Կարծում եմ արդեն ուշ է, ինչպես պահպանենք մեր լսողությունը, երբ ապրում ենք մի քաղաքում, որտեղ գիշերվա ամենուշ ժամին էլ աղմուկ կա:
Եվ դրա մասին գիտակցում ես միայն այն ժամանակ երբ հայտնվում ես անտառում և խմբակիցներիցդ բավականին հեռու ես գնում:
Պատկերացնում եք մի մարդ 18-րդ դարից միանգամից ընկնի ասենք Երևան, առաջին ռեակցիան կլինի ականջների բռնումը, քանզի նրա համար հիմիկվա սովորական աղմուկը կլինի դժոխային:![]()
Էջանիշներ