Էլի խոսքիս աղավաղում: Նմանվել և լինել բայերի միջև տարբերությունը չե՞ք զգումJavakhk-ի խոսքերից
Էլի խոսքիս աղավաղում: Նմանվել և լինել բայերի միջև տարբերությունը չե՞ք զգում
Թող լինի “Նմանվել”: “Կրեմլի ձեռքի գործիքի ՆՄԱՆՎԵԼԸ” միթե վիրավորական չէ: Եթե ես ասեմ. “Սահակաշվիլին պիտի խելացի գործի, որ ՉՆՄԱՆՎԻ Վաշինգտոնի ձեռքի գործիքի”, մի՞թէ վիրավորկան չի լինի:
Իմ հիմնական միտքը, սակայն, իմ պոստինգի ԵՐԿՐՈՐԴ մասում էր…
Բացարձակապես: Ավելին, Սահակաշվիլիի դեպքում, որ դառնալ էլ գրեիք, վիրավորական չէի համարի:Թող լինի “Նմանվել”: “Կրեմլի ձեռքի գործիքի ՆՄԱՆՎԵԼԸ” միթե վիրավորական չէ: Եթե ես ասեմ. “Սահակաշվիլին պիտի խելացի գործի, որ ՉՆՄԱՆՎԻ Վաշինգտոնի ձեռքի գործիքի”, մի՞թէ վիրավորկան չի լինի:
Իմ հիմնական միտքը, սակայն, իմ պոստինգի ԵՐԿՐՈՐԴ մասում էր…
Ես նորից եմ կրկնում: Դեմ չեմ ջավախահայերի կողմից առաջ քաշված հարցերին: Միգուցե ինչ-ինչ հարցերում համաձայն չեմ, սակայն եթե հնարավորինս չօգնեմ էլ, հաստատ չեմ խանգարի: Իսկ միտքը, որը արտահայտում էի ու որից երևակայական հետևություններ եք անում՝ շեղվելով ու շեղելով բուն թեմայից ու իմ վրա հարձակվելով, այն էր, որ դրա ժամանակը չէ տվյալ պահին: Սա, գիտե՞ք ինչի է նմանվում
Ի դեպ, խնդրանքս մնացել է անպատասխան: Խնդրում եմ ներկայացնել թե ո՞ր երկրներում, բացի Հայաստանից կան նմանատիպ օրենքներ:
Երբ 5 հարցերի մասին կեսմետրանոց պոստինգներ են գրվում 20 հղումներով, քննակումը շատ ԴԺՎԱՐ ընկալելի է դառնում: Դրա համար` եկեք ԷՆ ՄՅՈՒՍ հարցերը քիչ հետո քններկենք: OK?
Դուք գրում եք.
Էն իմ օրինակը էլի՞ տանջենք-փոփոխենք: Եթե ես ասեի. “Վրաց ազգը, պիտի խելացի գործի, որ Վաշինգտոնի ձեռքի գործիքի չնմանվի”, ՄԻԹԵ վիրավորանք չէր լինի: Կլիներ… Հիմա Դուք ասում եք` “Ջավախքը պիտի […] որ կրեմլի ձեռքի գործիքի չնմանվի”: Էդպես չի կարելի ասել…
Ավելին (եւ ԿԱՐԵՒՈՐԸ սա է) “Կրեմլի ձեռքի գործիքի” մասին դրույթը ոչ թե պատահական անդուր դարձվվածք է, այլ այն այս վերջին տարիներին փչացած պլաստինկայի պես կրկնվող հակահայ ՊՐՈՊԱԳԱՆԴԻՍՏԱԿԱՆ ԴՐՈՒՅԹ է:
Artgeo, շատ սխալ ու վնասակար բան է օտարի ՊՐՈՊԱԳԱՆԴԻՍՏԱԿԱՆ ԴՐՈՒՅԹՆԵՐԸ կրկնելը, տարածելը, մասսայականացնելը:
Չեմ տեսնում վիրավորական բան
(R)
“Կրեմլի ձեռքի գործիքի” մասին դրույթը ոչ թե պատահական անդուր դարձվվածք է, այլ այն այս վերջին տարիներին փչացած պլաստինկայի պես կրկնվող հակահայ ՊՐՈՊԱԳԱՆԴԻՍՏԱԿԱՆ ԴՐՈՒՅԹ է:
Artgeo, շատ սխալ ու վնասակար բան է օտարի ՊՐՈՊԱԳԱՆԴԻՍՏԱԿԱՆ ԴՐՈՒՅԹՆԵՐԸ կրկնելը, տարածելը, մասսայականացնելը:
1. ՀՀ օրենքը «Խղճի ազատության և կրոնական կազմակերպությունների մասին»՝ http://www.parliament.am/legislation...=2041&lang=armԻ դեպ, խնդրանքս մնացել է անպատասխան: Խնդրում եմ ներկայացնել թե ո՞ր երկրներում, բացի Հայաստանից կան նմանատիպ օրենքներ:
1ա. ՀՀ օրենքը «Խղճի ազատության և կրոնական կազմակերպությունների մասին» ՀՀ օրենքում փոփոխություններ և լրացումներ կատարելու մասին՝ http://www.parliament.am/legislation...=2042&lang=arm
