Չամիչ ջան, ես քեզ ոչինչ չեմ ուզում ներշնչել: Ուղղակի չեմ ընդունում, երբ բարձրագոչ հայտարարություններ են անում ազգային շահի մասին: Ազգային շահը, եթե ընդհանրապես բոլորի կողմից ընդունված որևէ սահմանում կա ազգային շահի վերաբերյալ, երևի թե այնքան լայն հասկացություն է, որ կապել այն երաժշտության բարձրության ու որակի հետ, տեղին չէ:
Ասենք իմ համար ազգային շահ կամ նպատակներ հասկացության մեջ մտնում են բարձրորակ ու մրցունակ կրթական համակարգը, բարձրորակ առողջապահական համակարգը, ազգային անվտանգությունն ու պաշտպանությունը, մարդու իրավունքներն ու հիմնարար ազատությունները հարգելը, արդարացի սոցիալական պաշտպանությունը, մրցակցային տնտեսությունն ու սպառողների շահերի պաշտպանությունը, էկոլոգիան, մշակութային ժառանգության պահպանումը (երաժշտությունը երևի ստեղ ա պետք մտցնել): Հիմա, կարելի է արդյոք էս շատ լայն հասկացությունը ուղղակի կախվածության մեջ դնել երաժշտության որակից ?
Եթե բոլորը վերը նշվածները իրացված են, ապա թե ինչ երաժշտություն են լսում վերնի սաժում, անձամբ իմ համար լրիվ մեկ կլինի: Վերջին հաշվով ամբողջ աշխարհն է հիմա ողողված արաբա-պակիստանա-հնդկական մուղամներով, ու Սթինգի "Անապատի վարդ" երգն էլ Թաթայի "Անապատի արևից" առանձնապես չի տարբերվում:
Էջանիշներ