User Tag List

Ցույց են տրվում 1 համարից մինչև 15 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 156 հատից

Թեմա: Ինչի շուրջ միանալ և ինչ խնդիրներ լուծել

Համակցված դիտում

Նախորդ գրառումը Նախորդ գրառումը   Հաջորդ գրառումը Հաջորդ գրառումը
  1. #1
    Հայ-բանտարկյալ
    Գրանցման ամսաթիվ
    15.01.2009
    Հասցե
    "Հայաստան" Քրեակատարողական Հիմնարկ
    Գրառումներ
    1,842
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Ինչի շուրջ միանալ և ինչ խնդիրներ լուծել

    Բիձա հալա քեզ, որ այսքան ժամանակ ես ծախսել ու երկար, մանրամասն գրել ես: Քարոզչությունը պայքարի գլխավոր բաղադրյալններից մեկն է:
    Մի քանի հարց եմ ուզում տալ, որոնք ինձ համար հասկանալի չեն
    1. Կոնկրետ ինչ գործողություններ պետք է իրականացեն այդ բջիջններ?
    2. Ով և ոնց պետք է համակարգի այդ բջիջների աշխատանքը:
    3. Ինչպես պետք է ստիպեն այդ առանձին բջիջնները, որ Սերժը հեռանա ինչ վերջնական քայլ պետք է անել?
    4. Չես կարծում արդյոք, որ նման առանձին բջիջնների ստեղծումը կթուլացնի և կդժվարացնի պայքարը, քանի որ նման առաձին բջիջներ ճնշելը շատ ավելի հեշտ կլինի քան համախմբված մի մեծ ու հզոր կառույցը.?
    Ես անպայման կնկարագրեմ, թե ինչ հստակ քայլեր է ենթադրում սահմանադրական ճանապարհը: Մինչ այդ մի ուրիշ կարևոր հարցի մասին եմ անդրադառնալ.

    Սուբյետկների ընտրության մասին:
    Ընդիմության առումով լրիվ համաձայն եմ: Կա գլխավոր ստռատեգ` Լևոնը և առանձին կոնկրետ հարցերով զբաղվող կոնկրետ մարդիկ, կան շարքային ակտիվիստներ և այլն: Սա մի ամբողջ օրգանիզմ է, որտեղ ամեն մեկը ունի իր գործը: Ուղեղը կատարում է իր ֆունկացիանները, երիկամները իրենց…Լևոնը չպետք է թռուցիկ բաժանի, քանի որ նրա ֆունկցաին բացարձակ այլ է: Նա շարժման լիդերն է, պայքարի ուղղիներ մշակողը: Լավ թե վատ դա այլ հարց է :Երբ մեկը մտում է ուրիշի գործի մեջ սկսում է թերի կատարել իր սեփական ֆունկացինները, դրանով նվազում է պայքարի արդյունավետությունը:
    Մեր դիմաց կանգած սուբյեկտի առումով, հարգելիս, քեզ հետ համաձայն չեմ:
    Մեր թշնամին Ռոբիկը չի, մեր թշնամին Սերժը չի: Բա ով է??? Մեր թշնամին Ռուսաստանն է ` ավտորիտար, հակադեմոկրատական մի կայսարությունն, որ ամեն գնով թույլ չի տալու որ Հայաստանում ժողովրդավարություն լինի: Ինչ հանճարեղ մոտեցում ուզում ես առաջարկի, ինչ մեթոդ ուզում ես կիրառի խստագույնս պատժվելու է Ռուսաստանի կողմից: Պատժելու լծակնները բազմաթիվ են` սկսած Ղարաբաղյան հարցից, ռազմական ուժ կիրառելուց մինչև տնտեսական: Ցանկացած գործունեյություն բացահայտվելու է արյունով ԿԳԲ-եշնիկ ագենտնների միջոցով`որոնք մեր մեջ են ու մենք դրանց չենք ճանաչում: Դա մի շատ կարևոր ռեսուրս է, որի միջոցով հնարավոր է վերահսկել Հայաստանում ըստ էության ցանկացած ոլորտ: Դրա համար է պահապանողականները էս քանի տարի է արդեն ասում են բացեք էտ անտեր ԿԳԲ-ի արխիվններ, որ ճանաչենք և բացահայտենք մեր ներքին թշնամուն:
    Լևոնը երբ վերադարձավ 2007 թվականին քաղաքական ասպարեզ նա պայքարը դրեց ժողովրդավարական արժեքների վրա ակնկալելով արևմուտքի աջակցությունը: Աջակցությունը ոչ թե ֆինանասական այլ որպես գերտերություն, որ պետք է հակակշռեր Ռուսաստանին` պայքարը ֆիզկակապես չոչնչացնելու համար: Քանի որ դեմոկրատական Հայաստանը դառնում է արևմուտքի դաշնակիցը: Այդ 9 օրը թեժ բանակցություններ էին գնում: Շատ չխորանամ թե ինչի շուրջ: Հետո Քոչարյանին կանչեցին Ռուսաստան: Ասեցին. ախպեր էս Լևոնը վտանգավոր խաղ ա սկսել, սենց որ գնա կարող ա հետո ուշ լինի, գնա ու դրանց սատակցրու: Ու հետդ մի քանի ԿԳԲ-եշնիկ տար որ պռոբլեմ լինի ձեզ կօգնեն էլի…Էկավ` մարտի մեկ արեցին ու արևմուտքը չփորձեց անգամ դրա դեմը առնել, քանի որ Սերժը տվեց այն ինչ չէր տալիս Լևոնը նախագահ դառնալու դեպքում: Սրանով փակվեց պայքարի առաջին փուլը:
    Հետո Լևոնը կտրուկ փոխեց ստրատեգիան` պայքարը դարձրեց ռուսամետ, տվեց երաշխիքներ, որ ինքը ավելի ռուսամետ է քան Սերժը ու պայքարը դրեց ոչ թե իշխանափոխության վրա, այլ քաղաքացիական հասարակություն կերտելու վրա: Մարտի մեկից հետո կարդացեք նրա ելութները` շատ կտրուկ քննադատում է արևմուտքին իսկ Ռուսաստանին միայն գովեստի խոսքեր: Ինչու? Քանի որ այլ ճանապարհ չկա պայքարի, ընդիմության գոյության համար: Ցանկանցած հակառուսական քայլ ,դեմոկրտական ընդմություն և էլի կլինեն շատ ավելի զոհեր: Իսկ այդ դեպքւոմ ինչի համար էր պետք ընդիմությունը? Շատ պարզ…պատրաստելու այն պահին երբ կլուծվի ղարաբաղյան հարցը և այդ ժամանակ ավելի շահեկան, ավելի հզոր պայքարի, որը հնարավորինս արագ դուրս է հանելու այստեղից Ռուսաստանին: Որտեղից գիտեր Լևոնը, որ Ղարաբաղի հարցի լուծումը շատ մոտ է: Քոչարյանը իր երկրորդ նախագահության դաբռոն արևմուքից ստացել էր խոստանալով իր կառավարման վերջում ստորագրել մադրիդայն սկզբունքնների տակ, որ ինչպես հայտնի է հստակ գործողությունների ժամանակացույց է: Օգոստոսյան պատերազմը էլ ավելի նպաստեց այդ գործնթացի արագացմանը և այս անգամ ոչ լեգիտիմ Սերժի վրա ճնշումնները մի քանի անգամ ավելի են: Ըստ էության այստեղ սկսվում է պայքարի երկրոդ փուլը բայց, ոչ թե Սերժի դեմ այլ ի օգուտ Ղարաբաղյան հարցի: Ինչպես? Մոտավոր ասեմ թե ինչ խոսակցություն է եղել:
    Համանախագահնները գալիս են Սերժի մոտ.
    -արա անասուն ստորագրի վերջացնենք:
    -Ախպեր ջան ես ոնց ստորագրեմ տենց թղթի տակ: Ես չեմ կարա Շուշին տամ:
    -արա ոնց չես տա: Անասուն քո պատճառով Ալիևը կարող ա Ռուսաստանին ամբողջ գազը ծախի: Իսկ ինքը Շուշին էլ ա ուզում:
    - Հենց ես տենց բան արեցի Լևոնը ժողովրդին կհանի իմ դեմ ու մի շաբաթում գլուխս կուտեն: Հետո կգա Լևոնը: Ինքը կլինի ժողովրդի ընտրայլը ու ոչ մի երաշխիք չկա որ ինքը տեր կկագնի մեր պայմանավորվածություններին: Ամեն քայլափոխին թքում ա ձեր` արևմուքնի վրա: Գնացեք իրան համոզեք:
    Բրայազն գալիս ա Լևոնի մոտ ասում ա
    -Ախպեր ջան դու համաձայն չէիր, բա մադրիդյան սկզբունքնների հետ?
    - Իհարկ է ոչ…
    - Բա ինչ ես ուզում?
    - Ուզում եմ որ փոխեք սկբունքները? Մենք համաձայն չեն մի քանի կետերի հետ, մասնավորպես Շուշի հարցում:
    - Էտ հնարավոր չի: Մենք ժամանակ չունենք: Ադրբեջանը չի համաձայնվի:
    -Կհամաձայնվի: Ալիևին պատերազմը ավելի քիչ ա պետք քան Սերժին…Ես մինչև սեպտեմբեր կլռեմ: Բայց փոխարեն ազատում եք քաղբանտարկյալններին: Էտ ընթացքում համոզեք փոխեք էտ սկզբունքները ու համոզեք Ալիևին: Մենք` ժողովուրդը երբեք դա չի ընդունի: Իսկ դա նշանակում է դա չլինող բան է…
    -Լավ …

