ես իրոք այդքան անհստակ եմ ձևակերպում մտքերս??? ես ասել եմ վատա ուրիշներից լավը վերձնելը????????? հենց ետա, որ ամբողջ դժբախտությունը կայանումա նրանում, որ ուրիշներից շատ արագ ընդօրինակում ենք վատը, իսկ են ինչ-որ լավա ու պետկա վերձնել չենք վերձնում
ես իրոք այդքան անհստակ եմ ձևակերպում մտքերս??? ես ասել եմ վատա ուրիշներից լավը վերձնելը????????? հենց ետա, որ ամբողջ դժբախտությունը կայանումա նրանում, որ ուրիշներից շատ արագ ընդօրինակում ենք վատը, իսկ են ինչ-որ լավա ու պետկա վերձնել չենք վերձնում
Կարնո աշխարհում եղելա այսպիսի մի սովորույթ.
Հարսանիքի արարողության ժամանակ մի պահ պարահրապարակը ազատվել է և պարի են հրավիրվել աղջկա կողմի բոլոր բարեկամները՝ խնամիները և նրանք պարել են խնամիների պարը՝ Շավալի
Գեղեցիկ սովորություն, որի ժամանակ աղջկա խնամի կողմը տղայի կողմին ներկայացել է և հարս ու փեսային մեծարել:
Հարսանիքի ժամանակ չի էս վիդեոն, բայց ներկայացվումա պարի սկզբնամասը, որտեղ ներկայանում են խնամիները...
Մեղմ հաճելի երաժշտություն.
հ.գ. կներեք որակի համար,քամի էրմեկ էլ լսեք Սասը ոնցա հետը երգում
![]()
Վեր տան զրուցը տանան տուսա կյամ, տան կրիշը կլխեդ փոլա կյամ
Ժողովուրդ
Արիացի (27.12.2009)
Հարեվիկ ջան քո կարծիքով ակումբում բոլորը անհա՞սկ են, ոչ մեկ չի հասկանում դու ինչ ես ուզում ասել , մի քանի անգամ գրել էիր՝ եթե կարդայիք իմ գրածը... :Ասեցիր հասկացանք քո տեսակետը, արդեն երեք էջ հասկանում ենք:
Ըստ ինձ դու ես սխալ հասկացել ակումբի անդամների գրառումները ու մտածել ես, եթե վատ ենք խոսում որոշ ավանդույթների մասին ուրեմն մեր ազգի հնից եկած ավանդույթները ցեխոտում ենք ու կանգնած ենք կործանման շեմին: Եվս մեկ անգամ ասում եմ` բոլորն էլ իրավունք ունեն ավանդույթների մասին խոսել այնպես ինչպես հարկ են համարում, եթե ինչ որ ավանդույթ ցեխոտում են բառերով, դա դեռ չի նշանակում որ ազգն են ցեխոտում:
Чеширский КотЭ
Կամ որ սկեսուրը Ռոզի նման սկսում է ցոցադրաբար թվարկել հարազատների հարսին նվիրած ոսկեղենը ..Բռլյանտե ապարանջան, բռլյանտե քարով հոպարի կողմից..: Որ տգեղ է պիտի ասվի, այնքան մինչեվ վերջանա այդ ավանդույթը: Ես էլ եմ կողմ գեղեցիկ ավանդույթը պահելուն, իսկ տգեղը ինչքան շուտ վերանա, այնքան լավ :
Մեր գյուղում էլ էին խնամիները առանձին պարում...
