Ինչպես այստեղ (20-25) :Բայց ո՞վ ասաց, որ ասենք շվեյցարական միջին խավը, որ երազում է իր սեփական տնակի մասին, կարող է այդ կրեդիտը ստանալ 2 տարվա աշխատանքից հետոԻսկ դա ահագին թիվ է ու մի տարում կամ 2 հաստատ չես կարող հավաքել300- 500 հազար աշխատավարձով:
Մինչ ամուսնությունը հավաքում են, հետո երկուսով աշխատում մի 5 տարի, հետո երեխա ունենում ու միայն ամուսնու աշխատավարձով ապրում էլի մի 3 տարի, հետո նոր կարող են տուն առնել: Կամ էլ ծնողներն իրենց տան հիպոտեկն են որպես զալոգ տալիս...
Միջին աշխատավարձը 4000-5000, բնակարանի վարձը՝ 1500, ապահովագրությունները (բոլոր) 1500, հարկը՝ տարեկան մի աշխատավարձ, լիքը անկապ բայց պարտադիր ծախսեր, բենզին, մի թոքր արձակուրդային ճանապարհորդություն (կամ էլ չէ), հազիվ ուտելու, կաֆեյի ու հագնվելու բան է մնում: տան գինը՝ 600 000: Մեր վայրերինն եմ ասում, Ցյուրիխ Ժնև՝ կրկնակի:
Մենք 18 տարի է այստեղ ենք միասին, հինգ տարի առաջ էնք գնել մեր տունը(բայց тнище է), ու մեր կյանքի ընթացքում ԵՐԲԵՔ չենք ծածկի ամբողջ պարտքը, երբեք: Մեր տունը բանկինն է: Բայց ամսեկան հիփոթեկն ավելի պակաս է, քան այդ նույն տան վարձը, եթե վարձում ես: Համ էլ երեխաներին ավել գումար կհավաքվի եթե վաճառելու լինեն, որոշ մասը պարտքի թերևս հետ ենք մուծում:
Շուստրիյե կակիյե, մի 7 տարի պիտի ճկռե՞ք, որ մի բանի հասնեք, թե վռազ:
Եթե այդ Էլմոյի ասած ընտանիքային զեղջերն անեն, տեղից կշարժվի անտունությունը
Էջանիշներ