Քրիստոնեություն vs հեթանոսություն

[Վարպետ]

Մոդերատորական: Թեման զրուցարանի վերածվելու և թեմայից դուրս գրառումների առատության պատճառով ժամանակավորապես փակվում է: Կվերաբացվի համապատասխան մոդերատորական միջամտություններից հետո:

[Monk]

Մոդերատորական։ Թեմայից դուրս, անլուրջ, ոչինչ չասող կամ վեճեր հրահրող էմոցիոնալ գրառումները հիմնականում ջնջվել են: Մնացած գրառումները տեղափոխվել են Հավատու՞մ եք Աստծուն թեմա` հաշվի առնելով այդ գրառումների սերտ կամ հեռավոր կապը վերոնշյալ թեմայի հետ: Ելնելով այն հանգամանքից, որ վերջերս կրոնական թեմաներում հաճախ են դարձել թեմաներից շեղումները, փոխադարձ անհանդուրժողականության դրսևորումները, կոռեկտ և կոմպետենտ քննարկումների մթնոլորտին չնպաստող երևույթները, խնդրում եմ վերացնել դրանք` ադմինիստրատիվ միջամտությունների անհրաժեշտություն չստեղծելու համար

[Mogus]

Հեթանոսներ Ծախում ու ավերումեյին երկիրը!!! Մաս Մաս եին անում!!!!
Քանդում ու փշրում եին ամենինչ. իսկ Քրիստոնեաները հերիք չի որ փրկեցին ազգը հիմաել ծախկացնում ու զարգացնում են տնտեսությունը
Էն գլխիցել սենցա եղել!!!!!!!

Երեմիա: 9
5 Իւրաքանչիւրն այպանում է իր բարեկամին, ճշմարտութիւն չեն խօսում. նրանց լեզուն սովորեց սուտ խօսել։
6 Նրանք զրկանքներ են պարգեւել եւ չեն դադարել կուտակելուց վաշխ վաշխի վրայ եւ նենգութիւն նենգութեան վրայ. նրանք չկամեցան ճանաչել ինձ

Եզեկիէլ, Գլուխ 18
8 իր դրամը փոխ չի տալիս ու տոկոսով յետ չի պահանջում, ձեռք է քաշում անիրաւութիւնից, արդար դատաստան է տեսնում մարդու եւ նրա ընկերոջ միջեւ,
13 անօրէնութիւն է գործել, իր դրամը փոխ է տուել եւ վաշխով ու տոկոսով յետ պահանջել, - այդպիսին, որ այս բոլոր անօրէնութիւններն է գործել, անշուշտ մեռնելու է, եւ նրա արիւնն իր գլխին է գալու։
17 անիրաւութիւնից ձեռք քաշի, վաշխ ու տոկոս չառնի, արդարութիւն գործի, իմ հրամաններով շարժուի, - այդպիսին իր հօր անիրաւութիւնների համար չի՛ մեռնելու, այլ ապրելով ապրելու է։

Книга От Луки > Глава 6 > Стих 34:
И если взаймы даёте тем, от которых надеетесь получить обратно, какая вам за то благодарность? ибо и грешники дают взаймы грешникам, чтобы получить обратно столько же.
Стих 35:Но вы любите врагов ваших, и благотворите, и взаймы давайте, не ожидая ничего; и будет вам награда великая, и будете сынами Всевышнего; ибо Он благ и к неблагодарным и злым.

Книга Псалтирь > Глава 14
Господи! кто может пребывать в жилище Твоем? кто может обитать на святой горе Твоей?....
5) кто серебра своего не отдает в рост и не принимает даров против невинного. Поступающий так не поколеблется вовек.

(Левит) 25:37.
“Серебра своего не давай ему в рост и за лихву не ссужай ему своего хлеба” Вайикра

Իսկ հիմա Վաշխոառուն Կոչվեց Բաժնետեր
http://www.banks.am/am-banks-Converse+Bank.html
Converse Bank
Բանկի բաժնետերերն են.

Հայաստանյաց Առաքելական Սուրբ Եկեղեցի ի դեմս`Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի (ղեկավար` Ն. Ս. Օ. Տ. Տ. Գարեգին Երկրորդ ամենայն Հայոց Կաթողիկոս) (5%):

“Ընդվանսդ Գլոբալ Ինվեսթմենթս” ԷԼԷԼՍԻ (նախագահ` Էդուարդո Էրնեկյան) (95%),

[Nareco]

Ցանկացած քաղաքակիրթ հասարակության մեջ յուրաքանչյուր մարդ ունի խղճի ազատություն, որից հետևում է, որ ամեն մարդ կարող է ազատ ընտրել իր աստծուն: Մարդ կա Հիսուսին ա հավատում, մարդ կա Ալլահին, մարդ էլ կա իր հորը: Էս կոնտեքստում աղանդ հասկացությունը դառնում է հարաբերական ու լրիվ սուբյեկտիվ, և կախված է էն բանից թե կոնկրետ մարդը ինչ հավատք ունի: Պետք չի աղանդին վերաբերվել, որպես ինչ-որ բացասական երևույթի: Նույնիսկ քրիստոնեությունը իր ստեղծման ու կայացման ժամանակ համարվել է հուդդայիզմի աղանդ: Նույնիսկ եթե մի քիչ խոր մտածենք, կնկատենք, որ հենց Հայ առաքելական եկեղեցին ինչ-որ առումով Հայ հեթանոսության աղանդ է ու նրա շարունակությունը:

Անհեթեթություն: ՀԱԵ-ն այդ ի՞նչն է վերցրել, կամ այդ որ գաղափարն է այլ կերպ մեկնաբանել, եթե հենց հեթանոսները դավանում էին բազմաստվածություն: Ես քիչ թե շատ ծանոթ եմ մնացած կրոնների գաղափարներին, ինչ են ընդունում, ինչը ոչ, բայց հեթանոսությունը դիտել կրոն, ոչ մի կերպ չեմ պատկերացնում:

[Արիացի]

Անհեթեթություն: ՀԱԵ-ն այդ ի՞նչն է վերցրել, կամ այդ որ գաղափարն է այլ կերպ մեկնաբանել, եթե հենց հեթանոսները դավանում էին բազմաստվածություն: Ես քիչ թե շատ ծանոթ եմ մնացած կրոնների գաղափարներին, ինչ են ընդունում, ինչը ոչ, բայց հեթանոսությունը դիտել կրոն, ոչ մի կերպ չեմ պատկերացնում:

Նարեկո ջան, երբ ես փոքր էի, աշխարհից շատ բան չէի հասկանում ու երբ իմ մտածելակերպը շատ մակերեսային էր, ինձ էլ էին շատ մարդկանց դատողություններ անհեթեթություն թվում: Դու ճիշտ ես, առաջին հայացքից ինչ կապ ունեն քրիստոնեությունը ու հեթանոսությունը, եթե մեկում մի աստված կա, իսկ մյուսում բազմաթիվ: Բայց եթե մի քիչ խոր մտածես, կհասկանաս, որ կրոնի մեջ էականը հեչ էլ աստվածների քանակը չի, այլ այն թե էդ աստվածը կամ աստվածները ոնց են ներկայացվում: Չեմ ուզում հիմա երկար բարակ բացատրել, թե ես ինչ կապեր եմ տեսնում քրիստոնեության ու հեթանոսության մեջ (հավատա տենց կապեր ես շատ եմ տեսնում): Ասեմ միայն այն, որ քրիստոնեական տոների մեծամասնությունը փոխառնված են հեթանոսությունից ու այլ ձև չէր էլ կարող լինել:

[Second Chance]

Չեմ ուզում հիմա երկար բարակ բացատրել, թե ես ինչ կապեր եմ տեսնում քրիստոնեության ու հեթանոսության մեջ (հավատա տենց կապեր ես շատ եմ տեսնում): Ասեմ միայն այն, որ քրիստոնեական տոների մեծամասնությունը փոխառնված են հեթանոսությունից ու այլ ձև չէր էլ կարող լինել:

Ուզում եմ մի ուղղում մտցնել ոչ թե քրիստոնեական տոները այլ Հայ Առաքելական Եկեղեցու տոները

[Nareco]