1բ. ՀՀ օրենքը «Խղճի ազատության և կրոնական կազմակերպությունների մասին» և «Մամուլի և զանգվածային լրատվության մյուս միջոցների մասին» ՀՀ օրենքներում փոփախություններ և լրացումներ կատարելու մասին՝ http://www.parliament.am/legislation...=2044&lang=arm
2. Բելառուսի Հանրապետության օրենքը «Խղճի ազատության և կրոնական կազմակերպությունների մասին»՝ http://64.233.183.104/search?q=cache...lnk&cd=1&gl=ru
3. Թուրքմենստանի օրենքը «Դավանանքի ազատության և կրոնական կազմակերպությունների մասին»՝ http://niyazov.sitecity.ru/ltext_131...3.p_1011085316
4. Ռուսաստանի Դաշնության օրենքը «Խղճի ազատության և կրոնական միավորումների մասին»՝ http://www.inforeg.ru/norma/FZ125-97.html
Ֆրանսիայում կրոնական կազմակերպությունները կարող են, ցանկության դեպքում, գրանցվել իբրև «երկրպագության կազմակերպություններ» (չեն հարկվում) և «մշակությաին կազմակերություններ» (սովորաբար հարկվում են)՝ http://www.state.gov/g/drl/rls/irf/2005/51552.htm
Նախ իմ և մյուսների անունից խնդրում եմ ՄԵԾ տառերով չգրել: Դրանից ձեր խոսքը ավելի հասկանալի չի դառնում, իսկ անձամբ իմ կողմից ընկալելու ցանկությունը նվազում է: Նաև խնդրում եմ, անհարկի վառ գունավորում նույնպես չօգտագործել: Դա նույնպես որևէ իմաստային փոփոխություն չի տալիս ձեր գրառմանը: Բացի այդ, նման գրելաձևը հակասում է կանոնադրությանը:
Ինչ վերաբերվում է գրառման իմաստին, ապա չեմ հասկանում թե ինչի՞ն եք ուզում հասնել 100 անգամ միևնույն տողերը կրկնելով: Եթե դա ձեզ հաճույք է պատճառում, ապա շարունակեք:
Իսկ օտարի քարոզչական դրույթների մասին, կասեմ հետևյալը: Առիթ մի տվեք: Ո՞վ է մեղավոր, որ ակտիվանում եք այն =ամանակ, երբ ուր որ է կարող է երկիրը քանդվի
Ավելացվել է 2 րոպե անց
Բացի Ռուսաստանից ու նրա ֆորպոստերից որևէ այլ երկրում կա՞ նման բան: Ես ոնց հասկացա, միայն ԽՍՀՄ-ից ֆորմալ դուրս եկած, սակայն դե ֆակտո ԽՍՀՄ-ի կազմում գտնվող երկրներն են: Ֆրանսիայի օրինակը խիստ տարբերվում է մնացածներից:
Վերջին խմբագրող՝ Artgeo: 03.09.2008, 11:33: Պատճառ: Գրառման ավելացում
Չգիտեմ, կշնորհես Ուկրաինային ԽՍՀՄ–ից թե՛ ֆորմալ, թե՛ գործնականում դուրս եկած երկրի կարգավիճակ, բայց նման օրենք կա նաև այնտեղ, ընդ որում, օրենքն այժմ ավելի է համապատասխանեցվում «եվրոպական չափանիշներին»՝
http://news.invictory.org/issue5203.html
Ինչո՞վ։Ֆրանսիայի օրինակը խիստ տարբերվում է մնացածներից:
ՀՀ–ում գրանցված է որպես կրոնական կազմակերպություն, օրինակ, բողոքական շարժի ներկայացուցիչ, այսպես կոչված, «Կյանքի խոսք եկեղեցին»՝
http://hy.wikipedia.org/wiki/%D4%BF%...A5%D6%81%D5%AB
Սույն կազմակերպության կենտրոնը Շվեդիայում է գրանցված՝ Livets Ord անունով։
«Եհովայի վկաներ»–ի կազմակերպությունը գրանցված է Հայաստանում, նաև՝ ԱՄՆ–ում (Դիտարան),
http://en.wikipedia.org/wiki/Jehovah%27s_Witnesses (վերևի աջ անկյունում՝ կազմակերպության շենքերն են պատկերված)
ընդ որում, ԱՄՆ–ում խղճի ազատության մասին դրույթը սահմանադրական է (ինչպես և Վրաստանի սահմանադրության 19-րդ հոդվածը http://www.medialaw.ru/exussrlaw/l/ge/const.htm)
Այստեղ էլ ևս մեկ օրինակ ՀՀ՝ կրոնական կազմակերպությունների նկատմամբ ունեցած քաղաքականության դրսևորման.
http://www.blagovest-info.ru/index.p...2&s=3&id=18422
Բացատրեմ: Քաղաքական դաշտում կա կլիշեների կամ պրոպագանդիստական դրույթների (пропагандистские установки) միջոցով գործելու պրակտիկան: Դրա իմաստն այն է, որ իրականության հետ ոչ մի կապ չունեցող որեւե կեղծ դրույթ անընդհատ կրկնվում է որոշակի քաղաքական նպատակներով:
Օրինակ` Ձեզ հաստատ ծանոթ է մեգրելների մասին Ռուսաստանում տարածված այն կլիշեն, ըստ որի մեգրելները իբր կռիվ են մղում Վրացիներից անջատվելու համար: Ավելորդ է ասել, որ դա անհեթեթություն է, բայց тем не менее այդ պրոպագանդիստական դրույթը կրկնվում է մեգրելներին նվիրված ուսական համարյա ամեն մի վերլուծության մեջ: Ուստի վրացիների կողմից խելամիտ չի լինի այդ կլիշեն կրկնելը, տարածելը, բազմացնելը…
Այսպիսի կլիշեների օրինակները շատ շատ են, սկսած “религия - дурман для народа”, վերջացրած “Խոջալուի ցեղասպանությունը”:
Հենց նման մի կլիշե է “Ջավախքում գործեղ Կրեմլի ձեռքը”: Որ մի խելքի տոպրակ չի կարողանում այս վերջին, ասենք, 20 տարում (!) Ջավախում տեղի ունեցած մի բան թվարկել, որը ռուսական հատուկ ծառայությունների կողմից լինի թելադրված: Բայց Ջավախքին նվիրված վրացական գրեթե ԲՈԼՈՐ վերլուծությունները լցոնված են “Կրեմլի ձեռքի” մասին մտքերով:
Այդ կլիշեի նպատակը ավելի քան պարզ է` ստեղծել նեգատիվ վերաբերմունքի դաշտ Ջավախքի շուրջը, եւ Ջավախքի ամենազուսպ խնդրանքներն անգամ վիժեցնել առանց քննարկելու անգամ …
Այդ է պատճառը, որ ՀԱՅԵՐԸ գոնե չպետք է այն կրկնեն ու տարածեն…
Երկիրը քանդողները հենց Թիֆլիսի ինքնասիրահարված, մեծամիտ, շովինիստ “թավադներն” են: Երկիրը քանդողները հենց նրանք են, որ ազգայն փոքրամասնություններին վերեւից են նայում, ու Ջավախքի ամենահամեստ խնդրանքներին անգամ “Կրեմլի ձեռք”-ով են պատասխան տալիս: Երկիրը քանդողները նրանք էին, որ մեկ աբխազների վրա էին հարձակվում, մեկ Աբխազիայի հայերին էին ջարդում: Երկիրը քանդողները նրանք էին (դա էլ հիշենք, չնայած մամուլում չի գրվում այդ մասին), որ Գորիի շրջանի օսերին (Հարավային Օսիայի մեջ չմտնող օսական գյուղերը ի նկատի ունեմ) քշեցին Վրաստանից ամենաստորացուցիչ ձեւով: Երկիրը քանդողները հենց Թիֆլիսի կենտրոնում քաղաքացիական պատերազմ էին վարում հանուն իշխանության: Վարջապես` երկիրը քանդողները այղ ղումարբազներն էին, որ օգոստոսի 8-ին հարձակվեցին Ցխինվալի վրա…
Վրաստանը ներսից էնքան քանդողներ կան, որ արտաքին մի Վ.Վ. ՊՈՒՏԻՆ վաղ թէ ուշ պիտի կգտնվեր…
Artgeo, Ջավախքը այս վերջին տարիներին այնքան զսպվածություն դրսեւորեց Ախալքալաքից ռուսական բազայի դուրս բերման ընթացքում, որ վրացիք գոնե մարդկային շնորհակալութուն պիտի հայտնեին: Ախալքալաք քաղաքը բազայի դուրս բերումով կորցրեց իր եկամուտների ԿԵՍԸ: Կուզենայի տեսնել, թե Թիֆլիս քաղաքը ինչ կաներ, եթե իր եկամուտների կեսը կորցներ!!!
Artgeo, չէ որ Հայ եք ի վերջո! Վրացիներին ավելի մոտիկից եք շփվում… Ուրեմն օգտագործեք Ձեր հնարավորությունները ավելի կոռեկտ ուղղությամբ: Ջավախքում “Կրեմլի ձեռքի” մասին կլիշեների կրկնությամբ հանդես մի եկեք: Ընդհակառակը` վրացիներին ներկայացրեք Ջավախքի զուսպ եւ հավասարակշիռ պահվածքը բազայի դուրս բերման հետ կապված: Եւ երբ Ջավախքում Հայոց լեզվի հետ կապված խնդրանքներ են հնչում, ապա ոչ թէ դրանց վրա “գրոհեք”, այլ վրացիներին ներկայացրեք դրանց հիմնավորությունը: Եթե վրացիք այդպիսի խնդրանքները ԼՍԱԾ ԼԻՆԵԻՆ ժամանակին, ապա հիմա ավելի լավ դրության մեջ կլինեին…
Ես ուսումնասիրեցի այս թեմայի մի քանի գրառումներ, եթե ճիշտ եմ նկատել, քննարկումներում բավարար տեղ չի տրվում Ջավախքի ամենակարևոր խնդրին` վրացերեն լեզվի իմացությանը: Նույն աբխազները և օսերը հիանալի տիրապետում են վրացերենին և ինտեգրված են եղել երկրի մշակութային և քաղաքացիական իրադարձություններին, ինչը չի կարելի ասել Ջավախքի համար: Այս դեպքում օսերի և աբխազների լեզուն ավելի «երկար» է ազգային խտրականության մասին բարձրաձայնելիս: Իսկ Ջավախքի դեպքում լեզվի չիմացությունը փակում է բոլոր բերանները: Կներեք, բայց ինձ համար լկտի է հնչում «ինձ վրացերենը պետք չի, բայց պետական ռեսուրսները պարտավոր եք տրամադրել»: Վրաստանի այլ բնակավայրերում բնակվող հայերը, օրինակ Ախալցխա, նույնպես փայլուն տիրապետում են վրացերենին և ապրում վրաստանի գլոբալ հոգսերով: Կարծում եմ, որ սա այն առաջինն է, ինչը պեք է լուծի ջավախքցին:
azat11 ջան, նախ` հենց Ախալցխայից հայերի արտահոսքը շատ ավելի բարձր տեմպերով է գնում, քան Վերին Ջավախքից (չնայած Ախալցխայի հայերը վրացերեն շատ ավելի լավ գիտեն)… Ուրեմն հարցը լեզուն չէ…
Հարցը լեզուն չէ, այլ լեզվական պատնեշը որպես “գործիք” օգտագործող ազգայն խտրականությունը: Վրաստանում լեզվական հողի վրա ագգային խտրականության մասին խոսում են նույնիսկ արեւմտյան հեղինակավոր կազմակերպությունները: Ահա այստեղ շատ նյութ կա`
http://javakhk.livejournal.com/11228.html
Մասնավորապես, տեղական նահանգային իշխանության մարմիններում հայերի թիվը գրեթե զրոյական է (կարծեմ մի աշխատակցուհի կար հայ, այն էլ հավաքարարուհի էր):
Համաձայն եմ և Ախալցխայի հայաթափության և վրացիների ազգայնամոլության մասով: Տաս-քսան տարի առաջ Ախալցխայում կամայական անծանոթի կարող էիր առանց մտածելու հայերենով դիմել և անկախնրանից, թե նա ինչ ազգության է, կպատասխաներ: Հիմա հայերենը Ախալցխայում քիչ պիտանի լեզու է:
Իմ ասածը այն է, որ քանի դեռ Ջավախքը չի լուծել վրացերենի և Վրաստանն իր երկիրը համարելու հարցը, վրացիները միշտ էլ առիթ կունենան արդարացնելու իրենց գործողությունները և ոչ Հայաստանը, ոչ էլ հայկական այլ համախումբ չի կարող իրական հաջողության հասնել: Կարող եմ մտքերս մանրամասնել, բայց կարծում եմ բոլորին էլ հասկանալի է...
azat11 ջան, այո, եկեք մանրամասն նայենք: Երկար պոստինգ եղավ, բայց աչք ունեցողը կկարդա…
Սեփական շահերը ճիշտ պաշտպանելու համար անհրաշեշտ ոչ թէ դրանք օրվա պրոպագանդիստական կոչերին ԵՆԹԱՐԿԵԼ, այլ ընդհակառակը` օրվա կոչերը ՕԳՏԱԳՈՐԾԵԼ սեփական շահերի համար: Երբ Ղարաբաղյան շարժումը սկսվեց, մենք առաջին ամիսները այն տանում էինք “Լենինյան ազգերի ինքնորոշման սկզբունքի, գորբաչովյան վերակառուցման” լոզունգներին համահունչ: Այլապես Շարժումը ռեժիմի կողմից կխեղդվեր առաջին իսկ օրերին... Հետո օրվա կոչերը փոխվեցին` մեր ազգային իղձերը նույնը մնացին:
Վրացիները մեր դեմ իրենց գործողությունները արդարացնող պրոպագանդիստական դրույթներ կարող են գտնել ՄԻՇՏ, եթե նույնիսկ բոլորս էս պահին նստենք վրացերեն սերտելու…
Բերեմ մի երկու լավ օրինակներ:
Բոլորս գիտենք, որ Վրաստանի դեմ Աբխազիայում կռվում էին բոլոր հյուսիսկովկասյան ազգերը, հատկապես չեչենները: Իսկ Շամիլ Բասաեվն էլ Աբխազիայի պաշտպանության մինիստրն էր նույնիսկ! Հիմա ՀԱՐՑ` Դուք ԵՐԲԵՒԵ տեսե՞լ եք, որ որեւե վրացի յուզեռ չեչեններից հաշիվ պահանջի դրա համար որեւե ֆորումում, հոդվածում կամ ելույթում: Ես էլ չեմ տեսել! Իսկ հիմա հիշեք, թէ վրացիները հիմնականում ինչն՞ց են խոսում հայերի հետ, երբ Աբխազիայի հարցն են քննարկում: Սկսեցի՞ք հիշել: Այոոոոո` խոսում են “Բատալյոն Բաղրամյանի” մասին… Ինչո՞ւ չեչենների հետ վրացիք ֆորումներում նստած ջանով-ղուրբանով են խոսում, իսկ հայերին (այդ թվում եւ Երեւանի կամ Ջավախքի հայերին) “Բատալյոն Բաղրամյանն” են հիշեցնում…
Ջավախքի (հատկապես Ախալցխայի) վրացիների ԿՅԱՆՔԸ մենք փրկել ենք 1918 թվի թուրքական ագրեսիայի ժամանակ, երբ Վրաստանը Թուրքիային էր զիջել Բաթումը, Ախալցխան, Ախալքալաքը, ու իր զորքերը հետ էր քաշել մինչեւ Բորժոմ ու Ծալկա` անպաշտպան թողնելով թէ` Ջավախքի հայերին եւ թէ` ՎՐԱՑԻՆԵՐԻՆ: Եթե մենք չպաշտպանեինք Սամցխեի ու Ջավախքի վրացիներին, ապա թուրքերը (եւ թուրք-մեսխեթցիները) նրանցից մեծ կտոր ականջն էին թողել (կարդացեք Դիդմամիշվիլու հուշերը)…
ԱՅԴ մասին խոսո՞ւմ են այսօր վրացի ագիտատորները: Չեն խոսում: Իսկ ի՞նչ են պատասխանում նրանք ջավախքցիներին: Պատասխանում են “Բատալյոն Բաղրամյանի” ու “Կրեմլի ձեռքի” մասին ռեպլիկներով…
Վրաստանը դեպի Ջավախք ուսուցիչներ ՉԻ ուղարկում, բայց ամեն երրորդ խեսքը մեղադրանք է լեզու չիմանալու համար: Թիֆլիսի հայերն էլ հո գիտեն վրացերեն… ի՞նչ մի մեծ փառքի են տիրացել այնտեղ…
***
azat11 ջան, հասկանու՞մ եք թէ առակը ինչ կը ցուցանե:
:-)
Քաղաքական իրավիճակի գնահատականներում պետք ՉԷ հիմնվել պրոպագանդիստական դրույթների վրա (ոչ սեփական, ոչ էլ` օտարի): Ո՞ւր կհասներ, ասենք, Ղարաբաղյան շարժումը, եթե այն իսկապես հենվեր Լենինիզմի, Դեմոկրատիզմի ու էլ եսիմ ինչիզմի վրա…
Նորից մեր հարցին վերադառնալով… Երբ վրացիք “Կրեմլի ձեռքից” են պատմում, պիտի ոչ թէ այդ ագիտացիան կրկնել ու տարածել, այլ պատասխանել դրանց հակառակ դրույթներով`
- պահանջել թվարկել “Կրեմլի ձեռքի” գործերը Ջավախքում (ստեղ իրենք տոռմուզ են տալիս, կամ էլ մի երկու պարզունակ բան են ասում, որը ժխտվում է մի րոպեում);
- հիշատակել Ջավախքի ղուսպ կեցվածքը ռուսական բազայի դուրս բերման ընթացքում` չնայած ռուսական մամուլի դրդումներին;
- բացատրել ջավախահայության կողմից վրացիների փրկությունը 1918 թվին (էս կետի վրա քիչ թէ շատ նորմալ ամեն մի վրացի լուռ վազում է պատմությունը կարդալու, ու էլ էշություններ դուրս չի տալլիս, հենց որ հասնում է վրացական գյուղերում Սերվեր-բեգի քաջագործություներն);
- հղումներ տալ Վրաստանի պատմությանը, վրաց պատմագիրներին, որոնք հայերին միշտ էլ հիշատակում են որպես Վրացական պետության մեջ հնուց ապրող, եւ միշտ էլ իրենց սեփական ազգային-մշակութային ինքնավարությունն ունեող ազգ;
- մի քանի հղում էլ կարելի է տալ Հելսինկյան խարտիային: Հիշատակել ԱՐԵՒՄՏՅԱՆ հեղինակավոր կազմակերպությունների, որոնք նույնպես բացասական են գնահատում իրաիճակը, ու խորհուրդ են տալիս Վրաստանին ընդլայնելու ազգային լեզուների կարգավիճակը…
Այս մոտեցումը ամենահեշտը չէ, բայց միակն է, որ մեզ կտանի փոխըմբռնման վրացիների հետ: Իսկ մյուս լուծումները ԾԱՅՐԱՀԵՂԱԿԱՆ են: Այո` ծայրահեղական է ինչպես այն մոտեցումը որը կոչ է անում վերջ դնել Վրաստանի գոյությանը, այն “բաժանելով” թուրքերի ու ռուսների հետ, այնպես էլ այն նիհիլիստական մոտեցումը, որը մեզ դնում է ԶՐՈՅԱԿԱՆ իրավունքներ ունեցող համբալների տեղ, որոնք որեւե բան պահանջել չեն կարող, այլ միայն պիտի ձգտեն վրացերեն սովորել` գոյություն չունեցող գրքերով, ` գոյություն չունեցող ուսուցիչների օգնությամբ…
Հարգելի Ջավախք, Ձեր վերջին գրառումից բան չհասկացա (ոչ այն պատճառով, որ բութ եմ): Ձեր գրառումը պարունակում էր հսկայական քանակությամբ անհասկանալի և հռետորական հարցեր, որը, կներեք, խելացի երևալու ձգտումից բացի ինձ ոչինչ չէր ասում: Հնարավոր է նաև, որ դուք դասախոս էք:
Իսկ հիմա բովանդակային.
Ես չեմ քննարկում, թե ով, երբ և որտեղ ինչ «ղալաթ» է կերել: Ես ընդամենն ասում եմ, որ եթե ջավախքցին վրացերեն չսովորի, Ջավախքը շանս չի ունենա լինել Վրաստանի լիարժեք կամայական բան: Թե չե Աբխազիա, չեչեն...., դրանք ընդամենը տերմինակոխ անելու ձևեր են, ի"նչ կապ ունեն Ջավախքի խնդրի հետ: Ի դեպ, որպեսզի նույն լեզվով խոսենք, խնդրում եմ մեկ նախադասությամբ ներկայացնել, թե ո"րն է Ջավախքի հարցը:
Պ. Ս. որպես գաղտնիք ասեմ, որ ես ևս վիրահայ եմ և փայլուն գիտեմ և վրացիներին և Ջավախքը:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