    Հետո գնում են Սերժի մոտ
    -Սերժ քաղբանտարկյալններին ազատում ես: Մենք աչք ենք փակում քաղաքապետարանի ընտրություններին ու քեզ 800 միլլիոն վարկ ենք տալիս լավա? Լևոնը մինչև սեպտեմբեր ձայն չի հանում: Մենք կմտածենք սկզբունքնների վրա…
    -

    Կարող եք ասել որ սա իմ երևակայությունն է, կամ ապատեղեկատվություն …Բայց շատ քիչ ժամանակ անցած Ֆրանսիայի արտգործնախարարությունը հայտարարություն տարածեց որ համանախագահները նոր առաջարկներ են անելու…դա հետո 8 –նյակի հանդիման ժամանակ հաստատեցին նաև նախագահները, ասելով որ պետք է ներկայացվի մադրիդյան սկզբունքնների վերամշակված տարբերակը…
    Այսինքն բարեկամենրս սա հիմա պայքարը դատար չի տվել: Մենք շարունակելու ենք պայքարել հայանպաստ ղարաբաղյան հարցի շուրջ: Եվ մինչև սեպտեմբեր սպասելը ուղղակի հերթական ստրատեգիակն քայլն է…Ով Լևոնը հնարավորություն է ստեղծել այս իրավիճակում օգուտ քաղել Սերժին և Ղարաբաղյան հարցում և տնտեսական: Մարդը լավ շախմատա խաղում էլի…Մենք ապահովվել ենք շարժման պայքարի շարունականությունը և ըստ էության Lևոնը պահում է շարժման այնպիսի ակտիվություն, որ չի ստեղծի Սերժի վրա լրացուցիչ ճնշման առիթ, բայց անհրաժեշտության դեպքում կարող է հետաձգել հարցի լուծումը`որը Արևմուտքի համար չափազանց կարևոր հարց է…
    Երբ կլուծվի Ղարաբաղի հարցը և ռուսաստանը կզրկվի իր գլխավոր մահակից, սահմանները կբացվեն և նորմալ հարաբերություններ կհաստավեն հարևանների հետ, կստեղծվեն առևտրատնտեսական կապեր, կնախագծվեն ստրատեգիական նշանակության խողովակներ և Արևմուքի շահագռգռվածումը չափազնաց մեծ կլինի Ռուսաստանին վերջին հենակետից զրկելը, այդ ժամանակ նպաստավոր պայմաններ կստեղծվեն պայքարի արդեն երրորդ փուլը սկսելը, որի հիմքը նորից կդրվի ժողովրդվարությունը, ռուսական տիրապետությունից ազատվելը, ռուսական զորքերի դուրս բերումը…

  2. #2
    Զամունցի դեմք voter-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.05.2007
    Գրառումներ
    1,512
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Ինչի շուրջ միանալ և ինչ խնդիրներ լուծել

    Բիձա երկար գրառումները ընթեռնլեի լինելու համար ինձանից քեզ խերհուրդ նոր տողից հաճախակի սկսիր գրել եթե թեման, միտքը փոխվում է, կամ այնպես ինչպես պատասխանում էիր իմ գրածներին ամեն մի թեամն առանձին գրառմամբ գրի, թե չէ չի ստացվում տրամադրվել ու երկար կարդալ։

    Բայց այս մի անգամ կարդացի ու ուրախ եմ որ իզուր չէր։

    Տպավորությունս այնպիսին է, որ վաթսունականներին ստեղծված Ազգային միացյալ կուսակցության - Ստեփան Զատիկյան, Պարույր Հայրիկյանի մեթոդների մասին ես խոսում։
    հազարավոր ինքնուրույն գործող դիմադրող մանր սուբյեկտներ, ովքեր իրենց համարձակության, ուժերի, հնարավորությունների չափով դիմադրում են ողջ իշխանական համակարգին: Այսինքն մինչև հաջորդ ընտրություններ ազատություն է տրվում մարդկանց իրենց հնարավորություններով իրավիճակ փոխելու:
    Այդ կտվածքոց հասկանալի է սահմանադրական պայքարի անպտուղ լինելու համոզվածությունը, քանի որ այն տարիներին ԽՍՀՄի սահամանադրությունը չէր կարող օգտագործվել, քանի որ այն բացառում էր իշխանափոխությունը - կոմմունիստները միակ իշխող կուսակցությունն էին։

    Բայց առօրյա հայաստանի պայմաններում սահամանադրությունը ոչ թե բացառում է իշխանափոխույունը, այլ իշխանությունը ամեն կերպ բացառում է սահամանադրության, օրենքի կիրառումը կյանքում։

    Եթե 60ականներին միայն ընդհատակյա պարքարն էր հնարավոր արդյունք բերում, այսօր միայն բաց ու բացահայտողը պիտի լինի։ Պիտի ցույց տրվի գյուղպետից մինչև քաղպետ ու միլպետ ու նախագահի լեգիտիմության բացակայությունը, այլապես ժողովուրդը չի գիտակցի, իսկ եվրոպան չի ընդունի, որ հռչակված ժողովրդավարական սկզբունքները ԹՈԶ փչելու համար են։

    Այսինքն այդ օրենքների ԱՐԺԵՎՈՐՈՒՄԸ, ցույց տալը որ ինչ որ մարդիկ կան որոնք գնահատում են օրենքը ու դրանով հարգանք են ձեռք բերում կստիպի բոլորին հասկանալ, որ իսկաեպս օրենքով ապրելը արժեք է։

    Հայաստանում օրենք հարգող ու օրենքի համար պայքարողը պիտի հերոս դառնա և ոչ թե բաշարող, վռցնող, քցողը....

    Իսկ իշխանություն ունենալ չունենալը օրենքով բոլորի շարժվելու դեպքում կդառնա երկրորդային ու նույնիսկ երրորդային, դրա համար էլ Եվրոպայում իշխող անձերի փոփոխությունից համակարգային ցնցումներ չեն լինում, քանի որ բոլորը գիտեն որն է խաղի կանոնները-օրենքները ու որ ով էլ լինի իշխանությունում կարևորը օրենքները պահպանվեն ու լոխ լավ տի լի...

  3. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Tig (15.07.2009)

  4. #3
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    30.06.2009
    Գրառումներ
    1,593
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Ժպիտ Պատ. Ինչի շուրջ միանալ և ինչ խնդիրներ լուծել

    Մեջբերում voter-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Բիձա երկար գրառումները ընթեռնլեի լինելու համար ինձանից քեզ խերհուրդ նոր տողից հաճախակի սկսիր գրել եթե թեման, միտքը փոխվում է, կամ այնպես ինչպես պատասխանում էիր իմ գրածներին ամեն մի թեամն առանձին գրառմամբ գրի, թե չէ չի ստացվում տրամադրվել ու երկար կարդալ։

    Բայց այս մի անգամ կարդացի ու ուրախ եմ որ իզուր չէր։

    Տպավորությունս այնպիսին է, որ վաթսունականներին ստեղծված Ազգային միացյալ կուսակցության - Ստեփան Զատիկյան, Պարույր Հայրիկյանի մեթոդների մասին ես խոսում։


    Այդ կտվածքոց հասկանալի է սահմանադրական պայքարի անպտուղ լինելու համոզվածությունը, քանի որ այն տարիներին ԽՍՀՄի սահամանադրությունը չէր կարող օգտագործվել, քանի որ այն բացառում էր իշխանափոխությունը - կոմմունիստները միակ իշխող կուսակցությունն էին։

    Բայց առօրյա հայաստանի պայմաններում սահամանադրությունը ոչ թե բացառում է իշխանափոխույունը, այլ իշխանությունը ամեն կերպ բացառում է սահամանադրության, օրենքի կիրառումը կյանքում։

    Եթե 60ականներին միայն ընդհատակյա պարքարն էր հնարավոր արդյունք բերում, այսօր միայն բաց ու բացահայտողը պիտի լինի։ Պիտի ցույց տրվի գյուղպետից մինչև քաղպետ ու միլպետ ու նախագահի լեգիտիմության բացակայությունը, այլապես ժողովուրդը չի գիտակցի, իսկ եվրոպան չի ընդունի, որ հռչակված ժողովրդավարական սկզբունքները ԹՈԶ փչելու համար են։

    Այսինքն այդ օրենքների ԱՐԺԵՎՈՐՈՒՄԸ, ցույց տալը որ ինչ որ մարդիկ կան որոնք գնահատում են օրենքը ու դրանով հարգանք են ձեռք բերում կստիպի բոլորին հասկանալ, որ իսկաեպս օրենքով ապրելը արժեք է։

    Հայաստանում օրենք հարգող ու օրենքի համար պայքարողը պիտի հերոս դառնա և ոչ թե բաշարող, վռցնող, քցողը....

