անթերի է այն ամենը. ինչ մարդը դեռ չի ապականել։Mephistopheles-ի խոսքերից
իսկ մարդը .այնքանով է անթերի. որ ունի ազատ կամք և ինքն է կատարում իր ընտրությունը։
և իր ՙթերություններով՚հանդերձ է անթերի։
անթերի է այն ամենը. ինչ մարդը դեռ չի ապականել։
իսկ մարդը .այնքանով է անթերի. որ ունի ազատ կամք և ինքն է կատարում իր ընտրությունը։
և իր ՙթերություններով՚հանդերձ է անթերի։
may (26.01.2009), The_only_one (26.01.2009), Սելավի (26.01.2009)
դու էլ չես հասկանում ինչ ես խոսում
առաջարկում եմ քեզ. մի քանի անգամ և շատ դանդաղ կարդաս այն ամենը ինչ ուզում ես հասկանալ։(հուսով եմ կոգնի .եթե ոչ՜ նորից գրիր)
ինչը կարդամ, ցավդ տանեմ, մտքե՞րդ … իր բոլոր թերություններով հանդերձ անթերի՞ է… էս միտքը՞… ՕՔ, ուրեմն կարելի է ասել "իր բոլոր մեղքերով հանդերձ անմեղ է" … "չնայած իր գաճաճ լինելուն, նա բավականին բոյով է"… "իր բոլոր ապուշ մտքերով հանդերձ, շատ խելացի է"…"իր բոլոր դաժանություններով հանդերձ, շատ բարեգութ է"… "կնոջ քաշը մի 10 անգամ գերազանցում է նորմը, բայց նիհար ու գեղեցիկ մարմին ունի"…
արի մարմինները դնենք մի կողմ։Mephistopheles այստես մի բան ասեմ։եթե այս բաժին ես մտել ուղղակի հակառակության նպատակով։կամ. ասենք. եթե ուզում ես որ ինչ որ մեկին գիտելիքներիդ առատությամբ զարմացնել՝պետքէ քեզ խնդրեմ. որ ժամանակս զուր չվատնես։ իսկ եթե իրոք որևէ բան հետաքրքիր է. կամ իրոք հարցական է քեզ համար. սիրով կարող եմ պատասխանել։հիմա անցնենք այն հարցին. թէ ի՞նչ եմ հասկանում ասելով. մարդը անթերի է իր թերություններով հանդերձ։այո հենց այս մարդկային տաղտուկ վիճակով մարդը լիքը թերությունների մեջ է։բայց ողջ հարցը նրանում է .որ Աստված իր գործը կատարյալ անելուց հետո մեզ էլ է տեղ թողել ինքնաարարվելու։ոչ թէ ամեն ինչ ինչպես ասում ենՙծամել դրել է մեր բերանը՚այլ մեզ էլ է ՙծամելու՚ բաժին թողել։ միթէ դու ունենալով անսպառ հնարավորություններ.քո երեխային կդաստիրակեիր ակվարիումային պայմաներումև կսարքեիր կատարյալ հնազանդ և խելոք նաև ՙշառից ու փորձանքից՚հեռու մարդ։ճիշտ չէ արդյոք. որ նրան բաց թողնես կյանք։որ ինքը զանազանի լչարն ու բարին։ նաև քո կյանքով օրինակ լինես նրան։և եթե կյանքի ճանապարհին լինեն սայթաքումներ .ճիշտ կլինի որ որդին հորը ասի որ ՙդու ինձ թերի ես ծնել՚
Կտրուկ, ուշադիր չես կարդում ես գիտելիքի հարց չեմ բարձրացրել, ես տրամաբանության հարց եմ բարձրացրել, սա բանավեճերի հիմքն է…և սա հարցականի տակ դնել պետք չէ
հիմա գանք քո ասածին. հիմա տես ինչ է ստացվում, մարդը եթե մեղք չգործեր լիներ հնազանդ որպիսին աստված էր կամենում, մինչ օրս պիտի ապրեր դրախտում հավերժական կյանքով, բայց քանի որ մեղք գործեց՝ եղավ այն ինչ հիմա է: Բայց երբ կարդում ենք քո գրածը պարզվում է որ աստված այս բոլորը հենց այսպես էլ նախատեսել է, այսինքն մեզ տվել է ընտրություն (ծամելու բան է թողել), և եթե դա այդպես է ուրեմն մարդը մեղք չի գործել ուրեմն պատիժ չպետք է լինի հետևաբար և դժոխք…
ամեն բան իր աճն ու ժամանակն է ունենում։նորից օրինակը բերեմ երեխայի վրա. որ պարզ լինի։ ես հաճախ եդեմի կյանքը համեմատում եմ մանկական տարիքի հետ։այո կարծես թե մանկությունը հենց դրախտ է .առանց հոգսերի և տառապանքների։ և երեխան անընդհատ գտնվում է ծնողի հսկողության տակ։և որքան էլ որ ծանր լինի ծնողի համար.պետք է գա մի ժամանակ որ երեխան մտնի ինքնուրույն կյանք ։կյանք ուղարկելուց էլ. ծնողը պետք է. որ իր պատվիրանները տա իր զավակին։և որքան ուրախ կլինի հայրը .վերջում տեսնի.որ իր որդին պահելով հոր խորհուրդները ճիշտ ու կայացած մարդ է դարձել։ինչ ես կարծում եթե հայրը 2 որդի ունենար և մեկին մեծացներ սեփական հովանու ներքո. իսկ մյուսը իրական կյանքում ընկնել ելնելով հոր ուզած որդին դարձած լիներ։ որ մեկը հոր մոտ ավելի պատիվ ունենալուց կլիներ։
իսկ դժոխքին արժանացածներին այսպես պատկերացրու։ մտնելով ինքնուրոկյն կյանք անառակ որդին ուրանում է հորը .և ավազակների հետ դուրս գալիս սեփական հոր դեմ։
Հակոբ Գեւորգյան (31.01.2009)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Էջանիշներ