Նարեկո ջան, երբ ես փոքր էի, աշխարհից շատ բան չէի հասկանում ու երբ իմ մտածելակերպը շատ մակերեսային էր, ինձ էլ էին շատ մարդկանց դատողություններ անհեթեթություն թվում: Դու ճիշտ ես, առաջին հայացքից ինչ կապ ունեն քրիստոնեությունը ու հեթանոսությունը, եթե մեկում մի աստված կա, իսկ մյուսում բազմաթիվ: Բայց եթե մի քիչ խոր մտածես, կհասկանաս, որ կրոնի մեջ էականը հեչ էլ աստվածների քանակը չի, այլ այն թե էդ աստվածը կամ աստվածները ոնց են ներկայացվում: Չեմ ուզում հիմա երկար բարակ բացատրել, թե ես ինչ կապեր եմ տեսնում քրիստոնեության ու հեթանոսության մեջ (հավատա տենց կապեր ես շատ եմ տեսնում): Ասեմ միայն այն, որ քրիստոնեական տոների մեծամասնությունը փոխառնված են հեթանոսությունից ու այլ ձև չէր էլ կարող լինել:

Արիացի եղբայր, եթե դու այդպես ես մտածում ու այդպիսի «կապեր» ես տեսնում դա քո իրավունքն է: Բայց թե դա ինչքանով է համապատասխանում իրականությանը դա այլ հարց է:

Այսպես. ոչ մի տոն չի վերցվել հեթանոսությունից, ազգային տոնը դա հեթանոսական տոն չէ, այլ բան է որ այն ժամանակ հայերը հեթանոս էին: Այլ այն նորովի է մեկնաբանվել ՀԱԵ-ի կողմից: Օրինակ վերցնենք Վարդավառը, հեթանոսությունը այդ տոնի հիմքում հստակ դնում էր մեծամասամբ սեռահասուն աղջիկ-տղա հարաբերությունները: Սպիտակ, թափանցիկ զգեստներով իրար ջրե'ք, եղած-չեղած բարեմասնությունները երևան, «... ու թո'ղ հորդա անապակ գինին....»: Իսկ քանի որ մենք ՀԻՆ ժողովուրդ ենք, ու շատ ավանդապաշտ, ՀԱԵ-ն չի արգելել իրար ջրելու պրոցեսները, բայց այն մեկնաբանել է յուրովի, առանց որևէ կապի հեթանոսության հետ: Նույն բանն է, որ կապի մեջ դնենք հեթանոսական ատրուշանների տեղը կառուցած եկեղեցիները, խնդիրը միայն ու միայն ազգային ենթագիտակցության մակարդակի, ավանդապաշտության ու սովորույթի մեջ է, իսկ կապ որպես այդպիսին չկա:

[Արիացի]

Արիացի եղբայր, եթե դու այդպես ես մտածում ու այդպիսի «կապեր» ես տեսնում դա քո իրավունքն է: Բայց թե դա ինչքանով է համապատասխանում իրականությանը դա այլ հարց է:

Այսպես. ոչ մի տոն չի վերցվել հեթանոսությունից, ազգային տոնը դա հեթանոսական տոն չէ, այլ բան է որ այն ժամանակ հայերը հեթանոս էին: Այլ այն նորովի է մեկնաբանվել ՀԱԵ-ի կողմից: Օրինակ վերցնենք Վարդավառը, հեթանոսությունը այդ տոնի հիմքում հստակ դնում էր մեծամասամբ սեռահասուն աղջիկ-տղա հարաբերությունները: Սպիտակ, թափանցիկ զգեստներով իրար ջրե'ք, եղած-չեղած բարեմասնությունները երևան, «... ու թո'ղ հորդա անապակ գինին....»: Իսկ քանի որ մենք ՀԻՆ ժողովուրդ ենք, ու շատ ավանդապաշտ, ՀԱԵ-ն չի արգելել իրար ջրելու պրոցեսները, բայց այն մեկնաբանել է յուրովի, առանց որևէ կապի հեթանոսության հետ: Նույն բանն է, որ կապի մեջ դնենք հեթանոսական ատրուշանների տեղը կառուցած եկեղեցիները, խնդիրը միայն ու միայն ազգային ենթագիտակցության մակարդակի, ավանդապաշտության ու սովորույթի մեջ է, իսկ կապ որպես այդպիսին չկա:

Նախ ասեմ, որ ես չեմ պնդել, որ ՀԱԵ-ն հենց հեթանոսության աղանդ է, այլ միայն այն, որ որոշ առումով դա կարելի է տենց համարել: Եվ իմ բառերի ապացույցը հենց դու բերեցիր: Բացատրեմ: Աղանդը հենց այն է, երբ կոնկրետ կրոնի շրջանակներում մի բան մեկնաբանվում է մի ձև ու մի այլ կրոն, որը հենց աղանդն է, էդ նույն բանը վերցնում ու մեկնաբանում է այլ ձև: Քո բերած Վարդավառի օրինակը հենց դա է ցույց տալիս: Այսինքն, հեթանոսության մեջ Վարդավառի սովորույթը մեկնաբանվում էր մի ձև, իսկ ՀԱԵ-ն սովորույթը թողել է նույնը, բայց մեկնաբանել է այլ ձև:

[Monk]

Ուզում եմ մի ուղղում մտցնել ոչ թե քրիստոնեական տոները այլ Հայ Առաքելական Եկեղեցու տոները

Հայ Առաքելական Եկեղեցին երևի իսլամիստական կազմակերպություն է?

[Nareco]

Նախ ասեմ, որ ես չեմ պնդել, որ ՀԱԵ-ն հենց հեթանոսության աղանդ է, այլ միայն այն, որ որոշ առումով դա կարելի է տենց համարել: Եվ իմ բառերի ապացույցը հենց դու բերեցիր: Բացատրեմ: Աղանդը հենց այն է, երբ կոնկրետ կրոնի շրջանակներում մի բան մեկնաբանվում է մի ձև ու մի այլ կրոն, որը հենց աղանդն է, էդ նույն բանը վերցնում ու մեկնաբանում է այլ ձև: Քո բերած Վարդավառի օրինակը հենց դա է ցույց տալիս: Այսինքն, հեթանոսության մեջ Վարդավառի սովորույթը մեկնաբանվում էր մի ձև, իսկ ՀԱԵ-ն սովորույթը թողել է նույնը, բայց մեկնաբանել է այլ ձև:

Արի փաստերը չաղավաղենք: Հայերը մինչև քրիստոնեություն ընդունելը եղել են հեթանոսներ, բայց դա չի նշանակում, որ ունեցած տոները եղել են հեթանոսության ԳԱՂԱՓԱՐԱԿԱՆ տոներ, ոնց ասեմ, օրինակ Սուրբ Սարգսի տոնը դա ազգային տոն չէ, այնպես էլ Վարդավառը հեթանոսական տոն չէ, դա ԱԶԳԱՅԻՆ տոն է: Ասածս այն է, որ հայերը մինչ քրիստոնեությունը ունեին ազգային տոներ հեթանոսական հիմնավորմամբ կամ մեկնաբանմամբ, քրիստոնեությունն ընդունելուց հետո, այդ ԱԶԳԱՅԻՆ տոները ոչ թե մոռացության մատնվեցին, այլ մեկնաբանվեցին քրիստոնեական արժեհամակարգով: Մենք մեր ազգությունը չենք փոխել Արիացի եղբայր, մենք հայ ենք, իսկ ազգայինը երբեք չի մոռացվում: Այնպես որ ազգայինը մի' կապիր հեթանոսության հետ:

[Արիացի]

Արի փաստերը չաղավաղենք: Հայերը մինչև քրիստոնեություն ընդունելը եղել են հեթանոսներ, բայց դա չի նշանակում, որ ունեցած տոները եղել են հեթանոսության ԳԱՂԱՓԱՐԱԿԱՆ տոներ, ոնց ասեմ, օրինակ Սուրբ Սարգսի տոնը դա ազգային տոն չէ, այնպես էլ Վարդավառը հեթանոսական տոն չէ, դա ԱԶԳԱՅԻՆ տոն է: Ասածս այն է, որ հայերը մինչ քրիստոնեությունը ունեին ազգային տոներ հեթանոսական հիմնավորմամբ կամ մեկնաբանմամբ, քրիստոնեությունն ընդունելուց հետո, այդ ԱԶԳԱՅԻՆ տոները ոչ թե մոռացության մատնվեցին, այլ մեկնաբանվեցին քրիստոնեական արժեհամակարգով: Մենք մեր ազգությունը չենք փոխել Արիացի եղբայր, մենք հայ ենք, իսկ ազգայինը երբեք չի մոռացվում: Այնպես որ ազգայինը մի' կապիր հեթանոսության հետ:

Ախր տենց չի կարա լինի, որ ասենք էս տոնը ազգային ա, իսկ մյուսը կրոնական: Մանավանդ հին դարերում, երբ կրոնը ավելի մեծ դեր ուներ մարդու կյանքում ու փաստացի ամեն կրոնական տոն էլ մեկնաբանվում էր, որպես ազգային: Սրա ապացույցն էլ հենց այն է, որ գոյություն չունի միջազգային հեթանոսական կրոն, այսինքն չկա հեթանոսական կրոն, որը դավանեն մի քանի ազգեր: Կան ազգեր, որոնցից յուրաքանչյուրը ունի իր հեթանոսական կրոնը: Էս առումով հեթանոսության ժամանակ, բոլոր տոները, այդ թվում նաև Վարդավառը, հավասարապես և ազգային են, և կրոնական:

Բայց կարող ենք նույնիսկ մի կողմ թողնենք այս փաստը: Հարցը հետևյալն ա. ունենք որևէ երևույթ, կարևոր չի ազգային, քաղաքական, թե կրոնական: Մի կրոնը` հեթանոսությունը այս երևույթին տալիս ա կրոնական ինչ-որ բացատրություն: Կրոնը փոխվում ա, բայց երևույթը մնում ա ու էս նոր կրոնը էդ նույն երևույթին տալիս ա բացատրություն իր գաղափարախոսության տեսակետից: Ինչպես օրինակ կա մի հատ գիրք, անունը աստվածաշունչ: Էդ գիրքը առաքելական քրիստոնյան կարդում ա ու մեկնաբանում մի ձև, իսկ եհովականը կարդում ա ու մեկնաբանում այլ ձև:

[Nareco]

Ախր տենց չի կարա լինի, որ ասենք էս տոնը ազգային ա, իսկ մյուսը կրոնական: Մանավանդ հին դարերում, երբ կրոնը ավելի մեծ դեր ուներ մարդու կյանքում ու փաստացի ամեն կրոնական տոն էլ մեկնաբանվում էր, որպես ազգային: Սրա ապացույցն էլ հենց այն է, որ գոյություն չունի միջազգային հեթանոսական կրոն, այսինքն չկա հեթանոսական կրոն, որը դավանեն մի քանի ազգեր: Կան ազգեր, որոնցից յուրաքանչյուրը ունի իր հեթանոսական կրոնը: Էս առումով հեթանոսության ժամանակ, բոլոր տոները, այդ թվում նաև Վարդավառը, հավասարապես և ազգային են, և կրոնական:

Բայց կարող ենք նույնիսկ մի կողմ թողնենք այս փաստը: Հարցը հետևյալն ա. ունենք որևէ երևույթ, կարևոր չի ազգային, քաղաքական, թե կրոնական: Մի կրոնը` հեթանոսությունը այս երևույթին տալիս ա կրոնական ինչ-որ բացատրություն: Կրոնը փոխվում ա, բայց երևույթը մնում ա ու էս նոր կրոնը էդ նույն երևույթին տալիս ա բացատրություն իր գաղափարախոսության տեսակետից: Ինչպես օրինակ կա մի հատ գիրք, անունը աստվածաշունչ: Էդ գիրքը առաքելական քրիստոնյան կարդում ա ու մեկնաբանում մի ձև, իսկ եհովականը կարդում ա ու մեկնաբանում այլ ձև:

Ո՞նչ չի կարող լինել: Կարող է լինել նաև պետական տոն: Սբ. Սարգսի տոնը կրոնական տոն է, վարդավառը, լախտիներով իրար դաղելը, կոխ բռնելը` ազգային, Գառնո տաճարում Վահագնին զոհ մատուցելը` հեթանոսական, Սահմանադրության օրը` պետական: Բարդ բան չկա:
Նույնն բանն է, որ ասեմ հայոց այբուբենը ստեղծել է ՔՐԻՍՏՈՆՅԱ Մեսրոպ Մաշտոցը, մի' գրիր քրիստոնեական հայերենով: Բայց չէ որ հայոց լեզուն եղել է մինչև գրերի գյուտը, հեթանոսական շրջանում էլ ենք հայերեն խոսել: Դա մեր արյան մեջ է, դա կրոնի հետ կախված չէ, այնպես էլ ազգային տոները: Ուրիշ բան որ տարբեր ժամանակաշրջանում դա յուրովի է մեկնաբանվել: Ասածիս օրինակը` կա հեթանոսական շրջանի տաղեր նվիրված Վարդավառին, այնպես էլ կա քրիստոնեական ժամանակաշրջանում Նարեկացու տաղը` «Գոհար վարդն վառ առեալ...» Այսինքն ազգայինը երբեք չի մոռացվում:

Իսկ Եհովականների, կամ այլ «ականների» Աստվածաշնչի խեղաթյուրումներին չեմ ուզում անդրադառնալ, տեղին համեմատություն չէ: Պլագիատներ ու աղավաղողներ ամեն դարաշրջան ունեցել է:

[Second Chance]

Հայ Առաքելական Եկեղեցին երևի իսլամիստական կազմակերպություն է?

Չէ Մոնկ ջան ի տարբերություն Հայ Առաքելական Եկեղեցու հայտարարություներին ես ինձ թույլ չեմ տա նման պիտակներ կպցնել: Որովհետև վախենում եմ Աստծուց:
Ու թերություններն էլ հույս ունեմ կշտկվեն ժամանակի ընթացքում , որովհետև բոլորն էլ թերի են իսկ կանգնացնողը Տերն է, միայն ցանկություն է պետք:

[Monk]

Չէ Մոնկ ջան ի տարբերություն Հայ Առաքելական Եկեղեցու հայտարարություներին ես ինձ թույլ չեմ տա նման պիտակներ կպցնել: Որովհետև վախենում եմ Աստծուց:
Ու թերություններն էլ հույս ունեմ կշտկվեն ժամանակի ընթացքում , որովհետև բոլորն էլ թերի են իսկ կանգնացնողը Տերն է, միայն ցանկություն է պետք:

Գրառմանդ մեջ կարծես տարբերակված էր քրիստոնեական և Հայ Առաքելական Եկեղեցի հասկացությունները, դրա համար էլ հարցրեցի, Ամինա ջան:
Թերություններն իհարկե կշտկվեն: Ես նույնպես հույս ունեմ և հավատում եմ: Իսկ այդ շտկումն ինքնիրեն չի իրականա, այլ Աստծո զորությամբ և այն նվիրյալ զավակների շնորհիվ, ովքեր ոչ թե թերությունները պատրվակ բռնելով` արդարացնում են իրենց փախուստը Մայր Եկեղեցուց, այլ մնում և պայքարում են թերությունները շտկելու համար, ինչպես հարազատ զավակն է մնում և խնամում հիվանդ ծնողին:

[Second Chance]

Գրառմանդ մեջ կարծես տարբերակված էր քրիստոնեական և Հայ Առաքելական Եկեղեցի հասկացությունները, դրա համար էլ հարցրեցի, Ամինա ջան:

Այստեղ խոսվում էր հին հայկական հեթանոսական տոների մասին, ու տարբերակումը բնական էր որովհետև այդ նույն տոները չէն տոնվում այլ քրիստոնյա երկրներում:

Թերություններն իհարկե կշտկվեն: Ես նույնպես հույս ունեմ և հավատում եմ: Իսկ այդ շտկումն ինքնիրեն չի իրականա, այլ Աստծո զորությամբ և այն նվիրյալ զավակների շնորհիվ, ովքեր ոչ թե թերությունները պատրվակ բռնելով` արդարացնում են իրենց փախուստը Մայր Եկեղեցուց, այլ մնում և պայքարում են թերությունները շտկելու համար, ինչպես հարազատ զավակն է մնում և խնամում հիվանդ ծնողին:

Ու դուք կարծում եք, որ ես ինչ որ մի թերություն տեսնեմ ինձ թույլատրվելու շտկե՞լ այն: Ոչ իհարկե: Բայց վստահ եմ, որ Աստված ունի այդքան զորություն: Որ նաև ազատի այդ բացահայտ թշնամանքից փախած զավակների հանդեպ և որոնք ի դեպ անընդհատ աղոթում են իրենց հիվանդ ծնողի ապաքինման համար