    Իսկ իշխանություն ունենալ չունենալը օրենքով բոլորի շարժվելու դեպքում կդառնա երկրորդային ու նույնիսկ երրորդային, դրա համար էլ Եվրոպայում իշխող անձերի փոփոխությունից համակարգային ցնցումներ չեն լինում, քանի որ բոլորը գիտեն որն է խաղի կանոնները-օրենքները ու որ ով էլ լինի իշխանությունում կարևորը օրենքները պահպանվեն ու լոխ լավ տի լի...
    Հաշվի կառնեմ առաջարկդ, իսկապես մի գուցե պարզեցնի շփումը
    Դու ինձ կամ շատ բիձա ես պատկերացնում, կամ էլ կարդացած /Կարծում ես, թե տեղյակ եմ Չերչիլի բոլոր գործերին, չնայած ես նրան որպես ամենատգետ չէի բնութգրի/:
    Այդպես չէ, սւղղակի մեթոդաբան եմ մասնագիտությամբ, և փորձում եմ գտնել մեթոդական լուծումները: Մեր տարբերությունը դրանում է: Նաև ժամանակին խորացել եմ դեմոկրատիա կոչվածի հիմքային հարցերի մեջ ու մի քիչ այլ ձևով գիտեմ դրա կայացման և գոյատևման պայմանների մասին: Դու մեծ հույսեր ես կապում սուբյեկտներից վեր վերացական արժեքների ներդրման հետ, ես էլ կարծում եմ, որ դա է անհնար: Եթե Լոսում եղել ես, ապա կիմանաս, որ էնտեղ հասած հայերի նոր ալիքի 90 տոկոսը չի մտել ամերիկյան իրականություն: Դա է հիմնական հարցը: Պատրաստի դեմոկրատիա մտած հայը չի ընդունում այդ միջավայրը, չի մերվում նրան, իսկ դու չեղած տեղը դեմոկրատական միջավայրի զարգացում, պարտադրանք ես պատկերացնում:
    Քննարկելիքը շատ ավելի խորքային է, քան սովետի կամ այժմյան քաղաքագիտության ջրի երեսին եղած ակընհայտ դոգմաներն են:
    Եթե կուզենաս, ես պատրաստ եմ տեսական խորքային քննարկման առանց ԼՏՊ, առանց սովետ, կամ որևե այլ լոզունգի:

  5. #4
    Զամունցի դեմք voter-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.05.2007
    Գրառումներ
    1,512
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Ինչի շուրջ միանալ և ինչ խնդիրներ լուծել

    Մեջբերում Բիձա-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Հաշվի կառնեմ առաջարկդ, իսկապես մի գուցե պարզեցնի շփումը
    Դու ինձ կամ շատ բիձա ես պատկերացնում, կամ էլ կարդացած /Կարծում ես, թե տեղյակ եմ Չերչիլի բոլոր գործերին, չնայած ես նրան որպես ամենատգետ չէի բնութգրի/:
    Այդպես չէ, սւղղակի մեթոդաբան եմ մասնագիտությամբ, և փորձում եմ գտնել մեթոդական լուծումները: Մեր տարբերությունը դրանում է: Նաև ժամանակին խորացել եմ դեմոկրատիա կոչվածի հիմքային հարցերի մեջ ու մի քիչ այլ ձևով գիտեմ դրա կայացման և գոյատևման պայմանների մասին: Դու մեծ հույսեր ես կապում սուբյեկտներից վեր վերացական արժեքների ներդրման հետ, ես էլ կարծում եմ, որ դա է անհնար: Եթե Լոսում եղել ես, ապա կիմանաս, որ էնտեղ հասած հայերի նոր ալիքի 90 տոկոսը չի մտել ամերիկյան իրականություն: Դա է հիմնական հարցը: Պատրաստի դեմոկրատիա մտած հայը չի ընդունում այդ միջավայրը, չի մերվում նրան, իսկ դու չեղած տեղը դեմոկրատական միջավայրի զարգացում, պարտադրանք ես պատկերացնում:
    Քննարկելիքը շատ ավելի խորքային է, քան սովետի կամ այժմյան քաղաքագիտության ջրի երեսին եղած ակընհայտ դոգմաներն են:
    Եթե կուզենաս, ես պատրաստ եմ տեսական խորքային քննարկման առանց ԼՏՊ, առանց սովետ, կամ որևե այլ լոզունգի:
    Ախր հենց այդ առաջարկածդ մեթոդները, որ օր ու գիշեր կյանք չտան ամեն անկյունում մարդիկ վատ զգան որ օրենք են խաղտել, համարձակություն ունենան բոլորը դիմադրեն համակարգին վկայում է վերացական-աբստրակտ արժեքների ներդրման մասին։

    Օրենքը նույնպես վերացական արժեք է նա սուբյեկտներից անկախ է ու այդ արժեքը գերակայող դարձնելը հանգեցնում է ժողովրդավարության, խոսքի ազատզության ու ամեն տեսակի անձի պաշտամունքից ձերբազատման։

    Լոսում եղել եմ գիտեմ, որ հայերը իրենց հենց այդ վերացական արժեքները չգնահատելու պատճառով չեն կարողանում ամերիկյան իրականությունում իրենց տեղը գտնել հա ման են գալիս ինչ որ անձանց, որոնց հետ լավ լինելով հույս են դնում որ հարց չեն ունենա։ Արդյունքում բանտերն են լցնում իրենցով փորձելով քցել, ֆռցնել առավել ևս երբ կարծում են լավ կապեր ունեն ու արդեն կարան օրենքի վրա թքած ունենա....

    Սկզբունքայնորեն պայքարի մեթոդի հարցում մենք նույն բանն ենք պնդում - համատարած պայքար ամեն տեղ ու ամենուր, ուղղակի հետագա ՆՊԱՏԱԿԸ «ինչու համար պայքարը պիտի մղվի» քեզ մոտ թվում է թե բացակայում է ու զուտ պայքարը ինքնին արժեք ես համարում ու խիստ ցանկանում ես որ փլվի անկախ նրանից ինչ է գալու տեղը, դրա համար տակից պայքարը բավարար ես համարում։ Կամ ուղղակի միայն մեթոդն, պրոցեսն է հետաքրքիր, գիտականորեն իսկ արդյունքի մասին չես խորհել...

    Իսկ իմ ասածը նույն մեթոդը կոնկրետ նպատակի ժառայեցնելու համար պիտի կիրառվի - օրենքի գերակայության մենթալիտետ ներշնչվի...

    Կարելի է մնալ մեթոդի քննարկման սահմաններում այնպես վերլուծի ներկայացրու։ Առայժմ հենց առաջարկած "համատարած պայքարի" մեթոդն վերլուծենք, օգտակար արդյունք կարծում եմ կտա։ Ինչքան էլ որ արդեն գիտեմ, շատերը խտրնում են վախենում են դրանից առաջին անգամը չէ, որ լսում էմ «պայքար բազմաթիվ ճակատներում անիմաստ է պետք է մի տեղի մեծ ուժով հարվածել»։

    Եթե համատարած պայաքարի մեթոդի հզորությունը հնարավոր լինի հասկացնել լավ կլինի...

  6. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Tig (15.07.2009)

  7. #5
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    30.06.2009
    Գրառումներ
    1,593
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Ինչի շուրջ միանալ և ինչ խնդիրներ լուծել

    Մեջբերում voter-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ախր հենց այդ առաջարկածդ մեթոդները, որ օր ու գիշեր կյանք չտան ամեն անկյունում մարդիկ վատ զգան որ օրենք են խաղտել, համարձակություն ունենան բոլորը դիմադրեն համակարգին վկայում է վերացական-աբստրակտ արժեքների ներդրման մասին։

    Օրենքը նույնպես վերացական արժեք է նա սուբյեկտներից անկախ է ու այդ արժեքը գերակայող դարձնելը հանգեցնում է ժողովրդավարության, խոսքի ազատզության ու ամեն տեսակի անձի պաշտամունքից ձերբազատման։

    Լոսում եղել եմ գիտեմ, որ հայերը իրենց հենց այդ վերացական արժեքները չգնահատելու պատճառով չեն կարողանում ամերիկյան իրականությունում իրենց տեղը գտնել հա ման են գալիս ինչ որ անձանց, որոնց հետ լավ լինելով հույս են դնում որ հարց չեն ունենա։ Արդյունքում բանտերն են լցնում իրենցով փորձելով քցել, ֆռցնել առավել ևս երբ կարծում են լավ կապեր ունեն ու արդեն կարան օրենքի վրա թքած ունենա....

    Սկզբունքայնորեն պայքարի մեթոդի հարցում մենք նույն բանն ենք պնդում - համատարած պայքար ամեն տեղ ու ամենուր, ուղղակի հետագա ՆՊԱՏԱԿԸ «ինչու համար պայքարը պիտի մղվի» քեզ մոտ թվում է թե բացակայում է ու զուտ պայքարը ինքնին արժեք ես համարում ու խիստ ցանկանում ես որ փլվի անկախ նրանից ինչ է գալու տեղը, դրա համար տակից պայքարը բավարար ես համարում։ Կամ ուղղակի միայն մեթոդն, պրոցեսն է հետաքրքիր, գիտականորեն իսկ արդյունքի մասին չես խորհել...

    Իսկ իմ ասածը նույն մեթոդը կոնկրետ նպատակի ժառայեցնելու համար պիտի կիրառվի - օրենքի գերակայության մենթալիտետ ներշնչվի...

