Բուսակերություն

[Rhayader]

կարևորը ՉԱՂ ՈՒ ԲԱԽՏԱՎՈՐ "ԼԻԱՐԺԵՔ "ԿՅԱՆՔԸ, ՄԻ ԱՆԳԱՄ ԵՆՔ ԱՊՐՈՒՄ չճաշակենք ? մեր այդքան սիրված ԲԱՐԵԿԱՄՆԵՐԻ,

Բարեկամին հանգիստ թող

փոքրիկ ժամանակվա հրաշք Հերոսների ազդրերը, Պաշտամունքային կենդանակերպերի մորթիները, Ծուղրուղույի ոսկյա Ձվիկները, ~~ [/B]

Նախշուն, էդ խեղճ աքլորի ձվիկները քեզ ի՞նչ էին արել:

Այ էդպես միշտ մանուկների հարցերից կխուսափեք:~
ու "սիրո" նոր հեքիաթներ կՀյուսեք, երբ Ձեզ մանկիկը հարցնի - ՄԱՊԱ բա Ձուն որտեղիցա? կամ թե -էն իմ սիրած Գառնուկը ուր կորավ?~ կամ էլ,
եթե ուզում եք ԻՍԿԱԿԱՆ ԳԻՇԱՏՉԻ ՊԵՍ երեխան մեծանա , մուլտֆիլմների փոխարեն կմիացնեք ՍՊԱՆԴԻ ԴԱԺԱՆ տեսարաններ, կաթի փոխարեն օրինակ ՑՈՒԼԻ արյուն~հետո էլ ՁԵՐ հետ որսի կտանեք~~ բայց դե հավասարը հավասարի հետ առանց ԶԵՆՔԻ~

Լրջանանք:
Երեխաներիս հենց քո սիրած հեքիաթները որ պատմեմ, հերիք ա, որ հոգեբանական տրավմաներ ստանան: Ասենք, Կռնատ Աղջիկը: Եթե ճիշտ եմ հիշում, տալը, հարսին չսիրելով, գրկի երեխային գիշերը մորթում ա, մեղքը գցում հարսի վրա: Հետո բոլորը միասին հարսի ձեռները կտրում են, գցում անտառ, որ գազանները լափեն: Շատ լավ հեքիաթ ա: Բա Բարեկենդա՞նը: Քցողության դասընթաց ա իսկական:
Պետք չի երեխաներին խաբել կենդանիներին անձնավորող քաղցր-մեղցր եսիմինչ հեքիաթներով, որ հետո ձեր ստերից ավելի մեծ ստերի հետևում չթաքնվեք:

[Բարեկամ]

Աքլորի ձվիկը… չէի նկատել: Լրիվ համահունչ ա թեմայի ջատագովների "մարտի" ուղղվածությանը

[Rhayader]

Ունեմ բուսակեր ընկերներ, օրինակ նույն ակումբից Ուլուանան ու Արշակը, նրանց հետ շփվելը հաճելի է, իրենք ինձ երբեք չեն համեմատում գիշատչի հետ, ես էլ, ճիշտ է չեմ կարողանում հասկանալ, ըմբռնել նրանց միայն բույսով սնվելու փաստը, բայց հարգում եմ իրենց այդ որոշումը՝ իմանալով, որ նրանք դա արել են գիտակցված, մտածված:

Բայց այս թեմայում ինչ-որ տհաճություն եմ զգում: Այստեղ ինձ ոմանք գիշատիչ են ասում: Սարսափելի է...

Հարգելիներս, ձեզնից պակաս չեմ հուզվում մեղք ու անպաշտպան կենդանու թախծոտ աչքերին նայելիս, ձեզնից պակաս չեմ սիրում կյանքը ու ուզում, որ այդ կյանքը վայելեն բոլոր կենդանի արարածները, ու չնայած դրան կերել եմ ու կշարունակեմ ուտել միս, ձու, ձուկ... Ու մենակ չասեք, թե դուք ինձնից ավելի բարի կամ ավելի լավն եք, որտև չեք ուտում, որովհետև կբարկանամ ու թեմայից շեղվելով կսկսեմ թվարկել ձեր բազում գիտակցված կամ չգիտակցված գործողությունները, որոնք այս կամ այն չափով վնասում են բնությանը:

Չուկ, ախր իմ ասածն էլ հենց էդ ա՝ բուսակեր լինելու իրավունք ամեն մեկն էլ ունի, բայց դա իրան մարդկային տեսանկյունից ոչ բարձր ա դնում մեզանից, ոչ էլ ցածր:

[նախշուն]

Դե Ուլուանան ու Արշակը ստաժով բուսակերներ են, իրանցից միայն օրինակ պետք է վերցնել~~դիմացկուն, համեստ, մեղմ, դիպուկ, հարգալից, գրագետ ու էսպես կարող եմ շարունակել իրենց բնութագծերը , հուսանք մի օր ես էլ կդառնամ այդպիսին ... կքչացնեմ մարդկանց հանդեպ դեռ այցյալից պահպանված էդ "կարմիրի" առկայությունը~~կփորձեմ ավելի դիմացկուն, հանդուրժողական լինել~ կանաչ , հոգևոր սնունդը կօգնի ՀԱՄՈԶՎԱԾ ԵՄ~

Իսկ բուսակերներին ոչ վերևից նայեք, ոչ էլ ներքևից Տիեզերքը ԱՆՀՈՒՆ Ա ՈՒ ԱՆՏԱԿ~~

Շատ ուրախ եմ, անչափ~~ որ ես թեման տենց գրգռեց մեր հոգիները , ստամոքները ու մնացյալը~ Որ կարողանում ենք քննարկել Երևույթը, հետևանքները առանց անձին որակելու,
..,Ուրեմը կենդանի ենք~~~~~~~ Ուրեմը խիղճ ունենք~~ ուրեմը չենք դադարել զարմանալ~~~

Իրոք հավատացեք շատ սիրում եմ առանց իմանալու, ճանաչելու Բոլորին~~ ոչ ոքիդ Բարիության վրա չեմ կասկածում , ուրախանում եմ , գնահատում եմ~~

Բուսակերը , ըստ ինձ, մի քիչ էգոիստա ու շատ բանա պահանջում իրենից, կյանքից, իրան էլ հասկացեք ինքը Ուզումա ոչ մենակ իրան լավ լինի, այլ շրջապատին էլ, երևի գիտակցելով` եթե շրջապատը տառապեց իրա վրա է անդրադառնալու, ինքնելա տառապելու~~որտև ինքը սպանախի, բլոջի, տերևի, էս ֆորումի անդամների, սերժի , լևոնի մեջա, ինքը ամենտեղա~~

Ու հասկանում եմ, որ եթե մենք հիմա կենդանիներին պաշտպանենք ու իրար հոշոտենք , էհ կարմիրը կշատանա, իսկ մեր երկիրը կանաչի կարիք ունի, ընդամենը վեց տոկոս ա մնացել~~Էլ չասեմ Աշխարհի մասին, Պատերազմ ԾեԾ Ջարդ Արյուն, կարմիր կարմիր կարմիր
Իսկ կյանքի համար պետքա թթվածին, ծին, ծնունդ, Սէր, ~
Չսպանենք իրար ,...,
Սիրենք Զմիմիանս ու մինչև վերջ, որքան կարող ենք երկար , խորը, սփռենք էդ սերը աշխարհով մէկ~~ու ՉԴԱՎԱՃԱՆԵՆՔ էդ Սիրո զգացումը~Չհակասենք ինքներս մեզ~Սիրենք Բոլորին ու մինչև վերջ~
Մարդը չափվում է Սէրով~
Բարի Տարի

[Chuk]

Բուսակերը , ըստ ինձ, մի քիչ էգոիստա ու շատ բանա պահանջում իրենից, կյանքից, իրան էլ հասկացեք ինքը Ուզումա ոչ մենակ իրան լավ լինի, այլ շրջապատին էլ, երևի գիտակցելով` եթե շրջապատը տառապեց իրա վրա է անդրադառնալու, ինքնելա տառապելու~~որտև ինքը սպանախի, բլոջի, տերևի, էս ֆորումի անդամների, սերժի , լևոնի մեջա, ինքը ամենտեղա~~

Գիտե՞ս, ես մսակեր եմ: Ավելին քիչ առաջ խոզի միս էլ եմ կերել, հավի միս էլ, ու դեռ սալաթ էլ եմ կերել, որի մեջ ձու կար: Ու չնայած դրան ես էլ եմ մի քիչ էգոիստ: Էլ ավելին ասեմ, ոչ միայն էգոիստ եմ, այլև ցանկանում եմ, որ շրջապատին էլ լավ լինի, չնայած դա էգոիզմի սկզբունքներին քիչիկ մը հակասում ա: Բայց ուզում եմ, որ լավ լինի, մեր սիրուն կովիկի, ժպտուն աչքերով հավիկի, այն սիրասուն խոզիկի համար: Իրանց շատ եմ սիրում: Հասկանում ես, ես իրանց շատ եմ սիրում: Քեզ էլ: Այնպես որ արի գրենք մեր տեսակետները ու չմտածենք, որ մեկս ավելի լավ ա անում որ միս չի ուտում (կամ հակառակը), կամ էլ շրջապատի մասին ավելի շատ կամ ավելի քիչ ա մտածում, քան դիմացինը: Երբ որ սկսենք այդ չափանիշներով դատել, դա արդեն կլինի ոչ թե էգոիզմի, այլ մեծամտության ու գերագնահատման դրսևորումներ, իսկ մենք այդպիսի հատկանիշներ չունենք, այնպես չէ՞

[Sunny Stream]

Տնեցիներին արդեն գժվեցրել եմ, էստեղ էլ գրեմ /Էռնեստ Հեմինգուեյ - "Ծերունին ու ծովը"/.

"Ա՛յ ձուկ, ես քեզ շատ եմ սիրում ու հարգում, բայց քեզ կսպանեմ..."

Մար ջան, բուսակերությունը գուցե մարդկային խառնվածք է... շատ եմ հարգում բուսակերներին, բայց եթե էդպիսին չես, եթե ներքուստ միս ուտելիս չես զգում ներքին անհանգստություն, ուրեմն դու էդպիսին ես, դա է քո խառնվածքը… Բնության մեջ ամեն շնչավոր էլ մեկ ուրիշի հաշվին է ապրում, սնունդ է, կարիք, երբեմն՝ հաճույք... ատում եմ հայերի մսամանիան, բայց ինքս էլ մսակեր եմ ու էն չափի մեջ, որն, ըստ իս, լրիվ նորմալ է ու բնությանն էլ առանձնակի վնաս չի հասցնում… Բույսն էլ է մեղկ, հաճախ էնքան սիրուն է, էնքան հաճելի գույն է ունենում, շնչում է, կլանում արևի ջերմությունը, թթվածին պարգևում, իսկ մենք բռնում ու ուտում ենք. եթե շատ ծայրահեղ նայենք՝ սա էլ հանցագործություն է... գուցե մարդ կա, որ էսպես էլ է մտածում, գուցե՝ խառնվածքի հարց է:
Բնությանը վնաս հասցնելն ու մսակեր լինելն ինձ համար լրիվ տարբեր բաներ են, ուրիշ բան, մսակերների մի մասն է միայն մտածում բնության մասին, մինչդեռ բոլոր բուսակերների մոտ այդ ինքնագիտակցությունը բարձր մակարդակի վրա է, նրանք գիտակցաբար են ընտրում այդ ուղին, բայց, միանշանակ, ներքին մղումներից դրդված…
Ես սիրում եմ բնությունն ու կենդանիներին, սարսափում եմ սպանության տեսարաններից՝ ինչ կենդանի էլ լինի, բայց դա այլ հարց է… ուղղակի ներքին գիտակցությամբ պետք է յուրաքանչյուրն իր համար որոշակիացնի իր սահմանագիծն ու որ ափին էլ լինի՝ չհասնի ծայրահեղության.

"Այս ձուկը նմանապես իմ բարեկամն է,- ասաց նա…- Ես երբեք այսպիսի ձուկ չէի տեսել ու ոչ էլ լսել, որ այսպիսի ձկներ էլ են լինում… Բայց ես դրան պետք է սպանեմ… Ինչքա՜ն լավ է, որ մենք ստիպված չենք սպանել աստղերին":

Մար ջան, կարոտել եմ, կհանդիպենք, երկա՜ր կխոսենք էս թեմայի շուրջ... առանց էն էլ Հելենի հետ հաճախ քննարկում ենք ու, բնականաբար, հանգում ամեն մեկս մեր ճշմարտությանը

[նախշուն]

ինչ եք կարծում այս երկու երևույթները համեմատելի են?
որ երկուսն էլ խղճում են կենդանիներին, բայց մեկը սպանում է, մյուսը `ոչ: Ուրեմը որպես կերակուր ես սիրում: Եթե որպես ընկեր սիրես չէս ուտի: Կամ թե այլապես կնմանվի այս երևույթը մարդակերներին, որոնք շատ լավ պահում էին մարդուն, կերակրում ու սպանում, երբ ժամանակը հասնում էր "չսիրելուն" կամ էլ արդեն որպես կերակուր սիրելուն:

Պարզապես Չեմ կարող, որպես անշահախնդիր սէր դիտարկել այս երույթը~~:

Գայլերին հանդիպելուց, եթե վերհիշեմ նրանց լեզուն չեմ փորձի իրենց հասկացնել, քանի որ գայլի Գիտակցությունը այդպես է ստեղծված ու ինքը ներդաշնակա ու կլոր իր հետ:Իսկ մեզ տրված է կյանքի նաև ԱՅՍ ինստրուկցիան, իհարկե մարդը կարող է մարդակեր էլ լինել, վամպիռ, ի դեպ, ամերիկայում արդեն ճշտված տվյալներով կան խանութներ , ուր օրինակ վաճառվում է մարդու ականջ, իրանք էլ էդպես են մեզ սիրում~սերը այնքան տարբեր է :
Կարող է լինել Կենդանի ուտող, բայց արի ու տես, նույն մսակեր մարդը տառապում է տեսնելով դաժան տեսարաններ, նույն ինքը պայքարում է կենդանիների որսի դեմ, բայց??բայց...էդ Մեծ Աստվածային ՍԵՐԸ Բեկվում է, երբ հերթը հասնում է ՄԱՀՎԱՆ ԲԻԶՆԵՍԻՆ~ մսի հիպնոզին?

Ինչ եղավ էդ Սիրո հետ, ուզում եմ հասկանալ~~

էդ ոնց եղավ, սիրում ա ու սպանումա, ախր սիրում է , հավատում եմ, բայց ուտելու պահին, մոռացավ?, որ ՍՊԱՆՈՒՄ Է , զրկում է կյանքից, ԴԱԺԱՆ ՏԱՌԱՊԱՆՔՆԵՐԻ ա ենթարկում կամ ինքը, կամ շատ ավելի վատ եթե Kllera վարձում` ձեռները "մաքուր" պահելու ակնկալիքով~ Սա եղավ ներդաշնակ? Սա եղավ ինչքան փիլիսոփայություն ասես, չենք հորինի մեզ մխիթարելու համար:

Կա փաստ սպանություն, Կա փաստ Տառապանք , Արյուն~
Ու Կա ՓԱՍՏ - էդ ամենի ԳԻՏԱԿՑՈՒՄԸ, այսինքն մեզ գերագույնը էդպես է ստեղծել, որ մենք գիտակցենք, ... ,

Ու կա ալտերնատիվ ապրելու միջոց: Խնձորը, ծիրանը,ընկույզը, ազնվամորին ուտելուց ես կարող եմ անեփ ուտել, օրինակ անեփ միս դուք կարծես չեք ուտում, ես կարող եմ հենց ծառից ուտել, դուք պիտի սպանեք , եփեք նոր~

Բայց օրինակ դեմ եմ անտառների փրթմանը և բուսական աշխարհի ոչնչացմանը, լինի դա ջուր ախտոտել, աղբ նետել և այլն:

Ասածս այն է , որ Ներդաշնակ լինենք Բնության հետ ու արի ու տես, որ բույսերով սնվելուց համ կենդանիներին ես փրկում,համ քեզ, համ բնությանը` 0.04 տոկոսով քչացնում ես բնությանը հասցված վնասները, դե գիտեք երևի, որ ֆերմաների համար, ջուր, հոսանք ու եսիմ ինչերա գնում, ավելին, կենդանիների բոլոր մնացորդները լցվում են մեր սակավաթիվ խմելու, ոռոգելու ջրի աղբյուրները~ էլ չասեմ, էն հսկայական դաշտերի, հողատարածքների մասին, որտեղ աճեցվում են սպանդի համար նախատեսված հացահատիկը և այլն~Բնական ռեսուրսների ոչ ճիշտ օգտագործում:
Այսինք , յուրաքանչյուր մարդ կարող է իր դրական ներդումը ունենալ այս հարցում, դա շատ մեծ օգուտ է տալիս նաև բնությանը, մոլորակին, տիեզերքին: Սաղ փոխկապակցված է կարծես քեզ որպես փոխհատուցում տրվում է առողջություն, ակտիվանում են նուրբ էներգիաներդ սիրելու կարողությունը ընդլայնվում է ու տարածվում: Ներդաշնակվում ես ~ Իհարկե սա ընդամենը առաջին քայլերն են, բայց որ հիմքը պինդա դրվում ու կարևորը անկեղծ հետո արարելը հեշտա~
Եթե ինքդ քո խղճի հանդեպ անկեղծ ես, Գիտակցության հանդեպ ` ԲԱՑ ճակատով ուրեմը դա է քո չափը`ճամփան:


Վերջաբան/ Բուսակերությունը, որպես առավելություն դիտարկելիս հաշվի եմ առնել նրա օգուտները/-, այլ ոչ թե փորձել եմ գերգնահատել կամ մեծամտացնել այս ապրելակերպը կրողներին:

Եթե այսքանից հետո դեռ մնաց ցանկություն մեր հետ շփվելու համեցեք հունվարի մեկին Օվսաննայենց Տուն~
Մանրամասները մի քանի էջ առաջ գրել եմ~
Սիրում եմ այն հրաշքները, որոնք մենք ինքներս ենք ստեղծում
Ուրախ ԱՄԱՆՈՐ

[ovsanna]

Ողջույն բոլորին...
Ես բուսակեր եմ ու ուզում եմ խոսեմ միայն ու միայն իմ սեփական փորձից: Մարդ չի կարող համոզված խոսել մի բանից, ինչն իր մեջով այսպես ասած չի անցել:
Արդեն 4.5 տարիա բուսակեր եմ:
Ամեն ինչ սկսվեց հենց իմ առաջին գիտակցումից, որ ես սնվում եմ ուրիշ կյանքերի հաշվին:

Ու խրթ... կտրվեց մի բան ներսումս ու դարձա բուսակեր:
Մինչև էդ էլ եի սիրում կենդանիներին, շատ էի սիրում: Բայց սերը կարա շատ տարբեր լինի... Ես դա զգացի միայն բուսակեր դառնալուց հետո:

Տարբեր բաներ փոխվեցին`

ԱՌՈՂՋՈՒԹՅԱՆ ԱՍՊԱՐԵԶ - երբ դեռ միս էի ուտում, ամեն սեզոնին 2 անգամ ամենաքիչը հիվանդանում էի գրիպով: Այսինքն տարվա մեջ համարյա միշտ հիվանդ էի: Բւսակեր դառնալուցս ի վեր չեմ հիշում ինչ բանա գրիպը առհասարակ:
Հեմոգլոբինս միշտ ցածր էր: Բժիշկները անընդհատ կիսախաշ տավարի միս էին նշանակում: Ուտում էի, ուտում, բայց մեկա հեմոգլոբինս միշտ ցածր էր: Բուսակեր դառնալուց ի վեր հեմոգլոբինս կարգավորվել է ամբողջությամբ:
Երբ միս էի ուտում, եղունգներս թույլ էին ահավոր: Իսկ հիմա էնքան են ամրացել, որ զորով էլ ուզենամ ջարդել, չի ջարդվի...
և այլն...

ԿԵՆԴԱՆԻՆԵՐԻ ՆԿԱՏՄԱՄԲ ՍԵՐԸ - հավատացեք սարերի ու ձորերի տարբերություն էր իմ այն ժամանակվա ու հիմիկվա սիրո մեջ: Զգացողությունը դժվարա բացատրել, բայց փորձեմ: Էն ժամանակ էլի սիրում էի կենդանիներին: Փողոցային հիվանդ շներին տուն էի բերում, բուժում էի, կերակրում էի... որ սպանում էին կենդանի, սրտիս դարդ էր նստում: Բայց հիմա ես արդեն ուրիշ ձև եմ տեսնում կենդանիներին: Ու արդեն բոլորը ինձ համար հավասար են: Օրինակ առաջ եթե իմանայի, որ ծյուլենի ձագուկին սպանում են ու մուշտակ ստանում, ավելի ծանր կտանեյի, քան օրինակ երբ գառնուկ էին մորթում:

Բայց որնա էդ երկու ձագերի տարբերությունը? երկուսն էլ ձագ են, երկուսն էլ խաղալ են սիրում, երկուսն էլ մանկության մաքուր էներգիա ունեն, երկուսն էլ հավասար ցավ են զգում, երկուսն էլ ապրել են ուզում... ուղղակի գառնուկի սպանությունը էնքանա եղել, որ մենք արդեն մի տեսակ սովոր ենք դրան, էդքան բան... բայց եթե էդ երկու ձագերին իրար կողք դնենք ու նայենք երկուսի աչքերի մեջ, որ մի տարբերություն չկա...
Ինչ կապ ունի կենդանին ջունգլիումա ծնվում, թե ֆերմայում? Որնա իրանց ցավի տարբերությունը? Իրանց արյունները տարբեր գույների են?
Կենդանին մնումա կենդանի... բոլոր կենդանիներն էլ նույնն են, ուղղակի ունեն տարբեր ֆորմաներ ու բնության մեջ տարբեր դերեր:

Ու ո'չ մի ոչխար, ո'չ մի խոզ կամ հավ իմ շանից ավելի վատը չի... ու ունի իմ շանը հավասար ապրելու իրավունք...

~ ~ ~
Մարդիկ միշտ արդարացնում են իրանց, թե իբր մարդը քարանձավաբնակա եղել ու միսա կերել ի սկզբանե, կամ էլ "բա խիա առյուծը միս ուտում"...
չէ որ մենք վաղուց արդեն ոչ քարանձավաբնակ ենք, ոչ էլ առավել ևս առյուծ ենք...

բա էլ որնա մառդու առավելությունը, կամ մարդու իմաստը կյանքում? Կամ ինչի են ասում, որ մարդը ստեղծվելա աստծո պատկերով? կամ աստծո նման կամ չգիտեմ ինչ...

չէ որ աստված արարիչա, ոչ թե ավերիչ... չէ որ աստված ստեղծումա...
իսկ մարդիկ ինչ են անում? ստեղծում են, բայց ինչ? ինչքանովա տիեզերքին պետք իրանց ստեղծածը?
մարդը մենակ քանի կյանք կարա ստեղծի?? ՈՉ ՄԻ
բայց եկեք հաշվենք, թե ամեն մարդ քանի կյանքա խլում... ու ինչքան ցավա պատճառում...

Մարդը չի կարա ապրի առանց սպանելու, չի կարա ապրի առանց ցավացնելու... դե ուրեմն մարդը գոնե պետքա փորձի ամենա-ամենա-ամենա մինիմումի հասցնի էդ ամեն ինչը...

Իսկ մարդիկ մի քանի ժամ կուշտ մնալու համար կարող են վերացնել մի ամբողջ կյանք... ինչ կապ ունի ինչ կենդանիյա... ամեն կենդանի մի առանձին կյանքա...

ԻՍԿ ՈՒՐԻՇԻ ԿՅԱՆՔԸ ՊԵՏՔ Է ԿԱՐՈՂԱՆԱԼ ՀԱՐԳԵԼ...

Պ.Ս. Ես Օվսաննան էմ, են որ ասումա սպանախը մեր աստվածնա
Բայց ավելի շուտ ես տենց չեմ ասել, ուղղակի սխալ եմ ընկալվել: Իմ ասածն էնա, որ ամեն շնչող, ապրող էակի մեջ կա աստված... նույնիսկ սպանախի

ԻՍԿ ԻՄ ԱՍՏՎԱԾ ՍԵՐՆԱ, ԲԱՐՈՒԹՅՈՒՆՆԱ, ԽԻՂՃՆԱ ՈՒ ԲԱՐՁՐ ՄԻՏՔՆԱ...
Ես սիրում եմ ձեզ սաղիդ...

[StrangeLittleGirl]

ԱՌՈՂՋՈՒԹՅԱՆ ԱՍՊԱՐԵԶ - երբ դեռ միս էի ուտում, ամեն սեզոնին 2 անգամ ամենաքիչը հիվանդանում էի գրիպով: Այսինքն տարվա մեջ համարյա միշտ հիվանդ էի: Բւսակեր դառնալուցս ի վեր չեմ հիշում ինչ բանա գրիպը առհասարակ:
Հեմոգլոբինս միշտ ցածր էր: Բժիշկները անընդհատ կիսախաշ տավարի միս էին նշանակում: Ուտում էի, ուտում, բայց մեկա հեմոգլոբինս միշտ ցածր էր: Բուսակեր դառնալուց ի վեր հեմոգլոբինս կարգավորվել է ամբողջությամբ:
Երբ միս էի ուտում, եղունգներս թույլ էին ահավոր: Իսկ հիմա էնքան են ամրացել, որ զորով էլ ուզենամ ջարդել, չի ջարդվի...
և այլն...

Օս ջան, դե արի ես էլ իմ փորձից պատմեմ: Ես էլ առաջ տարին մեկ-երկու անգամ պարտադիր սուր շնչական վարակ էի տանում: Հենց դարձա բուսակեր, մոտ երկու տարի ընդհանրապես չհիվանդացա, չնայած շուրջս չէր լինում այնպիսի մարդ, որ էդ սեզոնին հիվանդացած չլիներ: Բայց հետո շատ ծանր գրիպ տարա: Եթե նայես հենց գրիպ կոչվող հիվանդության, ոչ թե մնացած սուր շնչական վարակների, դասակարգումը, հաստատ մինիմում միջին ծանրություն կտայիր իմ վիճակին: Ու դրանից հետո դեռ մի տարի չի անցել, բայց ես արդեն մի երեք-չորս անգամ սուր շնչական վարակ եմ տարել: Էս էլ իմ սեփական փորձը Բայց դա չի նշանակում, որ պիտի մսակեր դառնամ:

[Chuk]

Նախշուն, Ovsanna, ներեք որ լրիվ չեմ կարդում: Կասեմ պարզ, անկեղծ. դեմագոգիա եք անում

Ու այսուհետ ուշադիր քայլեք փողոցում, որովհետև տրորելու եք ոտքներիդ տակ ընկած մրջյուններին, ու չնստեք երթուղային տաքսի, անգամ չափազանց ուշանալու դեպքում, որովհետև թունավորելու եք նաև իմ կյանքը, ու չհամարձակվեք ուտել բույսերը, որովհետև ես յուրաքանչյուր բույսի մեջ էլ եմ կյանք տեսնում (կարդացե՛ք իմ գրած պատմվածքները), չհամարձակվեք կյանքից զրկել նազելի ծաղկին, որովհետև սոված եք, ու չեմ հասկանում, թե ո՞նց եք հանդուրժում, որ կենդանիներին գազանանոցում են պահում, որ ինչ-որ մեկը խեղճ շան վզից պարան գցած քարշ է տալիս իր հետևից, երրորդը թութակին կաղապարել է փոքրիկ անհարմար վանդակում.... պատերազմ հայտարարեք ողջ մարդկությանը, չէ որ դուք մեզնից բարի եք, մեզնից լավն եք, մեզնից ավելի շատ խիղճ ունեք, ձեր սերն անշահախնդիր է: Ուղղակի, ներեք նորից անկեղծության համար, բայց դուք թևակոխեցիք ոչ թե էգոիզմի, այլ մեծամտության սահմանը ու թեման վերջնականապես դարձրիք իմ համար երիցս տհաճ թեմա: Գնամ միս ուտելու, ինձ հասանելի չի ձեր բարիությունն ու սերը...

[Grieg]

Օս ջան, դե արի ես էլ իմ փորձից պատմեմ: Ես էլ առաջ տարին մեկ-երկու անգամ պարտադիր սուր շնչական վարակ էի տանում: Հենց դարձա բուսակեր, մոտ երկու տարի ընդհանրապես չհիվանդացա, չնայած շուրջս չէր լինում այնպիսի մարդ, որ էդ սեզոնին հիվանդացած չլիներ: Բայց հետո շատ ծանր գրիպ տարա: Եթե նայես հենց գրիպ կոչվող հիվանդության, ոչ թե մնացած սուր շնչական վարակների, դասակարգումը, հաստատ մինիմում միջին ծանրություն կտայիր իմ վիճակին: Ու դրանից հետո դեռ մի տարի չի անցել, բայց ես արդեն մի երեք-չորս անգամ սուր շնչական վարակ եմ տարել: Էս էլ իմ սեփական փորձը Բայց դա չի նշանակում, որ պիտի մսակեր դառնամ:

Բյուր ջան ուղղակի հետաքրքիր է, դու այդ ընթացքում և ձկից և մսից և ձուից լիովին հրաժարվել ես? թե կերել ես բայց քիչ?

