Քոչարյանին երևի տատս ա ընտրել, Keyboard, ոչ թե դու՛ք (անձամբ քո ընտրությունը չգիտեմ, խոսում եմ ողջ ժողովրդի մասին):keyboard-ի խոսքերից
Մի քանի օր էլ կանցնի ու նախկին բոլոր չինովնիկները կհիշեն թե ինչքան լավն ու բարի են եղել, ինչպես են տքնել իրենց ժողովրդի համար: Կամաց-կամաց սնկի պես կսկսեն գովաբանել ու մեջբերել իրենց արածներն ու չարածները, հույս ունեն կոծկել իրենց վրայի սևն ու վատը ու ցավալին էլ նայա, որ իրանց մոտ դա շատ լավ ստացվումա:
Քոչարյանին են մեղադրում, մի հատ հարցնեմ, իսկ ով իրան ասպարեզ բերեց, ե՞ս:
Էսի նմանա էն բանին, որ էրեխես գարշոկա նստում, հետո որ վերա կենում հանկարց աչքը ընկնումա գարշոկի պարունակությանը նենց զարմացածա նայում, կարծես ինքը դրա հետ հեչ կապ չունի, այլ ես եմ արել
Ուզած քաղաքական գործիչ էլ ունի թե՛ դրական, թե՛ բացասական քայլեր, որոշումներ, գործողություններ: Մասնավորապես Քոչարյանին բերելը Տեր-Պետրոսյանի սխալ կադրային քաղաքականություն էր, ինչն ինքն էլ ա ընդունում:
Բայց հիմա խոսում ենք կոնկրետ հայ-թուրքական հարաբերությունների մասին, ու այո՛, համեմատելը ներկայիս եղածը նախկինի հետ տեղին է:
Ինչ ուզում ես խոսիր, մտածիր և այլն, բայց ուրանալ որ Տեր-Պետրոսյանի ժամանակ արտաքին քաղաքականություն բարձր մակարդակի վրա էր, խիստ սխալ է: Ու փորձիր ռեալ համեմատել: ԻՆչու՞ ես վախենում համեմատությունից, ինչու՞ ես վատ զգում:
Միայն քննադատել նախկիններին, չէ՞:
Կետ առ կետ հիմա բոլորիդ համար պարզ ցույց է տրվում, որ քննադատության թիրախը որպես կանոն սխալ էր:
Մեջբերել
Էջանիշներ