իսկ մարդը
վախենում ա
որ իրան
չեն սիրի:
Նախ նշեմ, որ Հայկական Հարսանիքները շատ են տարբերվում կախված ժամանակաշրջանից և տարածաշրջանից…
Այնուամենայնիվ, տարբերությունը հիմիկվա և նախկին արարողակարգերի, այսօր դրանք հիմնականում կրում են ձևական բնույթ, և այդ պատճառով էլ շատ բնական է, որ շատերը չեն հասկանում դրանց իմաստը:
Ես կարծում եմ, որ ցանկացած ավանդույթ կամ հենված է որևէ հավատի, պաշտամունքի վրա, կամ էլ ամրապնդում է բազմապիսի կապերը կապված տվյալ արարողակարգի հետ:
Օրինակ, ինչքան հարսանիքը մոտ է ավանդական արարողակարգին, այնքան ամուսինների պատասխանատվությունն ավելի մեծ է ընտանիքի գաղափարի, նրա ամրության հանդեպ… Դե իհարկե, բացառություններ ևս կարող են լինել:
Այժմ աշխարհի մարդիկ շատ ավելի նյութապաշտ են: Այդ իսկ պատճառով այն բոլոր արարողակարգերը, ավանդույթները, որոնք կապված են եղել որևէ պաշտամունքի հետ, կամա թե ակամա կրում են ձևական բնույթ և մոռացության են մատնվում: Իսկ նրանք, ովքեր դեռ ունեն հոգեպաշտության նշույլներ, նրանց մոտ այդ արարողակարգերը ավելի լավ են ստացվում, ու ծառայում են իրենց նպատակին:
Ինչևէ, չունենալով ոչ մի արարողակարգ, ոչ մի ավանդույթ, կազմակերպման ձևեր, մարդկային կյանքը գունազրկվում է, և սև սպիտակ տեսք է ստանում: Իսկ նրանք ովքեր պահպանում են այդ ամենը զուգահեռաբար հասկանալով և իմաստը և ունենալով որոշակի հավատ դրանց հանդեպ, ապա նրանց կյանքն ավելի ուրախ է անցնում, ավելի թեթև ու գունագեղ:
Այժմ շատ երկրներում նոր նոր ձևավորվում են տարբեր տիպի արարողակարգեր, օրինակ ԱՄՆ-ում, և նրանք շատ կարևորություն են տալիս իրենց տափակ նիստուկացերին:
Իսկ մենք....
Վերջին խմբագրող՝ Լեռնցի: 27.12.2009, 20:21:
Որպես կանոն, մարդու մասին կարելի է դատել նրանով, թե ինչի վրա է նա ծիծաղում:
Դավաճանների ավանդույթ էլ կա, պահենք, փայփայենք...
Պահպանենք այն ինչ ունե՞նք. ես չեմ ուզում պահպանել իմ ազգի բարոյալքված, ստրկացված էությունը: Պետք է ոչ թե ամաչել վատ սովորույթներից, այլ պետք է վերացնել դրանք:
Բա հենց մենք պետք է մեզ քննադատենք, քննադատությունը օգնում է ձգտել դեպի ավելի լավը՝ հետագայում քննադատությունից խուսափելու նպատակով:
Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
չգիտեմ լացեմ թե ծիծաղամ...![]()
Լեռնցի (28.12.2009)
Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
Հենա լավ էլ գիտես: Բայց դա նշան է համեստության, հարգանքի և խոհեմության, ոչ թե հիմիկվա լաչառ հարսերի պես, որը հլա տուն չմտած իրենց դիրքն են ուզում դնեն օջախում:
Այո, նույնսիկ ամաչում էին նաել իրենց սկեսրարի դեմքին: Բայց գիտեք, դա ավանդույթ չէ, պարզապես ժամանակին էդպես էր, իսկ հիմա թռնում են համապատասխան դեմքին: Դեմոկրատիա, ազատություն , բա՜ն.... խոսքի իրավո՜ւնք....
Հա էլի, թողեք, մարդիկ ուզում են ընտանիք կազմեն, ոնց ուզում են թող կազմեն: Բայց պետք է իմանալ, էդ ինչ բան ա ընտանիքը, մարդիկ խի են կազմում դա, իմաստ ունի՞: Եվ ո՞րն է դրա խորհուրդը:
Եթե էս հարցերի պատասխանը իսկապես ունենաք, կամաց կամաց նաև հասկանալի կդառնա մեր ավանդույթների խորհուրդը:
Իսկ այսօր շատերը ընտանիք են կազմում, որովհետև շրջապատում բոլորն էլ կազմում են:
Որպես կանոն, մարդու մասին կարելի է դատել նրանով, թե ինչի վրա է նա ծիծաղում:
Լեռնցի ջան, շփոթում ես: Լաչառը դաստիարակության, կրթվածության պակասն է: Պարտադիր չի քողը դեմքին գցած ման գա, որ մտածեմ՝ համեստ է, խոհեմ է... շատ հնարավոր է, որ անգրագետի մեկն է, որովհետև միայն իրեն չհարգողը կարող է այդ աստիճան ճնշված ապրել: Ինձ կոնկրետ պետք չի էդպիսի հարս, որ մոմ վառեմ, նոր մի խոսք ասիԷդ համեստ կոչվողներին էլ գիտենք:
Մարդ ծնվում է, որ ապրի երջանիկ: Ու բնավ չեմ կարծում, որ ամբողջ օրը խոհանոցում անցկացնելը, ամբողջ օրը գլուխը կախ ման գալը, ինչ ա թե սկեսրայրի դեմքին չնայի, ամբողջ օրը խուլ ու համրի նման անցկացնելը կատարյալ երջանկություն կոչվածն է: Համոզված եմ՝ դու էլ կձանձրանաս նման կնոջից![]()
Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