Էլմո, Աննուշկա
Միջանցք, ծեփը թափած պատեր, կոմպեր: Ոնց որ Ֆոլլաութ ընկած լինեմ: Բնազդաբար շոշափում եմ մեջքս՝ հրացան չկա:
Ինչ-որ սիսօդմինային հայացքներով մարդիկ են, ու մարդամեկը, կոմպի հետևը նստած, չար երեխայի հայացքով ինձ ա նայում:
Հետո (նկարներից, իհարկե, արդեն սպասում էի) մի անասելի հնայիչ օրիորդ մոտեցավ, Աննուշկան էր:
Շատ հաճելի զրուցեցինք, սուպերմուտանտներ չխցկվեցին օֆիսՈւրախ եմ, որ ծանոթացա ձեր հետ, մըր լյուզվավ ասած՝ խոխունք, սպասիբո:
Մեջբերել
Էջանիշներ