[նախշուն]

Չուկ ջան բա կարծում ես ինչու ենք հեծանիվներ պրոպագանդա անում, է' հա,,,,մտածում ենք իմ, քո և մեր երեխաների առողջության մասին, ...., հնարավորինս չափ կրճատում եմ երթուղայինների թիվը` առավելությունը տալով ոտքերին, հեծանվին:
Գազանանոցի ակցիաները արդեն սկսված են, կարծես կռահում ես մեր քայլերը, իհարկե պիտի ազատության մեջ ապրի թութակը,...,
իսկ մեր տան մկներին ոչ միայն չենք վերացնում, այլ նաև ուրիշի տան մկներին ենք ազատում թակարդներից, ինչպես նաև չենք թողնում , որ ցեցերին ծափ տան, սարդերին վերացնել ու տենց...
Փողոցի շների համար էլ սվիտրներ ենք գործում որ ձմեռը չմրսեն:
էլ չասեմ , որ տան հացը կիսում ենք մլակների հետ ու էսպես հաշտ համերաշխ ապրում ենք տիեզերքի բնակչության հետ:~

[Grieg]

Չուկ ճիշտն ասած ես տրամաբանությունը չհասկացա այսինքն եթե հնարավոր չի փրկել բորոլ աշխարհի կենդանիներին ուրեմն պետքա արխային բոլորին վերացնել ? )
Իհարկե բոլոր խնդիրները չես լուծի միանգամից սակայն ինձ թվում է ամեն մարդ ել ուզում գոնե միքիչ իր շրջպատող խնդիրները լուծի:

[StrangeLittleGirl]

Բյուր ջան ուղղակի հետաքրքիր է, դու այդ ընթացքում և ձկից և մսից և ձուից լիովին հրաժարվել ես? թե կերել ես բայց քիչ?

Վա՜յ, կներես, ծովային մթերք ու ձու կերել եմ: Հա՛, հաստատ դրանից ա Վարդան ջան, լուրջ եմ ասում, դուք ահավոր ծայրահեղական եք: Ախր ծիծաղելի է կարծել, որ ամսվա մեջ կերած մեկ-երկու ձուն կարող է էդպես առողջության վրա անդրադառնալ: Ավելին՝ կխնդրեի նույն եռանդով փնտրես նաև ծովային մթերքներին վերաբերող հոդվածներ… Թե ինչպես են դրանք բարձրացնում դիմադրողականությունը, ինչպես են փոքրացնում աթերոսկլերոզի և սրտի իշեմիկ հիվանդության ռիսկը… Բա կարդա, դրանք էլ իմացիր: Թե՞ էդ դեպքում ստեր են փչել:

[Grieg]

Վա՜յ, կներես, ծովային մթերք ու ձու կերել եմ: Հա՛, հաստատ դրանից ա Վարդան ջան, լուրջ եմ ասում, դուք ահավոր ծայրահեղական եք: Ախր ծիծաղելի է կարծել, որ ամսվա մեջ կերած մեկ-երկու ձուն կարող է էդպես առողջության վրա անդրադառնալ: Ավելին՝ կխնդրեի նույն եռանդով փնտրես նաև ծովային մթերքներին վերաբերող հոդվածներ… Թե ինչպես են դրանք բարձրացնում դիմադրողականությունը, ինչպես են փոքրացնում աթերոսկլերոզի և սրտի իշեմիկ հիվանդության ռիսկը… Բա կարդա, դրանք էլ իմացիր: Թե՞ էդ դեպքում ստեր են փչել:

Չե Բյուր ջան ձուկ կանաչի ա, միս չի, ետ կարելիա ուտել

իսկ եթե լուրջ կարամ իմ օրինակով ասել, ես երկար ժամանակ շատ քիչ եմ միս կերել ասեն 1-2 ամիսը մի անգամ, բայց երբ ընդհանրապես սկսեցի չուտել տարբերությունը ակնհայտ էր:

դու մսից հրաժարվելու մեջ ծայրահեղական ոչ մի բան չեմ տեսնում , ես չեմ ուտում ոչ հավ ոչ գառ ոչ ձուկ կարամ բոլոր կենդանիները սենց թվարկեմ, ու իմաստը չեմ հասկանում մի տեսակին բացառություն անելով ուտել