Հարբեցողություն

[ihusik]

Ալկոհոլ ընդունելն իմ մոտ այն անիմաստությունների ցուցակում է, որոնք քանի գնում դժվարությամբ եմ հասկանում թե ինչու՞ են մարդիկ դա անում. այդ ցուցակում է նաև ծխելը - մաքուր օդը բուրումնավետ նաև թողած ծուխը ներս քաշել թոքերը ու հետո հետ փչել ու էդ ծխի համար հետո էլ վճարել նույնն էլ խմիչքն է- էդ կյանքից մարդ ինչքա՛ն հիասթափված պետք է լինի, որ էլ բան չլինի տրամադրությունը բարձրացնող, որ ալկոհոլին դիմի ընկերներս լինում է լավ էլ խմում են, բայց դա չի նշանակում, որ ես էլ պետք է էդպես վարվեմ կամ խուսափեմ նրանցից. չէ - բայց դե ճիշտ չեմ համարում ու չեմ ընդօրինակում

Մեկ մեկ էնպես եմ զարմանում մարդ էակի վրա ամեն բան տրվածա մարդուն, որ երջանիկ լինի, բայց նա ամեն բան անում է, որ դրանից խուսափի ու հետո իր արածներն իր ազատ կամքով ու խելքով այնպես է ներկայացնում ու բոխոքում ճակատագրից, որ ինքն երջանիկ չէ, քիչ է մնում մարդ հավատա ու լաց լինի իր այդ վիճակի համար իսկ ավելի ճիշտ հասկանալու դեպքում այդ ամենի պատճառը մի լավ ծիծաղել

Զուր չեն բոլոր ժամանակների Իմաստուններն ասել, որ մարդկային տառապանքի պատճառն ու կյանքի մեծագույն չարիքը՝ չիմացությունն է...

[Chuk]

էդ կյանքից մարդ ինչքա՛ն հիասթափված պետք է լինի, որ էլ բան չլինի տրամադրությունը բարձրացնող, որ ալկոհոլին դիմի

Հետաքրքրիր է, իսկ օրինակ ես կյանքից հիասթափված չեմ ու շատ բարձր տրամադրություն ունենալիս էլ չեմ հրաժարվում լավ գարեջրից:


Ծայրահեղականությունը իմ գնահատմամբ ամենամեծ անիմաստություններից մեկն է: Ալկոհոլն իսպառ մերժելը, ինչպես և ալկոհոլիկ լինելը դասում եմ ծայրահեղությունների շարքում (իրար հակադիր ծայրահեղություններ):

[dvgray]

Քվեարկել եմ "վատ", քանի որ վատ եմ վերաբերվում երբ ես սկսում են հարբելու նշաններ ցույց տալ: Իսկ էտ նշաններից է, որ սկսում եմ շատ խոսալ ու երկար վիճել: Միշտ էլ դրանից հետո, "խելքի" գալուց հետո շատ եմ փոշմանել, որ խմելու չափը անցել եմ:
Ճիշտը մեկ կամ երկու բաժակ խմելն է: Էտքանը հերիք է որ "տաքանաս" ու զգացմունենքրտ սրես : Ավել խմելը իրականում ինքնաթունավորում է /որը արել եմ ու միշտ փոշմանել /

[Դեկադա]

Քվեարկել եմ վատ տարբերակը, քանի-որ հարբեցողություն բառի տակ ես հասկանում եմ հենց չափը անցնելը:
Իհարկե դեմ չեմ մեկ բաժակ խմելուն, բայց կարծես թե հարցման իմաստը դրա մեջ չէր:Չեմ ընդունում, որ պետք է մի քանի բաժակ ալկոհոլ օգտագործի, տրամադրությունը բարձրացնելու համար, որովհետև դրա հետ քանդվում են նաև լեզվի կապիչները// իմ դիտարկումներով էտպես եմ զգացել// ու են ինչը հանրությանը ներկայացնելու չի էտ էլ են «ջրի երես դուրս բերում»:Եվ ահավոր զզվում եմ երբ բուրում են:Մի խոսքով ինքնակայացման հեչ էլ լավ տարբերակ չի:

[Արշակ]

Հարբած վիճակում առիթ եղել եմ Արշակի կողքը լինել և ուրախ եմ, որ ինքը հիմա ասում է, որ ամբախ-զամբախ խոսում եմ, մեծամտանում, կորցնում ինքնատիրապետումս, տարբեր կարգի հիմարություններ անում, վնասում ինձ կամ շրջապատիս, ագրեսիվանում կամ անմեղսունակ դառնում, դառնում թույլ ու անօգնական, վրայիցս տհաճ հոտ է գալիս

Արշ, բացել ա ինձ

Ես հենց սկզբից համոզված էի, որ քեզ բացելույա իմ գրառման վրա, ու սենց բաներ ես գրելու։
Արտ ջան, արխային, դու որ հարբում ես, չես ագրեսիվանում։ Ընդհակառակը լրիվ անշառ, անմեղսունակ ես դառնում ու նույնիսկ հարցնելու դեպքում Ակումբի հոստի գաղտնաբառն ես ասում։

Լավ, մի քիչ ջրիկացա, հիմա էլ մի քանի բառ լուրջ գրեմ:

Ամբողջ խնդիրն այն է, որ սա սխալ կառուցված թեմա, հարցում ու սխալ ընթացք ունեցող քննարկում է:

Արդյո՞ք լավ բան է հարբեցողությունկ: Իհարկե՝ ոչ: Այստեղ երկու կարծիք լինել չի կարող: Բնականաբար դա բացասական երևույթ է, հարբեցողը ըստ էության հիվանդ մարդ:

Բայց արդյո՞ք թեմայում քննարկվում է հարբեցողություն երևույթը: Երիցս ոչ, այստեղ քննարկվում է ալկոհոլն օգտագործելն ընդհանրապես: Մարդիկ կան, որ բացարձակ դեմ են ալկոհոլ օգտագործելուն ու ստացվում է երկու ծայրահեղությունների բախում.
Ծայրահեղություն 1. Հարբեցող
Ծայրահեղություն 2. Ալկոհոլը ընդհանրապես մերժող, քամահրող

Իսկ ցանկացած ծայրահեղություն վատ է: Շատ վատ է:

Չափավոր քանակությամբ ալկոհոլային խմիչք օգտագործելը հարբել չէ: Հազվադեպ հարբելը հարբեցողություն չէ: Ահա սա պետք է լիներ քննարկման ելակետը:

Վերադառնանք ալկոհոլային խմիչքների օգտագործմանը: Շատերն անգամ պնդում են, որ որոշ դեպքերում դա առողջարար է: Ավելին ասեմ, այդպես համարողները ամենևին հարբեցող չեն, որ իրենց արդարացնելու համար ասեն:

Ես չեմ ուզում այս տեսակետներից որևէ մեկը պնդել, բայց.
- Ասում են, որ օրական մեկ բաժակ թթի արաղը օգտակար է ստամոքսի խոց ունեցողների համար,
- Թեյի հետ կոնյակը օգտակար է մրսածության դեպքում,
- Արաղի մեջ խառնած սև ու կարմիր բիբարներ, սխտոր, այդ խմիչքի օգտագործումը նույնպես օգտակար մրսածության դեպքում,
- Ժողովուրդն ասում է, որ օրական մի գավաթ ազնիվ գինի խմելը կյանքն է երկարացնում, այդ գինին ավյուն է,
և այլն:
Ցուցակը կարելի է շարունակել:

Հետևաբար եթե խոսում ենք զուտ ալկոհոլային խմիչքի օգտագործման կարելիության մասին, ապա դա ոչ միայն վատ չէ, այլ երբեմն նույնիսկ լավ է: Եթե խոսենք հարբեցողի ու հարբեցողության մասին, դա լրիվ այլ խոսակցություն է:

Փորձեմ համեմատություն անցկացնել: Ենթադրենք ոչ կանոնակարգված սնունդ ընդունելը կամ բկլիկությունը բացասական երևույթներ են: Բայց դա չի ենթադրում, որ պետք է ասենք. «ուտելը վատ բան է»: Ավելին, եթե երբեմն ինչ-որ մեկը ոչ կանոնակարգված է սնվում կամ բկլիկություն է անում, ապա դա սարսափելի չէ, նորմայի մեջ տեղավորվում է: Միայն այդ երկու սովորությունների հարատևությունն է, որ խիստ բացասական է:

Նույնն էլ ալկոհոլի դեպքում: Ոչ մի վատ բան չկա չափավոր խմիչքի մեջ, որը երբեմն բարձրացնում է տրամադրությունը, երբեմն մրսած ժամանակ տաքացնում, երբեմն լրացուցիչ համարձակություն հաղորդում, հաճելի է խմելը և այլն: Մասնավորապես ես շատ եմ սիրում գարեջուր խմել: Ու դա շատ լավ է: Հրաշալի է: Գարեջուրն էլ չափազանց համեղ ըմպելիք է... ու շատ հաճելի

Արտակ, նախ ես հենց հարբեցողության կամ հարբած լինելու մասին էի խոսում տվյալ թեմայում, այլ ոչ թե ընդհանրապես խմելու։ Բայց դե ընդհանրապես խմելուն էլ եմ դեմ։ Չնայած, իհարկե, քիչ խմելն ու հարբեցողությունը տարբեր բաներ են։
Բայց մյուս կողմից էլ սովորաբար թեկուզ քո ասած չափավոր խմողները ոնց էլ չլինի պատահում է, որ հարբում են։ Արի խոստովանի, որ խմելիս դժվար է չափավորի ու չափն անցնելու սահմանը միշտ տեսնել ու պահել։

Ինչ վերաբերվում է առողջությանը, ժողովուրդը շատ բան կարող է ասել, հատկապես երբ արդարանալու ցանկություն կա։ Նոր բժշկություն պետք չի հայտնագործել։ Վաղուց գիտական բժշկությանը հայտնի փաստ է, որ ալկոհոլային խմիչքների օգտագործումը վնասակար է առողջությանը ցանկացած չափաբաժնով։ Ինչքան շատ օգտագործես՝ էնքան մեծ կլինի վնասը։ Այլ հարց է, որ օրինակ գինու մեջ, հա, օգտակար բաղադրիչներ էլ կան, որ գալիս են խաղողից, բայց ամեն դեպքում, միջի ալկոհոլը վնասակար է։ Իսկ էդ օգտակարը կա խաղողի հյութի, կամ ուղղակի խաղողի մեջ, առանց վնասակար ալկոհոլի։
Ալկոհոլը կիրառվում է բժշկության մեջ, բայց միայն դեղորայքային չափաբաժնով։ Էդ չափաբաժինը կապ չունի խմիչքի առօրյա օգտագործման հետ։
Ինչ վերաբերվում է մրսած ժամանակ տաքացնելուն, նույնիսկ դպրոցական կենսաբանության դասագրքում է գրված, որ ալկոհոլ օգտագործելիս տաքանալու զգացումը խաբկանք է, որն առաջանում է արյունատար անոթների նեղանալու թե լայնանալու (կոնկրետ չեմ հիշում) պատճառով, մինչդեռ այդ դեպքում իրականում մրսելու, ցրտահարվելու ռիսկը մեծանում է։

Ընդհանրապես չխմելը ծայրահեղություն համարելու վերաբերյալ։ Ցանկացած երևույթ ծայրահեղություն կարող է համարվել, եթե վնասակար հետևանքներ է ունենում։ Այսինքն՝ եթե կա ինչ–որ ոսկե միջինը, որից էս կողմ կամ էն կողմ շեղումը վնասակար հետևանքներ է ունենում։ Մինչդեռ չխմելու ոչ մի վնասակար հետևանք չկա։
Ընդհակառակը՝ թեկուզ քո ասած «անվնաս չափավորի» սահմանն անցնելու և առողջությունն ու ինքնատիրապետումը կորցնելու ռիսկը զրոյանում է։ Նորից եմ ասում. թեկուզ «չափավոր» խմողները ոչ միշտ են կարողանում էդ չափավորի սահմանը տեսնել ու չանցնել։

Իսկ ինձ համար չխմելու միակ վնասն էն է, որ ընկերներիս հետ սեղանի շուրջ ուրախանալիս, որ չեմ խմում, չգիտես ինչու նեղվում եք, համոզում, որ խմեմ։

Հ. Գ.
Էս բաժակով էլ խմենք բոլոր խմողների ու չխմողների կենացը։ Խմեցինք…

Բաժակիս մեջ մասուրի սոկ էր

[ihusik]

Հետաքրքրիր է, իսկ օրինակ ես կյանքից հիասթափված չեմ ու շատ բարձր տրամադրություն ունենալիս էլ չեմ հրաժարվում լավ գարեջրից:


Ծայրահեղականությունը իմ գնահատմամբ ամենամեծ անիմաստություններից մեկն է: Ալկոհոլն իսպառ մերժելը, ինչպես և ալկոհոլիկ լինելը դասում եմ ծայրահեղությունների շարքում (իրար հակադիր ծայրահեղություններ):

Հա համամիտ եմ քեզ հետ ինչ որ տեղ, բայց... շատ բայցեր կան ախր գիտես, որ ասես թե մի բաժակ ալկոհոլն վնաս չի սովորաբար մարդիկ մտածում են, որ եթե մեկն վնաս չի ուրեմն երկուսն էլ, տասն էլ վնաս չեն... կամ երբեմն ասում են խմի տրամադրությունդ բարձրանումա, ասում եմ ինչի՞ խմիչքն պետք է իմ տրամադրությունն բացի՞, չէ ես առանց խմիչքի էլ լավ տրամադրություն ունեմ ճիշտ է կարող է անկապ ռաբիզ երաժշտության տակ անկապ չթռվռամ, որովհետև իմ սրտով չի դա ի տարբերություն ալկոհոլի որոշակի քանակ ընդունած մարդու, որն լսում է միայն արդեն խլացնող երաժշտությունն միայն ու անկախ իրենից թռվռում ցանկացած աղմուկ հանդիսացող երաժշտություն կոչեցյալի տակ իսկ տրամադրություն բարձրանալն հասկանում եմ ինչի վրա է հիմնված. նա ոչ թե ուրախություն է տալիս մարդուն, այլ հաճույքի զգացում կամ այլ կերպ ասած բորբոքում է մարդու էության ցածրագույն, զգայական, հաճույքի մարմինն, ոլորտն ու դրդում նրան նմանատիպ բազում հաճույքներին ու փնտրում ելքեր դրանց բավարարման, որի համար էլ հոգևորին առաջնություն տվող մարդը գիտակցաբար հրաժարվում է դրանից։ Ըստ էության զգայական այդ մարմինն էլ չլինելով կառավարելի մարդու համար հենց այդ մարմինն էլ գերիշխում և կառավարում է մարդուն և ալկոհոլի կիրառումն էլ ավելի ուժեղացնում այդ ոլորտն ու դարձնում էլ ավելի անկառավարելի (խոսքս աստրալ մարմնի մասին է)։

Նոր տեսա Արշակի գրառումը մասնավորապես ուզում եմ իրեն գրած չափն չպահելու մասին ավելացնեմ. գիտե՞ք ինչու են հարբեցողներն ալկոհոլ խմելու չափն հաճախ անցնում - որովհետև վախենում են հանկարծ չափից քիչ խմած լինեն դե ամոթ է կարող էին էլի չափի մեջ խմեին ու հանկարծ քիչ խմեն

[Taurus]

... Ես անձամբ, չեմ կարողանում լիարժեքորեն շփվել հարբած մարդու հետ: Հա, կարող ա խոսամ, կատակեմ, բայց ինչ ասես մի մարդու, որի գիտակցությունը մթնած է, որը լավ չի պատկերացնում, թե շուրջն ինչ է կատարվում:

Իսկ ինչ գիտես? կարող ա հակառակն ա, պիտի խմես որ աչքերտ բացվի

իսկ ես անկեղծ ասած սիրում եմ երբ տղեն գինովցած է լինում,պարզա առիթից առիթ,նենց հավեսա կարաս հանգիստ խոսացնես ու ինքն էլ անկեղծ պատասխանումա քո բոլոր հարցերին,անկաշկանդ,շատ բաներ խոստովանում ա,երբ չէր խոստովանի սթափ վիճակում,միխոսքով հավեսա,եթե համ ու հոտովա,

Հա բայց ինչ վատ բան կա հարբելու մեջ, եթե ասենք հաճախակի բնույթ չի կրում ու հետաքրքիր շրջապատ կա?
...

Դուք իրար հետ գնացեք խմեք խոսեք ուրախացեք

[Ուրվական]

Իսկ ինչ գիտես? կարող ա հակառակն ա, պիտի խմես որ աչքերդ բացվի

Տենց բան չկա, անհնար ա, որ մարդ ավելի շատ մտածի, հասկանա, ըմբռնի խմած վիճակում, քան թե նորմալ վիճակում, բացառված ա:

[Chuk]

Արտակ, նախ ես հենց հարբեցողության կամ հարբած լինելու մասին էի խոսում տվյալ թեմայում, այլ ոչ թե ընդհանրապես խմելու։

Բոլորովին ցանկություն չունեմ այս թեմայում շատ ծավալվելու (թեև գուցե այս սխալ քվեարկությունն ու քննարկման սխալ ընթացքը ստիպի նորից անդրադառնալ), քանի որ տեսակետս շարադրել եմ վերևում ու ավելացնելու ոչինչ չունեմ: Ուղղակի ասեմ, որ հակառակն ուղղակի չկարողացաք ներկայացնել... ինչևէ Արշ ջան, ուղղակի ուզում եմ նկատել, որ դու քվեարկել ես «Ընդհանրապես դեմ եմ խմելուն» տարբերակի օգտին

[Արշակ]

ինչևէ Արշ ջան, ուղղակի ուզում եմ նկատել, որ դու քվեարկել ես «Ընդհանրապես դեմ եմ խմելուն» տարբերակի օգտին

Հետո՞ ինչ։ Բայց գրառմանս հարբեցողութան մասին եմ գրել ու հենց հարբեցողություն բառն եմ օգտագործել, այլ ոչ թե ընդհանրապես խմելը։

[Chuk]

Հետո՞ ինչ։ Բայց գրառմանս հարբեցողութան մասին եմ գրել ու հենց հարբեցողություն բառն եմ օգտագործել, այլ ոչ թե ընդհանրապես խմելը։

Դե ես էլ շարունակում եմ պնդել որ այս քննարկումը աբսուրդ է:
Նորից բացատրեմ թե ինչի:
Եթե հարբեցողությունն ենք քննարկում, ապա ճիշտն ասած այս քննարկման կարիքը չկա: Անգամ հարբեցողները քո ասածները կասեն (գյուտ չես արել, բոլորին հայտնի ճշմարտություններ ես շարադրել), այլ կերպ ասած քննարկման նյութ այստեղ չկա, ինչի՞ մասին է խոսքը:
Բայց ամբողջ խնդիրն էն ա, որ արհեստականորեն քննարկմանը ու հարցմանը կցվել ա ընդհանուր խմելուն վերաբերվող հարցը ու դարձել ա հակասական կարծիքների գոյությամբ թեմա: Ընդ որում այդ հակասական կարծիքները բնավ չեն վերաբերվում հարբեցողությանը (թեև կողքից կարող է էդպիսի տպավորություն ստեղծվել), այլ վերաբերվում են խմել երևույթին: Ու քո գրառումը ու քվեարկածը նպաստում են դրան: Թեմայում խախտվել է համաչափությունը, խախտվել է խնդրի համակողմանի ներկայացման դրույթը ու դարձել է աբսուրդի թատրոն:

Նույնն է, որ մարդասպանության մասին թեմա բացեմ ու հարցման կետերում գրեմ «դեմ եմ ծնողի երախային ապտակելուն՝ անհրաժեշտության դեպքում»: Սրան կարող ես դեմ լինել կամ կողմ, բայց մարդասպանության թեմայի հետ դա կապ չի ունենա: Մինչդեռ մարդասպանությանը դեմ ես թե կողմ հարցում բացելն ինքն իրենով աբսուրդ է, քանի որ կանխորոշված է թե մեծամասնությունն ինչ է պատասխանելու: Ճիշտ նույն կերպ, ինչպես որ կանխորոշված է «հարբեցողության» համար: Էնպես որ էդ խելոք դատողություններով բաներով եկեք գլուխներս մի տարեք էլի: Էդ դեմ քվեարկողներիցդ ոչ մեկը կողմ քվեարկողներից ոչ մեկից ավելի լավ չի հասկանում հարբեցողության վատ երևույթ լինելը, վնասները և այլն:

Իսկ եթե ուզում եք ուղղակի ալկոհոլ օգտագործելու մասին քննարկում անցկացնել, համեցեք ուրիշ թեմա, ես էլ (ուրիշներն էլ) փորձենք ժամանակ գտնել ու ներկայացնել մեր տեսակետը, որ դրա մեջ ոչ միայն վատ բան չկա, այլև գուցե լավը կա:

[Արշակ]

Դե ես էլ շարունակում եմ պնդել որ այս քննարկումը աբսուրդ է:
Նորից բացատրեմ թե ինչի:
Եթե հարբեցողությունն ենք քննարկում, ապա ճիշտն ասած այս քննարկման կարիքը չկա: Անգամ հարբեցողները քո ասածները կասեն (գյուտ չես արել, բոլորին հայտնի ճշմարտություններ ես շարադրել), այլ կերպ ասած քննարկման նյութ այստեղ չկա, ինչի՞ մասին է խոսքը:
Բայց ամբողջ խնդիրն էն ա, որ արհեստականորեն քննարկմանը ու հարցմանը կցվել ա ընդհանուր խմելուն վերաբերվող հարցը ու դարձել ա հակասական կարծիքների գոյությամբ թեմա: Ընդ որում այդ հակասական կարծիքները բնավ չեն վերաբերվում հարբեցողությանը (թեև կողքից կարող է էդպիսի տպավորություն ստեղծվել), այլ վերաբերվում են խմել երևույթին: Ու քո գրառումը ու քվեարկածը նպաստում են դրան: Թեմայում խախտվել է համաչափությունը, խախտվել է խնդրի համակողմանի ներկայացման դրույթը ու դարձել է աբսուրդի թատրոն:

Նույնն է, որ մարդասպանության մասին թեմա բացեմ ու հարցման կետերում գրեմ «դեմ եմ ծնողի երախային ապտակելուն՝ անհրաժեշտության դեպքում»: Սրան կարող ես դեմ լինել կամ կողմ, բայց մարդասպանության թեմայի հետ դա կապ չի ունենա: Մինչդեռ մարդասպանությանը դեմ ես թե կողմ հարցում բացելն ինքն իրենով աբսուրդ է, քանի որ կանխորոշված է թե մեծամասնությունն ինչ է պատասխանելու: Ճիշտ նույն կերպ, ինչպես որ կանխորոշված է «հարբեցողության» համար: Էնպես որ էդ խելոք դատողություններով բաներով եկեք գլուխներս մի տարեք էլի: Էդ դեմ քվեարկողներիցդ ոչ մեկը կողմ քվեարկողներից ոչ մեկից ավելի լավ չի հասկանում հարբեցողության վատ երևույթ լինելը, վնասները և այլն:

Իսկ եթե ուզում եք ուղղակի ալկոհոլ օգտագործելու մասին քննարկում անցկացնել, համեցեք ուրիշ թեմա, ես էլ (ուրիշներն էլ) փորձենք ժամանակ գտնել ու ներկայացնել մեր տեսակետը, որ դրա մեջ ոչ միայն վատ բան չկա, այլև գուցե լավը կա:

Չուկ, չեմ ուզում երկար ծավալվել, մեկա գիտեմ, որ կարծիքդ չես փոխելու ու գիտեմ էլ մոտավորապես ինչ ես պատասխանելու։ Ամեն դեպքում անդրադառնամ մի քանի մտքի։
Ինչպես տեսնում ես, շատերը կարծում են, որ. «մեկ–մեկ կարելիա հարբել»։ Այսինքն՝ բոլորը չեն որ համաձայն են, որ ամեն դեպքում վատա։ Իսկ իմ գրառման հիմնական միտքը հենց էդ մեկ–մեկին էր վերաբերվում։ Մասնավորապես վերջին պարբերությունից պիտի պարզ լիներ։
Իմիջիայլոց, թեմայի հեղինակն էլ հենց առաջին գրառմամբ թեմայի քննարկումը հստակորեն դրա մասին է սահմանել, այլ ոչ թե կայուն, մշտական հարբեցողության։ Ու իզուր չի, որ մշտական հարբեցողությանը դեմ լինելու կետ չկա էլ հարցման մեջ։ Ինչպես ինքդ նշեցիր՝ պարզ է, որ դա բացասական երևույթ է ու դրա մասին քննարկման իմաստ չկա։ Մինչդեռ կա. «Նորմալ, եթե հաճախակի չի» տարբերակը։
Մարդասպանության–երեխաներին ապտակելու օրինակը կարծում եմ տեղին չէր, որովհետև «ընդհանրապես դեմ եմ ծխելուն» տարբերակը ուղղակի ավելի կոնկրետ է ու դրանից ուղղակիորեն հետևում է, որ թեկուզ մեկ–մեկ հարբելուն դեմ եմ։
Ինչ վերաբերվում է թեման ընդհանրապես խմելու երևույթի վրա շեղելուն, ոչ թե իմ, այլ հենց քո գրառումն էր նման շեղման տանում, որի արդյունքում սկսեցինք քննարկել ընդհանրապես խմելու օգուտ/վնաս լինելը։ Իսկ իմ առաջին գրառումը հենց միմիայն հարբեցողությանն էր վերաբերվում (ինչպես նաև քո ծավալուն գրառմանը նախորդած ուրիշների գրաումները), իսկ հարցմանը «ընդհանրապես դեմ եմ խմելուն» պատասխանելը արտահայտում էր իմ առավել կոնկրետ ու ամբողջական տեսակետը, որից ուղղակիորեն հետևում է հարբեցողությանը դեմ լինել–չլինելու հարցը։

[Rhayader]

Ժող, օրինակ ես իմ էությամբ պեսսիմիզմի մարմնացում եմ, բեհավես ու մռայլ, մարդ հետս խոսում ա՝ ուզում ա գնա կախվի: Որ խմում եմ՝ ոչ ամբախ-զամբախ դուրս եմ տալիս, ոչ ագրեսիվանում եմ, ոչ էլ անօգնական եմ դառնում: Պարզապես առաջանում ա հավես, պահով ապրելու կարողություն, տրամադրություն, ինքնավստահության առավել պոզիտիվ տարատեսակը և այլն:
Ամեն ինչ, որ կուլտուրական ա արվում, լավ ա: Լավ շրջապատում կարելի ա հարբել մինչև աչքերիդ դեմը սևանա: Կարելի ա և հարբել, և բորշել, և խնդալ, և տկլոր նստել ունիտազին ու առանց զուգարանի դուռը փակելու քնել:
Ախր լավ ա, ինչի՞ չանեմ որ: Ոչ մեկը հավերժ չի ապրում:

[Մարկիզ]

Ժողովուրդ ջան, գիտական տեսակետից ալկոհոլի գործածումը չի կարող չառաջացնել հարբածություն՝ ալկոհոլային ինտոքսիկացիա/ալկոհոլային թունավորում/: Խոսքս չի վերաբերվում շատ քիչ քանակներով ալկոհոլի օգտագործմանը: Միայն թե կա հստակ տարբերակում: Այն է թեթև աստիճանի, միջին աստիճանի և ծանր աստիճանի ալկոհոլային հարբածություն՝ կախված գործածած ալկոհոլի քանակից: Վերջինս կարող է ավարտվել մահվամբ:
Նաև պետք է տարբերակել այսպես ասած ալկոհոլի մշտական չարաշահումը, հաճախակի կամ սիստեմատիկ չարաշահումը, էպիզոդիկ կամ «պատահական» չարաշահումը:
Ալկոհոլային խմիչքները վնասակար են ցանկացած դեպքում: Գինու և օղու որոշակի տեսակների օգտակարությունը մարդու առողջությանը պարզապես ի չիք է դառնում՝ նրանց վնասակարությունը հաշվի առնելու դեպքում:
Դատեք ինքներդ: Երևի թե որևէ համակարգ մարդու օրգանիզմում չկա, որը չտուժի ալկոհոլի գործածման դեպքում: Իհարկե, դա նկատելի չէ, հատկապես քիչ քանակներով և առիթից առիթ խմելու դեպքում:
Էլ չեմ ասում կախվածության հնարավոր առաջացումը, որը ի տարբերություն շատ այլ հոգեակտիվ նյութերից կախվածության, զարգանում է ավելի դանդաղ, գրեթե աննկատ, տարիների ընթացքում:

Չնայած…

[Second Chance]

Ամբողջ խնդիրն այն է, որ սա սխալ կառուցված թեմա, հարցում ու սխալ ընթացք ունեցող քննարկում է:

Սխալ թեմայ է... սխալ է կառուցված...
Ամենինչ շատ ճիշտ է կարծում եմ , Խոսքը հարբեցողության մասին է հաճախակի, հազվադեպ, մշտական, - կոնկրետ հարբել երևույթի մասին է , ի՞նչն է սխալ:
Ընդանրապես դեմ եմ խմելուն տարբերակն էլ շատ տեղին է, որ որոշ մարդիկ կան, որոնք բացասաբար են վերաբերվում ընդհանրապես ալկոհոլին հատուկ նշեն/ որովհետև այն հարբելու նախասկիզբ է հանդիսանում/:
Կարծում եմ ամեն մարդ էլ գտել է իրեն հարմար տարբերակը քվեարկելու, որվհետև հաստատ կողմնորոշում ունի այդ հարցում- անգամ չունեցողների համար էլ կար 5րդ տարբերակը

Իսկ հիմա ծայրահեղությունների մասին, որ այդքան խոսվեց այս թեմայում -
հարբած վիճակը հենց խմելու ծայրահեղ վիճակն է կարծում եմ: Այսինքն այդ օգտակար քանակը չարաշահելը, ու դա կարծում եմ սկսվում է հենց 1/կամ 2/ բաժակից, որովհետև դրանից հետո ալկոհոլի օգտակար գործողության գործակիցը/եթե այն այնուամենայնիվ կա/ ոչ թե նվազում է այլ դառնում է վնասկար Գ.Գ
Հարբեցողությունը բացասական բան է ինքնին - բոլոր առումներով կարելի է ասել:
Մի պահ պատկերացրեք թե ինչքան հանցագործություններ ու դժբախտություններ կկրճատվեն, եթե մարդիկ չհարբեն... իսկ հակառակը կարող է՞ք ասել :