Gayl-ի խոսքերից
Ես Աստվածաշունչ վերջին անգամ ձեռքս վերձրել եմ երկու տարի առաջ,առաջին հիասթափությունս ապրեցի երբ կարդացի Օնանի մասին և այդ հարցը մինչև հիմա ինձ մտահոգում է,հիմա չեմ հավատում Աստծուն,սակայն կցանկանայի հարցիս պատասխան ստանալ:
<<Ով մտքում շնացավ, արդեն շնացավ>> հետաքրքիր է ասված,բայց եթե չեմ սխալվում Աստված ինքն է Օնանին պատվիրում որ եղպոր կնոջից երեխա ունենա,որպեսզի եղպոր սերունդը շարունակվի,սակայն Օնանը հրաժարվում է,ինչպես կբացատրեք եթե հիմա մեկը իր եղպոր կնոջից փորձի երեխա ունենալ դա մեղք կհամարեք,որովհետև «շնանում» է,իսկ այն ժամանակ դա թույլատրվում էր,մի թե Աստված ժամանակի հետ նաև իր մտածելակերպն է փոխում:
Եվս մի հարց առաջացավ:Եթե չեմ սխալվում Քրիստոսը մի այսպիսի առակ է պատմելը որը ի դեպ ես շատ եմ սիրում.«Մի գյուղացի երկու որդի է ունենում,մոտենում է մեծ որդուն և խնդրում որ արտը հնձի,սակայն որդին հրաժարվում է,հետո փոքր որդուն է մոտենում փորքը համաձայնվում է,սակայն օրվա վերջում պարզ է դառնում որ իրականում մեծ որդին է հնձել արտը,այսպիսով ո՞վ հնձեց արտը,մե՞ծը,թե փո՞քրը»:
Հարցը հետևյալն է եթե ասում եք,որ <<Ով մտքում շնացավ, արդեն շնացավ>> ապա ինչպես կարելի է հասկանալ այստեղ ես հակասության եմ հանգում,որովհետև ըստ առակի կարևորը արածդ գործն է,չէ որ կարող է մտքումդ շնանաս սակայն իրականում դա չանես համարելով սխալ արարք,սա ինչպես կբացատրեք:
Կանխավ Շնորհակալ եմ:
Մեջբերել
Էջանիշներ