    Կարելի է մնալ մեթոդի քննարկման սահմաններում այնպես վերլուծի ներկայացրու։ Առայժմ հենց առաջարկած "համատարած պայքարի" մեթոդն վերլուծենք, օգտակար արդյունք կարծում եմ կտա։ Ինչքան էլ որ արդեն գիտեմ, շատերը խտրնում են վախենում են դրանից առաջին անգամը չէ, որ լսում էմ «պայքար բազմաթիվ ճակատներում անիմաստ է պետք է մի տեղի մեծ ուժով հարվածել»։

    Եթե համատարած պայաքարի մեթոդի հզորությունը հնարավոր լինի հասկացնել լավ կլինի...
    Մտնում ենք իսկապես քննարկման ռեժիմ:
    Օրենքը վերացական արժեք չէ, այն պահպանում է իր ազդեցությունը տվյալ դաշտում, եթե համապատասխանում է դաշտի մեծամասնության արժեհամակարգին: Կենսունակ ազգերի մոտ ռեակցիան շատ արագ է, ամեն մի ոչ մրցունակ, զառամյալ միտք, սուբյեկտ, ձեռնարկ իսկույն դուրս է մղվում ասպարեզից: Չհամապատասխանելու դեպքում այն մերժվում է: Կարևորը հինը, իր կյանքն ապրածը, անիմաստը գնահատելն է և նրանից ժամանակին հրաժարվելը: Կոնսերվատիզմի բացասական կողմը հենց դրանում է: կայանում- անկախ արդյունքներից, կարծրացած ուղեղը անընդունակ է տեսնելու իրական արդյունքը և շարունակում է պաշտպանել եղածը: Մյուս ծայրահեղականությունը դա հեղափոխականությունն է, երբ ամբողջությամբ մերժվում է եղածը և ինչ որ գոյություն չունեցող նորի մասին է բարբաջվում:
    Հայ քաղաքական միտքը լռվել է այս հանգույցում ու չի շարժվում առաջ:
    Այո, ես համարում եմ որ եղածը պետք է փլվի, որ տեղը մի ուրիշը գա: Լավ- վատ կարևոր չէ, կարևորն այն է, որ ռեսուրս լինի հինը փլելու: Սա հեղափոխականություն չի, այլ դեպի առաջ շարժվելու միակ ուղին է: : Միայն այս դեպքում է, որ ամեն նոր իշխանության եկած կիմանա, որ ինքն էլ է փլվելու-եթե դեբիլ եղավ:
    Ի վերջո ոչ թե ես, այլ բնությունն է գտել այս մեխանիզմը – ամեն մի ոչ ադեկվատ գո- պետք է վերանա, և իր տեղը զիջի առավել կենսունակ ձևերին:
    Դու կողմնակից ես, որ հասարակությունը ինչ որ անգո ջերմոցային պայմաններում զարգանա ու հետո վերցնի իշխանությունը: Ես էլ կարծում եմ, որ դա անհնարին է:
    Նա պետք է ընթացքում զարգանա, որպես առանցք ունենալով քաղաքակրթության հասած ժողովուրդների փորձը: Միայն այդ դեպքոււմ է, որ կձևավորվի դեմոկրատիայի պատրաստ և նրան որպես արժեք դիտարկող և ընդունող հասարակություն:
    Այսօր նույնիսկ ամերկյան դեմոկրատիան է դեգրադացվում , որովհետև հին, իր իրավունքները զենքով պաշտպանելու պատրաստ սերնդին փոխարինելու է գալիս անողնաշար, միայն փողով տարված ինֆանտիլ մի սերունդ, որը ընդունակ չէ հասկանալու, թէ ինչ է պետությունը, ազգը, կամ դեմոկրատիան:

  8. #6
    Զամունցի դեմք voter-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.05.2007
    Գրառումներ
    1,512
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Ինչի շուրջ միանալ և ինչ խնդիրներ լուծել

    Մեջբերում Բիձա-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Մտնում ենք իսկապես քննարկման ռեժիմ:
    Օրենքը վերացական արժեք չէ, այն պահպանում է իր ազդեցությունը տվյալ դաշտում, եթե համապատասխանում է դաշտի մեծամասնության արժեհամակարգին: Կենսունակ ազգերի մոտ ռեակցիան շատ արագ է, ամեն մի ոչ մրցունակ, զառամյալ միտք, սուբյեկտ, ձեռնարկ իսկույն դուրս է մղվում ասպարեզից: Չհամապատասխանելու դեպքում այն մերժվում է: Կարևորը հինը, իր կյանքն ապրածը, անիմաստը գնահատելն է և նրանից ժամանակին հրաժարվելը: Կոնսերվատիզմի բացասական կողմը հենց դրանում է: կայանում- անկախ արդյունքներից, կարծրացած ուղեղը անընդունակ է տեսնելու իրական արդյունքը և շարունակում է պաշտպանել եղածը: Մյուս ծայրահեղականությունը դա հեղափոխականությունն է, երբ ամբողջությամբ մերժվում է եղածը և ինչ որ գոյություն չունեցող նորի մասին է բարբաջվում:
    Հայ քաղաքական միտքը լռվել է այս հանգույցում ու չի շարժվում առաջ:
    Այո, ես համարում եմ որ եղածը պետք է փլվի, որ տեղը մի ուրիշը գա: Լավ- վատ կարևոր չէ, կարևորն այն է, որ ռեսուրս լինի հինը փլելու: Սա հեղափոխականություն չի, այլ դեպի առաջ շարժվելու միակ ուղին է: : Միայն այս դեպքում է, որ ամեն նոր իշխանության եկած կիմանա, որ ինքն էլ է փլվելու-եթե դեբիլ եղավ:
    Ի վերջո ոչ թե ես, այլ բնությունն է գտել այս մեխանիզմը – ամեն մի ոչ ադեկվատ գո- պետք է վերանա, և իր տեղը զիջի առավել կենսունակ ձևերին:
    Դու կողմնակից ես, որ հասարակությունը ինչ որ անգո ջերմոցային պայմաններում զարգանա ու հետո վերցնի իշխանությունը: Ես էլ կարծում եմ, որ դա անհնարին է:
    Նա պետք է ընթացքում զարգանա, որպես առանցք ունենալով քաղաքակրթության հասած ժողովուրդների փորձը: Միայն այդ դեպքոււմ է, որ կձևավորվի դեմոկրատիայի պատրաստ և նրան որպես արժեք դիտարկող և ընդունող հասարակություն:
    Այսօր նույնիսկ ամերկյան դեմոկրատիան է դեգրադացվում , որովհետև հին, իր իրավունքները զենքով պաշտպանելու պատրաստ սերնդին փոխարինելու է գալիս անողնաշար, միայն փողով տարված ինֆանտիլ մի սերունդ, որը ընդունակ չէ հասկանալու, թէ ինչ է պետությունը, ազգը, կամ դեմոկրատիան:
    Մոլախոտների խաղհան կազմակերպել հույս դնելով, որ տեղը ինքն իրեն լավ բան կաճի անբնական է։
    Սկզբից պետք է սերմը հայթայթե պատրաստ ունենալ, հետո տարածքը դատարկել ու միանգամից ցանել, թե չէ հա խաղհան ես անելու, փլելու ես ու տեղը նորից ուրիշ մոլախոտներ կաճեն ու անկապ շինություններ կստեղծվեն, ինչպես և հայաստանում արվում է - ձեռի հետ հա սարքում են առանց նախագիծ առանց ճարտարապետական լուծումների, առանց պլանավորման, դրանից էլ ուր նայում ես հավերժ շինարարություն է գնում 10-20 տարի կիսակառույցները ոնց կային նենց էլ շարունակում են մնալ կիսակառույց....

    Բայց սկզբունքայնորեն ես պնդում եմ որ պետք չէ նույնիսկ քանդել եղածը, ապականած հողը վերականգնելու վրա ավելի շատ կտանջվենք, քան սկզբունքայնորեն նոր համակարգ ստեղծելով։ Հաճախակի իմաստ չունի հին կառույցները քանդել եթե ազատ տարածքներ շատ կան ու այնտեղ կարելի է կառուցել ու զարգանալ։ Քաղաքական ոդաշտը ԴԱՏԱՐԿ է, այնտեղ եթե զարգացում տեղի ունենա ու սկսեն առաջանալ հասրակական խմբավորումներ, որոնք առկա օրենքները կկիռարեն, դրանցով կղեկավարվեն, դրնաք կլավացնեն, այդ տարածքում մարդիկ / համախոհները կսկսեն շատանալ ու մի օր ավելին կլինի քան հինը։ Հինն էլ երեխա են մածունա թող ուտեն, կմեկուսացնենք ոչ մեկին չեն խանգարի։

    Նարարարության համար հինը քանդել պարտադիտ պայման չի, ինքը կփտի կորի կգնա...

  9. #7
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    30.06.2009
    Գրառումներ
    1,593
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Ժպիտ Պատ. Ինչի շուրջ միանալ և ինչ խնդիրներ լուծել

    Մեջբերում voter-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Մոլախոտների խաղհան կազմակերպել հույս դնելով, որ տեղը ինքն իրեն լավ բան կաճի անբնական է։
    Սկզբից պետք է սերմը հայթայթե պատրաստ ունենալ, հետո տարածքը դատարկել ու միանգամից ցանել, թե չէ հա խաղհան ես անելու, փլելու ես ու տեղը նորից ուրիշ մոլախոտներ կաճեն ու անկապ շինություններ կստեղծվեն, ինչպես և հայաստանում արվում է - ձեռի հետ հա սարքում են առանց նախագիծ առանց ճարտարապետական լուծումների, առանց պլանավորման, դրանից էլ ուր նայում ես հավերժ շինարարություն է գնում 10-20 տարի կիսակառույցները ոնց կային նենց էլ շարունակում են մնալ կիսակառույց....

    Բայց սկզբունքայնորեն ես պնդում եմ որ պետք չէ նույնիսկ քանդել եղածը, ապականած հողը վերականգնելու վրա ավելի շատ կտանջվենք, քան սկզբունքայնորեն նոր համակարգ ստեղծելով։ Հաճախակի իմաստ չունի հին կառույցները քանդել եթե ազատ տարածքներ շատ կան ու այնտեղ կարելի է կառուցել ու զարգանալ։ Քաղաքական ոդաշտը ԴԱՏԱՐԿ է, այնտեղ եթե զարգացում տեղի ունենա ու սկսեն առաջանալ հասրակական խմբավորումներ, որոնք առկա օրենքները կկիռարեն, դրանցով կղեկավարվեն, դրնաք կլավացնեն, այդ տարածքում մարդիկ / համախոհները կսկսեն շատանալ ու մի օր ավելին կլինի քան հինը։ Հինն էլ երեխա են մածունա թող ուտեն, կմեկուսացնենք ոչ մեկին չեն խանգարի։

    Նարարարության համար հինը քանդել պարտադիտ պայման չի, ինքը կփտի կորի կգնա...
    Ի տարբերություն բուսական դաշտերի մարդկային տարածքները մի քիչ այլ տրամաբանություն ունեն: Մարդկային դաշտը իրենից բարձր այլ բնական էակ, որպես ֆերմեր չունի: Եղածներից մի քանիսը ֆերմեր են աշխատում, մնացածը- բույս:
    Քո պատկերացրածով հայկական մարդկային-բուսական դաշտում հայկական ֆերմեր չկա, և չի էլ լինելու: Դրսից ինչ որ մեկը իր բահ ու քլուգով պետք է գա բեջարի, մենք էլ կամաց-կամաց դառնանք կուլտուրական: Կամ էլ թե չէ օրենքն ինքը ֆերմերն է, ինքն իրեն կկիրառի ու Հայաստանն էս ցեխից կհանի:
    Հասկանում եմ և շատ լուրջ վերաբերվում խնդրին, քանի որ սա է մեր տարակարծությունների արմատը:
    Սկզբունքային վերլուծության համար պարզեցնենք խնդիրը: Գնանք նախնադար, էնտեղից մեզ հայտնի քաղաքակրթական մեծ փոփոխությունները գրանցելով հասկանանք դրանց էությունը: Դա արագ պրոցես է, շատ արագ հետ կգանք կհասնենք մեր օրերը մի քիչ ավելի շատ բան հասկացած: Կփորձեմ խորը հարցերը մի փոքր ազատ-հումորախառն քննարկել, որ տաղտկալի չլինի:
    Նախապես ներող կլինես, եթե քո համար սա մերժված պրիմիտիվիզմ է- գրել էի, թանձրամիտ եմ:

    Նախնադարում, քո նկարագրած տարբեր մարդկային- բուսական դաշտերը աշխարհի տարբեր կետերում սկսեցին ինքնակուլտիվացվել և տարբեր ցիվիլիզացիաներ ստեղծվեցին ըստ ներքին ռեսուրսների: Քանի որ արտաքին խելոքներ չկային, միայն ներքին զոռբաներ էին, իսկույն ստրկատիրություն առաջացավ: Ագրեսիվ երկրները հարևաններին էին հոշոտում, հարիֆներն էլ հոշոտվում, վերանում էին երկրի երեսից: Մարդ էակի էությունն էր սա, որը ղեկավարվում էր առավել բարձր բնական օրենքով- էքսպանսիայի պահանջով:
    Բայց հետաքրքիրն այն էր, որ անկախ արտաքին հաջողություններից, էդ ագրեսսիվներն էլ իրենց ներքին պրոբլեմն ունեին, թէ ով վերցներ հաղթանակի դափնիները՞:
    Հաղթող երկրների ներսում դաժան կռիվ կար ներքին իշխանության համար ևս: Եթե դրսում հարևանին բոլորով էին հոշոտում, ապա ներսում էլ թայֆեքով- իրար: Ժողովուրդն էլ իր մասնակցությունն ուներ այս գործին. Կախված նրանից, թե ինչ դրսի հարևանների հետ պետք է գործ ունենային, ժողովուրդը նեսի իշխանական կռվում օգնում էր տվյալ հարևանության դեմ առավել օգտակար հատկություններ ունեցողներին: Արդյունքում ընդհանուր ջանքերով հաղթում էին կամ շուստրիները, կամ տականքները, կամ անվերջ բարբարոսները:
    Բոլոր իշխանության հասած «բջերը» մի բան ունեին ընդհանուր- խելոք մարդը էդ երկներում հարգվում էր: Մասնագետը, գիտնականը, բանիմաց մարդը էդ երկրի ամենալավ վարձատրվող մարդիկ էին: Կարող է, մեկ -մեկ խելառ բռնապետեր իրենց այդ հենարաններին էլ վառեին, կամ կախեին, բայց հիմնական տրամաբանությունը սա էր:
    Զարմանալի բան է, չէ, Վայրի առաջնորդներն էին երկրներ- կայսրություններ ստեղծում, բայց էդ ամեն ինչի իրական հիմքը, հիմարի համար իբր թե ետին պլան մղված, մարդկային գրագետ- պրպտող միտքն էր: Այսինքն երկիրը զարգանում էր վայրի առաջնորդի, ներսի խելոք գիտնականների, մասնագետների և ընդհանուր առմամբ ագրեսսիվ փիլիսոփայություն ունեցող ժողովրդի շնորհիվ:
    Էքսպանսիայի և ներքին զարգացման այս տրամաբանությունը անկասելի էր, քանի կար հարևան: Երկրի ու նրա ժողովրդի միակ ուշքն ու միտքը եղած հարևանին հոշոտելն էր, բայց հենց որ վերջանում էին հարևանները /սարերի, անանցանելի արգելքների, ծովերի ու օվկիանոսների պատճառով/ ներքին լճացում էր սկսում, -իրարից դժգոհություն, քֆուր, թշնամություն, եղբայրասպանություն:
    Արտաքին թշնամի չկար, որ բռնեին հոշոտեին, ստիպված էին ներսում յոլա գնալ: Ամենաշուտը այս վիճակն իրեն զգացնել տվեց կղզիներում, թերակղզիներում: Քանի որ մինչ հարևաններին լրիվ հոշոտելը ու էդ սահմանափակ տարածքում մենակ մնալը այդ մարդիկ շատ ագրեսիվ փիլիսոփայության տեր էին, մեկուսացվելով ինչ որ մի տարածքում, նրանք սկսում էին իրար կրծել: Ու քանի որ պարզ էր, որ եթե մի լուծում չգնեն- իրար լրիվ կհոշոտեն, մտցնում էին անհատի հավասար իրավունքների պաշտպանության սկզբունքներ: Լիակար չէր դա, բայց էլի բան էր: Հունաստանում քաղաքացիներն ու ստրուկներն իրար հետ լավ էլ յոլա էին գնում, որովհետև այլ ելք չունեին: Թողնենք կոնկրետ օրինակների վերլուծությունը, գանք հասնենք քո գնահատականով տկարամիտ Չերչիլի հայրենիք:
    Այ էդ կզղում մեկուսացումից բացի իրար համընկան մի քանի այլ պարամետրեր ևս- զարգացած տնտեսություն, եգոկենտրոն, հավատացյալ, բայց ագրեսսիվ, իր արժանապատվությունը հարգող անհատը: Մի խոսքով էդ մարդիկ նորից «հայտնաբերեցին» ու կիրառեցին «դավայտե ժիտ դրուժնօ ս կամնեմ զա պազուխոյ» սկզբունքը նոր պառլամենտի ձևով:
    Սկզբում 3 տոկոսը ստացավ քվեարկելու իրավունք: Կամաց-կամաց, երբ տեսան որ որ օրենք ասածը հարգվում է, ու ամեն հաբռգած սատկացվում է հենց տեղում օրենքով ապրող այլոց կողմից, գործերը լավ գնացին: Երկիրը զարգացավ, դուրս եկավ իր սահմաններից ու դարձավ կայսրություն: Այս կայսրությունը տարօրինակ պահվածք որդեգրեց ներսի և դրսի համար: Իր ներսում նա քաղաքակիրթ էր,-ժողովրդավար ու օրինապաշտ, իսկ դրսում նույն նախնադարյան արյունարբու գազանն էր: Ներսի մարդիկ էլ գիտեին այս դուալիզմը ու գտան դրա լուծումն էլ: Մտցրին կրկնակի ստանդարտների հոգեբանությունը, և հարցը մինչև հիմա էդպիսին էլ մնացել է:
    Հետագայում այս մոդելը մտավ աշխարհի այլ, ցամաքային հոգոբանության երկրներ էլ ու սկսվեց կիրառվել զուտ տեսական հիմքերի վրա: Օրինակ գերմանացու հոգեբանության մեջ օրենքը կա, բայց դեմոկրատիան չի եղել, այն նոր է մտել կյանք, որովհետև գերմանական իշխանները մինչը 20 դար իրար հոշոտելով էին զբաղված:
    Օրենքն ու դեմոկրատիան իրար հետ կապ չունեն:
    Օրենք կիրառվում է ցանկացած վայրենի բռնապետի կողմից էլ: Այդ օրենքի ուժով է նա իր բռնապետությունը պահում: Դեկլարատիվ օրենքներ ու իրական աշխատող օրենքներ աշխարհի 90 տոկոս երկրներում էլ կան: Հայաստանում օրենքը 100 տոկոս է դեկլարատիվ:
    Ոչ մի օրենք դեմոկրատիա չի ծնում: Դեմոկրատիա ծնում է ամեն անհատի ինքնագիտակցությունն ու ագրեսսիվությունը: Հավերի մոտ մի միլիարդ տարի էլ մնա, դեմոկրատիա չի ծնվի, իսկ 2 գիշատիչ չնայած իրենց կենադանական սահմանափակ խելքին արդեն կարող են համագործակցել ու կիսել ավարը: Դեմոկրատիան դա լավ իմաստով գիշատիչ մարդու բան է: Այ Հայաստանյան իշխանական վերխուշկի մեջ լավ էլ իրենց ներքին, թայֆայական դեմոկրատիան ունեն: Բոլորի իրավունքներն էլ հարգված են ու պաշտպանված:
    Տարօրինակ չի, որ գեղցի տղերքը շարժվում են վայրի դեմոկրատիայի օրենքներով, իսկ գիտնական ընդիմությունը մնացել է տգետ՞
    Իմ աչքին հեչ էլ տարօրինակ չէ, որովհետև գիտնական ընդիմության մոտ պացիֆիստների ու սահմանափակ մարդկանց գերակշռության շնորհիվ ի սպառ է բացակայում ագրեսսիվությունն ու սեփական արժանապատվությանը տեր կանգնելը- թեկուզ կիրպիչով:
    Մենք ներքին ֆերմերներ ունենք, պետք չի թերագնահատել: Այսօրվա էդ գյադա-գյուդան, հենց որ տեսան մյուսներն էլ իրենց իրավունքին են տեր կանգնել, հանգիստ կգան կհարցնեն- բռատ ջան պրոբլեմ ունես, արի լուծենք: Եթե կիրպիչ վերցնողներն ավելի շատ եղան, կասեն լավ տղերք, դավայ նստենք խոսանք, լեզու գտնենք: Ու այդ լեզուն դեմոկրատիան է լինելու, քանի որ Հայաստանը հիմա լրիվ մեկուսացած կղզի է դարձել ու պատրաստ է դեմոկրատիա ընդունելու, եթե դրան տղամարդավարի պահանջողը և տեր կանգնողը գտնվի:
    Եթե շարունակենք գլխներս կախ, մի թուշին խփելուց հետո մյուսը դեմ անենք, ապա էսքանից հետո էդ գյադեքին մեղադրողն արդեն իդիոտ պետք է համարվի:
    Մեֆ ջան- լսում եմ նաև քեզ:

  10. #8
    Պատվավոր անդամ Mephistopheles-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    25.05.2008
    Գրառումներ
    13,982
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Ինչի շուրջ միանալ և ինչ խնդիրներ լուծել

    Մեջբերում Բիձա-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Մտնում ենք իսկապես քննարկման ռեժիմ:
    Օրենքը վերացական արժեք չէ, այն պահպանում է իր ազդեցությունը տվյալ դաշտում, եթե համապատասխանում է դաշտի մեծամասնության արժեհամակարգին: Կենսունակ ազգերի մոտ ռեակցիան շատ արագ է, ամեն մի ոչ մրցունակ, զառամյալ միտք, սուբյեկտ, ձեռնարկ իսկույն դուրս է մղվում ասպարեզից: Չհամապատասխանելու դեպքում այն մերժվում է: Կարևորը հինը, իր կյանքն ապրածը, անիմաստը գնահատելն է և նրանից ժամանակին հրաժարվելը: Կոնսերվատիզմի բացասական կողմը հենց դրանում է: կայանում- անկախ արդյունքներից, կարծրացած ուղեղը անընդունակ է տեսնելու իրական արդյունքը և շարունակում է պաշտպանել եղածը: Մյուս ծայրահեղականությունը դա հեղափոխականությունն է, երբ ամբողջությամբ մերժվում է եղածը և ինչ որ գոյություն չունեցող նորի մասին է բարբաջվում:
    Հայ քաղաքական միտքը լռվել է այս հանգույցում ու չի շարժվում առաջ:
    Այո, ես համարում եմ որ եղածը պետք է փլվի, որ տեղը մի ուրիշը գա: Լավ- վատ կարևոր չէ, կարևորն այն է, որ ռեսուրս լինի հինը փլելու: Սա հեղափոխականություն չի, այլ դեպի առաջ շարժվելու միակ ուղին է: : Միայն այս դեպքում է, որ ամեն նոր իշխանության եկած կիմանա, որ ինքն էլ է փլվելու-եթե դեբիլ եղավ:
    Ի վերջո ոչ թե ես, այլ բնությունն է գտել այս մեխանիզմը – ամեն մի ոչ ադեկվատ գո- պետք է վերանա, և իր տեղը զիջի առավել կենսունակ ձևերին:
    Դու կողմնակից ես, որ հասարակությունը ինչ որ անգո ջերմոցային պայմաններում զարգանա ու հետո վերցնի իշխանությունը: Ես էլ կարծում եմ, որ դա անհնարին է:
    Նա պետք է ընթացքում զարգանա, որպես առանցք ունենալով քաղաքակրթության հասած ժողովուրդների փորձը: Միայն այդ դեպքոււմ է, որ կձևավորվի դեմոկրատիայի պատրաստ և նրան որպես արժեք դիտարկող և ընդունող հասարակություն:
    Այսօր նույնիսկ ամերկյան դեմոկրատիան է դեգրադացվում , որովհետև հին, իր իրավունքները զենքով պաշտպանելու պատրաստ սերնդին փոխարինելու է գալիս անողնաշար, միայն փողով տարված ինֆանտիլ մի սերունդ, որը ընդունակ չէ հասկանալու, թէ ինչ է պետությունը, ազգը, կամ դեմոկրատիան:
    Բիձա ջան դու քեզ հակասում ես, մեկ գրում ես. "Մյուս ծայրահեղականությունը դա հեղափոխականությունն է, երբ ամբողջությամբ մերժվում է եղածը և ինչ որ գոյություն չունեցող նորի մասին է բարբաջվում:" ու մի երկու տող նետո գրում ես "Այո, ես համարում եմ որ եղածը պետք է փլվի, որ տեղը մի ուրիշը գա: Լավ- վատ կարևոր չէ, կարևորն այն է, որ ռեսուրս լինի հինը փլելու" (փլելու ռեսուրս կա ընգեր, դրան երբեմն ռեսուրս էլ պետք չի… սարքելու ռեսուրսն ա պրոբլեմը) ու հենց անմիջապես հետո էլ ասում ես "Սա հեղափոխականություն չի, այլ դեպի առաջ շարժվելու միակ ուղին է"…… հիմա քո առաջարկը հեղափոխությունից ինչով ա տարբեր… մեկ էս ես ասում մեկ էլ լրիվ ուրիշ բան ...Moving target-ես ընգեր…

    Ապեր դու ձախ ոտովդ ուզում ես աջ ականջդ քորել… հնարավոր ա, բայց բարդ ա

  11. #9
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    30.06.2009
    Գրառումներ
    1,593
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Ինչի շուրջ միանալ և ինչ խնդիրներ լուծել

    Մեջբերում Mephistopheles-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Բիձա ջան դու քեզ հակասում ես, մեկ գրում ես. "Մյուս ծայրահեղականությունը դա հեղափոխականությունն է, երբ ամբողջությամբ մերժվում է եղածը և ինչ որ գոյություն չունեցող նորի մասին է բարբաջվում:" ու մի երկու տող նետո գրում ես "Այո, ես համարում եմ որ եղածը պետք է փլվի, որ տեղը մի ուրիշը գա: Լավ- վատ կարևոր չէ, կարևորն այն է, որ ռեսուրս լինի հինը փլելու" (փլելու ռեսուրս կա ընգեր, դրան երբեմն ռեսուրս էլ պետք չի… սարքելու ռեսուրսն ա պրոբլեմը) ու հենց անմիջապես հետո էլ ասում ես "Սա հեղափոխականություն չի, այլ դեպի առաջ շարժվելու միակ ուղին է"…… հիմա քո առաջարկը հեղափոխությունից ինչով ա տարբեր… մեկ էս ես ասում մեկ էլ լրիվ ուրիշ բան ...Moving target-ես ընգեր…

    Ապեր դու ձախ ոտովդ ուզում ես աջ ականջդ քորել… հնարավոր ա, բայց բարդ ա
    Մեֆ ջան դու շատ էլ լավ հասկանում ես թե ինչի մասին էր գրված-քաղաքակրթության պատմական զարգացման, երբ պատմականորեն հասարակությունները դեմ էին առնում տուպիկի ու պետք է լրիվ նոր բան գտնեին, որը դեռ որևէ մեկը գտած չկար:
    Այ դրանից մի տող ներքև ես հենց նշել եմ, որ հայերը էս 21 դարում լռվել են հին տուպիկի մեջ, քանի որ աշխարհի մյուս կետերում եղածի մասին են անտեղյակ: Գրել եմ, որ էս բռնապետությունը պետք է ջարդել որ տեղը մի նոր բան բուսնի: Ինչ էլ որ բուսնի, աշխարհին արդեն 2000 տարի հայտնի մի բան է բուսնելու, եթե մենք ուրիշներից սովորել և մարդավարի ձևով դեմոկրատիա սերմանել չենք կարողանում:
    Քո սոփեստությունն ու իմ ականջ քորելը իրար չեն բռնում:
    Ես հասկանում եմ, որ քո համար անհարմար թարգետ եմ, բայց փորձիր մի քիչ ավելի լուրջ մոտենալ հարցերին:

  12. #10
    նստած հելած Լեռնցի-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.11.2007
    Հասցե
    ՀԻմա Երևանում, բայց Գորիսից եմ
    Տարիք
    37
    Գրառումներ
    1,099
    Բլոգի գրառումներ
    47
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Ինչի շուրջ միանալ և ինչ խնդիրներ լուծել

    Բաց նամակ ՀԱՅ ՄՏԱՎՈՐԱԿԱՆՈՒԹՅԱՆԸ

    Ո~վ ՀԱՅ ՄՏԱՎՈՐԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ… …Անտե~ր եմ ես` ՀԱՅ ԵՐԻՏԱՍԱՐԴՍ, անտե~ր է ՀԱՅ ժողովուրդը: Եվս մի սերունդ Ձեր աչքի առաջ թուլանում է: Եվս մի սերունդ Ձեր աչքի առաջ մոլորված թափառում է ու նրա գերեզմանը մոլորությունն է:

    Ես դարձել եմ թափառական ու գաղթական, անգործունյա ու անպետք մի արարած և հայացքս հառած երկնքին, ողորմություն եմ խնդրում: Ումից?:

    Հայելին է ծիծաղում վրաս բարբարոսաբար, Չեմ ճանաչում էլ ԻՆՁ…

    Թույլ մի տվեք:
    Ձեր լռությունն ու անիմաբանությունն և նույնսիկ արդեն անգործությունն այսօր գերեզման է ուղարկում ԻՆՁ:

    Հայելին է ծիծաղում վրաս բարբարոսաբար, դիմագծերս ամբողջովին այլանդակվել են և շարունակվում են այլանդակվել …

    Դուք լավ գիտեք, որ ՀԱՅի փրկությունը եղել է, կա և կլինի միայն նրա ստեղծագործ, մտավոր ուժը:

    Չէ որ ՁԵԶ է ուղղված Մեծն բանաստեղծի ուղղերձը` հավաքական ուժի ուղղերձը, քանզի Հայ ժողովուդի միաբանությունը դա ՀԱՅ ՄՏԱՎՈՐԱԿԱՆՈՒԹՅԱՆ միաբանությունն է:

    Թույլ մի տվեք: Ուշքի եկեք: Մեռնում է ՀԱՅի ոգին… Մեռնում ենք ՄԵՆՔ: Անհատ պայքարողներին անհատական գնդակներով կլռեցնեն:

    ՁԵՐ օգնությունն եմ խնդրում, հանեցեք ինձ այս ճահճից, շատ խորն եմ խրված: Աղաչում եմ ՁԵԶ, մեկնեցեք Ինձ ՁԵՐ փրկության Ձեռքը…

    Որպես կանոն, մարդու մասին կարելի է դատել նրանով, թե ինչի վրա է նա ծիծաղում:

  13. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Tig (04.08.2009)

  14. #11
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    30.06.2009
    Գրառումներ
    1,593
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Ժպիտ Պատ. Ինչի շուրջ միանալ և ինչ խնդիրներ լուծել

    Մեջբերում Rammer-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Բիձա հալա քեզ, որ այսքան ժամանակ ես ծախսել ու երկար, մանրամասն գրել ես: Քարոզչությունը պայքարի գլխավոր բաղադրյալններից մեկն է:
    Մի քանի հարց եմ ուզում տալ, որոնք ինձ համար հասկանալի չեն
    1. Կոնկրետ ինչ գործողություններ պետք է իրականացեն այդ բջիջններ?
    2. Ով և ոնց պետք է համակարգի այդ բջիջների աշխատանքը:
    3. Ինչպես պետք է ստիպեն այդ առանձին բջիջնները, որ Սերժը հեռանա ինչ վերջնական քայլ պետք է անել?
    4. Չես կարծում արդյոք, որ նման առանձին բջիջնների ստեղծումը կթուլացնի և կդժվարացնի պայքարը, քանի որ նման առաձին բջիջներ ճնշելը շատ ավելի հեշտ կլինի քան համախմբված մի մեծ ու հզոր կառույցը.?
    Ես անպայման կնկարագրեմ, թե ինչ հստակ քայլեր է ենթադրում սահմանադրական ճանապարհը: Մինչ այդ մի ուրիշ կարևոր հարցի մասին եմ անդրադառնալ.

    Սուբյետկների ընտրության մասին:
    Ընդիմության առումով լրիվ համաձայն եմ: Կա գլխավոր ստռատեգ` Լևոնը և առանձին կոնկրետ հարցերով զբաղվող կոնկրետ մարդիկ, կան շարքային ակտիվիստներ և այլն: Սա մի ամբողջ օրգանիզմ է, որտեղ ամեն մեկը ունի իր գործը: Ուղեղը կատարում է իր ֆունկացիանները, երիկամները իրենց…Լևոնը չպետք է թռուցիկ բաժանի, քանի որ նրա ֆունկցաին բացարձակ այլ է: Նա շարժման լիդերն է, պայքարի ուղղիներ մշակողը: Լավ թե վատ դա այլ հարց է :Երբ մեկը մտում է ուրիշի գործի մեջ սկսում է թերի կատարել իր սեփական ֆունկացինները, դրանով նվազում է պայքարի արդյունավետությունը:
    Մեր դիմաց կանգած սուբյեկտի առումով, հարգելիս, քեզ հետ համաձայն չեմ:
    Մեր թշնամին Ռոբիկը չի, մեր թշնամին Սերժը չի: Բա ով է??? Մեր թշնամին Ռուսաստանն է ` ավտորիտար, հակադեմոկրատական մի կայսարությունն, որ ամեն գնով թույլ չի տալու որ Հայաստանում ժողովրդավարություն լինի: Ինչ հանճարեղ մոտեցում ուզում ես առաջարկի, ինչ մեթոդ ուզում ես կիրառի խստագույնս պատժվելու է Ռուսաստանի կողմից: Պատժելու լծակնները բազմաթիվ են` սկսած Ղարաբաղյան հարցից, ռազմական ուժ կիրառելուց մինչև տնտեսական: Ցանկացած գործունեյություն բացահայտվելու է արյունով ԿԳԲ-եշնիկ ագենտնների միջոցով`որոնք մեր մեջ են ու մենք դրանց չենք ճանաչում: Դա մի շատ կարևոր ռեսուրս է, որի միջոցով հնարավոր է վերահսկել Հայաստանում ըստ էության ցանկացած ոլորտ: Դրա համար է պահապանողականները էս քանի տարի է արդեն ասում են բացեք էտ անտեր ԿԳԲ-ի արխիվններ, որ ճանաչենք և բացահայտենք մեր ներքին թշնամուն:
    Լևոնը երբ վերադարձավ 2007 թվականին քաղաքական ասպարեզ նա պայքարը դրեց ժողովրդավարական արժեքների վրա ակնկալելով արևմուտքի աջակցությունը: Աջակցությունը ոչ թե ֆինանասական այլ որպես գերտերություն, որ պետք է հակակշռեր Ռուսաստանին` պայքարը ֆիզկակապես չոչնչացնելու համար: Քանի որ դեմոկրատական Հայաստանը դառնում է արևմուտքի դաշնակիցը: Այդ 9 օրը թեժ բանակցություններ էին գնում: Շատ չխորանամ թե ինչի շուրջ: Հետո Քոչարյանին կանչեցին Ռուսաստան: Ասեցին. ախպեր էս Լևոնը վտանգավոր խաղ ա սկսել, սենց որ գնա կարող ա հետո ուշ լինի, գնա ու դրանց սատակցրու: Ու հետդ մի քանի ԿԳԲ-եշնիկ տար որ պռոբլեմ լինի ձեզ կօգնեն էլի…Էկավ` մարտի մեկ արեցին ու արևմուտքը չփորձեց անգամ դրա դեմը առնել, քանի որ Սերժը տվեց այն ինչ չէր տալիս Լևոնը նախագահ դառնալու դեպքում: Սրանով փակվեց պայքարի առաջին փուլը:
    Հետո Լևոնը կտրուկ փոխեց ստրատեգիան` պայքարը դարձրեց ռուսամետ, տվեց երաշխիքներ, որ ինքը ավելի ռուսամետ է քան Սերժը ու պայքարը դրեց ոչ թե իշխանափոխության վրա, այլ քաղաքացիական հասարակություն կերտելու վրա: Մարտի մեկից հետո կարդացեք նրա ելութները` շատ կտրուկ քննադատում է արևմուտքին իսկ Ռուսաստանին միայն գովեստի խոսքեր: Ինչու? Քանի որ այլ ճանապարհ չկա պայքարի, ընդիմության գոյության համար: Ցանկանցած հակառուսական քայլ ,դեմոկրտական ընդմություն և էլի կլինեն շատ ավելի զոհեր: Իսկ այդ դեպքւոմ ինչի համար էր պետք ընդիմությունը? Շատ պարզ…պատրաստելու այն պահին երբ կլուծվի ղարաբաղյան հարցը և այդ ժամանակ ավելի շահեկան, ավելի հզոր պայքարի, որը հնարավորինս արագ դուրս է հանելու այստեղից Ռուսաստանին: Որտեղից գիտեր Լևոնը, որ Ղարաբաղի հարցի լուծումը շատ մոտ է: Քոչարյանը իր երկրորդ նախագահության դաբռոն արևմուքից ստացել էր խոստանալով իր կառավարման վերջում ստորագրել մադրիդայն սկզբունքնների տակ, որ ինչպես հայտնի է հստակ գործողությունների ժամանակացույց է: Օգոստոսյան պատերազմը էլ ավելի նպաստեց այդ գործնթացի արագացմանը և այս անգամ ոչ լեգիտիմ Սերժի վրա ճնշումնները մի քանի անգամ ավելի են: Ըստ էության այստեղ սկսվում է պայքարի երկրոդ փուլը բայց, ոչ թե Սերժի դեմ այլ ի օգուտ Ղարաբաղյան հարցի: Ինչպես? Մոտավոր ասեմ թե ինչ խոսակցություն է եղել:
    Համանախագահնները գալիս են Սերժի մոտ.
    -արա անասուն ստորագրի վերջացնենք:
    -Ախպեր ջան ես ոնց ստորագրեմ տենց թղթի տակ: Ես չեմ կարա Շուշին տամ:
    -արա ոնց չես տա: Անասուն քո պատճառով Ալիևը կարող ա Ռուսաստանին ամբողջ գազը ծախի: Իսկ ինքը Շուշին էլ ա ուզում:
    - Հենց ես տենց բան արեցի Լևոնը ժողովրդին կհանի իմ դեմ ու մի շաբաթում գլուխս կուտեն: Հետո կգա Լևոնը: Ինքը կլինի ժողովրդի ընտրայլը ու ոչ մի երաշխիք չկա որ ինքը տեր կկագնի մեր պայմանավորվածություններին: Ամեն քայլափոխին թքում ա ձեր` արևմուքնի վրա: Գնացեք իրան համոզեք:
    Բրայազն գալիս ա Լևոնի մոտ ասում ա
    -Ախպեր ջան դու համաձայն չէիր, բա մադրիդյան սկզբունքնների հետ?
    - Իհարկ է ոչ…
    - Բա ինչ ես ուզում?
    - Ուզում եմ որ փոխեք սկբունքները? Մենք համաձայն չեն մի քանի կետերի հետ, մասնավորպես Շուշի հարցում:
    - Էտ հնարավոր չի: Մենք ժամանակ չունենք: Ադրբեջանը չի համաձայնվի:
    -Կհամաձայնվի: Ալիևին պատերազմը ավելի քիչ ա պետք քան Սերժին…Ես մինչև սեպտեմբեր կլռեմ: Բայց փոխարեն ազատում եք քաղբանտարկյալններին: Էտ ընթացքում համոզեք փոխեք էտ սկզբունքները ու համոզեք Ալիևին: Մենք` ժողովուրդը երբեք դա չի ընդունի: Իսկ դա նշանակում է դա չլինող բան է…
    -Լավ …

    Հետո գնում են Սերժի մոտ
    -Սերժ քաղբանտարկյալններին ազատում ես: Մենք աչք ենք փակում քաղաքապետարանի ընտրություններին ու քեզ 800 միլլիոն վարկ ենք տալիս լավա? Լևոնը մինչև սեպտեմբեր ձայն չի հանում: Մենք կմտածենք սկզբունքնների վրա…
    -

    Կարող եք ասել որ սա իմ երևակայությունն է, կամ ապատեղեկատվություն …Բայց շատ քիչ ժամանակ անցած Ֆրանսիայի արտգործնախարարությունը հայտարարություն տարածեց որ համանախագահները նոր առաջարկներ են անելու…դա հետո 8 –նյակի հանդիման ժամանակ հաստատեցին նաև նախագահները, ասելով որ պետք է ներկայացվի մադրիդյան սկզբունքնների վերամշակված տարբերակը…
    Այսինքն բարեկամենրս սա հիմա պայքարը դատար չի տվել: Մենք շարունակելու ենք պայքարել հայանպաստ ղարաբաղյան հարցի շուրջ: Եվ մինչև սեպտեմբեր սպասելը ուղղակի հերթական ստրատեգիակն քայլն է…Ով Լևոնը հնարավորություն է ստեղծել այս իրավիճակում օգուտ քաղել Սերժին և Ղարաբաղյան հարցում և տնտեսական: Մարդը լավ շախմատա խաղում էլի…Մենք ապահովվել ենք շարժման պայքարի շարունականությունը և ըստ էության Lևոնը պահում է շարժման այնպիսի ակտիվություն, որ չի ստեղծի Սերժի վրա լրացուցիչ ճնշման առիթ, բայց անհրաժեշտության դեպքում կարող է հետաձգել հարցի լուծումը`որը Արևմուտքի համար չափազանց կարևոր հարց է…
    Երբ կլուծվի Ղարաբաղի հարցը և ռուսաստանը կզրկվի իր գլխավոր մահակից, սահմանները կբացվեն և նորմալ հարաբերություններ կհաստավեն հարևանների հետ, կստեղծվեն առևտրատնտեսական կապեր, կնախագծվեն ստրատեգիական նշանակության խողովակներ և Արևմուքի շահագռգռվածումը չափազնաց մեծ կլինի Ռուսաստանին վերջին հենակետից զրկելը, այդ ժամանակ նպաստավոր պայմաններ կստեղծվեն պայքարի արդեն երրորդ փուլը սկսելը, որի հիմքը նորից կդրվի ժողովրդվարությունը, ռուսական տիրապետությունից ազատվելը, ռուսական զորքերի դուրս բերումը…
    Հարգելի Rammer, իմ կարծիքով Հայաստանը շատերի աչքին կախված այդ մարդու խառնվածքից կամ տարածաշրջանային վագր, կամ էլ ահռելի կթու կով է երևում: Ըստ այդ հալյուցինացիայի, մենք կարող ենք կամ տարածաշրջանը կզացնել, կամ էլ ընենց չալաղաջներ ուննք, որ բոլորին BBQ-ի հոտով խելքահան կանենք:
    Ոչ մեկն է, ոչ էլ մյուսը,-, աղքատ, գենոցիդից խաթարված մտածելակերպի մեջ մտած, գավառական ու իրար միս կրծող մի ժողովուրդ ենք, որ կրակն ենք ընկել ես մեզ նվիրված մատնաչափ սար ու ղռի վրա: Այ դա է պատճառը, որ ամբողջ աշխարհում կզած Ռուսաստանը էստեղ գեղական խաղեր է տալիս ու հայ քաղաքական այրերն էլ իրենց մի բանի տեղ դրած դեմքները լրջացրած ման են գալիս:
    Մենք ռուսների համար մանրադրամ ենք ու էդպեսին ենք դարձել ոչ թե ռուսների հզորության, այլ հայ իշխանությունների ոչնչության շնորհիվ: Հայաստանը ամեն մի լծակ ուներ և ունի հենց ռուսներին կզացնելու, ոնց որ նույնիսկ կիրգիզներն են անում, բայց քանի որ մենք հանդուրժել ենք 1996-ի ԼՏՊ ու հետագա տղամարդկանց, ռուսներն էլ էստեղ խոպանչի են աշխատում: Հայաստանը իր տարածքով գերագույն արժեք ունի միայն թուրքերի համար, քանի որ մեկուսացնում է թուրքական էթնոսի արևմտյան հատվածը թուրանից: Եթե մտովի Հայաստանը հանես քարտեզից, թուրանը կդառնա աշխարհի ամենամեծ երկիրը սկսվելով Թուրքիային, ներառելով Սիբիրը մինչև խաղաղ օվկիանոս: Եթե հայ քաղաքական այրերը այս գլոբալ հարցը դարձրել են Ղարաբաղի ինքնորոշման իրավունք, ապա բժիշկները լուրջ անելիքներ ունեն մեզանում: Եթե թուրքական ֆակտորը չլիներ, հիմա Ղարաբաղն էլ, Հայաստանն էլ գոյություն չէին ունենա, որովհետև նման մարդկային պոտենցիալով ու այլրայլ բացասական ռեսուրսներով երկիրը որպես փուշ անելիք չունի Թուրքական կոկորդում: Հայաստանն էլ, Ղարաբաղն էլ ձեռնտու են գերուժերին, և նրանք են պահում իրավիճակը: Ռուսներին դա ամենաշատն է ձեռնտու, ուղղակի նրանք հասկացել են որ գործ ունեն բացարձակ ապուշների հետ, դրա համար էլ Հայաստանին դիտում են որպես վերահսկելի բորդելի:
    Էս վիճակի հասած ազգին վայել չէ նման մեծամտությունը: Եկ իջնենք էդ տեսական թվացյալ բարցունքներից ու մեր տունը մաքրենք, եթե կարող ենք: Արտաքին խաղերով ու անհիմն հաշվարկներով ու հույսերով տարվելը մեզ վերջնականապես կկործանի:
    Քո կենկրետ հարցերին պատասխանել եմ ԴՎ-ի պատասխանում, իսկ դու էլ խոստացել էիր ինձ բացատրեիր, թե ինչ է սահմանադրական պայքարը- սպասում եմ

  15. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Tig (15.07.2009)

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Փիլիսոփայական հարցերի շուրջ բանավեճեր
    Հեղինակ՝ Morpheus_NS, բաժին` Հոգեբանություն և փիլիսոփայություն
    Գրառումներ: 330
    Վերջինը: 30.04.2025, 23:47
  2. Մտորումներ հոգեբանության շուրջ
    Հեղինակ՝ Չամիչ, բաժին` Հոգեբանություն և փիլիսոփայություն
    Գրառումներ: 29
    Վերջինը: 04.05.2016, 23:11
  3. Օգնեք լուծել այս խնդիրը!!!!! Վիդեո քարտ և BIOS
    Հեղինակ՝ ArmCreative, բաժին` Համակարգիչ
    Գրառումներ: 23
    Վերջինը: 31.08.2015, 16:54
  4. Ով կարող է օգնել միանալ ինտերնետին,Նոկիա Ց6 հեռախոսով
    Հեղինակ՝ stepanyanarg, բաժին` Հեռահաղորդակցություն
    Գրառումներ: 9
    Վերջինը: 30.01.2011, 15:30
  5. Քննարկումներ մրցանակաբաշխության շուրջ
    Հեղինակ՝ Adam, բաժին` Ակումբի անցուդարձ
    Գրառումներ: 17
    Վերջինը: 11.04.2008, 15:41

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •