Երնեկ Հայաստանը ի սկզբանե զարգացած լիներ:
Որոշ խնդիրներ թեեւ առաջնահերթ են, բայց դրանց լուծումը երկար ժամանակ է պահանջում: Դրանց լուծմանը սպասել եւ ոչինչ չձեռնարկել անիմաստ է: Իսկ քո նշած առաջնահերթությունների լուծումը ՏՏ-ից դուրս է:
Ծրագրի իրականացումից սպասվող արդյունքերը ինձ դուր եկան:Իհարկե եթե ծրագիրը իրականացվի.ամեն դեպքում ճգնաժամ է, հուսանք ամեն ինչ կանխատեսել են:Արդյունքերը, որ ակնկալվում են, շատ լավն են եւ դրանք կբարձրացնեն ոչ միայն ՀՀ ՏՏ ոլորտի որակը, այլ բիզնեսի գործը կհեշտացնեն շատ հարցերում:
Բացի այդ այս ծրագրի մեջ մի կարեւոր կետ նշվեց. տեղական կազմակերպությունների ակտիվ մասնակցության ապահովումը:Սա կարեւոր է այսօր:
Ամեն դեպքում բարձրի ու տեղեկատվականի տարանջատում են արել, բայց
Ինչու՞ է զավեշտ:
Նոր հեծանիվ հորինել, երբ այն հորինված է, իմաստ չունի: Պետք է ուղղակի սովորել այն ճիշտ օգտագործել: Մենք այս ոլորտում մեծ նվաճումներ ունենք:
Կարծում եմ սա առաջին քայլն է: Հաջորդը պետք է լինի համակարգչից օգտվելու էթիկայի ուսուցումը: Դրա համար կարեւոր է ուսուցման համակարգչայնացումը, ի նկատի ունեմ, քննությունների հանձնում, գրադարանների էլեկտրոնայնացում եւն, իսկ այժմ դպրոցներում պարտադիր դարձննելը համակարգիչը կարեւոր է, որոշ պարտադիր ծրագրերից քննությունների հանձնումը եւս: Ես ինքս դպրոցում ինֆորմատիկա եմ անցել, երբ մեր դպրոցում համակարգիչ չկար, կարելի է ասել չեմ անցել:
Մոսկվան միանգամից չի կառուցվել:
Դիջիթեք, Սեբիթ, սրանք նպաստում են մեր երկրի վարկանիշի բարձրացմանը այս ոլորտում,:Կան նաեւ փոխանակման ծրագրեր, EIF-ը այդ փոխանակաման ծրագրերին աջակցել է: UITE-ն նույնպես: Դա մի երկու տարի առաջ էր, հիմա չգիտեմ՝ այդ ծրագրերը շարունակվում են, թե չէ:
Էջանիշներ