կան երկրներ, որտեղ մեկ անմեղ զոհի համար տասնյակ հազարներով դուրս են գալիս փողոց ու սկսում են ջարդուփշուր անել շենքերը, մեքենաները, պետական կառույցներ վառել, գրավել: Զգում ե՞ս տարբերությունն ինչ մեծ ա: Էդ մարդիկ հիմար չեն չէ՞, որ էդ անմեղ զոհի համար դուրս են գալիս ջարդում ու այրում են, հիմար չեն, որտև մտածում են, որ վաղն իրենք էլ կարող են լինել էդ անմեղ զոհի դերում, ու որպեսզի կանխեն դա, ռիսկի են գնում, որ հետո ուշ չլինի: Իսկ մեր մոտ ո՞նց ա, հենց բողոքեցինք, տասը օր խաղաղ, առանց ջարդելու ու այրելու նստեցինք, եկան մի հատ ծեծեցին, ասին գնացեք տուն, չգնացինք, գնդակահարեցին միանգամից տասը զոհ առնվազն: Շատ մեծ ա տարբերությունը, շատ գործ կա անելու, էս աստիճան ծայրահեղ վիճակից դուրս գալու համար նախ պետքա մարդիկ հասկանան, որ վիճակն իրոք ծայրահեղ ա, բայց տես, որ կան մարդիկ, ովքեր դա չեն էլ գիտակցում, մարդիկ վատ վիճակ ասելով հասկանում են սոված մնալը:
Վերջին խմբագրող՝ Kuk: 15.11.2009, 01:12:
Ճամփաները բոլոր դեպի մահ են տանում…
Kuk ջան 10 չէ 20 տարի: Պլյուս դրան նենց վատ վիճակ ենք տեսել, որ իրոք սոված չմնալը արդեն լավ վիճակա դառել: Իսկ դա վերջին 10 տարվա հետևանքը չի:
Երբեք չեմ հանդիպել կատվի, որին հետաքրքրեր մկների կարծիքն իր մասին:
Մինիստր ջան, կարելի ա ավելի հետ գնալ, ու հիշել ցեղասպանությունը, հետո Հայաստանի բաժանումը օսմաննեիի ու պարսիկների մեջ, հետո մոնղոլական արշավանքները, հետո արաբներին.. ու սենց մինչև Արգիշտի առաջին, ու մեր տեսած սաղ վատ օրերը խորը անալիզ անելուց հետո, Սերժին ու Քոչին մի մի հատ ոսկե արձան կանգնացնել:
Ընկեր, ձմռան նման անցած գնացած ձախորդ օրերը հիշելով պետություն ու ապագա չեն կառուցում:
Եթե էնքան տարիքով լինեինք, որ հիշեինք Արգիշտիի ժամանակների սոված օրերը կհամաձայնեի հետդԲայց 2-րդ համաշխարհային պատերազմ չտեսած սերունդների համար ամենավատ ժամանակաշրջանը եղել ա 90-ականների սկզբները: Օբյեկտիվ ու սուբյեկտիվ պատճառները դնենք մի կողմ: Ու էդ վատի ֆոնի վրա ներկայումս մարդկանց համար շատ ավելի լավա:
Իսկ ես կասեի հենց ձախորդ օրերը հիշելով ու ի գիտություն ընդունելով են ապագա կառուցում, որ էլ նման օրեր չգան...
Երբեք չեմ հանդիպել կատվի, որին հետաքրքրեր մկների կարծիքն իր մասին:
Լուսաբեր (17.11.2009)
Ովա ասում պետք չի պայքարել? Իհարկե պետքա... բայց ՈՆՑ? Պայքարի նորմալ ուղի ցույց տվող չկա: Ով էլ կա չէի ասի թե մեծ վստահությունա ներշնչում:
Երբեք չեմ հանդիպել կատվի, որին հետաքրքրեր մկների կարծիքն իր մասին:
Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
Բիձա (16.11.2009)
Կարող ա համեմատությունն էնքան էլ տեցին չի, բայց 2-րդ համաշխարհայինի միջով անցած, կոտորված, քանդված ու կիսասոված գերմանացիները, ասենք, տաս տարում կառուցեցին աշխարհի լավագույն երկրներից մեկը: Հիմա լավագույներից մեկը մեզ կառուցել պետք չի, ոչ էլ կարանք,բայց գոնե խելքին մոտ մի բան պետք ա:
Mephistopheles (16.11.2009)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