Հայաստանի և Թուրքիայի միջև երկկողմ հարաբերությունների զարգացման մասին արձանագրություն

[dvgray]

Ահա Ֆայնենշլ Թայմսը գրում է Թուրքիայի հաղթանակ է սա

http://armtoday.info/default.asp?Lan...PagePosition=1

գոռգոռացող վերնագիր է ընդամնեը, իսկ մեջում լրիվ ուրիշ բաներ է գրված
սովորական ժուռնալիստական տրյուկ

[Marduk]

Թույլ կտա գոնե մեր հյուսիսային, արդեն կիսամեռ շրջաններին եկամուտի աղբյուր ունենալ, կոոպերացվելով հարևան քրդական շրջանների հետ:

dvgray

Իսկ հասկանում ես ինչ է նշանակում քրդական շռջանների հետ։
Դա նշանակում դառնալ մի քրդանման մասսա , ավելի ճիշտ բիոմասսա, ոնց որ հայ գյուղացին էր 19-րդ դարում։
Ուրեմն մենք էսքան մեզ ճղինք պատրինք, կռվեցինք, պայքարեցինք, եվրոպա ուզեցինք որ նորից վերադառնանք մեր էն հին կոտրած տաշտակի առա՞ջ։

Ախպեր ջան դրանից հետո էլ ինչ իմաստ ընդանրապես կյանքի մեջ։
Որ ի՞նչ։ Հենա միանգամից իսլամ ընդունենք պրծնենք էլ ինչ ենք մեզ տանջում կոտորում դեմոկրատիա, եվրոպա, մարդու իրավունք ես իմ ինչ;

[dvgray]

dvgray

Իսկ հասկանում ես ինչ է նշանակում քրդական շռջանների հետ։
Դա նշանակում դառնալ մի քրդանման մասսա , ավելի ճիշտ բիոմասսա, ոնց որ հայ գյուղացին էր 19-րդ դարում։
Ուրեմն մենք էսքան մեզ ճղինք պատրինք, կռվեցինք, պայքարեցինք, եվրոպա ուզեցինք որ նորից վերադառնանք մեր էն հին կոտրած տաշտակի առա՞ջ։

Ախպեր ջան դրանից հետո էլ ինչ իմաստ ընդանրապես կյանքի մեջ։
Որ ի՞նչ։ Հենա միանգամից իսլամ ընդունենք պրծնենք էլ ինչ ենք մեզ տանջում կոտորում դեմոկրատիա, եվրոպա, մարդու իրավունք ես իմ ինչ;

շատ հետաքրքիր տրամաբանություն է գիտես՞
ուրեմն մեր գյուղացին, որ մասնավորապես սովետի ժամանակ ու մինչև հիմա ամբողջ Ալագյազում ինտեգրված էր քրդական մասայի հետ, բիոմասա է՞:
Եվրոպան՞ ինչ կապ ունի ոչխար պահելում ընդիմանալու հետ: Ինչ է, Եվրոպայում ոչխար չեն պահում՞

իսլամի մասով,
էտ անցած 1000 տարիների ընթացքում եղել են հայեր, վրացիք, ռսներ ու հույներ… … … որ ընդունել են իսլամ,: Նույն ձևի լիքը արաբ, պարսիկ ու թուրք ընդունել են քրիստոնեւոյթուն կամ բուդիզմ: հետո՞ ինչ: դա՞ ինչ կապ ունի

[Չամիչ]

Իսկ հասկանում ես ինչ է նշանակում քրդական շռջանների հետ։
Դա նշանակում դառնալ մի քրդանման մասսա , ավելի ճիշտ բիոմասսա, ոնց որ հայ գյուղացին էր 19-րդ դարում։
Ուրեմն մենք էսքան մեզ ճղինք պատրինք, կռվեցինք, պայքարեցինք, եվրոպա ուզեցինք որ նորից վերադառնանք մեր էն հին կոտրած տաշտակի առա՞ջ։

Ախպեր ջան դրանից հետո էլ ինչ իմաստ ընդանրապես կյանքի մեջ։
Որ ի՞նչ։ Հենա միանգամից իսլամ ընդունենք պրծնենք էլ ինչ ենք մեզ տանջում կոտորում դեմոկրատիա, եվրոպա, մարդու իրավունք ես իմ ինչ;
__________________

Կներեք իհարկե, որ միջամտում եմ ձեր թեժ զրույցին, բայց մի բան կցանկանաի նշել:
Դարեր շարունակ հայ ազգը ոչխար արածացնող եզդիների հետ է գոյակցում: Ի՞նչ եք առաջարկում, արագ Եվրոինտեգրման համար ազատվե՞նք ազգային այդ փոքրամասնությունից:

[Elmo]

Ասելիքս թեմայի շրջանակներում ավարտվեց, քանի դեռ նորություններ չկան: Եթե պատասխանեմ ինձ ուղղված նոր հարցերին, պետք է կրկնվեմ: Ձեր թույլտվությամբ և ներողամտությամբ դուրս գամ քննարկումներից որպես քննարկման մասնակից, և մասնակեմ բացառապես միայն որպես բաժնի մոդերատոր:
Մինչ նորություններ: ու ոնց ասում էր մեր ինքնակոչ նախագահը՝ Աստված մեզ պահապան:

[Rammstein]

ապեր
թուղթը արժեք ունի, եթե այն արտացոլում է իրականությունը:
եթե չէ, ապա նա թղթի կտոր ա:

dvgray ջան, քեզ ո՞վ տենց բան ասեց: Փաստորեն եթե վաղը Սերժը թուղթ ստորագրի, որ Ղարաբաղը թուրքերինն ա, ապա մենք կարանք չանհանգստանանք հա՞, չէ՞ որ դա իրականությանը չի համապատասխանում: Երեւի կսպասենք, մինչեւ համապատասխանեցվի իրականությանը, մեջի գրածը ի կատար ածվի, հետո կսկսենք անհանգստանալ:

Հիմա պատկերացրա որ քո ասածի պես մեր սերունդները էնքան են հզորանում, որ կարան Ֆրանսիան գրավեն: ինչ ա, Քոչարր ու Շիրակի ստորագրած թղթերին են իրանք նայելու՞

Այո, եթե իրանք չդառնան հոգեբանությամբ թուրք, ապա պիտի հաշվի առնեն բոլոր թղթերը, ու հաշվի նստեն իրենց նախնիների սխալների ու հանցանքների հետ:

[dvgray]

dvgray ջան, քեզ ո՞վ տենց բան ասեց: Փաստորեն եթե վաղը Սերժը թուղթ ստորագրի, որ Ղարաբաղը թուրքերինն ա, ապա մենք կարանք չանհանգստանանք հա՞, չէ՞ որ դա իրականությանը չի համապատասխանում: Երեւի կսպասենք, մինչեւ համապատասխանեցվի իրականությանը, մեջի գրածը ի կատար ածվի, հետո կսկսենք անհանգստանալ:


Այո, եթե իրանք չդառնան հոգեբանությամբ թուրք, ապա պիտի հաշվի առնեն բոլոր թղթերը, ու հաշվի նստեն իրենց նախնիների սխալների ու հանցանքների հետ:

էլի եմ ասում, որ թղթի վրա ֆիքսվում ա էսօրվա ռեալությունները ու որոշակի մոտակա ապագան ա ուրվագծվում, որը ցանկացած պահին կարա չեղյլ հայտարարվի /ու էտ ա շատ վտանգավոր թուրքերի կողմից որ կկատարվի, քանի ո պատմականորեն ըտենց բան շատ ա եղել/:
Ղարաբաղի մասով, որպես ասածիս ապացույց, 21 թվին ստորգրվեց չէ՞ փասթասուղթ, որ Ղարաբաղը ազերիինն ա, բայց դա մեզ խանգարե՞ց որ մի 70 տարի հետ համ Ղարաբաղը գրավենք, համ էլ իրա հարակից տարածքները:
…
թուղթը ընդամնեը արդտացոլում ա ներկա պահը: դրանից մի 50 տարվա հետո բաներ կապել պետք չի: Նույն ռուստ ու գերմանացին մի քանի անգամ իրար հետ պաչ պռոշտի եղան ու "հավերժ" եղբայրության պայմանագրերիր մի տռցակ ստորագրին, բայց մի քանի տարևի հետո իրար էին մորթում 2 համաշխարայնի տարիներին:

[urartu]

Այսօր Թուրքիայի պետնախարար և փոխվարչապետ Քեմիլ Չիչեկը հայտարարել է, որ ստորագրված Արձանագրությունները խորհրդարան կուղարկվեն հաջորդ շաբաթ:

Անադոլու գործակալության հաղորդմամբ` Չիչեկը նշել է, որ երկրի արտաքին գործերի նախարար Ահմեթ Դավութօղլուն Արձանագրությունները խորհրդարանին կներկայացնի հոկտեմբերի 21-ին:

[Չամիչ]

Փաստորեն եթե վաղը Սերժը թուղթ ստորագրի, որ Ղարաբաղը թուրքերինն ա, ապա մենք կարանք չանհանգստանանք հա՞, չէ՞ որ դա իրականությանը չի համապատասխանում: Երեւի կսպասենք, մինչեւ համապատասխանեցվի իրականությանը, մեջի գրածը ի կատար ածվի, հետո կսկսենք անհանգստանալ:

Սրա հետ կապված ևս մեկ դիտարկում:
Վախը ինքնապաշտպանական բնազդ է, որը մարդուն օգնում է պաշտպանվել կյանքին անմիջականորեն վտանգ սպառնացող իրավիճակներում: Նման դեպքերում վախը հիմնավորված է, քանի որ մոբիլիզացնում է ուժերը և բնազդորեն օգնում ելք գտնել վտանգավոր իրավիճակից:

Երբ չկա անմիջական սպառնալիք, բայց մարդը ընկնում է ներշնչանքի գիրկը և սկսում իր անվտանգությանը սպառնացող տարատեսակ երևակայական իրավիճակներ պատկերացնել, ապա այս դեպքում վախը հիմնավորված չէ և հոգեբանության մեջ կոչվում է ֆոբիա:

Եկեք ձերբազատվեքն թուրքաֆոբիայից, փորձենք ավելի շատ վստահել սեփական ուժերին, չկծկվենք ու սպասենք հարվածի: Հիշենք, որ հաջողությունը ժպտում է միայն լավատեսներին:

Վախը լավ խորհդական չէ, եկեք լավատես լինենք, փորձենք համարձակ լինել, այլ ոչ թե տրվենք կործանարար վախերին ու կասկածներին:

Այսուհետ թող թուրքը վախենա մեզնից, այլ ոչ թե մենք թուրքից:

[Rammstein]

Այսուհետ թող թուրքը վախենա մեզնից, այլ ոչ թե մենք թուրքից:

Լրիվ համաձայն եմ:

Վախը ինքնապաշտպանական բնազդ է, որը մարդուն օգնում է պաշտպանվել կյանքին անմիջականորեն վտանգ սպառնացող իրավիճակներում: Նման դեպքերում վախը հիմնավորված է, քանի որ մոբիլիզացնում է ուժերը և բնազդորեն օգնում ելք գտնել վտանգավոր իրավիճակից:

Երբ չկա անմիջական սպառնալիք, բայց մարդը ընկնում է ներշնչանքի գիրկը և սկսում իր անվտանգությանը սպառնացող տարատեսակ երևակայական իրավիճակներ պատկերացնել, ապա այս դեպքում վախը հիմնավորված չէ և հոգեբանության մեջ կոչվում է ֆոբիա:

Հա, վախը վախ, բայց իմ գրածի հետ ի՞նչ կապ ուներ: Ես ինքս ոչ մի թուրքական ազդեցությունից չեմ վախենում, առավել եւս, եթե ինձնից ու ընդհանրապես ժողովրդից ոչինչ կախված չի: Ես միայն գրում եմ, թե ինչից արժե զգուշանալ: Իսկ վախենալ երբեք պետք չի:

Եկեք ձերբազատվեքն թուրքաֆոբիայից, փորձենք ավելի շատ վստահել սեփական ուժերին, չկծկվենք ու սպասենք հարվածի:

Եկեք: Համաձայն եմ, չի կարելի թերագնահատել սեփական ուժերը, բայց չի կարելի նաեւ մեծամտանալ, ու գերագնահատել ուժերը: Բացի դուխից պիտի լինի նաեւ խելք:
Օրինակ` թուրքը ո՛չ դուխ ունի, ո՞չ էլ խելք: Մենք ենք իրանց դուխ տալիս:

Հիշենք, որ հաջողությունը ժպտում է միայն լավատեսներին:

Ճիշտ ա: Դե զատո հայերից լավատես ազգ երեւի թե աշխարհում չկա, նենց ա ստացվել, որ մեր բոլոր խնդրիների լուծումը միայն Աստծու վրա ենք դնում: Դրա համար էլ հայերից հավատացյալ ազգ չկա:

[REAL_ist]

Օրինակ` թուրքը ո՛չ դուխ ունի, ո՞չ էլ խելք:

Էս լուրջ ես ասում ապեր? Թուրքերի նման դիվանագետ մեկ էլ անգլիացիք են:

[urartu]

Սրա հետ կապված ևս մեկ դիտարկում:
Վախը ինքնապաշտպանական բնազդ է, որը մարդուն օգնում է պաշտպանվել կյանքին անմիջականորեն վտանգ սպառնացող իրավիճակներում: Նման դեպքերում վախը հիմնավորված է, քանի որ մոբիլիզացնում է ուժերը և բնազդորեն օգնում ելք գտնել վտանգավոր իրավիճակից:

Երբ չկա անմիջական սպառնալիք, բայց մարդը ընկնում է ներշնչանքի գիրկը և սկսում իր անվտանգությանը սպառնացող տարատեսակ երևակայական իրավիճակներ պատկերացնել, ապա այս դեպքում վախը հիմնավորված չէ և հոգեբանության մեջ կոչվում է ֆոբիա:

Եկեք ձերբազատվեքն թուրքաֆոբիայից, փորձենք ավելի շատ վստահել սեփական ուժերին, չկծկվենք ու սպասենք հարվածի: Հիշենք, որ հաջողությունը ժպտում է միայն լավատեսներին:

Վախը լավ խորհդական չէ, եկեք լավատես լինենք, փորձենք համարձակ լինել, այլ ոչ թե տրվենք կործանարար վախերին ու կասկածներին:

Այսուհետ թող թուրքը վախենա մեզնից, այլ ոչ թե մենք թուրքից:

ապրես Չամիչ ջան, շատ ճիշտ և խելացի մտքեր են, լիովին համամիտ եմ քո հետ

[Չամիչ]

Ճիշտ ա: Դե զատո հայերից լավատես ազգ երեւի թե աշխարհում չկա, նենց ա ստացվել, որ մեր բոլոր խնդրիների լուծումը միայն Աստծու վրա ենք դնում: Դրա համար էլ հայերից հավատացյալ ազգ չկա:

Որքանո՞վ էին տեղին ձեր այս վերջին գրածները: Ոչ ոք չի փորձում Աստծոն խառնել թուրք հայկական դիվանագիտական հարաբերություններ հաստատելու գործընթացին:

Ես ինքս ոչ մի թուրքական ազդեցությունից չեմ վախենում, առավել եւս, եթե ինձնից ու ընդհանրապես ժողովրդից ոչինչ կախված չի: Ես միայն գրում եմ, թե ինչից արժե զգուշանալ: Իսկ վախենալ երբեք պետք չի:

Ինչպե՞ս թե ժողովրդից ոչինչ կախված չէ: Հենց ժողովուրդն է ընկել ներշնչանքի գիրկը, տրվել է վախին, որ թուրքերը գալու են լցվեն Հայաստան և իրենց հոշոտեն:
Դժվարություններից խուսափողը երբեք չի կարող ամրանալ և զորանալ:
Թուրքն էլ մեր դժվարությունն է, դժվարությանը պետք է ընդառաջ գնալ, այլ ոչ թե սահման փակելով հարցը համարել լուծված:

Համաձայն եմ, չի կարելի թերագնահատել սեփական ուժերը, բայց չի կարելի նաեւ մեծամտանալ, ու գերագնահատել ուժերը: Բացի դուխից պիտի լինի նաեւ խելք:

Եթե մենք կարծում ենք, որ ի զորու չենք դիվանագիտական հարաբերություններ ստեղծել մեր հարևան պետության հետ, ապա թերագնահատում ենք մեր ուժերը: Իսկ գերագնահատելու հարց չկա, ուժերը ձեռք են բերվում պայքարի ընթցքում, միայն պայքարի մեջ մտնելով կարող ես գնահատել թե որքան են քո ուժերը:

[dvgray]

Էս լուրջ ես ասում ապեր? Թուրքերի նման դիվանագետ մեկ էլ անգլիացիք են:

Բա Ա՞վստիրան

[Տատ]

Դա կայֆավատի կոչ չէ, այլ շատ ծանր, բայց արժանապատիվ կյանքի որն է սեփական ձեռքով քո ապրուստը հոգալու կոչ:

...և որին երկար ժամանակ ու երկար շունչ է անհրաժեշտ: Մենք հայերս ամեն բան ուզում ենք միանգամից, վարկյանաբար: Բացեցի խանութս՝ երկու ամսից միլիոն շահույթ, ընտրեցի նախագահիս՝ մի շաբաթից կաշառակերությանը չիք, բարձրագույն աշխատավարձ (ընդ որում առանց իմ մասնակցության), ստորագրեցի թուղթը՝ վաղը բացեք խնդրեմ, չստորագրեցի թուղթը՝ դե մի շուտ, ամբողջ աշխարհ, մի ուրիշ լավ բան առաջարկիր: