Երջանի՞կ եք արդյոք դուք

[Ուլուանա]

Մի հին ասացվածք կա. «Եթե դժբախտ չես, ուրեմն՝ երջանիկ ես»: Կարծում եմ այս խոսքերի տակ մեծ իմաստնություն կա: Երբեմն մենք այնքա՜ն տարվում ենք երջանիկ լինելու մոլուցքով, որ չենք էլ ենթադրում, թե ինչքան դժբախտ կարող էինք լինել, եթե չունենայինք օրինակ ամեն աստծո օր լուսաբացի ապշեցնող գեղեցկությունը դիտելու, ծնողներիդ դողդոջուն ձեռքերը համբուրելու կամ կարմրաթուշ բալիկիդ գրկելու հնարավորությունը…Երջանկությունը մեր մեջ է, այն մեր զգալ կարողանալու մեջ է: Իսկ ով չի կարողանում զգալ երջանկության բերկրանքը, նա միշտ էլ շարունակելու է փնտրել այն…

Ես էլ Գյոթեից մի աֆորիզմ հիշեցի.
Ես իմացել եմ, որ իմ երջանկությունը շատ տխուր դեմք ունի, այնքան տխուր, որ տարիներ շարունակ ես նրան իմ դժբախտության տեղ եմ դրել ու հեռու քշել:
Երևի շատերս ենք էդպես անում...